ตอนที่ 10 เข้าห้องผิด Nc+สายตาขี้เล่นของเขามองใบหน้าของเธอด้วยรอยยิ้ม เขาหยอกเย้ายอดดอกบัวของเธอด้วยลิ้นอุ่นๆของเขาอีกนิด พรมจูบเต้าสวยด้วยริมฝีปากอุ่นจนเกิดเสียงอีกหน่อยอิทธิพลขยับตัวขึ้น แขนข้างหนึ่งของเขากลายเป็นหมอนให้เธอหนุน ใบหน้าแนบชิดสบตากับเธอ ฝ่ามือใหญ่ข้างที่ยังว่างเคล้นคลึงเต้าสวยไม่ให้เหงา ริมฝีปากอุ่นจูบลงไปที่ริมฝีปากบางของเธอ เขาขบเม้มเบาๆพอให้เธอได้ผ่อนคลายสายตาของเขายังคงจับจ้องมองใบหน้าของเธออยู่อย่างนั้น นิ้วหัวแม่มือวนเวียนหยอกเย้าอยู่ที่ยอดดอกบัวสีหวานอยู่สักครู่ พอเธอเผลอไผลเขาจึงรีบเลื่อนฝ่ามือลงต่ำทันทีมัทนารีบรั้งฝ่ามือข้างนั้นของเขาเอาไว้ ริมฝีปากอุ่นรีบกดจูบลงบนริมฝีปากบางทันที เพื่อเป็นการหลอกล่อให้เธอยอม“อื้อๆ” มัทนาทำท่าเหมือนจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา“มายต้องเชื่อใจพี่ มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่มายคิด” เขาจับมือของเธอข้างที่รั้งแขนของเขาเอาไว้ออก“อื้อๆ...” กระโปรงยีนสั้นถูกเขาถลกขึ้นมากองอยู่เหนือสะโพก แล้วรีบสอดมือเข้าไปในแพนตี้สีหวานของเธอทันที“อื้อๆ ไม่เอาค่ะ อย่านะพี่อิท” เธอร้องขอด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พยายามรั้งข้อมือของเขาเอาไว้ ไม่ให้สอดต่ำลงไป
ตอนที่ 11 ยอมรับ Nc+“พร้อมหรือยัง พี่ไม่ไหวแล้วนะ” เขากระซิบถามเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออึกใหญ่ มัทนาพยักหน้างึกงักใบหน้าเหยเก นั่นจึงทำให้อิทธิพลเริ่มขยับสะโพก...เขาค่อยๆขยับช้าๆ เนื่องจากความคับแน่นของเธอทำให้เขาปวดหนึบและทรมานอยู่ไม่น้อย ความเป็นหญิงของเธอกอดรัดความเป็นชายของเขาเอาไว้แน่น ภายในร่องรักตอดรัดความเป็นชายของเขาถี่ยิบ จนร่างกายของเขาร้อนฉ่า เนื้อตัวสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่านในขณะที่สะโพกสอบยังคงทำหน้าที่อย่างเชื่องช้า ริมฝีปากหยักบรรจงจูบอยู่ที่ริมฝีปากบางอยู่อย่างนั้น เขาขบเม้มเบาๆพอให้เธอหายเหงา“ดีขึ้นมั้ย...” เขาจะไม่ถามว่าหายเจ็บหรือยัง เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้ ขนาดเขาที่เป็นผู้ชายยังรู้สึก แล้วเนื้ออ่อนๆของเธอจะไปเหลืออะไรแต่ความอ่อนโยนของเขาก็สามารถทำให้มัทนาเคลิบเคลิ้มได้ เธอยังคงเจ็บอยู่มาก อาจจะเป็นเพราะขนาดของเขาที่ไม่ธรรมดา ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเธอด้วย แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธว่าเริ่มมีความรู้สึกอื่นแทรกเข้ามา มันทำให้เธอมีความสุขและลืมความเจ็บลงไปได้ชั่วขณะอิทธิพลเห็นว่าเธอเริ่มมีอารมณ์ร่วม ดูได้จากเสียงหวานๆของเธอที่ครางออกมาไม
ตอนที่ 12 ยังเด็กอยู่ ช่วงเช้าของวันใหม่ มัทนาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดอุ่นๆของอิทธิพล เธอขยับตัวแค่เพียงเล็กน้อย ก็ทำให้คนที่เธอนอนหนุนแขนของเขาอยู่รู้สึกตัว มัทนาลุกขึ้นมานั่ง“โอ๊ะ!” เขาร้องออกเสียงดัง ทำเอาเธอตกใจ“เป็นอะไรคะ!” ไม่ได้เป็นห่วงแต่ที่ถามเป็นเพราะสงสัย“แขนพี่...นวดให้หน่อย” เขามองไปที่แขนข้างที่เธอหนุนอยู่เมื่อสักครู่ สงสัยจะชาเนื่องจากเธอนอนทับทั้งคืน“สมน้ำหน้า” พูดไปอย่างนั้นแหละ แต่ก็ยอมนวดให้ ทำเอาคนขี้แกล้งนอนอมยิ้มท่าทางมีความสุข“หายหรือยังคะ” ที่จริงเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่เมื่อยนิดหน่อย แต่ที่ร้องเสียงดังเพราะอยากรู้ว่าเธอจะหันมาสนใจเขาบ้างหรือเปล่าก็เท่านั้นเขาชักแขนข้างนั้นตั้งฉากกับที่นอนยันศีรษะของตัวเองเอาไว้ นอนตะแคงหันหน้ามองเธอด้วยรอยยิ้ม“หายโกรธพี่หรือยัง”“............” มัทนาไม่ตอบ แต่สีหน้าของเธอดูเจื่อนไป“เคยคิดจะทำเลสิกตามั้ย” เขาเห็นสีหน้าของเธอไม่ค่อยสู้ดี จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุย ในใจไม่อยากให้เธอใส่แว่นแล้ว“เคยค่ะ แต่อยากทำงานหาเงินเองให้ได้ก่อน” เธอใส่แว่นมาตั้งแต่อายุสิบกว่าๆ ใส่มานานมากจนไม่ได้รู้สึกว่ามันลำบากอะไร ส่วนค่าเลสิกมันค่อนข้างแพ
ตอนที่ 13 ชวนมาอยู่ด้วยกันอิทธิพลให้มัทนาเข้าไปอาบน้ำก่อน ตอนแรกเขาจะขออาบด้วยแต่เธอไม่ยอม เขาก็เลยตามใจ โดยขอเป็นคนไปเลือกเสื้อผ้าที่ห้องข้างๆมาให้เธอเอง แต่ด้วยความที่ไม่รู้ว่าจะหยิบตัวไหนมาให้ใส่ เขาจึงหอบมาเกือบหมด เพื่อเอามาให้เธอเลือก อีกใจก็อยากทยอยข้าวของของเธอมาไว้ที่ห้องของเขาให้หมด!“พี่อิท...ขนเสื้อผ้ามายมาทำไมเยอะแยะคะ” มัทนาเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว สายตาของเธอเพ่งมองไปที่เสื้อผ้า ตอนนี้มันวางอยู่บนเตียงกองใหญ่“พี่เลือกไม่ถูก ก็เลยกวาดมาเกือบหมด เอามาให้มายเลือกไง” เขาอ้าง! และดูเหมือนว่ามัทนาจะไม่ได้ติดใจหรือสงสัยอะไร“เลือกไม่ถูกเดี๋ยวมายไปเลือกเองก็ได้ ขนมาอย่างนี้เดี๋ยวก็ต้องขนกลับอีก” เธอแค่เกรงใจ“แล้วใครบอกว่าพี่จะให้ขนกลับ”“..........” สายตาระยิบระยับของเขาทำให้มัทนาก้มหน้าลงด้วยความเขิน เขาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง!“ถึงคิวพี่เข้าไปอาบน้ำแล้ว” แต่ก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องน้ำไป เขาหยิบเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอเก็บเข้าตู้ก่อน จากนั้นจึงเดินเข้าห้องน้ำไป ด้วยใบหน้าอมยิ้มเล็กน้อย มัทนามัวแต่ก้มหน้าทำตัวไม่ถูก เธอจึงไม่ได้เห็นรอยยิ้มนี้ของเขาเมื่อเวลาผ
ตอนที่ 14 ไม่มีอะไรจะให้ Nc+หลังจากวันที่มัทนาไปทำเลสิกตามา สายตาของเธอก็ไม่ต้องสวมใส่แว่นอีกต่อไป วันแรกที่เธอไปเรียน เพื่อนๆของเธอต่างสงสัยกันใหญ่ มัทนาจึงเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนๆของเธอทั้งสามคนฟังมัทนายอมรับว่าตอนนี้เธอกับพี่อิทอยู่ในช่วงคบหาดูใจกัน ทุกคนที่ได้ฟังรู้สึกยินดีกับเพื่อนด้วย แต่ทุกคนก็ยังคงยืนยันว่ายังไงก็จะเรียกเธอว่าไอ้แว่นเหมือนเดิม...สองวันต่อมา…ภายในห้องกว้างมัทนานั่งอ่านหนังสือเรียน ส่วนอิทธิพลเขานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานข้างๆเตียง ที่มัทนานั่งอ่านหนังสืออยู่สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่จอโน๊ตบุ๊คตรงหน้า ตอนนี้บนเตียงนอนภายในห้องนี้ มีหมอนหนุนสองใบแล้ว ไม่ได้ไปซื้อมาใหม่แต่อย่างใด แต่ไปเอาใบที่อยู่ในห้องข้างๆมา“พี่อิทคะ วันพรุ่งนี้มายไม่มีเรียน...” เธอเห็นว่าเขากำลังนั่งทำงานท่าทางเคร่งเครียด กว่าจะกล้าพูดออกมาได้ใช้เวลาอยู่พักใหญ่“ครับ” สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่กับงานตรงหน้า แต่ก็เอ่ยรับปากเป็นการรับทราบ“คือมาย...ว่าจะขอกลับบ้านไปหาแม่ค่ะ อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้กลับ แม่โทรมาเมื่อวานบอกว่า ทำกับข้าวไว้รอ แต่มายไม่ได้ไป” มัทนาเป็นลูกสาวคนเล็ก เธอมีพี่ชา
ตอนที่ 15 ไปส่งเมียกลับบ้านเช้าวันรุ่งขึ้น รถเก๋งสีดำเงาวับคันใหญ่ แล่นเข้ามาจอดสนิทที่หน้าบ้านของมัทนา บ้านของเธออยู่ในหมู่บ้าน เป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นขนาดกำลังดี ตามแบบฉบับบ้านในกรุงเทพฯทั่วๆไป มักเน้นเนื้อที่ใช้สอยภายในบ้านเป็นส่วนใหญ่“วันนี้มายกลับบ้านแล้ว เสาร์อาทิตย์นี้ไม่ต้องกลับได้มั้ย” มือเรียวสวยของเธอถูกเขาจับเอาไว้ ก่อนที่เธอจะเปิดประตูรถลงไป“ทำไมคะ” เธอหันมาถาม...“พักนี้พี่ทำงานเหนื่อยมากเลย อยากไปพักผ่อนสักหน่อย มายไปกับพี่นะ” อิทธิพลอยากหาเวลาพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนตามประสาคู่รัก เขาเห็นว่าเธอยังเด็กอยู่คิดว่าเธอน่าจะชอบเที่ยว“ไปไหนค่ะ” แววตาของเธอดูเป็นประกายอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้พูดถึงเรื่องเที่ยว อิทธิพลแอบอมยิ้มในใจเมื่อรู้สึกว่าเขาเดาใจเธอออกทุกทางเลย“พี่อยากไปทะเล มายอยากไปมั้ย” เธอพยักหน้าอมยิ้มบางๆส่งมาให้“ถ้างั้น เสาร์อาทิตย์นี้เราไปทะเลกัน” อิทธิพลก็แค่อยากหาเรื่องให้เธออยู่ด้วย ไหนๆวันนี้เธอก็กลับมาหาแม่แล้ว อีกสองวันถึงวันหยุด เขาอยากให้เธออยู่กับเขา“ชวนเพื่อนไปด้วยได้มั้ยคะ” เมื่อเธอนึกสนุกตามประสาเด็กๆ“ไม่ได้!” น้ำเสียงของเขาค่อนข้างเข้มฟังดูจริงจัง
ตอนที่ 16 ทะเลหวาน@ทะเลอิทธิพลเลือกที่พักเป็นบ้านพักติดชายทะเลบรรยากาศดี ขนาดกำลังดีเหมาะสำหรับสองคน ไม่ใหญ่แต่ก็ไม่คับแคบจนเกินไปภายในบ้านพักมีเตียงนอนขนาดกำลังดีหนานุ่ม สีขาวสะอาด โซฟาหนังอย่างดีตัวใหญ่และเครื่องใช้ไฟฟ้าอำนวยความสะดวกครบครันด้านนอกมีโต๊ะไม้เหมาะแก่การนั่งรับประทานอาหาร รับลมชมวิวท่ามกลางบรรยากาศสวยงามของทะเล ด้านข้างของบ้านหลังนี้มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา บ้านแต่ละหลังค่อนข้างห่างกันพอสมควร เนื่องจากเจ้าของรีสอร์ตเน้นความเป็นส่วนตัวของลูกค้าเป็นสำคัญ“มานั่งนี่มา” อิทธิพลทำท่าตบลงมาที่หน้าขาของเขา เพื่อเป็นการเชื้อเชิญให้มัทนานั่งลงมา แต่ด้วยความเขินของเธอที่ยังมีมาก เธอยิ้มเขินแล้วส่ายหน้าให้“เถอะน่า...ผัวเมียกัน จะเกรงใจอะไรกันนักหนา” พูดจบเขาก็รั้งเอวของเธอให้หย่อนก้นนั่งลงมาที่หน้าขาข้างหนึ่งของเขาทันที แขนข้างหนึ่งของเขากอดเอวบางของเธอเอาไว้หลวมๆ“ที่นั่งมีตั้งเยอะตั้งแยะ ให้มายนั่งตรงอื่นดีกว่านะคะ” คนขี้เกรงใจแถมตอนนี้ยังเขินหนักมากด้วย รีบพูดขึ้นเผื่อว่าเขาจะปล่อยให้เธอลงไปนั่งดีๆ“อยากให้นั่งตรงนี้” มัทนาก้มหน้างุด ทั้งเขินทั้งอาย ส่วนคนหน้าหนาก็ชอบแกล้งเธ
ตอนที่ 17 บอกรัก Nc+ริมฝีปากของทั้งสองประกบเข้าหากันอีกครั้ง ทั้งสองจูบตอบกัน ฝ่ามือใหญ่เลื่อนมาประคองอยู่ที่เต้าอวบอิ่มสวย เขาเคล้นคลึงอยู่อย่างนั้นสักครู่ หนักมือบ้าง เบามือบ้าง แล้วแต่อารมณ์จะพาไปเขาจับเธอนอนตะแคงแล้วจูบซับลงมาที่หัวไหล่มนอย่างแผ่วเบา ทันใดนั้นตะขอบราเซียที่ด้านหลังของเธอก็หลุดออก อิทธิพลค่อยๆดึงมันออกไปให้พ้นจากเรือนร่างสวยของเธอทันทีเขาพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ถอดเสื้อตัวที่สวมใส่อยู่ออก แล้วลงไปทาบทับอยู่กับเรือนร่างบอบบางตรงหน้าอีกครั้งฝ่ามือใหญ่รีบประคองเต้าสวยเอาไว้ เขาลูบไล้บีบขยำมันเล่นอย่างมันมือ ส่วนอีกเต้าถูกริมฝีปากหยักครอบครองไม่ยอมปล่อย เขาดูดเม้มจนหญิงสาวใต้ล่าง เนื้อตัวสั่นสะท้านร้อนฉ่า“อ้า...” ริมฝีปากและฝ่ามือใหญ่หยอกเย้าอยู่ที่เนินเนื้ออวบอิ่มของเธอจนพอใจ จากนั้นเขาจึงค่อยๆเลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาเรื่อยๆ พรมจูบอยู่ที่หน้าท้องแบนราบไร้ไขมันส่วนเกินอย่างแผ่วเบา ทุกอย่างที่เขาทำกับร่างกายของเธอ เธอยอมรับเลยว่า...เธอชอบ!กางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่อยู่ ถูกเขาปลดตะขอออกจากกัน จากนั้นทั้งสองชิ้นที่เหลือก็ค่อยๆหลุดออกไปจากเรียวขาสวยด้วยฝีมือของเขา จนร่างกาย