เข้าสู่ระบบ
มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
16
แชร์:
รายงาน
ในคืนร้าวรานอันเล่อกับทอดกายให้บุรุษองอาจเชยชมเพียงเพราะประชดคนรักเก่า สามเดือนต่อมาอันเล่อกลายเป็นเฒ่าแก่เนี๊ยที่มีคนต้องการตัวมากที่สุดในหอสุริยันจันทรา
ดูเพิ่มเติมบทล่าสุด
มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร จบบริบูรณ์
“อย่างนั้นสิเพคะต้องทำให้คังหยินวางใจแล้วยังต้องหาทางช่วยต้านเถียนช่วยองคืหญิงอิงเผยหาเรื่องให้ไทเอาออกไปบำเพ็ญเพียรแต่แอบเปลี่ยนเส้นทางมาที่หอคณิกา เพื่อความปลอดภัยหากแผนล่มคังหยินรุ้ว่าฝ่าบาทยังไม่ตายพวกเขาที่เป้นคนที่รักของฝ่าบาทจะต้องกลายเป็นเครื่องต่อรอง”“หากไม่มีเจ้าข้าคงลำบากไม่น้อยขอบใจเจ้าจริงๆอันเล่อมาถึงตอนนี้ เสด็จแม่ก็คงเสียใจที่เคยใช้วาจาดูแคลนเจ้า”“อันเล่อไม่เคยรู้สึกเช่นนั้นการที่ทำได้อย่างทุกวันนี้เพราะไม่ยอมแพ้ คนที่น่านับถือที่สุดคือคนที่ไม่ยอมแพ้”“เฮ้อ ไม่น่าเชื่อหญิงเมามายคนหนึ่งในคืนนั้นจะทำให้สุขสมจนต้องให้คนออกตามหานางและไม่น่าเชื่อว่าหญิงคนเดียวกันนี้จะคือหนึ่งในดวงใจข้าจนไม่มีสายตาไว้มองใคร และยิ่งไม่น่าเชื่อกว่านั้นคือ หลีหลงเชียวคนนี้ตกเป็นทาสของเจ้าแล้วนับจากนี้ไป อันเล่อของข้า”“หือออ ฝ่าบาทขี้โกงแอบกอดแอบหอมไม่เอ่ยถึงตำแหน่งฮองเฮาแม้แต่น้อย”“ก้มันของตายนี่ตำแหน่งฮองเฮาอย่างไรก็ต้องเป็นของอันเล่อคนเดียวไหนบอกว่าไม่ได้อยากเป็นฮองเฮาของใคร”“อะนั่นพูดถึงหากเป็นคังหยินนี่เพคะเขาให้ทองตั้งมากแต่หากเป็นคนนี้…..”ซบหน้าลงบนอกกว้างหลี่หลงเชียวจุมพิตที่ปากบาง อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร จบ
“ฉึกๆ”ต้านเถียนที่อยู่ด้านหลังใช้กระบี่ในมือเสียบเข้าที่กลางแผ่นหลังของคังหยิน แล้วชักกระบี่ออก ร่างสูงทรุดกายลงกับพื้นดึงเอาอันเล่อล้มตามลงไปด้วยหลี่หลงเชียวรีบเข้าประคอง อันเล่อให้ลุกขึ้นยืน สำรวจทั่วร่างว่าอันเล่อบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ด้วยความห่วงใย“อะอันเล่อ เจ้าให้เขาฆ่าข้าหรือ ให้ต้านเถียนฆ่าข้าหรือ เจ้าไม่กลัวว่าจะไม่ได้พบข้าอีกหรือเจ้าไม่เคยรักข้าสินะถึงไม่กลัวว่าจะไม่ได้พบข้าอีก”น้ำตาไหลนองอาบแก้ม เลือดสดๆ ไหลออกจากบาดแผล อันเล่อเบือนหน้าซบอกหลี่หลงเชียวเสีย“เจ้าไม่เสียใจใช่ไหมที่ข้าจะจากไป