Sienna's found out about her boyfriend and her bestfriend having a secret affair. Her boyfriend cheated on her bestfriend and it broke her heart. Meanwhile, Ace Villamor a hardworking CEO of a well known company. His father set up him for arranged marriage. They both decided to went on the bar, hoping to ease the pain they'll feel and to forget the problems even in just one night. The two met and felt attracted to each other. But after the crazy night had passed, Sienna woke up lying in a bed with him. She run away when she found out the man was not just an ordinary stranger. Sienna decided to run and hide for a years when she found out she's pregnant. But after 4 years their path cross again. Will they feel the same when they first met? Or Ace will be harsh to her for leaving him in a bad situations? Will they continue to start their love story because of the unexpected child?
View More“Mommy, let's go! I'm ready!” Nataranta ako sa sigaw ng anak kong babae. Linggo nga'yon at wala akong trabaho. Ipapasyal ko ang kambal, niyaya ko si mama na sumama pero magpapa-iwan lang daw sya sa bahay. Maging si Andrei ay mas gustong magpa-iwan na lang din. Ang kapatid niya lang naman ang may gustong pumunta ng Mall dahil si Andrei ay mas gusto sa park na malapit lang dito sa amin. Nagpaalam na nga ako kay mama na aalis na kami at lumabas na nga kaming tatlo ng bahay at nagpara ng taxi. Napansin ko nga na sobrang luma na ng sapatos ni Andrei, isa lang din ang pares niya ng sapatos. Mabuti si Andi dahil may dalawang pares siya ng sandal. Hindi ko pinangarap na ganito ang sasapitin ng mga anak ko. Sobrang nagtitipid nga rin ako dahil alam kong darating ang araw na kakailanganin ko ng malaking halaga ng pera. Pero kahit man gano'n ay hindi iyon pwedeng gawing rason ko para hindi ko maiparanas sa kambal ang mga bagay na gusto nila. Binilhan ko sila par
“Gosh, seriously?” Mabilis kong inilapag sa table ng CEO ang dala ko nang may biglang pumasok dito sa office. “What's that? Sien, hindi ka ba nakakaintindi? Talagang nag-e-enjoy sa ginagawa mo ah!” Napairap ako sa sinabi ni Mich. Ang aga-aga at mukhang naghahamon siya ng away. Hindi ko na lang siya pinansin at naisipan na lang umalis pero sinundan niya naman ako. “Next week uuwi na si ma'am Valerie and for sure dito ‘yon dederetso, hindi ka ba nahihiya sa ginagawa mo? Engage na si Mr. Ace Villamor—” Hinarap ko siya. “Wow, hindi ako nahihiya? Great, coming from you? Sino niloloko mo?” sarcastic kong sagot. “And excuse me, hindi ako nakikipaglandian sa CEO. It's not my fault dahil siya ang unang lumalapit sa akin, hindi tulad sa'yo na parang linta dikit ng dikit sa taong may girlfriend noon,” dagdag ko. Tumalikod ako pero mabilis niyang akong hinawakan sa braso ko at medyo hinigpitan ang hawak sa akin. “Ayaw mo talagang makinig sa akin no!? What are yo
Bago mag 6 AM ay umaalis nako ng bahay. Tulog pa nga ang kambal kaya ibinilin ko na lamang kay mama na siya na ang maghatid sa kanila sa school at ako naman ang kukuha sa kanila mamaya pag-uwian na. Half-day lang naman ang class nila at 1 pm sila nagsisimula kaya mga alas kuwatro na rin sila umuuwi. Saktong 7 AM ang madalas kong dating dito sa kumpanya. Ito rin ang unang araw na magsisimula ang project ng mga Lao's sa Villamor's Company. At bilang head ng finance marketing ng aming team ay bale magiging doble na nga ang trabaho ko. “Hi, Mei. Good morning,” bati ko kay Mei nang makasalubong kami sa elevator. “Good morning din ma'am,” sagot niya sa akin. Tinapik ko siya sa braso sabay ngiti. “Hay, huwag mo na nga akong tawaging ma'am. Sien, na lang.” Napansin ko na masaya siya. Simula noong una naming pagkikita at hanggang ngayon ay hindi nagbago ang ngiti niya sa akin. Mga ilang taon na rin ang naging pagsasama namin. “Talaga? Sobrang tagal kong hinin
