ตอนที่ 14 ไม่มีอะไรจะให้ Nc+หลังจากวันที่มัทนาไปทำเลสิกตามา สายตาของเธอก็ไม่ต้องสวมใส่แว่นอีกต่อไป วันแรกที่เธอไปเรียน เพื่อนๆของเธอต่างสงสัยกันใหญ่ มัทนาจึงเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนๆของเธอทั้งสามคนฟังมัทนายอมรับว่าตอนนี้เธอกับพี่อิทอยู่ในช่วงคบหาดูใจกัน ทุกคนที่ได้ฟังรู้สึกยินดีกับเพื่อนด้วย แต่ทุกคนก็ยังคงยืนยันว่ายังไงก็จะเรียกเธอว่าไอ้แว่นเหมือนเดิม...สองวันต่อมา…ภายในห้องกว้างมัทนานั่งอ่านหนังสือเรียน ส่วนอิทธิพลเขานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานข้างๆเตียง ที่มัทนานั่งอ่านหนังสืออยู่สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่จอโน๊ตบุ๊คตรงหน้า ตอนนี้บนเตียงนอนภายในห้องนี้ มีหมอนหนุนสองใบแล้ว ไม่ได้ไปซื้อมาใหม่แต่อย่างใด แต่ไปเอาใบที่อยู่ในห้องข้างๆมา“พี่อิทคะ วันพรุ่งนี้มายไม่มีเรียน...” เธอเห็นว่าเขากำลังนั่งทำงานท่าทางเคร่งเครียด กว่าจะกล้าพูดออกมาได้ใช้เวลาอยู่พักใหญ่“ครับ” สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่กับงานตรงหน้า แต่ก็เอ่ยรับปากเป็นการรับทราบ“คือมาย...ว่าจะขอกลับบ้านไปหาแม่ค่ะ อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้กลับ แม่โทรมาเมื่อวานบอกว่า ทำกับข้าวไว้รอ แต่มายไม่ได้ไป” มัทนาเป็นลูกสาวคนเล็ก เธอมีพี่ชา
ตอนที่ 15 ไปส่งเมียกลับบ้านเช้าวันรุ่งขึ้น รถเก๋งสีดำเงาวับคันใหญ่ แล่นเข้ามาจอดสนิทที่หน้าบ้านของมัทนา บ้านของเธออยู่ในหมู่บ้าน เป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นขนาดกำลังดี ตามแบบฉบับบ้านในกรุงเทพฯทั่วๆไป มักเน้นเนื้อที่ใช้สอยภายในบ้านเป็นส่วนใหญ่“วันนี้มายกลับบ้านแล้ว เสาร์อาทิตย์นี้ไม่ต้องกลับได้มั้ย” มือเรียวสวยของเธอถูกเขาจับเอาไว้ ก่อนที่เธอจะเปิดประตูรถลงไป“ทำไมคะ” เธอหันมาถาม...“พักนี้พี่ทำงานเหนื่อยมากเลย อยากไปพักผ่อนสักหน่อย มายไปกับพี่นะ” อิทธิพลอยากหาเวลาพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนตามประสาคู่รัก เขาเห็นว่าเธอยังเด็กอยู่คิดว่าเธอน่าจะชอบเที่ยว“ไปไหนค่ะ” แววตาของเธอดูเป็นประกายอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้พูดถึงเรื่องเที่ยว อิทธิพลแอบอมยิ้มในใจเมื่อรู้สึกว่าเขาเดาใจเธอออกทุกทางเลย“พี่อยากไปทะเล มายอยากไปมั้ย” เธอพยักหน้าอมยิ้มบางๆส่งมาให้“ถ้างั้น เสาร์อาทิตย์นี้เราไปทะเลกัน” อิทธิพลก็แค่อยากหาเรื่องให้เธออยู่ด้วย ไหนๆวันนี้เธอก็กลับมาหาแม่แล้ว อีกสองวันถึงวันหยุด เขาอยากให้เธออยู่กับเขา“ชวนเพื่อนไปด้วยได้มั้ยคะ” เมื่อเธอนึกสนุกตามประสาเด็กๆ“ไม่ได้!” น้ำเสียงของเขาค่อนข้างเข้มฟังดูจริงจัง