จริงสิเจ้าไม่เคยรักข้ามีเพียงข้าที่โง่งม”“ม่ายๆๆๆๆๆๆๆ”จูไห่หลิงวิ่งเข้ามา พยุงคังหยินไว้ในอ้อมแขน“ฝะฝะฝ่าบาทท่านจะตายไม่ได้ ข้ายังอยากเป็นฮองเฮาท่านจะตายไม่ได้”จูไห่หลิงร้องไห้สะอึกสะอื้น“อั๊กๆๆๆ อันเล่อ ได้โปรดอย่าทำร้ายไห่หลิงอีกข้าขอร้อง ถือเสียว่าข้าชดใช้ในส่วนที่นางทำกับเจ้าไว้แล้ว”อันเล่อหลับตาลงช้าๆ“นางแพศยา เจ้าทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้อันเล่อเจ้าฆ่าเขาเขาเป็นสามีข้าใครใช้ให้เจ้าทำร้ายเขา ข้าจะฆ่าเจ้าเสีย”ลุกขึ้นคว้ากระบี่ตรงเข้าหาอันเล่อ ต้านเถียนเสียบคมกระบี่อีกครั้ง“ต้านเถียนอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร บทสรุป
จะบอกอย่างไรเขาพอร่วมรักกับจูไห่หลิงแล้วถึงได้รู้ว่าคนที่ไร้ซึ่งความรักไม่อาจให้ความสุขสมได้เท่าหญิงที่ทั้งรักและใคร่ในคราวเดียวกัน“หยุดร้องได้แล้วพรุ่งนี้ข้าให้ฟงฉีรับเจ้าในตำแหน่งสนม”จูไห่หลิงกัดฟันแน่นแค่ตำแหน่งสนมหรือไร แล้วตำแหน่งฮองเฮานั่นจะมอบให้กับอันเล่ออย่างนั้นหรือแต่ไม่เอื้อนเอ่ยออกมา“เพคะไห่หลิงจะรออย่างอดทน”เกี้ยวของคังหยินถูกเร่งความเร็วยังวังหลวง อันเล่อจรดพู่กันลงบนกระดาษสีขาวสะอาดเป็นตัวอักษรสาวยงาม“อันเล่อ”ประตูตำหนักเปิดอ้าออกคังหยินวิ่งเข้ามาสวมกอดอันเล่อที่เบี่ยงตัวหลบ บนกระดาษนั้น“ไร้รักไร้หัวใจหมดสิ้นแล้วความรักก่อนพรุ่งนี้จึงนั่งทอดถอนหายใจพรุ่งนี้จึง ………“เจ้าโกรธข้าหรือ”อันเล่อยิ้มหวานหยด“ไม่เพคะ”“เจ้าหมดรักข้าแล้วหรือจึงเย็นชาเช่นนี้“ไม่เพคะ”“อันเล่ออย่าทำแบบนี้”ตรงเข้าสวมกอดทว่าอันเล่อกลับผลักร่างสูงของคังหยิน“ทำไมเจ้าไม่รักข้าแล้วหรือ หรือเป็นเพราะข้า… กับพี่สาวเจ้า อันเล่อถึงอย่างไรข้าก็รักเจ้าคนเดียวไม่เคยมีคนอื่นในใจ เจ้าอภัยให้ข้าได้ไหม”รู้ว่าสิ่งที่ทำไม่อาจรอดพ้นสายตาอันเล่อ“ ไม่อภัยหากแต่ ฝ่าบาท อันเล่อขอโทษ เพราะอันเล่อไม่เคยรักฝ่าบา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร ความเจ็บปวด2
“ขออภัยขอรับท่านแม่ทัพท่านสั่งให้เราเข้มงวดเรื่องการเข้าออกข้าน้อยก็เลยทำตามหน้าที่”“อืมมม”เกี้ยวเคลื่อนออกจากวังหลวงไปยังหอสุริยันจันทรา ต้านเถียนผลักร่างสูงที่ไร้สติของชงหยวนอวี่ลงไปนอนบนพื้นเกี้ยวลุกขึ้นมานั่งกอดอก“ตามอิงเผย”หลี่หลงเชียวสั่งเจียวเจียวให้ไปตามองค์หญิงอิงเผยที่หลับไปแล้ว“ฝ่าบาทท่านแม่อันเล่อ ฝากมาบอกว่านางรอท่านอยู่”หลี่หลงเชียวยิ้มประหลาดใจและดีใจที่พบต้านเถียนถึงจะไม่ชอบเขาแต่ก็อดสงสารน้องสาวไม่ได้“ท่านพี่”อิงเผย พุ่งตัวเข้าหาอ้อมกอดของต้านเถียนที่โอบร่างร่างอวบ หลี่หลงเชียวเผลอถอนหายใจ“ขะขะข้าว่าชาตินี้จะไม่ได้พบท่านอีกแล้ว ท่านทำให้ข้าต้องเศร้าโศกทำไมไม่มาเร็วกว่านี้”“ท่านแม่อันเล่อให้ข้าหลบที่ตำหนักฟ้าสางนางช่วยข้าก่อนที่เพชฌฆาตจะลงดาบ วันนั้นท่านแม่อันเล่อคุมการประหารด้วยตัวเองนางจึงทำตามใจไม่มีใครกล้าขัดนาง แม้แต่ศพของข้ายังไม่มีใครกล้าตรวจสอบเพราะคำสั่งของท่านแม่อันเล่อ ส่วนศพที่เจ้าฝังไปนั้นคือศพไร้ญาติที่ท่านแม่อันเล่อให้คนนำมาสวมรอยเป็นข้า เพราะนางช่วยข้าจึงต้องเชื่อฟังนางนางไม่ให้มาเช่นไรจึงมาได้และข้ายกย่องนางเท่ากับแม่คนหนึ่งนางคืนชีวิตให้ข้าจึงไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร ชงหยวนอวี่
บ้านจู“ฝ่าบาท ไห่หลิงขอบพระทัยฝ่าบาทที่เป็นธุระจัดการเรื่องพิธีศพของท่านพ่อ”สายตาอ่อนหวานเว้าวอน คังหยินถอนหายใจ“อันเล่อนางไม่น่าว่าจะเป็นคนอย่างนี้ ปกติแล้วนางเป็นคนที่มีเหตุผล”“น้องคกำลังเสียใจที่บิดาจาไปไม่ได้ร่ำลา ฝ่าบาทอย่าได้ถือโทษน้องเลยค่ะหากจะดทษใครสักคนต้องโทษไห่หลิงที่สั่งสอนน้องไม่ได้เพราะต่ำต้อยกว่านาง อันเล่อนางเป็นคนที่เข้มแข้งเกินกว่าหฺญิงใดก็ไม่ผิดที่น้องจะแสดงออกอย่างนี้”“ข้าไม่ชอบที่นางเป็นแบบนี้ ต่อไปก็คงร้าวฉานกับนาง”“ฝ่าบาทอย่าทรงกริ้วเพคะ ไห่หลิงในตอนนี้ไร้ญาติขาดมิตรังไม่เคยคิดจะโกรธน้องฝ่าบาทยังไม่รู้จักนางไห่หลิงรู้จักนางดีอนาคตต่อจากนี้นางตัดพี่ตัดน้องไห่หลิงคงไร้ที่พึ่ง”“ไม่ต้องกลัวข้าจะพาเจ้าเข้าวัง ในนามของข้าอันเล่อไม่มีทางกล้าไล่เจ้าอีกแล้ว”จูไห่หลิงย่อกายลงงดงาม คังหยันเข้ามาโอบที่ไหล่บางไห่หลิงยกแขนสองข้างกอดรอบเอวหนาซบหน้าลงบนอกกว้างเงยหน้าเศร้าสร้อยขึ้นสบตาคังหยิน“ไห่หลิงตอ่นี้คงต้องฝากชวีติไว้กับฝ่าบาทแล้ว”“ไม่เป็นไร ข้าเต็มใจ จูไห่หลิงล้วงมือเลยผ่านเข้าไปในอกเสื้อดวงตากลมโตสบตาคังหยินนิ่งก่อนจะรับตาเผยอรมฝีปากคังหยินโน้มตัวลงจูบหวานที่ริม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร ความเจ็บปวด
