กับดักรัก ท่านประธานเอวดุ

กับดักรัก ท่านประธานเอวดุ

last updateLast Updated : 2024-12-17
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 rating. 1 review
34Chapters
804views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

นริยา ไปบ้านของเพื่อนสนิทเพื่อไปติวหนังสือก่อนเรียนจบมัธยมปลาย จนได้พบกับพี่ชายของเพื่อน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งใจจับจองเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ถึงกับมอบรอยตีตราเอาไว้บนลำคอ แล้วเธอจะหนีเขาได้อย่างไร

View More

Latest chapter

Free Preview

ตอนที่ 1 จอง

“ไปค้างบ้านเราไหม”“ไม่เป็นไรเหรอ”“อื้ม ไม่เป็นไร เราอยู่กับพี่เรา พ่อแม่เราไปทำงานต่างประเทศ”“…..ไปก็ไป”หลังจากคุยตกลงกันเรียบร้อย ทั้งสองสาวก็พากันนั่งรถที่หน้าโรงเรียน ตรงไปยังบ้านของผู้ชักชวน ซึ่งก็คือนาริน เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของนริยานริยา หรือ น้ำ เด็กสาวผิวขาวจัด ดวงตากลมโต ขนตายาวงอนเป็นแพ ผมตรงยาวดำสนิทเป็นเงาสวยงาม เธอสูง 165 เซนติเมตร แต่หนักเพียงแค่ 43 กิโลกรัม ส่งผลให้เธอดูบอบบางน่าทะนุถนอมหญิงสาวเป็นคนกรุงเทพแต่กำเนิด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้มีเพื่อนเยอะแยะ อาจจะเพราะเธอเป็นคนไม่ค่อยพูด และไม่เข้าหาใครก่อน นั่นจึงทำให้เธอมีเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันเพียงคนเดียวก็คือนาริน“เข้ามาสิ ยังไม่มีใครกลับมาหรอก”เมื่อเดินทางมาถึง นารินก็เปิดประตูเล็กข้างรั้วก่อนจะเรียกให้นริยาตามเธอเข้าไปด้านใน หญิงสาวเดินตามเพื่อนเข้าไปด้วยอาการอึ้ง เมื่อบ้านของนารินมีขนาดไม่ต่างกับคฤหาสน์เลย“เรามีพี่ชายกับน้องชาย พี่เราอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 กับน้องชายเราอยู่มัธยม 2 ห่างกันคนละ 4 ปี”“ดีจัง เราลูกคนเดียว เหงาจะแย่”“อย่างน้อยก็ไม่ต้องทะเลาะกันนะ”“ก็คงงั้น”“ขึ้นไปเถอะ”เมื่อเดินเข้ามาภาย...

Interesting books of the same period

Comments

default avatar
พรชนก
อ่านนิยายแบบนี้ครั้งแรก คือดี
2024-11-25 22:04:56
0
34 Chapters
ตอนที่ 1 จอง
“ไปค้างบ้านเราไหม”“ไม่เป็นไรเหรอ”“อื้ม ไม่เป็นไร เราอยู่กับพี่เรา พ่อแม่เราไปทำงานต่างประเทศ”“…..ไปก็ไป”หลังจากคุยตกลงกันเรียบร้อย ทั้งสองสาวก็พากันนั่งรถที่หน้าโรงเรียน ตรงไปยังบ้านของผู้ชักชวน ซึ่งก็คือนาริน เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของนริยานริยา หรือ น้ำ เด็กสาวผิวขาวจัด ดวงตากลมโต ขนตายาวงอนเป็นแพ ผมตรงยาวดำสนิทเป็นเงาสวยงาม เธอสูง 165 เซนติเมตร แต่หนักเพียงแค่ 43 กิโลกรัม ส่งผลให้เธอดูบอบบางน่าทะนุถนอมหญิงสาวเป็นคนกรุงเทพแต่กำเนิด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้มีเพื่อนเยอะแยะ อาจจะเพราะเธอเป็นคนไม่ค่อยพูด และไม่เข้าหาใครก่อน นั่นจึงทำให้เธอมีเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันเพียงคนเดียวก็คือนาริน“เข้ามาสิ ยังไม่มีใครกลับมาหรอก”เมื่อเดินทางมาถึง นารินก็เปิดประตูเล็กข้างรั้วก่อนจะเรียกให้นริยาตามเธอเข้าไปด้านใน หญิงสาวเดินตามเพื่อนเข้าไปด้วยอาการอึ้ง เมื่อบ้านของนารินมีขนาดไม่ต่างกับคฤหาสน์เลย“เรามีพี่ชายกับน้องชาย พี่เราอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 กับน้องชายเราอยู่มัธยม 2 ห่างกันคนละ 4 ปี”“ดีจัง เราลูกคนเดียว เหงาจะแย่”“อย่างน้อยก็ไม่ต้องทะเลาะกันนะ”“ก็คงงั้น”“ขึ้นไปเถอะ”เมื่อเดินเข้ามาภาย
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 2 ผิดปกติ
เช้าวันต่อมา หลังจากที่นริยาตื่นนอนก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำตามความเคยชิน เธอเป็นคนที่ตื่นนอนแล้วต้องเขาห้องน้ำก่อน เพราะนิสัยดื่มน้ำก่อนนอนของเธอหลังจากทำธุระเสร็จ ร่างบอบบางก็มายืนหน้ากระจก หญิงสาวสะดุ้งเมื่อมองเข้าไปในกระจกแล้วเห็นร่องรอยบนลำคอของตนเอง ปลายนิ้วเรียวยกขึ้นไปแตะมันเบาๆ พลางหวนคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากขัดขืน เพียงแต่เธอกำลังอึ้งจนประมวลผลความคิดไม่ทัน เพราะเธอไม่ได้คิดว่าพี่ชายของเพื่อนจะทำแบบนี้กับเธอหญิงสาวถอนหายใจเบาๆ เธอไม่มีเครื่องสำอาง และมั่นใจว่านารินเองก็ไม่น่าจะมี เธอจะปกปิดรอยพวกนี้ยังไง“น้ำ เป็นอะไรหรือเปล่า”“เปล่าๆ”นารินที่ตื่นนอนตามหลังนริยาไม่นาน เห็นเพื่อนหายเข้าไปในห้องน้ำสักพักใหญ่ก็ยังไม่ออกมา จึงเคาะประตูแล้วส่งเสียงถาม นริยาจึงค่อยๆเปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าที่พูดไม่ออกบอกไม่ถูก“หือ คอไปโดนอะไรมา”“…..โดนกัด”“อะไรกัด…..เฮ้ย…..”“…..”“พี่คินเหรอ”“อือ”“เล่ามา เดี๋ยวก่อนๆ เข้าห้องน้ำก่อน ไปนั่งรอเลย”นารินบอกก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำ ไม่กี่นาทีก็กลับออกมา ใบหน้าขาวใสเต็มไปด้วยหยดน้ำ เธอรีบจนไม่เช็ดใบหน้าด้วยซ้ำ“เช็ดหน้าก่อน
