Sienna's found out about her boyfriend and her bestfriend having a secret affair. Her boyfriend cheated on her bestfriend and it broke her heart. Meanwhile, Ace Villamor a hardworking CEO of a well known company. His father set up him for arranged marriage. They both decided to went on the bar, hoping to ease the pain they'll feel and to forget the problems even in just one night. The two met and felt attracted to each other. But after the crazy night had passed, Sienna woke up lying in a bed with him. She run away when she found out the man was not just an ordinary stranger. Sienna decided to run and hide for a years when she found out she's pregnant. But after 4 years their path cross again. Will they feel the same when they first met? Or Ace will be harsh to her for leaving him in a bad situations? Will they continue to start their love story because of the unexpected child?
View More“Dito na lang ako, salamat,” mahina kong sabi.Hindi naman siya kumibo at hininto ang kotse sa tapat ng coffee shop.Hanggang ngayon ay sobra pa rin akong nahihiya sa nangyari kanina. Mabuti na lang at walang nangyari dahil pinigilan ko siya. Feel ko pulang-pula pa rin ako mukha ko, malakas pa rin kabog sa dibdib ko at halos mapahawak ako sa dibdib ng magsalita siya.“I'll see you tomorrow?” tanong niya.“Huh? Para s-saan? I-send mo na lang sa account ko pag-gusto mo talagang magbayad–”Hindi ako makatingin sa kaniya at kunwari na inaayos ko ang mga gamit ko, pero ang totoo ay parang mas gusto ko pa siyang kasama.“I already sent it to your account earlier.”“O-Okay sige, mauna na ako, salamat ulit,” sabi ko pero hindi pa rin ako lumalabas.“I pick you tomorrow sa new office mo, napag-kwentuhan natin kanina ang about sa favorite restaurant ko where in doon ako natuto magluto ng best steaks. I want you to try their best food...”Napatango-tango na lang ako sa mga sinasabi niya pero ang
Tama, malapit nga ang bahay niya.Galing sa mataong lugar ngayon ay halos wala namang ka bahay-bahay ang nadaanan namin.Naalala ko kung dederetso pa nga kami ay nandon na ang coffee shop ni Ken. At sa dulo pa ng konti ay malapit na iyon sa school ng mga anak ko.May guard na nagbukas ng malaking gate at kinausap niya ito na magpapahatid siya sa loob para makapasok ang tricycle.Namangha ako sa paligid. Napakalawak at ang gaganda ng mga bahay. Isa pala itong subdivisions.Ang sariwa ng hangin at sobrang tahimik. Na-miss ko ang probinsya namin, siguradong maging si nanay ay nalulungkot din. Medyo malayo na kami roon sa malaking gate at halos pare-parehong design ng bahay ang nakikita ko. Malayo pa ba ang bahay niya? Sana ay nagpa-iwan na ako sa labas. Hindi naman nagtagal ay nakikita ko na ang malaking bahay, kakaiba ang design nito at ito ang nasa pinakadulo sa lahat ng bahay. “Come on, let's get inside.” “Ahh? H-Hindi, dito na lang ako sa labas–”“I need to take a shower, it will
“What do you need?”“Nasiraan ba kayo boss?” tanong ng isang lalaki. “Flat?”“No, I don't know what happened. The car just stop–”Galing sa likuran niya ay humarap ako.“Okay naman ho ang gulong, baka naubusan ata ho ng gas o baka may sira..” paliwanag ko.“Check namin ma'am ah, boss icheck namin,” sabi nong isa.Sumang-ayon naman ako. Yong dalawa ay tiningnan ang gulong, ang tatlo naman ay nasa harapan at balak sanang ipabukas iyon.“No, don't touch my car,” nag-aalang saad ni Mr. Villamor.“Huminahon ka muna, tinitingnan nila kung ano ang sira..” bulong ko sa kanya.“That's car. My favorite car, I bought it right away since the first release. No one should dare to touch my car.” pabulong din na sagot niya sa akin. “Okay okay, ako na ang bahala.”Kinausap ko ang isa sa mga lalaki na darating lang ang kasamahan namin para ayusin ang kotse.Naintindihan naman nila.“Pag gulong lang ang sira nito mapalitan lang agad,” aniya ng isa. “Ang mahal ng brand ng kotse na 'to tiyak na paggugulu
“Hindi pa ba sapat ang nangyari sa atin kahapon para makuha mo ang amoy ko? " Hindi ako nakasagot sa tanong niyang pabiro, ramdam ko ang pag-init ng mukha ko sa sinabi niya. Hindi niya pa rin ako binibitawan buti na lang ay may nagkunwaring umubo kaya biglang niyang pinutol ang pagkayakap sa akin. “E-excuse me s-sir...” “You may leave.” Mabilis na umalis ang driver niya at kulang na lang ay tumakbo ito mapalayo lang sa amin. Narinig ko ang pag buntong hininga niya at napailing sabay tingin sa malayo.Narito kami sa parking area ng kumpanya. Habang narito pa ako ay naisipan kong hindi na tutuloy sa loob, umalis na rin si Mei at uuwi na rin ako.“H-Hindi na ako sasabay mag-lunch, pasabi na lang rin kay Secretary Hidalgo na nalipat mo na ako, just in case hindi mo pa nasasabi sa kaniya.”“Inuutusan mo ba ako? I can't believe you.”“O-Okay, kahit huwag na lang. Mauna na ako, nga pala salamat sa offer mo na trabaho kahit hindi naman permanent.”“I'll drive you home, you come with me,
Sunday nga'yon at half day lang open ang kumpanya. Nakausap ko si Mei kanina sa phone at ang sabi niya ay may bagong in-assign ang Ceo sa kanila, pero bale tatlong tao na lang sa team namin ang kailangan nito. Narito na nga ako sa office ko at hindi ko na naabutan pa si Mei. “Good morning.” Napasapo ako sa dibdib ko nang bigla bumukas ang pintuan. Tiningnan ko siya ng masama at biglang umiwas ng tingin. “Can we talk?” tanong niya at lumapit sa akin. Naka-cross arm pa siya habang nakatingin sa akin. Huminga ako ng malalim at lumapit rin ng konti sa kaniya. “You don't need to leave, I'll already assign some work for you to do.” Ayaw niya pa ring pumayag pirmahan ang pag-alis ko, kung ayaw ko raw rito ay in-assign niya na ako sa ibang branch ng company niya. Hindi naman iyon kalayuan dito at tinaasan niya pa nga ng 10 percent ang sahod ko. Magandang offer na iyon kaya pumayag na agad ako. Nakipag-shake hands siya sa akin, at napangiti naman ako. Mukhang matino ang mga
First time kong marinig na tinawag niya ako sa pangalan ko, pero complete name nga lang. Gusto kong tumigil at humarap sa kanya dahil binigkas niya pati middle name ko pero hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon.“I said stop, what’s wrong with you?” sigaw nito.Malapit na ako sa elevator at natatanaw ko ang halos takbo niya na mga hakbang.“H-hindi mo naman ito pipirmahan diba? Huwag mo na akong habulin,” saad ako habang pinapakita ang folder.“Yes, I won’t sign that. But wait, I need my coat…”Hays, talaga ba ang coat ang kailangan niya? Balak ko sanang hintayin siyang makalapit dahil nagbabakasakali akong nagbago ang isip niya pero hindi pala.“Isasauli ko lang ito bukas..”“So, you’re saying you want to meet me tomorrow?”Napairap ako sa tanong niya. Nagbukas na ang elevator at medyo malayo pa siya sa akin. Hindi na rin naman siya nagmamadali, cool pa siyang naglalakad palapit.“No, wala akong suot na underwares and I need your coat. Hindi ko naman kasalanan, bye.”Agad na ako puma
Kring kring***Nagising ako nang marinig ang tunog ng cellphone ko. Nag-inat ako ng katawan at humikab. Nang maramdam kong wala akong suot na damit ay naalala ko ang nangyari.“Sh*t! A-anong ginawa mo Sienna, god..” Napahawak ako sa ulo at ginulo ang buhok ko.Hinahanap ko siya sa buong paligid nang hindi ko sya mahagilap ay mabilis na akong bumangon. Napadaing pa ako ng bahagya nang makaramdam ng sakit sa katawan ko.Suot ko ang kumot ay nagtungo ako sa sala. Bigla kong chineck ang phone ko, 5 calls galing kay Ken at nag-text naman galing kay mama.“6 pm?” tanong ko sa sarili dahil hindi ako makapaniwala. Mga mag 4 na nong pumunta ako rito, so bale mahigit isang oras ba akong tulog.Ang mga anak ko, ang sabi ko ay isusundo ko sila.Nagtungo ako sa pool area pati sa banyo ay nag-check ako pero hindi ko makita. Umalis ba siya?Nang mapansin kong may box sa couch ay agad ko itong binuksan. May damit sa loob pero inuna kong kinuha ang isang pirasong papel.‘Get dressed and meet me at the
“In exchange, pwede kitang pahiramin ng masusuot and I will sign that right away but you must admit it first.”“Okay fine, yes, its true.”Matapang akong humarap sa kaniya at tiningnan siya ng seryoso. Alam kong alam niya kung ano ang totoo, sadyang gusto niya lang aminin ko pa. Hindi ko na maintindihan ang sarili niya, para akong mababaliw.Yakap ko ang katawan ko habang nakaharap pa rin sa kanya. “Bigyan mo na ako ng pamalit, p-please,” pakiusap ko.Hindi siya sumagot at lumapit lang sa akin."I do have a hot shower," sambit niya. "Take the towel, or maybe you want to get out naked."Napatingin ako sa baba niya, gusto niyang ako mismo ang kukuha sa towel na suot niya? Mas nakaramdam ako ng lamig at mas lalong nanginig ang kamay ko. Alam kong wala siyang ibang suot kapag kukunin ko ang towel, wala rin akong nakikitang extrang damit niya.“Go. I will call for the clothes, so better hurry.” May halong pang-iinis na sabi niya, sabay smirk.“P-pwede mo naman iabot sa akin… “"No, you're
“You don’t know how to knock?!”“Excuse me? Hindi ka ba aware? Halos computerized ang mga gamit niyo rito sir, Hindi ko naman kasalanan kung bakit ako pinapasok ng pintuan na yan,” naiinis na sagot ko sa kaniya. Kanina pa siya maingay at isang ingay niya pa ay baka hindi nako makatimpi pa, nanginginig na ako rito sa gilid ng pool. Buti ay hanggang dibdib ko lang ang tubig kanina kaya agad akong nakaahon. Hindi niya rin ako sinubukang tulungan nong nahulog ako sa pool dahil mabilis siyang tumakbo palabas, parang bata. “Sana doon ka lang naghintay, you don’t even know this whole room.”“Sorry kung naging pakialamera ako? Ang akala ko nasa banyo ka, diba? Hindi naman maingay dito ‘yong isang room lang don so nag-expect..”“It was my shower and I don’t care if let it on or I didn’t turn it off. You could just sit there and wait.” Hays. Napalingon na lang ako sa kung saan, tinitigan ko ang suot niyang tuwalya, nagbabakasakali akong pahihiramin niya ako. Ayoko na patulan pa ang inaast
“Iyong-iyo na si Ken,” malungkot at may halong galit na diin ko sa kaniya. Mas humigpit ang hawak ko sa aking sling bag nang makita ang pag-ngisi niya. Napapikit ako pero huli na at hindi ko napigilan ang pagpatak muli ng aking mga luha. Magta-tatlong araw na nga’yon simula nang mahuli ko sila ng boyfriend ko sa mismong kwarto niya. Best friend ko si Michelle, magkasama kami simula noong college pa lang kami, hanggang nga’yon ay hindi ko matatanggap ang ginawa nila sa akin. I lost my first boyfriend and at the same time I lost her as my bestfriend. “M-Mich..bakit mo nagawa sa akin ito?! Madami pa namang iba d’yan ah, ba’t ang boyfriend ko pa talaga?! B-Bakit?” Para akong nagmamakaawa sa kaniya. Kailangan ko nang sagot na kahit man malaman ko ay hinding-hindi ko sila mapapatawad lalong-lalo na siya. “Okay, then I’m sorry, Sien–” Ito na ang pinakamasakit na narinig ko, ang salitang binitawan niya. Sana nga mapawi agad ang lahat ng sakit na nararamdaman ko sa isang sorry. Napaha...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments