Chapter 20

[Luke]

Ang katapusan ng linggo ay isang hindi inaasahang pagtakas mula sa pang-araw-araw na kaguluhan, at kailangan kong aminin, ito ang eksaktong kailangan namin. Nagkaroon kami ni Pia sa isang nakakagulat na kaginhawahan, isang bagay na hindi ko inaasahan noong iminungkahi ko ang biyahe. