15 - เล่ห์เหลี่ยม

กรงรักในมือซาตาน

ตอนที่ 15

(เล่ห์เหลี่ยม)

"เมย่ารู้ว่าท่านกำลังไม่สบายใจ มีเรื่องให้กังวล เลยอยากให้ท่านผ่อนคลาย เมย่าช่วยท่านได้นะคะ"

เสียงหวานเอื้อนเอ่ยพร้อมกับมือบางลูบแผ่นหลังหนาของ เชคฮ อานัส เว้าวนเคลื่อนคล้อนฝ่ามือไปยังหน้าท้องแกร่งอย่างเย้ายวน คนที่ติดบทรักบนเตียง ที่ห่างหายไปนานหลายวัน การปลุกเร้าที่เมย่ารังสรรปั่นป่วนให้กายชายนั้นเคลิบเคลิ้มไปตามอารมณ์สวาท แรงหายใจถี่ย่อมทำให้หญิงที่ช่ำชองอย่างเมย่ารู้ดีว่าเขากำลังมีอารมณ์ที่เธอเป็นคนปั่นให้สยิว

"เธอนี่มันจริง ๆ เลย...." คนที่ทนไม่ไหวต่อการสัมผัสที่บางเบา การปลุกเร้าสวาทด้วยใบหน้าสวย คนที่ละเมอเพ้อฝันล่องลอยจนลืมเลือนสิ่งที่คิดไปทันตา เมื่อเมย่าเริ่มที่จะมือไม้ซุกซน ลูบคลำจนคนตัวใหญ่ทานทนไม่ไหว

"เมย่าจะดูแลท่านเองนะคะ" เสียงหวาน ๆ สายตาที่จ้องมองอย่างยั่วยวน ริมฝีอวบจูบพรมลงอกแกร่งที่มีขนอ่อนรำไร ก่อนที่จะค่อย ๆ ไล่ต่ำลงมายังส่วนหน้าท้องแกร่งที่กระเพื่อมตามแรงหายใจ

"เมย่า ซี๊ด" คนที่ถูกกระตุ้น ดุ้นความเป็นชายที่ถูกสัมผัสพองผงาดเต็มลำอย่างเก็บกลั้นไม่ไหว ร่างกายเริ่มสั่นสะท้านเมื่อถูกนำพาด้วยอารมณ์ราคะ

...เสื้อผ้าที่ห่อคลุมบนร่างกายสาวหลุดร่วง ด้วยฝีมือของเธอที่เอื้ออำนวย สิ่งสวยงามเผยต่อสายตาคนตัวสูงที่กำลังจ้องมองและยกยิ้มมุมปาก

ทุกอย่างเริ่มเป็นไปตามแรงราคะที่เธอพยายามปุกปั่นร่างกายของเขา หยุดมันไม่ได้แล้วจริง ๆ เมื่อแรงราคะที่เกิดขึ้นก็ทำให้ไม่อาจที่จะต้านทานได้ไหว

เขาเลื่อนมือไล่ลงไปยังเรียวขาของเธอ แล้วลูบไล้ใช้ปลายนิ้วชี้วนเป็นวงกลม จมูกก็สูดดมตามเนื้อผิว ร่างกายที่เคยทัดทานในครั้งแรก เริ่มอ่อนระทวยด้วยแรงปุกเร้าที่เธอสร้างให้ นั่นยิ่งเหมือนสิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้กระเจิงมันสยิวขนลุก 

ร่างกายของเมย่าถูกดันไปอย่างไร้จุดหมายไปยังเก้าอี้ที่ตั้งอยู่มุมของระเบียง กลีบปากหนาบดจูบปากอวบสวยอย่างร้อนแรงและดูดดื่ม บีบเคล้นเต้าอวบอิ่มอย่างเต็มแรงด้วยราคะที่สุมกาย

"อื้อ อื้ม ท่านคะ อ่า ซี๊ด" 

เขาไม่รอช้าให้เสียเวลา ดูดดึงยอดประทุมถันที่ตั้งชัน อีกมือก็ไม่ยอมปล่อยให้ว่างเว้นบีบคลึงเนื้ออกอวบอิ่มอย่างไม่อาจทัดทานได้ไหว ความเป็นชายก็ผงาดอย่างท้าทาย

“อา อื้ม ซี๊ด”  

เสื้อผ้าของชายหนุ่มหลุดร่วงด้วยความอำนวยของเมย่า เขานั่งนิ่งจ้องมองร่างกายสมส่วนอย่างเสน่หา จับร่างกายของเมย่าให้คาบคร่อม จับยกเอวของเธอนั้นให้สอดใส่ด้วยท่านั่ง

“อ่า อื้ม ซี๊ด” ตัวตนที่ยิ่งใหญ่เข้าไปลึกภายในความสาวที่อาบเยิ้มด้วยน้ำรักที่มากพอร้องเสียงหวานเล็ดลอดออกมา เพราะการตอบสนองเป็นอย่างดี เขาจับมั่นตรงเอวคอดกดนิ่งค้างไว้อย่างต้องการให้ปรับตัวเข้าหากัน

เธอเริ่มขยับเอวช้า ๆ ตามความต้องการตามที่ประสบการณ์อันเคยพบเจอมา ยิ่งขยับก็ยิ่งเสียวซ่าน จนตอนนี้ชายหนุ่มแทบทัดทานไม่ไหว เหมือนร่างกายมันจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ยิ่งเธอขยับเร็วมากเท่าไหร่ก็ยิ่งไม่อาจจะทานทน

ตั่บๆๆๆ 

พลั่บ ตับ ๆๆ

 เสียงเนื้อกระทบกันจนเกิดเสียงดังในบางจังหวะกระแทก  เมื่อแรงไฟปรารถนาที่เธอนั้นถ่ายเทมามันเร่าร้อน และเสียวซ่านจนไม่อาจจะเก็บกลั้นความรู้สึกไว้ได้

"อ่ะ อึ๊ อื้อ อ่ะๆๆๆ" เสียงหวาน ๆ ครวญครางออกมา ใบหน้าเชิดเงยกัดริ่มฝีปากตัวเอง ภาพเย้ายวนตรงหน้ายิ่งสร้างกระสันตัณหาให้ลุกโชน 

 ปัก! อึก ปัก!

ชายหนุ่มต้านทานสิ่งที่เธอนั้นปรนเปรอให้ไม่ไหว ต้องเด้งสวนเอวกระแทกสำทับอย่างหนักหน่วงด้วยอารมณ์ดิบที่ก่อเกิด ยิ่งเธอขยับมากเท่าใดยิ่งทำให้อารมณ์สวาทนั้นลุกโชนจนร่างกายแทบมอดไหม้

"อ๊ะ อ่า อื้อ ท่านค่ะ อื้อ" เธอกัดริมฝีปากตัวเองอย่างเซียวซ่าน สายตามองเห็นมาที่ชายหนุ่มเบื้องล่าง ที่กำลังเด้งเอวจ้วงแทงเข้ามาในร่างกายของเธออย่างรุนแรง จนบางครั้งเธอจุกเสียดมวนในท้องแต่ก็ต้องอดทนเพราะต้องการเอาใจ

"ไม่ไหวแล้ว ซี๊ด ฟาติน อื้อ" เสียงแหบพร่าเอื้อนเอ่ยเมื่อไม่ไหวแล้วที่จะเก็บความรู้สึกซ่านไว้ ชื่อของอีกคนที่หลุดจากปากเมื่อการร่วมรักกับอีกคน แต่เป็นใบหน้าของหญิงที่คะนึงหาแทรกแซงเข้ามาในส่วนสมองที่กำลังล่องลอยด้วยห้วงสวาทที่พัดพา

... เขาจับพลิกร่างกายของเมย่าให้หันหน้า มือจับพนักเก้าอี้ โก่งโค้งลำตัวแล้วสอดใส่ตัวตนเข้าทางด้านหลัง กระเเทกเอวอย่างเน้นหนักไร้ความปรานี จ้วงแทงเมย่าด้วยแรงสวาทที่กำลังเผาไหม้ชายหนุ่มจนร้อนรุ่ม

ตับ ๆ ๆ พลั่บๆ

"ไม่ไหวแล้ว อ่า อื้อ ท่านคะ เมย่า ซี๊ด อื้ม..." เสียงหวานครวญครางอย่างสุขสม เขาระดมแรงกระหน่ำสวนเอวเข้าออกเร็วไว

อร๊าง อร๊าย / อ่าส์ ซี๊ดดดดดด

และแล้วทุกอย่างก็ถึงที่หมายด้วยฝั่งฝันที่สุขสม น้ำอุ่นพุ่งเข้าไปในตัวเธออันแน่นเข้าทุกอณูมดลูก ร่างกายสมส่วนอ่อนระทวยรวยริน หอบหายใจเหนื่อยบนเก้าอี้มุมระเบียง จ้องมองหน้าอานัสแล้วเปรยยิ้มสวยอย่างยั่วยวน

"รู้หน้าที่ของตัวเองใช่ไหม?...เมื่อเราพลาด" อานัสยืนมองคนที่ระทวยแล้วสั่งการด้วยเสียงเข้มและแววตาที่ดุดัน

"ค่ะ เมย่ารู้หน้าที่ตัวเองดี" เธอพลิกตัวนั่งกับเก้าอี้เเล้วพูดบอกออกไปอย่างคนว่าง่าย

"ดี!! หมดหน้าที่ของเธอแล้ว ออกจากห้องเราไปซะ" อานัสออกปากไล่เมื่อจบสิ้นสิ่งที่ปรารถนา

"ค่ะ" เมย่าลุกยืนเก็บเสื้อผ้าพร้อมกับตอบรับคำสั่งที่เข้มขรึมดั่งลูกแมวที่แสนเชื่องเชื่อฟัง

"แล้วอีกอย่างถ้าเราไม่เรียกไม่ต้องเข้ามา หากเราต้องการจะเรียกไปห้องแดงเอง...เข้าใจใช่ไหม?" อานัสพูดสั่งตามหลังจนเมย่าต้องชะงักขาเดิน คำสั่งการที่ทำให้เธอนั้นรู้สึกด้อยค่า เธอยืนนิ่งหันหลังกำมือแน่นอย่างเกรี้ยวโกรธ 'เพราะแกนังฟาติน' เธอพึมพำในใจเมื่อใบหน้าของฟาตินทำให้เธอนั้นถูกอานัสต่อว่า ทั้งที่ก่อนหน้าที่ฟาตินจะเข้ามาในคฤหาสน์เธอเป็นคนโปรดที่ได้การต้อนรับอย่างดี

"ค่ะท่าน" เมย่าที่แค้นเคืองต้องฝืนหันหน้ากลับคืนมองหน้าอานัสแล้วปั้นยิ้มอย่างว่าง่าย ทั้งที่ภายในใจนั้นแทบอยากจะฆ่าอีกคนให้ดับสูญ

"ไปได้" อานัสออกปากไล่เมื่อจบสิ้นแล้วในทุกคำสั่งการ

เมย่าเดินออกมาด้วยความเจ็บใจ การร่วมรักกับเธอไม่ว่ายามใดกลับมีชื่อของฟาตินโผล่มาตลอด ยิ่งตอกย้ำให้เธอนั้นเคืองโกรธจนอยากจะทำลายเธอให้สิ้นซาก...