Chapter 8

           

"Hayy akala ko ba maaga tayong pupunta sa Rai atruim?" tanong ni Celestine nang makarating kami sa bahay nina Lynjel. Nakasakay kami sa sasakyan nina Celestine dahil hindi kami lahat magkakasya kung isang sasakyan lang ang gagamitin namin.

             

"Eh akala ko nga rin eh. Wala pa kase sina Fiyonah. Talaga namang ang bagal sa paggalaw ang babaeng iyon," wika naman ni Lynjel at napailing-iling. Nanatili lang ako sa loob ng sasakyan habang hinihintay ang iba naming kasama at ilang minuto din ang lumipas bago sila dumating.

             

"Tara na," wika ni Lynjel. Sumakay na sila sa sasakyan nila kasama ang kanyang pamilya at sa kabilang sasakyan 'yong iba pang inimbitaban nila. Samantalang ako, si Celestine, Fiyonah, Kevin at Allen ang magkakasama sa iisang sasakyan. Bale katabi ko si Celestine. Si Fiyonah at Kevin naman ang magkatabi tapos si Allen ay nakaupo sa harap katabi ni manong Jose na driver nina Celestine.

            

Habang nasa biyahe kami ay tahimik lang kami. May kanya-kanyang mundo ang bawat isa. Dahil sa tingin ko ay medyo matagal pa ang biyahe kaya isinandal ko sa bintana ang aking ulo at nakinig na lang ng music hanggang sa unti-unting bumibigat ang talukap ng aking mga mata.

             

"Diana gising na." Rinig kong wika ni Kevin at tinapik pa ako nang mahina sa aking balikat kaya napamulat na ako ng mga mata.

             

Lumabas na ako ng sasakyan at kinuha ang aking gamit sa likod nito at pumasok kami sa isang hotel. Pagpasok namin ay agad kaming dumiretso sa receptionist.

             

"Good morning ma'am/sir." Nakangiting wika ng dalawang babaeng receptionist.

             

"Ako na ang kukuha ng mga kwarto," wika ni Lynjel kaya siya na ang nakipag-usap sa mga receptionist.

             

Makalipas lang ang ilang sandali ay tapos na si Lynjel sa pakikipag-usap sa mga receptionist at ibinigay na sa amin ang susi ng kwarto na tutuluyan namin. So, bale apat na tao ang magsasama-sam sa isang kwarto dahil dalawang malalaking kama ang kinuha ni Lynjel sa bawat kwarto.

             

"Let's go to our room," wika ni Lynjel kaya naglakad kami paakyat sa hagdan patungo sa magiging kwarto namin sa pag-stay namin rito. I actually don't have any idea what place this is. All I know was its name Rai Atrium.

             

Pumasok na kami nina Celestine, Fiyonah at Lynjel sa isang malawak na kwarto. Kami ang magkakasama sa kwartong ito. Inilibot ko ang aking tingin sa kabuuan ng kwarto. The room is spacious and warm. There are two queen size beds covered with white sheets. The wall is painted with a peach color and the curtains are color white. There are also roses in the vase placed in the table between the two beds. The room is just simple that makes me feel more comfortable. I prefer simple things. But what I like more about this room is because it's neat.

             

"Wow. Guys look." Rinig kong wika ni Fiyonah kaya napatingin ako sa kinaroroonan niya.

             

Nakalihis ang kurtina ng pintuang salamin sa may balkonahe ng kwarto at mula sa kinatatayuan ko ay tanaw na tanaw ko ang tinutukoy ni Fiyonah kaya naman lumapit ako sa kinaroroonan niya kasama si Celestine.

Binuksan namin ang pinto at nagtungo sa balkonahe. At pinagmasdan ang paligid. Mula sa kinaroroonan namin ay tanaw namin ang malawak na dagat. Mga cottage, swimming pool, play ground at mga taong may kanya-kanyang ginagawa. Words aren't enough to describe this place and honestly, I can't find the right words to describe this wonderful place. It's just so pleasing to the eyes. 

             

Nanatili ako sa balkonahe nang ilang minuto para tingnan ang taglay na ganda ng lugar na ito bago napagdesisyonang ayusin ang mga gamit ko. Nanatili sila fiyonah at lynjel doon sa balkonahe samantalang si Celestine ay abala sa pag-aayos ng kanyang mga gamit.

             

"Ok guys the celebration will start at exactly 3 pm so, you can still roam around the resort," wika ni Lynjel at umalis ito ng kwarto.

