TMUW 96: Oblivious

Nagmano ako sa Papa ni Noah nang madatnan ko siya sa kanilang sala. Abala siya sa laptop na kaharap niya.

Parehong araw nang makalabas ako. Nagpumilit na rin ako na makalabas ng hospital mabuti na lang at inasikaso na rin ako agad ni Nurse Trina.

Ang totoo ay iniisip ko ang bill na babayaran ko dahil paniguradong sobrang laki noon. Sa sobrang tagal ko sa hospital ay hindi naman na bago sa akin na talagang mabubutas ang laman ng bulsa ko pero nang makita ang bill ay fully paid na ang nakalagay.

It was already paid by Lucas. Gayunpaman ay ayaw ko na rin magkaroon ng koneksiyon kay Lucas. Ayaw ko rin na madagdagan pa ang utang ng loob ko sa kaniya kaya aasikasuhin ko rin iyon bukas o sa lalong madaling panahon para maibalik sa kaniya ang pera.

Ang pera ay nababawi at napag-iipunan. Ang hindi ko lang maaatim ay magkautang sa iba na hindi ko naman hiniling.

Mukhang hindi niya ako inaasahan pero kahit ganoon ay nanatili siya na nakaupo.

"Aurora," banggit niya sa pangalan ko. "Kailan ka pa n