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 3 พบกันอีกครั้ง
หลายเดือนต่อมานริยากับนารินเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่เดียวกัน ทั้งคู่เลือกเรียนบัญชีและการเงิน และเลือกวิชาโทเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งมหาวิทยาลัยอยู่ไกลจากบ้านของพวกเธอค่อนข้างมาก นริยาจึงเลือกที่จะพักใกล้มหาวิทยาลัย ส่วนนารินมีคนคอยรับส่งจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอ แต่เมื่อวันไหนนารินขี้เกียจกลับบ้านก็จะมาอยู่ค้างกับนริยา และนั่นก็เป็นสิ่งที่ภาคินต้องการพอดีคอนโดของนริยาเป็นห้องขนาดไม่ใหญ่มาก มีห้องนอนแยกออกจากโซนครัวและห้องรับแขก จึงไม่ได้คับแคบมากนัก นารินมักจะมานอนเล่นระหว่างรอภาคินมารับหรือรอคนรถมารับเธอ“ขออาบน้ำก่อนนะ ร้อน” นริยาบอกนารินทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้อง เธอเปิดประตูห้องนอนเอาไว้ระหว่างถอดเสื้อผ้า โดยไม่ได้สนใจว่านารินเดินตามเข้ามานอนเล่นบนเตียง“ทำไมไม่ไปอยู่บ้านฉันวะ ไหนๆ ก็เรียนด้วยกันอยู่แล้ว”“ไม่ไปอะ”“กลัวพี่คินเหรอ”“ก็ประมาณนั้น”“แกมีเบอร์พี่คินไหม” นารินถามนริยาเมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้“มี พี่คินเคยขอเบอร์ฉันไปแล้วโทรเข้ามา ทำไม”“มีกี่เบอร์”“2”“ยินดีด้วย แกมีป้ายตำแหน่งพี่สะใภ้ของฉันคล้องคอเอาไว้แล้วล่ะ”“หมายความว่ายังไงวะ”นริยาชะงักไปหลังจากที่เธอถอดเส
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 4 ไปด้วยกัน
หลังจากที่นริยาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว หญิงสาวก็เดินออกจากห้องตรงไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน ก่อนจะกลับออกมาอีกครั้งในชุดเสื้อยืดตัวหลวมโคร่งกับกางเกงขาสั้น“มาทำไมคะ”“มาหาเฉยๆ” ภาคินมองใบหน้าหวานเพื่อดูปฏิกิริยาของหญิงสาว เมื่อเห็นว่าเธอมีอาการมึนงงก็ยิ้มด้วยความเอ็นดู“พี่กินยาผิดเหรอ”“หืม เถียงเก่งดีจัง ไม่เห็นเหมือนเมื่อหลายเดือนที่แล้ว”“น้ำก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว น้ำไม่ใช่คนเรียบร้อย”“อือ อันนี้เชื่อ”“แล้วตกลงพี่คินมาทำไม”“ก็บอกแล้ว มาหาเฉยๆ”“…..”คิ้วเรียวได้รูปสวยขมวดจนหัวคิ้วแทบจะชนกัน ดวงตากลมโตมองไปที่เสื้อผ้าของเขาแล้วก็ต้องเชื่อในสิ่งที่เขาบอก เพราะเขามาด้วยเสื้อยืดกับกางเกงผ้าขายาวเหมือนตอนที่เขาอยู่ที่บ้าน“ตื่นแล้วมาเลย?”“อือ”“เพื่อ?”“ก็อยากมา”“บ้าไปแล้ว”“อือ ก็คงงั้น ไปนอนก่อนนะ”“หะ…..”หลังจากพูดจบ ภาคินก็ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปเปิดประตูห้องนอน นริยามองตามด้วยความไม่เข้าใจ แต่เมื่อเธอเดินตามเขาเข้าไปในห้องนอนก็ต้องเหวอออกมาอีกครั้ง เมื่อร่างสูงใหญ่ของภาคินทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของเธอหน้าตาเฉย“ทำงานจนเกือบเช้า พอสะดุ้งตื่นก็ขับรถออกมาเลย ข
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
ตอนที่ 5 ถูกใจแม่
“แวะซื้อของก่อน”รถยนต์คันหรูมาจอดที่สรรพสินค้าชื่อดังใจกลางเมืองหลวง ก่อนที่เจ้าของรถจะบอกกับหญิงสาวแล้วลงจากรถนริยาลงจากรถแล้วเดินตามหลังร่างสูงไป แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันใจเมื่ออยู่ๆข้อมือเล็กของเธอก็ถูกจับแล้วดึงให้มาเดินเคียงข้าง“ไปนั่งรอที่ร้านอาหารก่อนนะ เดี๋ยวพี่ตามไป”“ร้านไหนคะ”“เธอจะกินอะไรก็ไปดูเลย สั่งเผื่อพี่ด้วย เสร็จแล้วส่งข้อความมาบอกพี่ว่าอยู่ร้านไหน”“ค่ะ”หลังจากเข้ามาภายในห้างสรรพสินค้า ทั้งสองคนก็เดินแยกกันไป นริยาเดินไปชั้นที่รวมร้านอาหารแบรนด์ต่างๆเอาไว้ เธอเดินไปเรื่อยๆจนเจอร้านที่ถูกใจก็เข้าไปนั่งและสั่งอาหารสำหรับภาคินและตัวเธอ ก่อนที่จะส่งข้อความบอกเขาแล้วนั่งเล่นโทรศัพท์รอทางด้านภาคิน เขาเดินมาที่ร้านเพชรที่แม่เขาชอบมาเป็นประจำ ตอนที่หญิงสาวลงไปรับอาหารมื้อเที่ยงเขาแอบโทรนัดกับทางร้านเอาไว้ เพื่อให้จัดการหาสิ่งที่เขาต้องการเอาไว้ให้“สวัสดีค่ะคุณภาคิน”“สวัสดีครับ”“เชิญด้านนี้เลยค่ะ เดี๋ยวตรวจสอบดูก่อนนะคะ ว่าเส้นนี้ตรงตามที่ต้องการไหม”เมื่อเข้ามาในร้าน พนักงานสาวก็เชิญให้เขาไปที่หน้าเคาน์เตอร์ ก่อนจะหยิบกล่องขึ้นมาเปิด เผยให้เห็นสร้อยทองคำขาวผสมทองคำ
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
ตอนที่ 6 สับสน
เสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่กี่ครั้ง ตามด้วยบานประตูที่ถูกเปิดออก ก่อนที่ร่างของชวัลญาจะโผล่พ้นประตูเข้ามา“อ้าว อยู่ด้วยกันพอดี แม่ว่าจะเอานี่มาให้” หญิงวัยกลางคนมองสองหนุ่มสาวด้วยอาการเฉยเมย ราวกับไม่ได้ตกใจที่ทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน“คืออะไรครับ” ภาคินถามหลังจากรับกล่องมาถือโดยไม่ได้เปิดออก เพราะเขามัวแต่รั้งเอวนริยาเอาไว้ไม่ให้เธอลุกขึ้น“ก็เปิดดูสิ”ภาคินส่งให้นริยาเป็นคนเปิด เพราะเขามั่นใจว่าสิ่งที่มารดาของเขาเอามา ก็เพื่อเอามาให้เขานำไปให้หญิงสาวตรงหน้าคนนี้หญิงสาวรับกล่องมาเปิดออก เผยให้เห็นเป็นชุดเครื่องเพชรที่ไม่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่ได้เล็ก เป็นเพชรร้อยเรียงเข้าด้วยกัน ตรงจี้เป็นเพชรรูปหยดน้ำล้อมด้วยพลอยสีชมพู กับข้อมือเข้าชุด“ผู้ใหญ่ให้ของห้ามปฏิเสธนะจ๊ะ” ชวัลญาพูดดักคอเมื่อเห็นนริยาทำท่าจะปฏิเสธ“รับไปเถอะ แม่ชอบซื้อมาสะสมน่ะ”“เอ่อ ขอบคุณค่ะ”ชวัลญายิ้มให้ ก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง เธอรู้ดีว่าหากนริยาเป็นคนที่บุตรชายต้องการจริงๆ เวลานี้คือเวลาที่เขาอยากจะอยู่กับหญิงสาวมากที่สุดทางด้านนริยา เธอมองกล่องเครื่องเพชรในมืองงๆ ก่อนจะปิดฝากล่องลงแล้วยื่นมันให้กั
last updateLast Updated : 2024-11-20
Read more
ตอนที่ 7 ผู้หญิงของภาคิน
หลายเดือนต่อมา หลังจากที่ภาคินกับนริยาเข้าพิธีหมั้นแบบเรียบง่าย ที่มีเพียงคนในครอบครัวเท่านั้นที่เข้าร่วม ภาคินก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศ นริยาที่ยังปรับตัวไม่ทันก็ต้องพยายามใช้ชีวิตปกติหญิงสาวตกลงกับภาคินว่าวันที่มีเรียน เธอจะอยู่ที่คอนโดเหมือนปกติ แต่ในวันเสาร์อาทิตย์ วันหยุด หรือวันที่ไม่มีเรียนจะมาอยู่ที่บ้านเขา และเขากับเธอจะต้องส่งข้อความรายงานความไปเป็นในแต่ละวันให้กับอีกฝ่ายรู้ในทุกวันโชคดีของหญิงสาวที่ภวินทร์กับชวัลญาเข้าใจเธอและค่อนข้างหัวสมัยใหม่ จึงไม่ได้เข้ามายุ่งเรื่องความสัมพันธ์ของเธอมากนัก“วันนี้ไปหาอะไรกินกัน ค่อยกลับบ้าน” นารินชวนนริยาหลังหมดคลาสเรียน“อือ” นริยาเก็บของใส่กระเป๋าเล็กของเธอก่อนจะพากันเดินออกจากห้องไป“น้ำ…..” เสียงห้าวเรียกเธอและวิ่งเข้ามาหา“อ้าว แฟรงค์ ว่าไง”“วันนี้ไปไหนไหม เราจะชวนไปกินข้าว ทั้งสองคนเลย”“…..กำลังจะไปกินข้าวกับรินนี่แหละ”“โอเค งั้นเราไปด้วยได้ไหม”นริยาหันไปมองนารินเป็นเชิงถามความเห็น ก่อนที่ทั้งสองสาวจะพยักหน้า ทั้งสามคนจึงนัดไปเจอกันที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆนริยากับนารินพากันเดินไปที่รถ ก่อนที่นริยาจะขับออกไปหลังจากที่นารินคาด
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 8 คิดถึงเลยมาหา
1 ปีต่อมา“แก ฉันว่าชุดนี้ไม่เหมาะกับฉันเลยว่ะ” นารินบ่นกับนริยาหลังจากที่เธอเอาชุดเดรสที่ต้องใส่คืนนี้มาให้นริยาดู“แลกกับฉันไหมล่ะ”“หึ ไม่เอาอะ”วันนี้ทั้งสองสาวจะต้องไปออกงานพร้อมกับชวัลญา ที่ได้รับบัตรเชิญไปร่วมงานวันเกิดของเจ้าของแบรนด์ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวซึ่งเป็นเพื่อนกับเธอ เธอจึงจัดเตรียมเสื้อผ้าให้ทั้งสองสาวเพื่อไปด้วยกันในฐานะบุตรสาวและสะใภ้คนโตนริยากับนารินถูกช่างแต่งหน้าทำผมจับแยกกันเพื่อเตรียมตัวกันตั้งแต่บ่าย เพราะทั้งสองสาวผมยาวถึงบั้นเอวทั้งคู่ เลยต้องใช้เวลาในการทำผมนาน อีกทั้งชุดยังมีลูกเล่นที่ต้องระวัง เลยต้องใช้เวลานานเป็นพิเศษจนกระทั่งใกล้เวลาออกจากบ้าน ชวัลญาก็มาตามสองสาวที่ห้องของนาริน เธอแอบสะดุดไปเล็กน้อยเมื่อเห็นนริยา ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมภาคินถึงยอมหยุดที่เด็กสาวคนนี้“เป็นยังไงบ้างคะ” นริยาเอ่ยออกมาอย่างไม่มั่นใจนักร่างบอบบางอยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีขาวงาช้าง กระโปรงยาวผ่าข้างสูงถึงโคนขา เผยให้เห็นรูปร่างผอมบาง แต่มีทรวดทรงที่พอเหมาะ ผมยาวตรงถูกถักเปียแล้วยกขึ้นเป็นมวยผม เปิดเปลือยต้นคอระหงสวยงาม“สวย ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมถึงปราบพ่อคินอยู่”“อ้าว แล้วรินล่ะ ไม่สวย
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 9 เธอคนเดียว NC
ดวงตาคมทอดมองเรือนร่างขาวผ่อง ที่สวยงามราวกับภาพวาดราคาแพงที่เห็นได้ในพิพิธภัณฑ์อย่างหลงใหล เขาค่อยๆขยับกายขึ้นไปบนเตียงช้าๆ ก่อนจะเอนพิงหัวเตียงในท่าที่สบายและเตรียมพร้อม แล้วเอนกายเข้าไปใกล้หญิงสาว“น้ำ…..” เสียงแหบพร่าเรียกเจ้าของร่างบางอย่างอ่อนโยนนริยาสะดุ้งตื่นอีกครั้งหลังจากที่เธอถูกปลุก ดวงตากลมโตมองคนปลุกอย่างคนที่ยังไม่ตื่นดี แต่เมื่อเขาวางมือลงบนบั้นท้ายกลมกลึงเธอก็รับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าเขาต้องการอะไรหญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะกางแขนออกเพื่อตอบรับในสิ่งที่เขาต้องการขอโดยไม่ต้องใช้คำพูดร่างสูงใหญ่ขยับยกอุ้มให้คนตัวเล็กกว่ามานั่งคร่อมอยู่บนหน้าขาของตนเอง สายตาสองคู่สบกัน เมื่อฝ่ายหนึ่งที่ห่างหายเรื่องบนเตียงมานานแรมปี กับอีกฝ่ายที่เผลอใจไปกับคนตรงหน้าโดยไม่ทันรู้ตัว จึงดูเหมือนว่าจะไม่ต้องใช้คำพูดอะไรชุดนอนสีสวยถูกถอดออกจากเรือนร่างบอบบาง เปิดเปลือยสิ่งสวยงามแก่สายตาคมดุที่มองอย่างพยายามอดกลั้น“กลัวไหม”“ไม่ค่ะ”“ถ้าเจ็บก็บอกนะ พี่จะพยายามเบามือที่สุด”“ทำตามที่ต้องการเถอะค่ะ น้ำไม่ได้บอบบางขนาดนั้น” หญิงสาวบอกพลางยิ้มน้อยๆ เธอไม่ได้กลัวเขา เพราะเธอรู้ว่าการที่เขา
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 10 แสดงตัว
“สองคนนั้นล่ะคะ” นารินถามมารดาเมื่อวันนี้เธอลงมาข้างล่างสายแต่ก็ไม่เห็นภาคินกับนริยา“ยังไม่มีใครลงมาเลย สงสัยจะดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันไปละ” ชวัลญาบอกพลางดูเครื่องเพชรในมือ“ทำอะไรอยู่คะ”“รับขวัญลูกสะใภ้น่ะสิ”“ชุดนี้ดีไหมคะ” นารินชี้ไปที่กล่องหนึ่งที่เธอสะดุดตา“ก็ดีนะ ชุดนี้สั่งทำเลยนะ มีชุดเดียว แล้วน้ำร้อยด้วย” ชวัลญาพยักหน้าเห็นด้วย แต่ก็ยังมองชุดอื่นต่อทั้งสองคนนั่งคุยกันอีกพักใหญ่ ภาคินกับนริยาก็ลงมาจากชั้นบน ทั้งสองคนมองตามเมื่อพาคินจูงมือหญิงสาวมานั่งที่โซฟา“ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์มาเหรอ รอยเต็มคอเชียว” ชวัลญาแซวทั้งสองคนนริยามองค้อนใส่ภาคิน แต่เขาก็ทำมึนใส่จนเธอต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ไปเอง ท่ามกลางเสียงพูดคุยเล่นกันของทั้งสามคน“แล้วไม่ไปกินข้าวกันเหรอทั้งสามคน” หญิงวัยกลางคนถามเมื่อเห็นหนุ่มสาวทั้งสามคนพูดคุยกันจนเพลิน“จะออกไปกินข้างนอกกับน้ำครับ”“อ้าว แล้วน้องล่ะ”“น้องก็อยู่บ้านไปดิ น้ำรอนี่นะ พี่ไปเอารถออกก่อน”“ค่ะ”ภาคินลูบศีรษะทุยสวยก่อนจะเดินออกไป นริยาสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นนารินกับชวัลญานั่งมองเธออยู่อย่างรอฟัง“ก็ตามนั้นแหละ” นริยาบอกอย่างไม่ได้ปิดบัง“เป็นไง” นารินถามเ
last updateLast Updated : 2024-11-22
Read more
DMCA.com Protection Status