Chapter 21

"Hang in there Allen," wika ko habang itinatakbo ko siya sa Emergency room kasama ng mga nurse. 

"Allen I'm begging you to hang in there," muli kong wika kasabay ng patuloy na pag-agos ng aking mga luha at hawak-hawak ko ang kanyang mga kamay.

"Ma'am hanggang dito na lamang po kayo," wika ng isang nurse nang nasa labas na kami ng ER kaya naman tumango ako at hindi na sila sinundan pa sa pagpasok sa loob. Na siyang sinundan naman ng doctor.

"Cuz," biglang wika nang isang babae mula sa aking likuran at napalingon naman ako sa nagsalita. At bumungad sa aking paningin si Celestine na halata ang pag-aalala sa kanyang mukha.

"Cuz," wika ko at agad siyang niyakap nang makalapit na ito sa akin. At mas lalong bumuhos ang aking luha habang yakap-yakap siya. I'm glad that she's here. 

"Shhh everything will be fine. Magiging okay din si Allen kaya huwag kang mag-alala. Hindi siya pababayaan ng mahal nating Panginoon," wika ni Celestine habang hinahagod ang aking likod samantalang ako ay patuloy pa rin sa pagluha. Alam kong hindi siya pababayaan ni Lord pero hindi ko pa rin makayang maging kampante na lamang at hindi ko rin maiwasang hindi mag-alala lalo na't nasa life and death situation siya.

"Celestine hindi ko kakayanin na mawala siya sa akin," wika ko at kumalas sa kanya. 

"Ano ba kaseng nangyari? Bakit siya nasagasaan?" tanong ni Celestine habang ako'y napaupo sa sahig at napasandal sa pader. 

"Dahil nagkita sila ni Eric sa cafeteria na pinagtatrabahuan ko at ayon sinugud niya si Eric. They got into a fight and I didn't expect that an accident would happen."

"Bakit ba sinugod ni Allen si Eric? Hindi naman iyon mananakit nang walang dahilan. Ano bang ginawa ni Eric?" sunod-sunod na tanong ni Celestine na naupo na rin sa aking tabi habang hinihintay ang balita galing sa doctor na nag-aasikaso kay Allen sa loob ng ER.

"Eric kidnapped me and hurts me."

"Oh that's why Allen got out of his control, but I can't blame him for doing it became he just want to punish Eric. However it didn't end well. Siya pa ang nadisgrasya sa huli," wika ni Celestine bago nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.

"Hindi naman iyon mangyayari kay Allen kung hindi siya tinulak ni Eric. Eric and I are responsible for what happened to Allen. Kung hindi rin san ako pumasok sa trabaho ay hindi sana sila magkikita at kung hindi siya sana itinulak ni Eric ay malamang hindi sana nanganganib ang buhay niya. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may masamang mangyaryari sa kanya," wika ko at pilit na kinakalma ang sarili habang ang mga luha ko ay tila walang humpay sa pagbagsak.

"Don't blame yourself, Diana. All we could for now is pray and hope that he's going to be fine." Sana nga.

"Dito ka muna Diana at ikukuha kita ng tubig," wika ni Celestine at tumayo ito. Tinapik muna niya ang aking balikat bago siya naglakad paalis sa aking tabi. At ako naman ay nanatili sa aking kinaroroonan at naghihintay sa paglabas ng doctor sa emergency room. 

"Uminom ka muna para kumalma ka." Napalingon ako kay Celestine na kadarating lang at inaabot sa akin ang isang bottled water na sa tingin ko'y binili niya sa vending machine.

"Salamat," wika ko nang kunin ko ang tubig na inaalok niya at agad itong binuksan at saka uminom. At kahit papaano nga ay kumalma ako kaba na nararamdaman ko.

Mayamaya'y biglang bumukas ang pinto ng ER at iniluwa nito ang isang doctor na siyang agad naming nilapitan ni Celestine. 

"Kayo ba ang pamilya ng pasyente?" tanong nito at tinanggal ang suot na face mask. 

"Girlfriend niya po ako. Kumusta po ang kalagayan ng boyfriend ko? Okay lang po ba siya?" sunod-sunod kong tanong dahil sa mga 'di maipaliwanag na aking nadarama sa oras na 'to. Nanlalamig na nga rin ang aking mga kamay at ang puso ko'y napakabilis nang pagtibok.

