Chapter 25

[ Pia ]

Kailangan ko ng space. Space to breathe, to think, and to ungolle the knot of emotions na nanikip sa dibdib ko simula nang magtapat si Luke. Iniwan ko ang mansyon, nagtutulak palayo sa buhay na naging mas kumplikado. Tahimik ang biyahe sa sasakyan, napuno ng ugong ng makina at ang pagmamadali ng mga dumadaang tanawin. Ang aking isip, gayunpaman, ay walang anuman kundi tahimik.

Ang pagpasok sa driveway ng aking mga magulang ay parang nakarating sa isang ligtas na kanlungan. Ang bahay, isang mainit, kaakit-akit na istraktura na napapalibutan ng mga pamilyar na tanawin ng tahanan, ay nagbigay sa akin ng sandali ng kapayapaan. Ipinarada ko ang sasakyan at huminga ng malalim, pinakiramdaman ang bigat ng mga nakaraang araw na nakadiin sa akin. Ang pangkat ng seguridad, na palaging nagpapaalala sa aking kasalukuyang sitwasyon, ay nanatili sa background, ang kanilang presensya ay parehong nakakaaliw at nakakagambala.

"Nanay!" Tawag ko pagpasok ko sa bahay, umaasang makapagbibigay ng