Umaabot ng isang oras bago ako makauwi sa tinutuluyan namin ni mama at ng mga anak ko. Maaga nga akong umalis sa trabaho nga'yon para maisundo ko ang mga anak ko sa school nila. Sobrang hirap dahil araw-araw akong nag-co-commute buti na lang rin ay sobrang lapit ng kindergarten school sa amin. Walang ibang nakakaalam tungkol sa kambal kong anak maliban sa pamilya ko at sa mga taga doon sa probinsya namin. Hindi narin nakakapagtaka na alam ni Mich ang tungkol don. Panigurado ay alam niya rin kung sino ang ama ng mga anak ko. Kailangan ko pa rin malaman ngayon kung sino nga talaga ang nagpapahanap sa akin noon. Dahil kung ang CEO nga siguro ay pwede ko siyang pagkatiwalaan. Huminto na nga ang taxi na sinasakyan ko at mabilis na akong bumaba. Medyo paloob nga ang inuupuhan kong bahay kaya hindi rin masyadong nakikita kung saan ako banda tumutuloy. “Ma?” tawag ko habang papasok ng bahay. Naaamoy ko ang niluluto niyang biko. “Mommy!” Nagulat ako sa biglan
“Naku ma'am, kung ayaw niyo sa sandwich akin na lang ah! Uubusin ko to.” Mabilis na kinuha ni Mei ang sandwich at kinain iyon. Nandito kami ngayon sa isang small cafe, malapit lang sa building ng Villamor. Niyaya ko si Mei na lumabas at naisipan na ilibre siya. Hanggang ngayon ay hindi ko alam ang gagawin ko. Ang alam ko lang ay malaking gulo ang pinasok ko kung maipagpapatuloy pa ang mga nangyayari. Hindi man sabihin ni Mr. Villamor ang gusto niyang mangyari ay may naiisip nako. Paniguradong balak niya akong gamitin para magawa ang gusto niya. Gaya na rin nang nabanggit ni Secretary Hidalgo ay gusto niya gawin ang mga gusto niya, dapat ko na lang alamin ay kung ano iyon. Mukhang mapagkakatiwalaan ko rin si Secretary Hidalgo, sa nga'yon siguro ay magpapatulong ako sa kanya ma-assign sa ibang trabaho or branch ng company nila. “Ma'am, look. Hindi ba ‘yon ay si miss Michelle Tan ng Lao's Company?” Nataranta ako sa bulong ni Mei sa akin. Mabilis akong lumin
Secretary George Hidalgo. A 52 year old man. He really looks young para sa edad nya. At base sa nabasa ko sa isa sa mga articles ay mag-30 years na siya naninilbihan sa pamilyang Villamor. Napaiwas ako ng magtama ang mga tingin namin sa side mirror ng kotse. Narinig ko ang kunwaring pag-ubo niya. “I'm sorry again, for what the CEO did to you this past days. I hope someday you'll forgive him.” “No, it's okay Sir. You don't need to apologize. Uhm, I guess I understand why he's acting weird,” sagot ko at mabilis na lamang tumingin sa labas at pinagmasdan ang dinadaanan namin. “He's not acting weird. He's just doing what he wants to. You better not to lie on him. Things got worst about the issues you made before—” Mabilis ko siyang binigyan ng hindi makapaniwalang tingin kaya hindi niya naituloy pa ang sasabihin. “S-sir, hindi ko rin ginusto ang nangyari. And it's been 4 or 5 years, why's everyone can't move on?!” Agad naman akong napahinto dahil sa si