“ข้ารู้แล้ว อันเล่อทราบเรื่องนี้แล้วเคะ”ท่าทีนิ่งเฉยของอันเล่อ ทำเอาคังหยินขมวดคิ้วกับเรื่องที่เขาพาจูไห่หลิงเข้ามาในตำหนักฟ้าสางเพื่อบอกกล่าวเรื่องการใต้ของใต้เท้าจูให้กับอันเล่อทว่านางกลับเฉยชาจนน่าใจหาย“น้องพี่ท่านพ่อก่อนตาย พร่ำเรียกชื่อเจ้า อภัยให้เจ้า และอยากพบเจ้า”“ข้ารู้แล้ว ท่านมาพูดตอนนี้ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมาท่านพ่อป่วยแรมเดือน แต่ก่อนตายไม่ถึงสองชั่วยามที่พร่ำเรียกหา ท่านตอนนั้นทำไมไม่ตามข้าเล่าจูไห่หลิง”“อันเล่อ เจ้าก็รู้ว่าท่านพ่อป่วยแรมเดือนข้าเองก็รู้ว่าแต่ว่าในเมื่อเจ้ามาที่นี่เพื่อมีชีวิตที่ดีออกจากบ้านมาเป็นนายหญิงหอคณิกามีเงินทองมากมาย ข้าจึงคิดว่าเจ้าอาจไม่อยากกลับไปพบกับความลำบากที่บ้านจูอีก”“เป็นพวกท่านที่ผลักไสข้าออกมาแล้วจะมาเรียกร้องสิ่งใดกันกลับไปได้แล้วจูไห่หลิงต่อไปเราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไปแล้ว”จูไห่หลิงกระหยิ่มในใจทำไมจะไม่รู้ด้วยการที่บิดาตายไปอันเล่อจึงโมโหเช่นนี้นางรักบิดาไม่น้อยก็ตั้งแต่เกิดมามีเพียงบิดาที่เลี้ยงดูมารดาของทั้งสองตายไปบิดาก็ไม่เคยมีภรรยาใหม่ ยิ่งนางโกรธยิ่งไม่ได้ดูดีในสายตาของคังหยิน จูไห่หลิงคุกเข่าลงกับพื้นต่อหน้าจูไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร ถึงเวลาหรือยัง
“ข้าหมดใจกับเจ้าแล้ว เจ้าก็ได้แค่เพียงเท่านี้ต่างจากอันเล่อตอนนี้นางซื้อใจฝ่าบาทนั่งเคียงข้างบนบัลลังก์ราวกับฮองเฮาข้าในตอนนี้ถึงจะบอกว่าแค้นนางแค่ไหนในที่สุดก็ต้องยอมลงให้นางเจ้าเทำได้เช่นนางไหมเล่า”ซีหยินหลับตาลงช้าๆ“หย่ากับข้าเสียเถอะ”“ดีมากเจ้ายอมง่ายดายเช่นนี้จึงดี ข้าจะได้มีเอาเวลาทั้งหมดไปทุ่มเทให้อันเล่อเห็นว่าข้ายังอยากจะญาติดีกับนางไม่คิดแค้นเคืองนาง เผื่อโอกาสต่อๆ ไป”ซีหยินยิ้มหยัน“อย่าบอกนะว่าท่านจะ….”“ไม่แน่อันเล่อย่างไรก็มีข้าเป็นรักแรกที่นางทำแบบนั้นอาจเพราะแค้นเคืองข้า หากนางไม่มีใจให้ข้าทำไมไม่ห้ามฝ่าบาทเรื่องที่คืนตำแหน่งแม่ทัพให้ข้า”ซีหยินส่ายหน้าไปมา เสียดายเวลาที่เอาช่วงวัยสวยมาจมปรักกับคนเช่นชงหยวนอวี่หอสุริยันจันทรา“จูอันเล่อ จูอันเล่อฮืออออออข้ามาแล้วเจ้าใจร้ายไม่ออกมาพบข้าหรือไร” จูไห่หลิงร้องไห้ฟูมฟายป่านจะว่าตัวเองจะตายกระนั้น“นายหญิงไม่อยู่ที่นี่เจ้าค่ะ ท่านมีสิ่งใดก็พูดกับข้ามาเถิดข้าจะนำความไปบอกกับนายหญิงด้วยตัวเอง”เจียวเจียวยืนรอรับหน้าจูไห่หลิงคนในหอสุริยันจันทราใครบ้างไม่รู้ฤทธิ์เดชของนางใครบ้างไม่เกลียดนาง“นางไปไหนเสียน้องข้าไปไหนเสียเจ้าโกห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร บทรักของคังหยิน
แสงไฟในห้องสลัวๆ คังหยินก้าวเดินอย่างมั่นคงในใจกระหยิ่มยิ้มย่องหยุดยืนที่หน้าห้องนอนของอันเล่อเพื่อให้ขันทีปลดเสื้อคลุมตัวนอกออกเสียคิดถึงความหฤหรรษ์ต่อจากนี้บทพิศวาสที่เขานั่งจินตนาการเกือบหนึ่งชั่วยามว่าจะปรนเปรออันเล่อเช่นไรให้นางตราตรึงเขาไม่ลืมเลือนร่างระหงนั่งหันข้างอยู่บนแท่นนอนเพียงเสี้ยวหน้าก็ทำคังหยินใจสั่น“อันเล่อถวายพระพรฝ่าบาท”คังหยินพุ่งตัวเข้ากอดประคองแทบจะไม่อยากปล่อยให้เวลาเสียไปกลิ่นกายหอมจนอยากจะซุกหน้าลงไปในตอนนี้ เอียงตัวซุกไซร้ซอกคอขาวกินหอมอ่อนๆ ที่ชวนเคลิบเคลิ้ม อันเล่อผลักร่างสูงแล้วดึงมือคังหยินมานั่งบนแท่นนอน“ข้า ไม่รับการถวายพระพรจากเจ้าแต่ขอเปลี่ยนมันเป็นการปรนนิบัติข้าอย่างถึงใจดีไหม”อันเล่อยิ้มหวานหยด“ทั้งคืนเพคะ”อันเล่อลงมานั่งด้านล่างคุกเข่าตรงหน้าคังหยิน เอื้อมมือเรียวปลดสายรัดเอวด้านหน้าคังหยินใจเต้นจนแทบจะหลุดออกจากอกกว้าง ริมฝีปากแดงเผยอออกช้าๆ น่าลิ้มรสจูบหวานเสียจริง“อันเล่อพร้อมแล้ว”คังหยินหลับตาลงช้าๆ เพื่อดื่มด่ำกับความหฤหรรษ์ที่อันเล่อกำลังจะมอบให้ ไฟในห้องมอดดับลงมือเย็นเฉียบลูบไล้แก่นกายอย่างแผ่วเบาเพียงแค่นั้นเขาก็แทบจะหยุดหายใจสัมผั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร ข้าคืออันเล่อ4
กับลุงกวงกับสาวใช้ในหอคณิกาอีกสองสามคนยกอาหารมาวางบนโต๊ะ อีกมากมาย ขุนนางต่างนั่งล้อมวงรู้สึกโล่งอกและดีใจกลับสิ่งที่ได้รับในวันนี้“ข้าน้อยโง่งมมมองคนผิดไปของฝ่าบาทลงทัณฑ์ด้วย”หลี่หลงเชียวยิ้ม“ให้ลงทัณฑ์พวกท่านที่ภักดีต่อข้าอย่างนั้นหรือ ไม่อาจกระทำ”“ข้าน้อยผิดไปแล้วแม่นางจูทำทุกอย่างจนมีวันนี้พวกเราซาบซึ้งน้ำใจยิ่งนักแต่ก่อนนห้านั้นกล่าวโทษนาง นางจะเจ็บปวดใจแค่ไหนที่พวกเราใช้คำพูดเหยียดหยามนางเพียงนั้น”“ข้ารู้ดีว่าอันเล่อต้องการให้เป็นแบบนี้อยู่แล้วนางตั้งใจคัดคนเพื่อการนี้ ใต้เท้าเฉินและพวกท่านทั้งหลายไม่ต้องกังวล เพียงแค่ต่อแต่นี้จะเชื่อฟังและยกย่องอันเล่อให้เคียข้างข้าก็พอแล้ว”ใต้เท้าเฉินกับเหล่าขุนนางต่างรีบทรดกายลงกับพื้นอีกครั้ง“นัอมบัญชาฝ่าบาท”ลุงกวงเดินเข้ามาใกล้ๆ หลี่หลงเชียวหลายวันมานี้ ก็มีแต่ลุงกวงและไคเฉิงเท่านั้นที่คอยรับใช้และอธิบายเรื่องต่างๆ ที่หลี่หลงเชียวยังไม่เข้าใจ“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ นายหญิงสั่งไว้ว่าทองของนายหญิงนอนรอนายหญิงให้มาเชยชม ฝ่าบาทเองก็ควรจะอยู่ที่นั่นรอพบนายหญิงไม่ควรออกมาเช่นนี้”ลุงกวงก้มหน้าประสานมือพูดเบาๆ ราวกับกระซิบ“ข้าเข้าใจแล้วแต่ทนไม่ได
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
การดูตัวอย่างฟรี
คืนร้าวราน
“น่าไม่อาย อุ๊ยพูดผิดไปน่าสงสารแต่งตัวรอเกี้ยวแต่เขากลับไปรับเจ้าสาวอีกตระกูล ข้าล่ะสงสารเจ้าเสียจริงน้องพี่ คุณหนูบ้านกวงงดงามอ่อนหวานข้าบอกเจ้าแล้วบุรุษใดจึงจะตาบอดเลือกหญิงที่ก๋ากั่นเช่นเจ้ากัน”จูอันเล่อ ยิ้มน้อยๆ หันกลับไปจ้องตาพี่สาวต่างมารดาจูไห่หลิงอยากจะโต้เถียง เป็นเวลาปกติมีหรือจะยอมนางแต่ยามนี้หัวใจราวกับแหว่งเว้าหายไป ไร้เรี่ยวแรงจะกล่าวใด“ทำใจเสีย เขาเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ บ้านจูของเราต่ำต้อยเพียงนี้ถึงเจ้าจะพูดว่าเขารักมั่นเพียงเจ้าแต่ตอนนี้เขาเองก็พูดว่ารักมั่นเพียงคุณหนูบ้านกวงที่เหมาะสมกับฐานะและตำแหน่งแม่ทัพของเขาเท่านั้น”จูอันเล่อสะอื้นในอก ชุดสีแดงที่สวมไว้ยิ่งตอกย้ำความพ่ายแพ้ เป็นจูอันเล่อเองที่ไม่ถามเขาให้แน่ชัดเขาบอกว่าเขาจะแต่งงานอันเล่อถึงกับสวมชุดแดงรอเขาคิดว่าอย่างไรก็ต้องเป็นอันเล่อ บิดาโกรธจนตัวสั่นยืนรอขบวนเกี้ยวของท่านแม่ทัพ“นายท่านขอรับจวนของท่านแม่ทัพจัดไว้สำหรับงานแต่งงานก็จริงแต่ตอนนี้ท่านแม่ทัพกำลังเข้าพิธีแต่งงานกับคุณหนูบ้านกวง”บ่าวในบ้านที่ให้ไปสืบข่าวกับมาด้วยสีหน้าเป็นกังวลอันเล่อทรุดกายลงกับพื้นหูอือตาลาย บิดาโกรธจนตัวสั่นลั่นจะไม่คบหาบ้านกวง...
You may also like
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก440.3K viewsสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา310.0K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน300.9K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย269.8K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด266.9K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่222.3K views
หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน
ความคิดเห็น