Umaabot ng isang oras bago ako makauwi sa tinutuluyan namin ni mama at ng mga anak ko. Maaga nga akong umalis sa trabaho nga'yon para maisundo ko ang mga anak ko sa school nila. Sobrang hirap dahil araw-araw akong nag-co-commute buti na lang rin ay sobrang lapit ng kindergarten school sa amin. Walang ibang nakakaalam tungkol sa kambal kong anak maliban sa pamilya ko at sa mga taga doon sa probinsya namin. Hindi narin nakakapagtaka na alam ni Mich ang tungkol don. Panigurado ay alam niya rin kung sino ang ama ng mga anak ko. Kailangan ko pa rin malaman ngayon kung sino nga talaga ang nagpapahanap sa akin noon. Dahil kung ang CEO nga siguro ay pwede ko siyang pagkatiwalaan. Huminto na nga ang taxi na sinasakyan ko at mabilis na akong bumaba. Medyo paloob nga ang inuupuhan kong bahay kaya hindi rin masyadong nakikita kung saan ako banda tumutuloy. “Ma?” tawag ko habang papasok ng bahay. Naaamoy ko ang niluluto niyang biko. “Mommy!” Nagulat ako sa biglan
Bago mag 6 AM ay umaalis nako ng bahay. Tulog pa nga ang kambal kaya ibinilin ko na lamang kay mama na siya na ang maghatid sa kanila sa school at ako naman ang kukuha sa kanila mamaya pag-uwian na. Half-day lang naman ang class nila at 1 pm sila nagsisimula kaya mga alas kuwatro na rin sila umuuwi. Saktong 7 AM ang madalas kong dating dito sa kumpanya. Ito rin ang unang araw na magsisimula ang project ng mga Lao's sa Villamor's Company. At bilang head ng finance marketing ng aming team ay bale magiging doble na nga ang trabaho ko. “Hi, Mei. Good morning,” bati ko kay Mei nang makasalubong kami sa elevator. “Good morning din ma'am,” sagot niya sa akin. Tinapik ko siya sa braso sabay ngiti. “Hay, huwag mo na nga akong tawaging ma'am. Sien, na lang.” Napansin ko na masaya siya. Simula noong una naming pagkikita at hanggang ngayon ay hindi nagbago ang ngiti niya sa akin. Mga ilang taon na rin ang naging pagsasama namin. “Talaga? Sobrang tagal kong hinin
“Gosh, seriously?” Mabilis kong inilapag sa table ng CEO ang dala ko nang may biglang pumasok dito sa office. “What's that? Sien, hindi ka ba nakakaintindi? Talagang nag-e-enjoy sa ginagawa mo ah!” Napairap ako sa sinabi ni Mich. Ang aga-aga at mukhang naghahamon siya ng away. Hindi ko na lang siya pinansin at naisipan na lang umalis pero sinundan niya naman ako. “Next week uuwi na si ma'am Valerie and for sure dito ‘yon dederetso, hindi ka ba nahihiya sa ginagawa mo? Engage na si Mr. Ace Villamor—” Hinarap ko siya. “Wow, hindi ako nahihiya? Great, coming from you? Sino niloloko mo?” sarcastic kong sagot. “And excuse me, hindi ako nakikipaglandian sa CEO. It's not my fault dahil siya ang unang lumalapit sa akin, hindi tulad sa'yo na parang linta dikit ng dikit sa taong may girlfriend noon,” dagdag ko. Tumalikod ako pero mabilis niyang akong hinawakan sa braso ko at medyo hinigpitan ang hawak sa akin. “Ayaw mo talagang makinig sa akin no!? What are yo