ตอนที่ 16 ทะเลหวาน@ทะเลอิทธิพลเลือกที่พักเป็นบ้านพักติดชายทะเลบรรยากาศดี ขนาดกำลังดีเหมาะสำหรับสองคน ไม่ใหญ่แต่ก็ไม่คับแคบจนเกินไปภายในบ้านพักมีเตียงนอนขนาดกำลังดีหนานุ่ม สีขาวสะอาด โซฟาหนังอย่างดีตัวใหญ่และเครื่องใช้ไฟฟ้าอำนวยความสะดวกครบครันด้านนอกมีโต๊ะไม้เหมาะแก่การนั่งรับประทานอาหาร รับลมชมวิวท่ามกลางบรรยากาศสวยงามของทะเล ด้านข้างของบ้านหลังนี้มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา บ้านแต่ละหลังค่อนข้างห่างกันพอสมควร เนื่องจากเจ้าของรีสอร์ตเน้นความเป็นส่วนตัวของลูกค้าเป็นสำคัญ“มานั่งนี่มา” อิทธิพลทำท่าตบลงมาที่หน้าขาของเขา เพื่อเป็นการเชื้อเชิญให้มัทนานั่งลงมา แต่ด้วยความเขินของเธอที่ยังมีมาก เธอยิ้มเขินแล้วส่ายหน้าให้“เถอะน่า...ผัวเมียกัน จะเกรงใจอะไรกันนักหนา” พูดจบเขาก็รั้งเอวของเธอให้หย่อนก้นนั่งลงมาที่หน้าขาข้างหนึ่งของเขาทันที แขนข้างหนึ่งของเขากอดเอวบางของเธอเอาไว้หลวมๆ“ที่นั่งมีตั้งเยอะตั้งแยะ ให้มายนั่งตรงอื่นดีกว่านะคะ” คนขี้เกรงใจแถมตอนนี้ยังเขินหนักมากด้วย รีบพูดขึ้นเผื่อว่าเขาจะปล่อยให้เธอลงไปนั่งดีๆ“อยากให้นั่งตรงนี้” มัทนาก้มหน้างุด ทั้งเขินทั้งอาย ส่วนคนหน้าหนาก็ชอบแกล้งเธ
ตอนที่ 17 บอกรัก Nc+ริมฝีปากของทั้งสองประกบเข้าหากันอีกครั้ง ทั้งสองจูบตอบกัน ฝ่ามือใหญ่เลื่อนมาประคองอยู่ที่เต้าอวบอิ่มสวย เขาเคล้นคลึงอยู่อย่างนั้นสักครู่ หนักมือบ้าง เบามือบ้าง แล้วแต่อารมณ์จะพาไปเขาจับเธอนอนตะแคงแล้วจูบซับลงมาที่หัวไหล่มนอย่างแผ่วเบา ทันใดนั้นตะขอบราเซียที่ด้านหลังของเธอก็หลุดออก อิทธิพลค่อยๆดึงมันออกไปให้พ้นจากเรือนร่างสวยของเธอทันทีเขาพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ถอดเสื้อตัวที่สวมใส่อยู่ออก แล้วลงไปทาบทับอยู่กับเรือนร่างบอบบางตรงหน้าอีกครั้งฝ่ามือใหญ่รีบประคองเต้าสวยเอาไว้ เขาลูบไล้บีบขยำมันเล่นอย่างมันมือ ส่วนอีกเต้าถูกริมฝีปากหยักครอบครองไม่ยอมปล่อย เขาดูดเม้มจนหญิงสาวใต้ล่าง เนื้อตัวสั่นสะท้านร้อนฉ่า“อ้า...” ริมฝีปากและฝ่ามือใหญ่หยอกเย้าอยู่ที่เนินเนื้ออวบอิ่มของเธอจนพอใจ จากนั้นเขาจึงค่อยๆเลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาเรื่อยๆ พรมจูบอยู่ที่หน้าท้องแบนราบไร้ไขมันส่วนเกินอย่างแผ่วเบา ทุกอย่างที่เขาทำกับร่างกายของเธอ เธอยอมรับเลยว่า...เธอชอบ!กางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่อยู่ ถูกเขาปลดตะขอออกจากกัน จากนั้นทั้งสองชิ้นที่เหลือก็ค่อยๆหลุดออกไปจากเรียวขาสวยด้วยฝีมือของเขา จนร่างกาย
ตอนที่ 18 ช่วงเวลาดีๆยามเย็นแดดร่มลมตก มัทนาสวมชุดสายเดี่ยวกระโปรงยาวสีขาว เธอปล่อยผมยาวสลวยถึงกลางหลัง เดินจับมือเคียงคู่อยู่กับอิทธิพลแฟนของเธอ เดินเล่นไปตามชายหาด ท่ามกลางบรรยากาศของคลื่นทะเลที่พัดเข้าฝั่งถูกกระทบผิว จนเกิดเป็นความเย็นสบายสดชื่นการมาพักผ่อนของอิทธิพลในครั้งนี้ ช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนจะมีความสุขที่สุดในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ การได้เดินเคียงคู่ไปกับหญิงสาวที่เขารัก มองดูดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า สำหรับเขามันอาจจะดูเหงาไปสักหน่อย แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ตะวันขึ้นในเช้าวันใหม่ก็สดชื่นเหมือนเดิมแล้วเขามองว่าตะวันก็เหมือนชีวิต มีขึ้นมีลง เมื่อก่อนชีวิตของเขาเหมือนดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน รู้สึกเหงาอยู่บ่อยๆ แต่จากนี้ต่อไปเขามีคนที่รักเดินอยู่เคียงข้างแล้ว ชีวิตของเขาต่อไปนี้จะเหมือนดวงอาทิตย์ขึ้นในทุกๆวัน “ยิ้มอะไรคะ” ฝ่ามือของทั้งสองจับกันไว้หลวมๆ พากันเดินเล่นไปตามชายหาดยามเย็น ผืนทรายนุ่มๆเดินไปเรื่อยๆด้วยเท้าเปล่า สายตามองออกไปเบื้องหน้า อิทธิพลกำลังคิดถึงอนาคตต่อจากนี้...“พี่มีความสุข” อิทธิพลชวนหญิงสาวนั่งลงบนผืนทรายแล้วมองออกไปที่ท้องทะเลกว้าง เห็นดวงอาทิตย์กำลังจะ
ตอนที่ 19 เซอร์ไพรส์เมื่อเวลาผ่านไป อิทธิพลกับมัทนายังคงใช้ชีวิตร่วมกันอย่างดีในทุกๆวัน ทั้งสองต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ดูแลซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี“ไอ้แว่น...มึงเคยไปที่บริษัทพี่อิทหรือยัง” วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ ช่วงบ่ายไม่มีเรียน มดจึงมีความคิดอยากชวนเพื่อนไปเที่ยวหาอิทธิพลเพื่อฆ่าเวลาตามประสาคนขี้เกียจกลับบ้าน“ยัง...ทำไมเหรอ” สำหรับมัทนาเธออยู่กับเขาทุกวัน นอนด้วยกันทุกคืน แค่นี้เธอก็มีความสุขมากแล้ว“วันนี้ช่วงบ่ายไม่มีเรียนไปเซอร์ไพรส์พี่อิทที่บริษัทกันมั้ย” มดชวน...อยากหาคนเลี้ยงข้าวกลางวันสักมื้อ“เขาทำงาน กูไม่อยากรบกวน” อีกเดี๋ยวก็จะได้เจอหน้ากันแล้ว มัทนาจึงไม่เห็นถึงความจำเป็นที่จะต้องไป“พี่อิทไม่ว่ามึงหรอกน่า ไม่นะๆ” มดคะยั้นคะยอ“ไปก็ไป...”“ไอ้น้ำ ไอ้ฟ้า ไปมั้ย” มดหันไปถามเพื่อนอีกสองคนที่กำลังนั่งเล่นมือถืออยู่ใกล้ๆ“กูมีนัดแล้ว...” น้ำ“กูก็มีนัดแล้วเหมือนกัน พวกมึงไปกันเถอะ” ฟ้า“ถ้างั้นแยกย้ายกันตรงนี้นะ ไปไอ้แว่นจะเที่ยงแล้ว กูจะไปหาคนเลี้ยงข้าวสักหน่อย” มดลุกขึ้นจากโต๊ะที่กำลังนั่งกันอยู่ แล้วเดินไปที่รถ โดยมีมัทนาเดินตามไปด้วยติดๆ ทั้งสองพากันขึ้นรถ
