CHAPTER 01: The Baby is Ours

Madilim, mausok at halos hirap makahinga si Cailyn nang makarating siya sa lugar kung saan malapit ang bahay nila ni Austin. Pagkarating niya kaagad sa condo unit, dumiretso siya sa comfort room para mag-ayos ng kaunti. Todo-ayos, ligo, at pabango ang inihanda niya sa kanyang sarili.

“May kailangan kang malaman.” Bungad na saad ni Austin paglabas pa lang niya ng banyo.

Sa gitna ng tensyon, isang balita ang lumabas sa telebisyon na pumukaw naman agad sa kanilang atensyon.

“Sa kasalukuyan, kasama natin ang presidente ng Buenaventura Corp. na ngayo’y kararating lamang sa Ninoy Aquino Airport, upang salubungin ang tinaguriang Cello Queen na si Helen,” saad sa balita at napalingon ang dalawa.

“May narinig kaming balita na may balak ka raw pakasalan si Helen, tama ho ba ‘yon, Mr. Austin?” dagdag pa nito na mas nagpakaba sa kay Caitlyn..

Sandali namang napakamot siya  ng ulo at napangiwi sa balitang narinig. “Kalokohan. Wala namang katotohanan ‘yang sinasabi nila, ‘di ba?” 

Umismid si Austin at nawalan na ng ganang ituloy ang dapat sabihin.

Sa biglang pagdilim ng screen sa tv, sinamantala na niya ito upang mahalikan ang nobya sa kabila ng katotohanan na mayroon lamang silang kontrata sa isa’t-isa. Tumugon si Cailyn sa matamis na halik, niyakap siya nang mahigpit, at sabay silang nanghina dulot ng alab sa isa’t-isa.

Isang malakas na tunog sa telepono naman ang sandaling nagpahinto sa kanilang dalawa. Sa pagdungaw ng lalaki, nakita niyang tumatawag si Helen. 

Halos wala namang pakialam dito ang dalaga at sandali nang tumungo sa cloakroom at isinuot ang kabibili niya lang na red silk suspender dress.

Pagkalabas niya sa silid na iyon ay may naririnig na siyang mga palitan ng salita sa kabilang telepono. 

Sa kabilang banda, pumukaw naman ng kanyang mga tingin ang matipuno at mapang-akit na katawan ng naturing na asawa. Nakabalot ito ng bath towel habang may tumutulong tubig mula sa dulo ng kanyang buhok na patuloy namang dumadaloy sa kanyang matikas na collarbone pababa sa kanyang dibdib.

Tila isinawalang bahala naman nito ng dalaga at umaktong walang nakita kahit mahahalata sa ekspresyon niya ang pagkaakit sa asawa. 

Binuksan ni Austin ang drawer na naglalaman ng isang papel na may nakasulat sa malaking letra na “Divorce Agreement”.

“Kapag pinirmahan mo ‘tong kontrata bago matapos ang dalawang araw, ita-transfer na sa bank account mo malaking halagang pera.” 

Hindi nakuhang sumagot ni Cailyn, tipid na lamang siyang ngumiti at sinabing, “Pero ayon din sa kasunduan, may natitira pa tayong tatlong buwan bago matapos ang tatlong taon.” Ngumisi na lamang ang kausap nitong binata.

“Teka, ano bang napag usapan ninyo ni Helen?”

Nanlamig ang paningin nito tungo sa dalaga, “You have no space on our conversation. Wala ka na roon. It’s just between us na hindi mo na kailangang alamin pa. ‘Wag kang mag alala, bibigyan naman kita ng malaking pera bago matapos ang tatlong buwan.”

Magta-tatlong taon na silang kasal. Sa kabuuan, dalawang taon at siyam na buwan, isang libo at apat na gabi, at kailanman hindi sila nagtabi sa kama at pinipiling iwan ang isa’t-isa.

Si Cailyn ay mayroong sariling master bedroom at ang kabiyak naman ay natutulog lamang sa guest room. At sa gabing ito, walang maging pagbabago na magaganap.

Kinaumagahan, nagising na lamang ang dalaga na hindi maintindihan ang nararamdaman buhat ng sakit sa puson.

Hindi niya mawari kung ito ba ay dahilan nung huling nangyari sa kanila ni Austin bago sila mag-divorce o dulot ito ng nangyari sa kanila kagabi. Tinanong niya ito sa sarili nang paulit-ulit bago mapahinto sa pag iisip.