“Mommy, let's go! I'm ready!” Nataranta ako sa sigaw ng anak kong babae. Linggo nga'yon at wala akong trabaho. Ipapasyal ko ang kambal, niyaya ko si mama na sumama pero magpapa-iwan lang daw sya sa bahay. Maging si Andrei ay mas gustong magpa-iwan na lang din. Ang kapatid niya lang naman ang may gustong pumunta ng Mall dahil si Andrei ay mas gusto sa park na malapit lang dito sa amin. Nagpaalam na nga ako kay mama na aalis na kami at lumabas na nga kaming tatlo ng bahay at nagpara ng taxi. Napansin ko nga na sobrang luma na ng sapatos ni Andrei, isa lang din ang pares niya ng sapatos. Mabuti si Andi dahil may dalawang pares siya ng sandal. Hindi ko pinangarap na ganito ang sasapitin ng mga anak ko. Sobrang nagtitipid nga rin ako dahil alam kong darating ang araw na kakailanganin ko ng malaking halaga ng pera. Pero kahit man gano'n ay hindi iyon pwedeng gawing rason ko para hindi ko maiparanas sa kambal ang mga bagay na gusto nila. Binilhan ko sila par
“Dito lang po, salamat.“ Bumaba ako rito sa tapat ng kindergarten school, para masundo ang mga anak ko. Napaupo ako sa malaking swing nila dito habang hinihintay magsilabas ang mga bata. Maaga nga akong nag-out sa office dahil ang totoo ay parang pinilit na lang kami bigyan ng mga gawain. “Hi, ma'am, kayo na po susundo sa kambal?" Napatayo naman ako bigla nang may lumapit sakin. Sya din pala ang kumausap sakin nong nakaraan. “Ay oho, napa-aga ang uwi ko, salamat nga pala at naisasabay nyo minsan ang kambal sa pag-uwi,“ aniya ko. “Ay wala ho yon ma'am, natutuwa ako kasi nagkakasundo sila pati ng alaga ko. Ay nga pala, minsan rin ay naisasabay sila nong lalaking iyon.” Mabilis akong lumingon sa tinuro nito, pero hindi ko ganon makita ang itsura dahil kabababa lang ito ng sasakyan. Tanaw ko lang ang tangkad at kisig ng katawan nito. “Nakilala nyo rin ho ba? Ano raw pangalan?“ tanong ko. “'Yon ang nakalimutan ko, sir pogi lang kasi ang sigaw ng mga bata sa kanya. May hin
“Can I get your number? Or I’ll give my number na lang to you, basta call me anytime pag nakapag-desisyon ka na.”Nagpasalamat ako sa in-offer niya, medyo matagal din kami nag-usap about sa naging successful niyang business. May 10 branches na siya ng well known coffee shop and ang sabi niya may bagong i-open ulit sila na branch, pwede niya raw akong kunin para maging manager sa branch na iyon and if maging permanent ako mabilis niya lang akong ma-promote para hindi raw masyadong mabigat ang trabaho ko. Sobrang laking opportunity ito at ayokong sayangin pa.“Anyway, kamusta si tita. Ang sabi ni Ate sumama raw siya sayo rito.”“Kaya nga, ayoko sana na narito siya mas lalo lang kami nagkakagulo ni Ate pero hindi ko rin siya pwede iwan don, gusto ko makabawi sa pamilya ko lalo na kay mama…”“I know your situations before and I’m sorry if I wasn’t there to help you..”“Ano ka ba, tapos na yon. Ayoko na rin pag-usapan pa.” Sinusubukan kong maiba ang topic namin at baka mapunta pa kami tun
Makalipas ng isang araw. Nakapag-desisyon na ako, gusto ko subukan ang inalok ni Ken. Iba rin ang pakiramdam ko sa mga sinabi nga ni Mich noong nakaraang mga araw. What if totoo nga ang tungkol sa mga Lao? Nakapagtataka naman at hindi pa sila kasal ni Ace.Bale 3 days na lang at babalik na rin ang Chairman ng Villamor finance company.“Hi Sien, good morning!” Bati ni Mei. “Naayos ko na mga papers din namin, waiting na lang kami sa go signal mo, ma’am.”“Sienna na lang diba?”“Oops..my mistake, pero seryoso na ba talaga? Kung sakaling officially ma-cancel ang project natin dito hindi ka na ba sasama pabalik? Kayo pa naman ang inaasahan ni sir Lance kung sakaling ma-promote na sya ulit..”“Paano mo nalaman?” tanong ko dahil hindi ko pa naman nababangit sa kanya na hindi ako makakasama sa kanila pabalik.“S-sinabi sa kin ni ma’am Mich, ang sabi niya rin ay siya ang nag-offer sa inyo ng trabaho. Gusto ko rin sana manatili muna rito, alam nyo na medyo goods ang pa sweldo rito. At alam nyo
Tumango sa sinabi ni Secretary hildalgo at kinuha ko ang ibang papers rito, agad na ako nagpaalam dahil mas nagmamadali siya. I know na gusto niyang lumipat o umalis ako rito sa maagang panahon, hindi ko na rin papatagalin pa kung iyon ang nakakabuti para malayo ako sa gulo.Maiintindihan naman ako ng mga anak ko na hindi nila makikilala ang ama nila.“Sumunod po kayo sa akin ma’am,” ang sabi ng guard ng makarating ako sa nasabing resort. “Room 43 po si sir Villamor, hindi ko na po kayo masasamahan ma’am.”“It’s okay, maraming salamat,” aniya ko rito.Masyado naman marami ang room rito, pumasok na nga ako ng elevator at pinindot ang pinakataas na floor. Wala rin katao-tao rito.Narito na ako sa tapat ng pintuan, sinugurado ko ngang tama ang room na kakatukin ko. Nang kumatok ako ay parang may maliit na sensor or scan ang tumunog at bigla na itong bumukas.“Sir?” sambit ko ng wala akong taong makita.Masyadong malawak ang lugar sa loob ng kwarto, malinis na sala ang nadatnan ko nang m
“Dito na lang ako, salamat,” mahina kong sabi.Hindi naman siya kumibo at hininto ang kotse sa tapat ng coffee shop.Hanggang ngayon ay sobra pa rin akong nahihiya sa nangyari kanina. Mabuti na lang at walang nangyari dahil pinigilan ko siya. Feel ko pulang-pula pa rin ako mukha ko, malakas pa rin kabog sa dibdib ko at halos mapahawak ako sa dibdib ng magsalita siya.“I'll see you tomorrow?” tanong niya.“Huh? Para s-saan? I-send mo na lang sa account ko pag-gusto mo talagang magbayad–”Hindi ako makatingin sa kaniya at kunwari na inaayos ko ang mga gamit ko, pero ang totoo ay parang mas gusto ko pa siyang kasama.“I already sent it to your account earlier.”“O-Okay sige, mauna na ako, salamat ulit,” sabi ko pero hindi pa rin ako lumalabas.“I pick you tomorrow sa new office mo, napag-kwentuhan natin kanina ang about sa favorite restaurant ko where in doon ako natuto magluto ng best steaks. I want you to try their best food...”Napatango-tango na lang ako sa mga sinasabi niya pero ang
Tama, malapit nga ang bahay niya.Galing sa mataong lugar ngayon ay halos wala namang ka bahay-bahay ang nadaanan namin.Naalala ko kung dederetso pa nga kami ay nandon na ang coffee shop ni Ken. At sa dulo pa ng konti ay malapit na iyon sa school ng mga anak ko.May guard na nagbukas ng malaking gate at kinausap niya ito na magpapahatid siya sa loob para makapasok ang tricycle.Namangha ako sa paligid. Napakalawak at ang gaganda ng mga bahay. Isa pala itong subdivisions.Ang sariwa ng hangin at sobrang tahimik. Na-miss ko ang probinsya namin, siguradong maging si nanay ay nalulungkot din. Medyo malayo na kami roon sa malaking gate at halos pare-parehong design ng bahay ang nakikita ko. Malayo pa ba ang bahay niya? Sana ay nagpa-iwan na ako sa labas. Hindi naman nagtagal ay nakikita ko na ang malaking bahay, kakaiba ang design nito at ito ang nasa pinakadulo sa lahat ng bahay. “Come on, let's get inside.” “Ahh? H-Hindi, dito na lang ako sa labas–”“I need to take a shower, it will
“What do you need?”“Nasiraan ba kayo boss?” tanong ng isang lalaki. “Flat?”“No, I don't know what happened. The car just stop–”Galing sa likuran niya ay humarap ako.“Okay naman ho ang gulong, baka naubusan ata ho ng gas o baka may sira..” paliwanag ko.“Check namin ma'am ah, boss icheck namin,” sabi nong isa.Sumang-ayon naman ako. Yong dalawa ay tiningnan ang gulong, ang tatlo naman ay nasa harapan at balak sanang ipabukas iyon.“No, don't touch my car,” nag-aalang saad ni Mr. Villamor.“Huminahon ka muna, tinitingnan nila kung ano ang sira..” bulong ko sa kanya.“That's car. My favorite car, I bought it right away since the first release. No one should dare to touch my car.” pabulong din na sagot niya sa akin. “Okay okay, ako na ang bahala.”Kinausap ko ang isa sa mga lalaki na darating lang ang kasamahan namin para ayusin ang kotse.Naintindihan naman nila.“Pag gulong lang ang sira nito mapalitan lang agad,” aniya ng isa. “Ang mahal ng brand ng kotse na 'to tiyak na paggugulu
“Hindi pa ba sapat ang nangyari sa atin kahapon para makuha mo ang amoy ko? " Hindi ako nakasagot sa tanong niyang pabiro, ramdam ko ang pag-init ng mukha ko sa sinabi niya. Hindi niya pa rin ako binibitawan buti na lang ay may nagkunwaring umubo kaya biglang niyang pinutol ang pagkayakap sa akin. “E-excuse me s-sir...” “You may leave.” Mabilis na umalis ang driver niya at kulang na lang ay tumakbo ito mapalayo lang sa amin. Narinig ko ang pag buntong hininga niya at napailing sabay tingin sa malayo.Narito kami sa parking area ng kumpanya. Habang narito pa ako ay naisipan kong hindi na tutuloy sa loob, umalis na rin si Mei at uuwi na rin ako.“H-Hindi na ako sasabay mag-lunch, pasabi na lang rin kay Secretary Hidalgo na nalipat mo na ako, just in case hindi mo pa nasasabi sa kaniya.”“Inuutusan mo ba ako? I can't believe you.”“O-Okay, kahit huwag na lang. Mauna na ako, nga pala salamat sa offer mo na trabaho kahit hindi naman permanent.”“I'll drive you home, you come with me,
Sunday nga'yon at half day lang open ang kumpanya. Nakausap ko si Mei kanina sa phone at ang sabi niya ay may bagong in-assign ang Ceo sa kanila, pero bale tatlong tao na lang sa team namin ang kailangan nito. Narito na nga ako sa office ko at hindi ko na naabutan pa si Mei. “Good morning.” Napasapo ako sa dibdib ko nang bigla bumukas ang pintuan. Tiningnan ko siya ng masama at biglang umiwas ng tingin. “Can we talk?” tanong niya at lumapit sa akin. Naka-cross arm pa siya habang nakatingin sa akin. Huminga ako ng malalim at lumapit rin ng konti sa kaniya. “You don't need to leave, I'll already assign some work for you to do.” Ayaw niya pa ring pumayag pirmahan ang pag-alis ko, kung ayaw ko raw rito ay in-assign niya na ako sa ibang branch ng company niya. Hindi naman iyon kalayuan dito at tinaasan niya pa nga ng 10 percent ang sahod ko. Magandang offer na iyon kaya pumayag na agad ako. Nakipag-shake hands siya sa akin, at napangiti naman ako. Mukhang matino ang mga
First time kong marinig na tinawag niya ako sa pangalan ko, pero complete name nga lang. Gusto kong tumigil at humarap sa kanya dahil binigkas niya pati middle name ko pero hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon.“I said stop, what’s wrong with you?” sigaw nito.Malapit na ako sa elevator at natatanaw ko ang halos takbo niya na mga hakbang.“H-hindi mo naman ito pipirmahan diba? Huwag mo na akong habulin,” saad ako habang pinapakita ang folder.“Yes, I won’t sign that. But wait, I need my coat…”Hays, talaga ba ang coat ang kailangan niya? Balak ko sanang hintayin siyang makalapit dahil nagbabakasakali akong nagbago ang isip niya pero hindi pala.“Isasauli ko lang ito bukas..”“So, you’re saying you want to meet me tomorrow?”Napairap ako sa tanong niya. Nagbukas na ang elevator at medyo malayo pa siya sa akin. Hindi na rin naman siya nagmamadali, cool pa siyang naglalakad palapit.“No, wala akong suot na underwares and I need your coat. Hindi ko naman kasalanan, bye.”Agad na ako puma
Kring kring***Nagising ako nang marinig ang tunog ng cellphone ko. Nag-inat ako ng katawan at humikab. Nang maramdam kong wala akong suot na damit ay naalala ko ang nangyari.“Sh*t! A-anong ginawa mo Sienna, god..” Napahawak ako sa ulo at ginulo ang buhok ko.Hinahanap ko siya sa buong paligid nang hindi ko sya mahagilap ay mabilis na akong bumangon. Napadaing pa ako ng bahagya nang makaramdam ng sakit sa katawan ko.Suot ko ang kumot ay nagtungo ako sa sala. Bigla kong chineck ang phone ko, 5 calls galing kay Ken at nag-text naman galing kay mama.“6 pm?” tanong ko sa sarili dahil hindi ako makapaniwala. Mga mag 4 na nong pumunta ako rito, so bale mahigit isang oras ba akong tulog.Ang mga anak ko, ang sabi ko ay isusundo ko sila.Nagtungo ako sa pool area pati sa banyo ay nag-check ako pero hindi ko makita. Umalis ba siya?Nang mapansin kong may box sa couch ay agad ko itong binuksan. May damit sa loob pero inuna kong kinuha ang isang pirasong papel.‘Get dressed and meet me at the
“In exchange, pwede kitang pahiramin ng masusuot and I will sign that right away but you must admit it first.”“Okay fine, yes, its true.”Matapang akong humarap sa kaniya at tiningnan siya ng seryoso. Alam kong alam niya kung ano ang totoo, sadyang gusto niya lang aminin ko pa. Hindi ko na maintindihan ang sarili niya, para akong mababaliw.Yakap ko ang katawan ko habang nakaharap pa rin sa kanya. “Bigyan mo na ako ng pamalit, p-please,” pakiusap ko.Hindi siya sumagot at lumapit lang sa akin."I do have a hot shower," sambit niya. "Take the towel, or maybe you want to get out naked."Napatingin ako sa baba niya, gusto niyang ako mismo ang kukuha sa towel na suot niya? Mas nakaramdam ako ng lamig at mas lalong nanginig ang kamay ko. Alam kong wala siyang ibang suot kapag kukunin ko ang towel, wala rin akong nakikitang extrang damit niya.“Go. I will call for the clothes, so better hurry.” May halong pang-iinis na sabi niya, sabay smirk.“P-pwede mo naman iabot sa akin… “"No, you're
“You don’t know how to knock?!”“Excuse me? Hindi ka ba aware? Halos computerized ang mga gamit niyo rito sir, Hindi ko naman kasalanan kung bakit ako pinapasok ng pintuan na yan,” naiinis na sagot ko sa kaniya. Kanina pa siya maingay at isang ingay niya pa ay baka hindi nako makatimpi pa, nanginginig na ako rito sa gilid ng pool. Buti ay hanggang dibdib ko lang ang tubig kanina kaya agad akong nakaahon. Hindi niya rin ako sinubukang tulungan nong nahulog ako sa pool dahil mabilis siyang tumakbo palabas, parang bata. “Sana doon ka lang naghintay, you don’t even know this whole room.”“Sorry kung naging pakialamera ako? Ang akala ko nasa banyo ka, diba? Hindi naman maingay dito ‘yong isang room lang don so nag-expect..”“It was my shower and I don’t care if let it on or I didn’t turn it off. You could just sit there and wait.” Hays. Napalingon na lang ako sa kung saan, tinitigan ko ang suot niyang tuwalya, nagbabakasakali akong pahihiramin niya ako. Ayoko na patulan pa ang inaast