TMUW 97: Friends?

Ramdam ko ang pagod ng katawan ko pero hindi man lang ako dinalaw ng antok. Nakatingin lang ako sa kisame habang pinakikinggan ang ugong ng aircon sa loob ng silid.

Hindi ako pinatutulog sa dami nang tumatakbo sa isipan ko. I just don't know how to act lalo na ngayon na parang may kakaiba talaga sa kinikilos ni Auntie Gia.

The first thing was she was being distant with me and now, nagsisinungaling siya kay uncle which is super unusual.

Although, there are instances that someone can change, naniniwala ako na si Auntie Gia pa rin na kinalakihan ko ang kasama ko ngayon.

Pero kilala ko pa nga ba talaga siya? Sa ilang taon namin na nanatili ni Noah sa ibang bansa, I had barely have communication with them. Si Noah lang ang madalas na kausap nila at mga anak ko.

At ngayon naman na umuwi kami rito sa Pilipinas ay hindi man lang tumagal ng isang buwan na magkakasama kami dahil ang sana na pag-unwind namin sa resort ay nauwi naman sa hindi inaasahan na pangyayari.

Inabot ko ang cellphone nila