Tumagal hanggang hapon ang sakit na patuloy niyang nararamdaman na lumala nang lumala.

Dahil dito, agad-agad naman siyang umalis gamit ang kanyang sasakyan at dagling tumungo sa ospital upang magpatingin, kahit hindi niya matukoy kung ano nga ba iyon.

“Masaya ako para sa ‘yo Mrs. Ramirez, magkakaroon ka na ng kambal! Pero kailangan mong mas mag ingat dahil hindi stable ang paggalaw sa tiyan mo. Kinakailangan mo munang manatili rito sa ospital para bantayan maigi ng mga doktor ang galaw ng mga fetus.”

Laking ikinagulat ito ni Cailyn na halos nahirapan siyang huminga. Sapagkat nang matapos silang magpakasal, sinisigurado nilang mag ingat kahit sa paggamit ng condom.

Isa na sa mga dahilan nito ay ang pagtatak ng mga salitang binitawan ng lalaki na hindi siya karapat-dapat bigyan ng anak. Ginamit lang siya nito bilang kasangkapan para sa pamilya ni Helen.

Ngunit kahit ganun pa man, nananatili pa rin silang kasal, pero nangangahulugan ba ito na kailangan niyang mahalin ang kabiyak? Isa lamang itong kasunduan kapalit ng kabayaran na may halagang tatlong daang milyon.

Inakala niya na halos tatlong taon nilang pagsasama, hanggat pakikitunguhan niya ito nang mabuti bilang asawa ay mamahalin din siya nito pabalik. Ngunit sa kabila ng mga iyon, tila bunga lamang ito ng sobrang pag iisip.

“Mrs. Ramirez, gusto n’yo bang i-reserve ko kayo ng VIP ward?” saad ng doktor habang ang babae ay tila wala pa rin sa wisyo.

Nang bumalik naman na ito, tila ba nabigla siya nang mag-vibrate ang cellphone niya at nakita ang pangalan ng asawang si Austin.

“Bakit ka nabuntis?!” mataas na tono at malamig na tanong nito. Hindi na niya hinayaan pang makasagot, “Let the doctor do his job. Siguraduhin mong mabilis ang surgery, bago matapos ang divorce natin, naipalaglag mo na ang mga bata.” Madiin na sambit nito sa telepono.

Ang bawat salitang binanggit ng asawa nito ay nagdulot ng matinding damdamin na unti-unting nagwawasak sa kanyang dibdib.

Sa loob ng halos tatlong taon at kahit para lang sa pera, wala siyang ginawa kundi sundin ang asawa nitong si Austin. Pero sa pagkakataong ito, lakas loob niyang tinanong paano kung ayaw niyang gawin iyon at galit naman itong itinanggi ng lalaki. 

Noong nakaraang taon, malaki ang lugi ng kanyang pamilya. Lumipad na rin sa ibang bansa ang kanyang mga magulang kasama ang mga nakatatandang kapatid para matakasan ang malaking pagkakautang. 

Ngunit sa kabila ng pagprotekta niya sa sanggol na kanyang dinadala habang nasa loob siya ng ward, hindi inaasahang pumasok ang asawa niyang si Austin. Bakas sa mga ekspresyon ng mukha niya ang galit at inis.

“Niloloko mo ba talaga ‘ko?!”

Sa pagkakataong ito, mas matindi ang galit niya. 

“Austin, anak natin ‘to.” Maluha-luha niya sabi habang nanginginig at nanghihina na ang kanyang boses.

“Sabihin mo nga sa ‘kin nang diretso. Paano nabuo ‘yang bata? Gumamit ka ba ng in vitro fertilization para hindi tayo tuluyang maghiwalay?!”

Maluha-luha na siya habang naririnig ang mga katagang iyon. “Kaya kong patunayan na ikaw ang ama ng dinalala ko.”

“Akala mo ba na kapag nagkaanak ka na, eh, p’wede na tayong magpakasal nang hindi naghihiwalay?” pang-aasar pa ni Austin. Nananatili na lamang tahimik ang babae at umiiwas ng tingin.

“Actually, okay lang din naman pala ‘no? Sige, papayag akong manatili ang bata. Pero si Helen ang magiging mabuting ina para d’yan sa mga batang dinadala mo. At ikaw, p’wede ka nang umalis!” panunukso pa nito.