“Let her choose everything she likes to wear.” Napaiwas ako ng tingin sa kanya ng marinig ang kaniyang sinabi sa isang babae na nagmumukhang manager ng dress section na aming kinaroroonan. Still I was stunned to speak dahil dinala nya ako rito sa malaking mall at pinapapili ng damit na isusuot para sa meeting event bukas. Matapos ang nangyari sa amin kanina sa elevator ay pareho kaming hindi makatingin sa isa't isa. Wala rin sa amin dalawa ang may balak na maunang magsalita. “Ma'am, dito po tayo,” ang sabi ng babae sa akin na kinausap niya kanina. Pero I excused my self to her at sinundan si Mr. Villamor palabas ng dress section na ito. “W-Wait," panimula ko. Huminto naman sya pero hindi man lang humarap sa akin. “I guess I don't need to wear something—” “Suit yourself. Please, just this time stop complaining," sagot niya ng mahinahon. “Within 10 minutes dapat nakapili at naka-ayos ka na. We'll have a partial dinner meeting with someone.” Nanatili siyang n
It's been 3 days nang umuwi ako sa amin para makuha ang mga anak ko. Hindi ko rin inaasahan na mas pinili ni mama na sumama sa akin kaya mas lalong lumaki ang galit ni Ate sa akin. Hindi ko siya masisi sa kung ano ang gusto niyang isipin at paniwalaan. Pero maipapangako ko sa kanya na aalagaan ko rin ng mabuti si mama. Sa tatlong araw na ibinigay ng CEO para sa ni-request kong leave ay nakalipat kami agad ng maayos sa isang maliit na apartment at napa-enroll ko na rin ang dalawa kong anak sa malapit na kindergarten school. Napahikab ako habang nag-ta-type ng documents sa computer. I was worried kung matatapos ko ba ngayong araw ang pinapagawa ng CEO dahil bukas na bukas ay isasama ako ng company para sa gaganaping meeting event. Nang mapansin kong natapos ko na ang kalahating documents na kakailanganin bukas ay mabilis na akong tumayo. “Ma'am, Sien. Sa inyo ba ito?" Napahinto ako sa pagbukas ng pintuan ng kausapin ako ni Mei. Medyo na-shock pa ako ng kaunti nang makita
“Huy, ma'am. May problema po kayo? Anyare? Kanina pa kayo tulala.” Umayos ako ng upo nang sumulpot si Mei sa tabi ko. “Ayos lang ako, ano ka ba kung ano-ano sinasabi mo. Medyo pagod lang ako." “Naku, kanina pa kayo hinahanap at tinatawagan ni Sir Lance. Yong cellphone niyo po oh nandyan lang." Tinuro niya ang cellphone ko gamit ang nguso niya. Mukhang namimilosopo pa nga siya. Nang buksan ko ang phone ko ay 5 missed call kaya agad na akong tumayo. “Una na ako, salamat Mei." Iniwan ko siya at mabilis na umalis. Naabutan ko si sir Lance kasama ang lalaking ayaw kong makita muli. Pumasok na ako sa meeting office at umupo sa tabi ni sir Lance. “Good morning, sorry I'm late. Hindi ko po napansin ang tawag niyo sir," aniya ko. Nginitian niya ako. “Don't worry everything is good—” “No!" Pareho naman kaming napatingin ni Sir sa kaniya. ”Mr. Lance, I don't like your employers behavior. It's look that the both of you lacks the important qualities we look for in our business partners."
“Iyong-iyo na si Ken,” malungkot at may halong galit na diin ko sa kaniya. Mas humigpit ang hawak ko sa aking sling bag nang makita ang pag-ngisi niya. Napapikit ako pero huli na at hindi ko napigilan ang pagpatak muli ng aking mga luha. Magta-tatlong araw na nga’yon simula nang mahuli ko sila ng boyfriend ko sa mismong kwarto niya. Best friend ko si Michelle, magkasama kami simula noong college pa lang kami, hanggang nga’yon ay hindi ko matatanggap ang ginawa nila sa akin. I lost my first boyfriend and at the same time I lost her as my bestfriend. “M-Mich..bakit mo nagawa sa akin ito?! Madami pa namang iba d’yan ah, ba’t ang boyfriend ko pa talaga?! B-Bakit?” Para akong nagmamakaawa sa kaniya. Kailangan ko nang sagot na kahit man malaman ko ay hinding-hindi ko sila mapapatawad lalong-lalo na siya. “Okay, then I’m sorry, Sien–” Ito na ang pinakamasakit na narinig ko, ang salitang binitawan niya. Sana nga mapawi agad ang lahat ng sakit na nararamdaman ko sa isang sorry. Napaha...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments