Chapter 11

"Hi cuz, saan ang punta mo?" tanong sa akin ni Celestine habang nakatingin ito sa akin. Celestine is back and I'm so glad that she's here. Siya lang kase ang kakampi ko sa mga kamag-anak ko.

            

"Me and Allen will be having a date," wika ko at kita ko naman ang kurbang lumitaw sa kanyang mga labi.

            

"Sana all na lang insan." Napailing na lang ako sa tinuran nito at lumabas na kami ng kwarto. Paglabas namin ay agad na bumungad sa amin si Eric na siyang ikinapawi ng aking ngiti.

           

"Oh Eric nandito ka pala. Anong sadya mo?" wika ni Celestine.

            

"Sino pa ba kundi si Diana," sagot naman nito.

            

"Oh pero pasensya na Eric. May lakad kase kami ni Diana ngayon eh," wika naman ni Celestine at nginitian ito.

            

"Sige. Kung ganoon ay aalis na ako," wika ni Eric at umalis na siyang ipinagpapasalamat ko. Tinignan ko naman si Celestine at kinindatan ako. Napangiti na lang ako at nagpasalamat sa kanya. Nagpaalam na rin kami kina mommy bago umalis ng bahay.

            

"Oh Diana enjoy your date," wika ni celestine ng mahatid niya ako kung saan kami magkikita ni Allen at laking pasasalamat ko nang nadatnan ko siya.

            

"Sige. Salamat," wika ko at nginitian niya ako.

            

"Allen huwag mong pababayaan ang pinsan ko ha kundi lagot ka sa akin," wika ni Celestine kay Allen.

            

"Huwag kang mag-alala celestine hindi ko siya pababayaan." 

            

"Mabuti kung ganoon. Sige bye na." Paalam ni Celestine at umalis na.

            

Sumakay kami ng taxi at hindi ako nagtanong kay Allen kung saan kami pupunta kaya wala akong ideya. Hanggang sa huminto kami sa isang simbahan at naalala kong sunday nga pala ngayon. Lumabas na kami ng sasakyan at dumiretso sa loob ng simbahan. Maraming tao at nakapokus sa pakikinig sa sermon ng pari. Hinawakan ni Allen ang aking kamay at sinenyasan akong magdasal kaya naman nagdasal ako.

            

"Anong hiniling mo sa kanya?" tanong ko sa kanya ng tapos na itong magdasal.

            

"Na sana ay kaya nating harapin ang lahat ng pagsubok na darating sa buhay natin at sana ay magkasama parin tayo hanggang dulo." Napangiti naman ako sa tinuran nito at gaya ng iba ay nagpatuloy na kami sa pakikinig sa pari.

            

Ilang minuto din ang lumipas bago matapos misa. Sayang nga dahil kalahati lang ng misa ang nadaluhan namin at narito kami ngayon ni Allen sa isang kainan na malapit sa simbahan.

             

We just spend the rest of the day being with each other and now, it's time again to go home.

            

"Ingat. Babye," wika nito at hinalikan ako sa aking noo bago ako lumabas ng sasakyan. Gaya ng nakagawian ay bumababa ako di kalayuan sa bahay at maglalakad ako.

            

Nang makarating ako sa tapat ng bahay at papasok na sana ako ng may sasakyan na biglang huminto sa tapat ko. Pagtingin ko ay si Eric pala. Bumaba ito ng sasakyan at naglakad papalapit sa akin.

            

"Eric." 

            

"Why are keep on seeing that guy?" tanong nito.

            

"What are you talking about?" Blangko ang expresyon nito at wala akong mabasang kahit na anong emosyon.

            

"The man you just dated with. I've seen you with him for 3 days straight " wika nito na siyang ikinabigla ko. Is he stalking me?

            

"It's none of your business Eric," wika ko at papasok na sana ako sa bahay ng hawakan niya ako sa palapulsuhan tsaka ako pinaharap sa kanya.

            

"You're my fiancée Diana. Akin ka kaya gusto kong lumayo ka sa lalaking iyon. Hinding-hindi malalaman nina tita ang mga ginagawa mong pakikipagkita sa lalaking iyon kapag lumayo ka na sa kanya."

            

"Hindi mo ako pagmamay-ari eric. Itatak mo 'yan sa kokote mo at hinding-hindi mo ako mapipigilan na makipagkita sa kanya." Mas hinigpitan nito ang pagkakahawak sa aking palapulsuhan kaya napaluha na lang ako.

            

"Mahal ko siya at hindi ikaw," wika ko at bigla na lamang niya akong hinila papasok ng bahay. Shock is written on my parents face when they saw me and Eric.

            

"What's the matter?" tanong ni mommy at tinignan ko si Eric. Sinensenyasan ko itong huwag niyang sasabihin ang kanyang nalaman pero napangisi lang ito.

           

"Mr. and Mrs. Castañeda sabihin niyo nga sa akin kung tama ba na hayaan ko ang fiancée ko na makipaglandian sa ibang lalaki?"

            

"What are you trying to say young man?" tanong ni mommy at magkasalubong na ang mga kilay niya.

            

"May karelasyon si Diana at inililihim niya ito." Malakas na dumapo sa aking pisngi ang kamay ni mommy at napahikbi nalang ako.

            

"M—Mommy." Humihikbi kong wika.

            

"You're a disgrace to our family! At kung ganoon ay bawal ka nang lumabas ng bahay. Naiintindihan mo?" wika ni mommy at hinawakan ang aking baba. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas nang loob ko para tabigin ang kanyang kamay.

            

"No! You can't do this to me. I'm so fed up with all your wants and rules." At sa ginawa kong iyon ay muling dumapo sa aking pisngi ang kanyang kamay pero mas malakas iyon kumpara sa nauna. Ngunit tila naging manhid na ako sa sakit na dulot nang sampal na iyon.

            

"Wala kang respeto!" umalingawngaw na sigaw ni mommy.

            

"Respeto? Ako po ba talaga 'yong walang respeto dito o kayo? Lagi niyong dinidiktahan kung ano 'yong mga dapat at hindi ko dapat gawin. Ayoko na nang ganitong buhay kaya hayaan niyo na lang ako.Tutal hindi naman ako mahalaga sa inyo!" Sa pagkakataong ito ay si daddy naman ang nanakit sa akin. Sa pagdapo ng kanyang kamay sa akin ay natumba ako at mas lalong napahikbi.

            

"I hate you! I HATE YOU!" sigaw ko sa kanila. Tumayo ako at tumakbo patungo sa aking silid at doon ko ibinuhos lahat nang sakit na nararamdaman ko. Bakit napakalupit nila sa akin?

                 

                                      ~~~

            

Kinabukasan ay maaga akong gumising para makalabas ng bahay dahil siguradong akong hindi ako papalabasin ni mommy ng bahay gaya nang sinabi niya kahapon at ayokong mangyari iyon. Gustong makausap si Allen at sabay kaming haharap sa mga magulang ko para sabihing nagmamahalan kami. Ngunit pagbukas ko pa lang ng pinto ng aking kwarto ay si mommy agad ang bumungad sa akin kaya napaatras pa ako dahil sa matalim nitong tingin.

            

"M—Mom"

            

"Where are you going?" Hindi ako umimik at iniiwas ang tingin sa kanya.

            

"Are you going to meet him? Gusto ko siyang makilala," wika nito na siyang agad kong ikinalingon sa kanya.

            

"Ano pang tinitingin-tingin mo diyan? Sabihin mo sa kanya na magkita-kita tayo. Sabihin mong pumunta siya ngayon dito sa bahay." Napatango na lang ako kay mommy at agad na tinawagan si Allen na pumunta rito sa bahay.

            

At makalipas ang ilang minuto ay dumating na si Allen.

            

"Pasok ka," wika ko sa kanya at iginiya sa sala.

            

Pagdating namin sa sala ay naroon na si mommy na nakaupo sa sofa.

            

"Maupo ka at gusto kitang makausap," wika ni mommy at umupo naman si Allen sa upuan na nakaharap kay mommy.

            

Uupo na sana ako sa tabi ni Allen nang sinenyasan ako ni mommy na huwag tumabi sa kanya kaya sa ibang upuan na lang ako umupo.

            

"A—Allen si mommy nga pala. Mommy si Allen." 

            

"Ah ako nga po pala si Allen Corpuz. Nice to meet you po," wika ni Allen at inilahad ang kanyang kamay pero hindi ito tinanggap ni mommy.

            

"Ilang taon ka na? College graduate ka ba?Anong course ang kinuha mo? Sinong mga magulang mo?" sunod-sunod na tanong ni mommy.

            

"Mom," wika ko pero masamang tingin lang ang ibinigay nito sa akin. Napatingin naman ako kay Allen at nginitian lang niya ako.

            

"23 years old na po ako at grumaduate po ako ng college sa Cagayan State University sa kursong architecture. Sina Angelika Corpuz at Daniel Corpuz po ang mga magulang ko pero pumanaw na po ang aking ina at ang ama ko naman ay wala na akong balita sa kanya dahil iniwan niya kami noon ng aking ina."

            

"You graduated with the course of architecture yet you're working as a server in a restaurant. Ang mga mahihirap nga naman. Hindi marunong dumiskarte sa buhay." Bakit alam niya na nagta-trabaho sa isang restaurant si Allen? Don't tell me she checked on him.

            

"Mommy please stop," wika ko pero hindi niya ako pinakinggan.

            

"Ang isang tulad mo ay hindi nababagay sa aking anak. Isa kang mahirap at ang mahirap ay hindi nababagay sa mayaman. Hindi ko maintindihan kung anong nakita sayo ng anak ko at nagustuhan ka."

            

"Pasensya na po kung ganito lang ako. Isang mahirap na umiibig sa babaeng mala-prinsesa ang buhay. Mahirap abutin ang isang tulad niya pero gusto ko lang pong sabihin sa inyo na hindi nasusukat sa estado ng buhay para sabihin na ang dalawang tao ba ay nababagay o hindi para sa isa't-isa. Porket mahirap ay para lang sa kapwa mahirap at ang mayaman ay para sa mayaman lang din. Hindi po ganoon dahil kahit ano ka pa man, kahit magkaiba man ang estado ng buhay ay may kalayaang magmahalan ang dalawang tao at ang pagmamahal ay hindi nasusukat sa mga materyal na bagay. Ang mga materyal na bagay ay mabilis lang mawala pero ang pagmamahal ay hindi. Ma'am nagmamahalan po kami ng anak niyo kaya hayaan niyo po sana kami." Malakas na loob na wika ni Allen at napatingin naman ako kay mommy. Tila umuusok ang ilong nito at magkasalubong na ang mga kilay. Mayamaya'y bigla itong tumayo at itinuro si Allen.

            

"Kahit anong sabihin mo hinding-hindi kita magugustuhan para kay Diana at mula ngayon pinuputol ko na ang ugnayan niyong dalawa," wika ni mommy kaya hindi ko napigilan ang sariling mapatayo at magsalita.

            

"Mom you can't do this us."

            

"Of course I can," wika ni mommy.

            

"Pero ma'am mahal ko po ang anak niyo at hindi ko siya susukuan. Handa akong ipaglaban siya."

            

"Wala akong pake kaya makakaalis ka na sa pamamahay ko at huwag na huwag mo nang guguluhin si diana."

            

"Umalis ka na," wika ni mommy kay Allen.

            

"But mom—"

            

"No buts Diana." Napatingin naman ako kay Allen at nginitian lang ako bago naglakad paalis. Susundan ko sana ito nang magsalita si mommy na siyang ikinahinto ko.

            

"Sige sundan mo siya at siguradong hindi mo magugustuhan ang gagawin ko." Hindi na ako muling umimik pa dahill wala akong choice kundi manatili sapagkat kapag hindi ko siya susundin ay alam kong may gagawin siyang masama kay Allen. Napailing-iling na lang ako kay mommy at umalis sa harapan niya. Bakit ba ganito sila sa akin? Bakit hindi na lang nila ako hayaang maging masaya? Napakalupit naman.