ตอนที่ 20 เข้าใจ(ถูก)ผิดอิทธิพลขับรถตามรันไปจนถึงร้านอาหารที่ได้นัดกันเอาไว้ เมื่อมาถึงก็เจอรุจนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาสั่งอาหารไว้เต็มโต๊ะรอทั้งสองคนที่กำลังเดินเข้ามา“เฮ้ยเพื่อน...”“สวัสดี...นั่งๆ” ทักทายกันตามประสาเพื่อนรักเสร็จ จึงพากันนั่งลงที่โต๊ะ อิทธิพลหยิบช้อนเริ่มตักอาหารตรงหน้าเข้าปาก“ให้รันไปตามกูถึงที่บริษัท มันก็ต้องแบบนี้สิวะ” อิทธิพลหมายถึงอาหารตรงหน้าที่เพื่อนสั่งไว้รอ“ไม่พอสั่งเพิ่มอีกได้ มื้อนี้กูเลี้ยง” รุจเอาใจเพื่อนเต็มที่ “มีเรื่องให้กูช่วยล่ะสิ” อิทธิพลเงยหน้าขึ้นมาจากอาหารตรงหน้า มองหน้าเพื่อนกับหน้าน้องสาวนิ่งๆ'ไหนบอกว่าจะจัดการเองไง' อิทธิพลคิดในใจ“ใช่แล้ว...อิทเพื่อนรัก กินก่อนๆ เดี๋ยวค่อยคุยธุระ”ที่จริงก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรใหญ่โตนักหรอก ก็อย่างที่รู้ๆกัน ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่นั่งอยู่ด้วยกันตรงนี้ เธอคือคู่หมั้นของอิทธิพล ซึ่งผู้ใหญ่ก็ยังคงมีความหวังที่จะให้ลงเอยกันอยู่ แต่เธอกับรุจดันมารักกันเข้า ซึ่งตอนนี้เธอก็ได้ตั้งท้องอ่อนๆแล้วด้วย“รันอยากให้พี่อิท ไปช่วยยืนยันกับผู้ใหญ่ว่าเราสองคนไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้นต่อกัน เรื่องหมั้นก็จะได้ยกเลิกไปค่ะ” ร
ตอนที่ 21 เมียหาย ทางด้านอิทธิพล หลังจากทานอาหารมื้อกลางวันเสร็จ ทั้งสามจึงรีบพากันไปจัดการเรื่องถอนหมั้น โดยอธิบายให้ผู้ใหญ่รับทราบและขอโทษที่ไม่สามารถทำตามที่ผู้ใหญ่ต้องการได้ ทั้งสองบ้านรับทราบเข้าใจ หลังจากอธิบายเสร็จก็ต้องอยู่พูดคุยกับผู้ใหญ่ก่อนจะกลับเลยก็ไม่ได้ กว่าจะเสร็จทั้งสองบ้านก็มืดพอดีอิทธิพลขับรถกลับมาถึงคอนโดก็ประมาณสามทุ่มกว่าๆ เขารีบสาวเท้าเดินขึ้นห้อง คิดถึงคนที่รออยู่ใจจะขาด“ก๊อกๆๆ” ไม่มีเสียงตอบรับ แถมยังเงียบ เวลานี้มัทนาน่าจะยังไม่หลับ เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงลองเคาะประตูดูอีกครั้ง เพราะปกติเวลาเขาเคาะเธอก็มักจะรีบเดินมาเปิดประตูให้เสมอ“ก๊อกๆๆ” แต่ก็ยังเงียบเหมือนเดิม เขาจึงใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไป ตอนแรกคิดว่าเธออาจจะอยู่ในห้องน้ำก็เป็นได้ แต่พอเปิดเข้าไปปรากฏว่าห้องมืดสนิท เขากดสวิตช์เปิดไฟ ทันใดนั้นภายในห้องก็สว่างขึ้นมาทันที“มาย...มาย...น้องมาย” เขาเดินหาเธอรอบห้องแต่ก็ไม่เจอ ในใจเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี“หรือจะอยู่ห้องโน้น” เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงหยิบคีย์การ์ดห้องข้างๆแล้วรีบไปเปิดห้องนั้นทันที“มาย...” ภายในห้องมืดสนิท ในใจเริ่มสั่น อยู่ๆหัวใจก็เริ่มรู้สึก