             

Nang tapos ko nang maayos ang mga gamit ko ay lumabas ako ng kwarto para maglibot-libot. Hindi ko mapigilan ang sariling hindi mapahanga sa aking mga nakikita. Naglakad-lakad lang ako hanggang sa makarating ako sa pool. Malawak ito at malinaw ang tubig. May slide din ito at talaga ngang napaka-effort naman ng taong nakaisip nang concept nito dahil para itong kuweba. May hagdan papunta sa taas kung saan doon ka magsisimulang mag-slide. Mataas ito kaya siguradong hindi maaring pumunta doon ang mga bata dahil na rin sa mataas ang slide at tila malalim din ang pool. At saaka may swimming pool naman na para lamang sa mga bata at sa mga nakatatanda.

             

Nakatayo lang ako sa gilid ng pool at nakatingin lang sa mga taong nagswi-swimming. Paalis na sana ako nang bigla akong mahulog sa pool dahil sa dalawang babaeng naghabulan at nabangga nila ako. 

             

"Malalim nga ang pool. Mabuti na lang marunong akong lumango," wika ko sa aking isipan.

             

"Miss are you okay?" Biglang tanong sa akin ng isang lalaki. Hindi ko ito pinansin at kinakalma ko ang sarili dahil sa pagkagulat sa nangyari.

         

"Miss are you okay?" ulit nitong tanong sa akin.

             

"Yeah. I'm fine," wika ko naman at aahon na sana ako nang hawakan niya ako sa aking palapulsuhan.

             

"What's your name miss?" Hindi ko ito pinansin at pilit umahon sa pool pero mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin.

             

"What the hell is your problem? Let me go!" wika ko at alam kong magkasalubong na ang aking mga kilay. Hindi niya ako pinakinggan bagkus lumapit siya sa akin at halos maramdaman ko na ang kanyang hininga dahil sa sobrang lapit niya. Nagpupumilit akong kumawala sa kanya pero sadyang mas malakas siya kaysa sa akin. Yung mga ibang tao ay nakatingin lang sa amin at tila wala silang balak na tulungan ako.

             

"Let me go." Mangiyak-iyak kong wika dahil na rin sa takot na nararamdaman ko sa lalaking ito at sa sakit na dulot ng mahigpit niyang pagkakahawak sa aking palapulsuhan kaya napapikit na lang ako.

             

"Bitawan mo siya." Agad kong iminulat ang aking mga mata ng marinig ang boses ng isang lalaki na alam kong nagngangalang Allen. Napatingin ako sa kanya at tila nanlilisik ang kanyang mga mata at kung nakakamatay lang siguro ang matalim na tingin ay baka kanina pa nakabulagta itong walanghiyang lalaking papansin na 'to.

             

"Who the heck are you?" Matapang na tanong ng lalaki kay allen pero hindi ko na hinintay pa na sumagot si Allen dahil ako na ang nagsalita.

             

"He's my boyfriend so, let me go," wika ko kaya naman binitawan na niya ako. Mabuti na lang talaga dumating si Allen.

             

"O—Ok," wika nito at itinaas ang dalawang kamay. Inilahad naman ni allen ang kanyang mga kamay at tinanggap ko iyon. Nang makaahon na ako ay hinila ako ni Allen sa lobby ng hotel at iniwan na ako. He still cares for me even if I hurt him.

             

Bumalik na ako sa kwarto namin nina Celestine at laking pasasalamat ko nang madatnan kong wala sila. Siguro ay naglibot-libot din sila. Dahil basang-basa ako ay agad akong nagtungo sa bathroom.

                                                         

                 

                                      ~~~

             

"Happy birthday Lynjel. Happy birthday happy birthday. Happy birthday lynjel. Yooohoooo" bati namin kay Lynjel sa pamamagitan nang pag-awit. She blowed the candles of her cakes then everyone claps.

             

"Syempre bago tayo kumain let's play first," wika nito at halatang excited ang lahat. Nasa malapit kami sa dagat dahil mas maganda rito at nang hindi rin namin ang mga ibang tao rito sa resort.

             

"So, ang unang lalaruin natin ay pitik calamansi," wika nito kaya pumili na ng mga kagrupo nila yung gustong maglaro.

             

Naglaro lang nang naglaro yung mga kasama namin samantalang ako ay hindi sumali dahil hindi ko trip maglaro. Ilang oras din ang tinagal bago matapos ang pa-games ni Lynjel at heto kumakain na kami.

             

Madilim na ang paligid pero dahil sa may ilaw dito sa kinaroroonan namin ay hindi namin alintana ang dilim. Hindi nagtagal ay mas nakakasiyahan na kami. May kumakain, umiinom at kumakanta.

             

"Cheers," wika nila at nag-cheers nga kami. Yung mga mas matanda sa amin na mga kasama namin ay malakas na ang mga tama samantalang ako ay hindi pa naman masyado.

             

"Diana ikaw naman ang kumanta," wika ni Lynjel na siyang sinang-ayunan naman nilang lahat kaya nagpindot lang ako nang kahit anong numero doon sa videoke. Uminom muna ako nang maraming alak bago umawit. Pampalakas lang nang loob at sa ginawa kong iyon ay nakaramdam ako nang pagkahilo. At mayamaya'y sinimulan ko nang umawit.

