บทที่ 2

“ไคลน์คะ” เธอส่ายหน้าไปมาทั้งแววตาไม่ประสาฉายความไม่แน่ใจ “ฉันไม่เคยค่ะ”

“กอดผม...ที่รัก...ไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่คุณคิด”  อิสลินทำตามที่เขาบอก เธอเคยเห็นเซอร์เรนัล์ฟในเวลาที่เขาเป็นหนุ่มแสนดี เยือกเย็นและเป็นสุภาพบุรุษ เวลานี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นแต่เขากำลังปลุกความร้อนในกายเธอให้เริ่มเผาไหม้รุนแรงขึ้นทุกขณะด้วยปลายลิ้นอุ่นที่ลากไล้ไปบนผิวเรียบเนียนบนคอและไหล่ หญิงสาวบอกตัวเองว่าไม่เคยเกิดความรู้สึกแบบนี้มาก่อน วูบวาบในช่องท้องและปั่นป่วนไปหมดแทบทนไม่ไหว เธออยากให้เขาแค่จูบ เคลียแก้มของเธอด้วยคางสากระคาย ทว่าน่าแปลกที่ร่างกายนุ่มนิ่มกลับปรารถนาการรุกเร้าจากกายแข็งแกร่ง

“อีฟ...ผมอยากกอดคุณแบบนี้มานานแล้ว” / “ไคลน์”   ผิวแก้มเปล่งปลั่งเปลี่ยนเป็นสีแดงจัดเมื่อชุดเกาะอกผ้าชีฟองถูกรั้งไปกองไว้ที่ปลายเท้า เซอร์เรนัล์ฟทำอย่างที่พูด เขากอดร่างนุ่มเกือบเปลือยเปล่าซึ่งมีเพียงแพนตี้ตัวน้อยปกปิดไว้เท่านั้น

“ผมเป็นคนแรกหรือเปล่าที่กอดคุณไว้แบบนี้” ชายหนุ่มตั้งคำถามขณะจ้องมองดวงหน้าแสนสวยของสาวลูกครึ่งไทยเชื้อสายอังกฤษใต้กรอบเรือนผมแผ่สยายบนผ้าปูสีงาช้าง ตาคู่งามช่างน่าหลงใหล เรียวปากเล็กนั้นแสนเย้ายวนราวกลีบกุหลาบอ่อนบาง อิสลินเป็นผู้หญิงอ่อนหวาน แต่ทรงพลังในตัวเอง ร่างอรชรที่บิดไปมายิ่งทำให้เขาคลั่งไคล้จนต้องเบียดความแข็งแรงบนกายแกร่งเข้าหา

“ฉันไม่เคยถูกใครกอดแบบนี้นะคะ คุณเอาเปรียบฉันรู้มั้ย” แก้มเนียนยิ่งเป็นสีเข้มจัดเมื่อชายหนุ่มสลัดเสื้อและกางเกงของตัวเองทิ้งไปบ้างอย่างไม่ใยดี

“คราวนี้ก็ไม่มีใครเอาเปรียบใครแล้วสินะ...อีฟ” เซอร์เรนัล์ฟกดจูบหญิงสาวเบา ๆ และค่อย ๆ ละเลียดปลายลิ้นอุ่นอ้อยอิ่งบนเรียวปากชุ่มชื้นแสนเย้ายวนเนิ่นนาน อิสลินรู้สึกหวั่นหวามทุกครั้งที่ชายหนุ่มเบียดกล้ามเนื้ออกกำยำบนเนินผิวกลมกลึงอย่างจะบอกให้รู้ว่าร่างอรชรนั้นน่าปรารถนาแค่ไหน

“ที่รักคะ...ฉันกลัวค่ะ” เจ้าของเรือนร่างโค้งเว้าแนบฝ่ามือลงบนกรามแกร่งที่ยิ่งทำให้เธอตื่นเต้นด้วยการถูไถขนเคราสากระคายบนข้อมือบางแผ่วเบา

“อย่ากลัว ผมจะสอนคุณเอง”  รอยยิ้มอันน่าหลงใหลจุดประกายบนใบหน้าหล่อเหลาที่แนบการเปลือยเปล่าสนิทแนบกับร่างนุ่มนิ่ม อิสลินหอบหายใจไม่ใช่เพราะเหนื่อยแต่อย่างใดทว่าเธอกำลังจะขาดใจเพราะไฟพิศวาสร้อนที่แผดเผา

“คุณคงไม่ได้กลัวจนคิดอยากกลับบ้านตอนนี้หรอกนะ ที่รัก”

“ไคลน์คะ...ฉันเป็นนักเรียนที่ดีนะคะ ถึงจะเรียนรู้ช้าไปบ้าง แต่ฉันจะอดทนค่ะ”

“ดีมาก...อืม...ดีเหลือเกิน...นักเรียนที่น่ารักของผม”  เซอร์เรนัล์ฟยิ้มอ่อนหวานอีกครั้งและทำราวกับเขาเป็นอาจารย์หนุ่มที่ตั้งใจมอบบทเรียนรักที่นักเรียนสาวของเขาจะไม่มีวันลืมได้ลง ในเวลาเดียวกันอิสลินก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายตัวเองจากอาการบิดเกร็งที่เกิดขึ้นโดยเธอไม่ตั้งใจ หญิงสาวรอคอยสัมผัสอันซาบซ่านรัญจวนซึ่งเขาบรรจงมอบให้ผ่านปลายนิ้วแกร่งที่ลูบไล้ไปบนเนียนผิวผุดผาดของสาวสะพรั่งและไม่ลืมจุมพิตเร่าร้อนราวจะช่วยดูดซับความกังวลจากเนื้ออุ่นที่กระตุกเต้นในทุกวินาที แสงไฟละมุนภายในห้องอาบไล้ลงบนร่างอ้อนแอ้นที่อ่อนปวกเปียกอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งกำยำซึ่งบ่อยครั้งอิสลินก็อดไม่ได้ที่จะมองเซอร์เรนัล์ฟกลับไปด้วยแววตาอาบเอิบด้วยความปรารถนาจนแทบหลอมละลายเขาได้ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอและเลียริมฝีปากอิ่มแห้งผากเมื่อมองดูกล้ามเนื้อเป็นลอนบนหน้าท้องกระเพื่อมไหวไปตามลมหายใจที่ดังไม่แพ้กัน เขาเป็นผู้ชายที่น่าหลงใหลตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ ความหล่อเหลาบาดจิตและความเป็นสุภาพบุรุษผิ่งขรึมดึงดูดให้เธออยากเข้าไปค้นหา ซึ่งหญิงสาวก็ได้ค้นพบแล้วว่า เซอร์เรนัล์ฟ เป็นผู้ชายที่น่าปรารถนามากเพียงใด

“บทเรียนแรกที่ผมจะสอนคุณก็คือ...มองผม อีฟ...มองผมเหมือนคุณไม่เคยรู้จักผมมาก่อน และหลังจากนั้น...”

ชายหนุ่มหรุบนัยน์ตาสีฟ้าเข้มลงไปยังเรียวปากชุ่มชื้นที่เผยอออกอย่างลืมตัว “ผมก็จะจูบคุณ” อิสลินอ้าริมฝีปากออกเพื่อรับเรียวลิ้นอุ่นร้อนซึ่งเป็นบทเรียนแรกที่นักเรียนสาวได้รับจากอาจารย์หนุ่ม เซอร์เรนัล์ฟคล้ายอดใจไว้ไม่ไหวต้องลูบโลมฝ่ามือหนาลงไปตามส่วนคอดเว้า เขาเคยจูบเธอมาหลายคราทว่าก็ไม่มีครั้งใดปลุกปั่นความปรารถนาจากก้นบึ้งได้มากเท่านี้ ปลายลิ้นหนาซอกซอนไปหมดทุกที่ พลิกพลิ้วไปตามกระพุ้งแก้มและกระหวัดเกี่ยวลิ้นเล็กอย่างมีชั้นเชิง

“ไคลน์”  ร่างเล็กที่ซ่อนความอวบอัดกอดรัดแผ่นหลังกว้างและเริ่มครวญครางเบา ๆ เมื่อเขาแกล้งยั่วเย้าเธอด้วยการหยุดทุกอย่างลงชั่วครู่

“อีฟ...คุณมีอะไรอยากบอกผมอย่างนั้นหรือ?”

 แม้กายหนาจะหยุดการบดเบียดทว่านัยน์ตาคู่นั้นยังจับจ้องดวงตาคู่งามด้วยความฉ่ำหวาน อิสลินไล้ปลายนิ้วไปบนแผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหนั่นแน่นสมชายชาตรีก่อบอกด้วยเสียงสั่นพร่า

“ไคลน์คะ...แล้วบทเรียนต่อไปล่ะคะ”  หญิงสาวหน้าแดงเพราะเขินอายแต่ร่างกายกลับไม่รีรอที่จะตอบสนองเขาในทุกสัมผัส คงน่ากระดากเกินไปที่จะร้องขอว่าอย่าได้หยุดทุกอย่างลงแค่นี้