"Nakaligtas naman na ang pasyente sa critical na condisyon pero hindi pa rin siya 100% na maayos dahil kailangan niya ng agarang operation. May blood clot siya sa kanyang utak at malala din ang fracture sa kanyang kanang binti. So, he really needs an operation and that means that you need to prepare more than .a hundred thousand for it," wika ng doctor at muntik na akong mawalan ng balanse dahil doon. Mabuti na lang ay agad akong naalalayan ni Celestine.

"Doc, gawin niyo ang lahat para gumaling siya. Kung kailangan niya ng operasyon then, he's going to undergo an operation. Please Ang huwag niyo siyang pababayaan," wika ko sa doctor na siyang tinanguan naman niya.

"Gagawin namin ang lahat ng makakaya namin miss at mayamaya lang ay ililipat na namin siya sa isang room," wika ng doctor at bumalik na ito sa loob ng ER.

"Cuz, mabuti pa umuwi ka muna sa apartment niyo at kumuha ng mga gamit ni Allen. Ako na muna ang mag-aasikaso dito," wika ni Celestine na siyang sinang-ayunan ko naman. Kaya nagpaalam na muna ako kay Celestine bago umalis ng hospital.

Pagdating ko sa apartment namin ni Allen ay agad akong nag-empake ng mga damit ni Allen dahil siguradong matatagalan siya sa hospital. Nang tapos na ako sa pag-eempake ay nahiga muna ako saglit sa kama at napatulala sa kisame. At bigla ko namang naalala ang sinabi ng doctor na kakailanganin ng malaking pera para sa operasyon ni Allen. Saan naman kaya ako kukuha ng ganoon kalaking pera? Masyadong malaki ang kakailanganin at hinding-hindi ko iyon kayang kitain kahit na sa loob ng isang taon. Kahit na magdoble kayod pa ako ay impossible na kitain ko iyon sa maiksing panahon. Kung sana lang hindi na-froze ang bank account ko ay hindi sana ako magproproblema ng ganito. 

Napabuntong hininga na lamang ako at nanatili muna sandali sa apartment bago ako bumalik sa hospital. At nagdala na rin ako ng mga makakain namin.

                                    ~~~

"How is he?" tanong ko kay Celestine nang pumasok ako sa kwartong kinaroroonan ni Allen.

"Sabi ng doctor ay hindi pa siya magiging sa ngayon dahil nasa comatose state siya pero huwag daw tayong mag-alala dahil sigurado raw na magigising siya," wika ni Celestine.

"Thank you sa 'yo cuz," wika ko dahil siya ang nag-asikaso ng mga kailangang asikasuhin dito gaya na lamang ng pagkuha ng room ni Allen at iba pa. I'm really blessed to have her.

"You're always welcome cuz," wika naman nito at nginitian ako. At ako naman ay lumapit sa nakahiga at walang malay na si Allen. Umupo ako sa upuan na nasa tabi ng kanyang higaan at hinawakan ko ang kanyang kamay. 

"Ah oo nga pala Diana. Saan ka kukuha ng pera para sa operation niya?" tanong ni Celestine kaya naman mas lalong napahigpit ang aking pagkakahawak sa kamay ni Allen.

"Hindi ko alam pero gagawa ako ng paraan para makalikom ng pera na kakailangin para sa operation niya. Hindi ko naman siya pwedeng pabayaan na lamang," wika ko at napatampal sa aking noo dahil sa bigat na aking dinadala.

"Pwede kitang pahiramin ng pera pero hindi nga lang malaki. I can lend you 30 thousands and I hope it'll help you on your financial problems," wika ni Celestine at napatingin naman ako sa kanya na nakaupo sa isang silya.

"That'll be a big help to us and I thank you for it. Huwag kang mag-alala dahil babayaran din kita kapag nakaluwag-luwag na ako."

"Sige cuz. Mauna na ako dahil may kailangan lang akong gawin. Bibisita na lang ako at tawagan mo ako kapag may kailangan ka," wika nito na siyang tinanguan ko naman.

"Maraming salamat ulit Celestine."

"Sige. Alis na ako," wika niya at naglakad na palabas ng kwarto. Samantalang ako naman ay nakatingin lamang kay Allen.

"I'm sorry dahil nangyari sa 'yo 'to pero huwag kang mag-alala dahil sabi ng doctor magiging maayos din ang condition mo. At sigurado akong mas magiging maayos pa kapag maooperahan ka na. Kaya huwag kang susuko Allen. Lumaban ka para sa ating dalawa at sana naririnig mo ako dahil gusto kong sabihin sa 'yo na mahal na mahal kita," wika ko at saka unti-unting idinampi ang aking labi sa kanyang noo kasabay ng muling pagpatak ng aking mga luha.