             

"Allen kung alam mo lang. Mahal na mahal na kita pero hindi ko lang masabi-sabi sayo at natatakot akong sabihin iyon sayo lalo na ngayon na pakiramdam ko wala ka ng pagtingin sa akin," wika ko sa aking isipan habang kumakanta at hindi ko napigilang hindi maiyak. Nagiging drama queen na naman ako. 

             

Nang tapos na akong kumanta ay napatingin ako kay Allen. Malamig pa rin ang mga tingin nito at umiiwas parin siya sa akin. Dahil hindi ko na makayanan ang sakit na nararamdaman ko ay umalis ako sa cottage at naglakad patungo sa kung saan man. Patuloy lang ako sa paglakad hanggang sa mapagtanto kong nakaupo ako sa side ng swimming pool. Nag-unahan na naman sa pagtulo ang aking mga luha.

             

"Allen alam mo bang gusto rin kita, ay hindi dahil mahal na pala kita. Palagi akong nasasaktan sa tuwing malamig ang mga tingin mo sa akin at kapag uwiiwas ka. Alam ko namang kasalanan ko kung bakit ganito tayo eh. Ang tanga-tanga ko kase. Hindi ko masabi sayo yung totoo.Mahal kita allen." Tinanggal ko ang singsing na suot ko at tinignan ito.

             

"Bakit ba kase may suot na akong engagement ring bago pa kita makilala Allen?" wika ko at napabuntong hininga. Isusuot ko na sana ang singsing nang di inaasahan ay nahulog ito kaya lumusong ako sa swimming pool para kunin iyon dahil malalagot ako kay mommy kapag nakita niyang hindi ko suot ang engagement ring namin ni Eric.

             

Mabuti na lang malinaw ang tubig at may ilaw kaya mabilis ko lang iyon nahanap. Dahil nag-eenjoy ako sa tubig ay lumangoy-langoy ako sa swimming pool. Nang mapagod na ako ay napagdesisyonan ko ng umahon pero hindi pa man ako nakakalangoy patungo sa gilid ay bigla akong nakaramdam ng sakit sa aking binti.

             

"Cramps," wika ko sa aking isipan. Na siyang ikinabahala ko dahil hindi ako makaalis sa aking kinaroroonan at unti-unti na rin akong lumulubog.

             

"H—Help. He—" wika ko pero tila walang nakakarinig sa akin at naalala ko naman na walang masyadong tao rito sa kinaroroonan ko.

             

"H—Help," huli kong wika bago ako lumubog ng tuluyan at unti-unting nawalan ng ulirat. Mayamaya'y naramdaman ko ang pagtapik sa aking pisngi kaya napamulat ako at napaubo.

             

"Allen," wika ko at agad na napayakap sa kanya. Niyakap din naman niya ako pabalik at napaluha muli.

             

"Ayos ka lang ba? May masakit ba sayo? Sabihin mo." sunod-sunod nitong tanong.

             

"Ayos lang ako." 

             

"Mabuti naman. Alam mo bang pinag-alala mo ako," wika nito at halata ngang nag-aalala siya. Ang malalamig nitong tingin ay wala na at bumalik na ang mapupungay nitong mga mata.

             

"Ayos na ako kaya huwag ka nang mag-alala. Salamat sa pagligtas sa akin," wika ko at nakatingin lang sa kanya.

             

"Wala iyon," wika nito at muli akong napayakap sa kanya.

             

"Allen I'm so sorry."

             

"Para saan?"

             

"Sa lahat ng sakit na naidulot ko sayo. Alam mo bang kasinungalingan lang ang lahat nang sinabi ko sayo noon na hanggang kaibigan lang ang tingin ko sayo? Mahal din kita Allen pero hindi ko alam kung mahal mo pa rin ako. Marahil masyadong mabilis para maramdaman natin ito sa isa't-isa pero wala na akong pake kase alam kong totoo 'tong nararamdaman ko para sayo. Ganun din ba sayo?"

             

"Mahal parin kita diana at kailanma'y hindi iyon nabawasan bagkus nadagdagan pa," wika Niya at hinaplos ang aking pisngi. Napangiti nalang ako sa kanyang tinuran.

             

"So, pwede ba akong manligaw?"

             

"Ligaw? Huwag na. Mahal naman natin ang isa't-isa eh kaya mula ngayon tayo na," wika ko at inilapat ang aking labi sa malambot niyang labi na siyang ikinalaki ng kanyang mata. Alam kong hindi maganda itong ginagawa ko pero mahal ko si Allen at tama nga siguro na kahit man lang minsan ay gawin ko yung gusto ko at ito iyon. Ang mahalin at makasama ang lalaking iniibig ko na walang iba kundi si Allen.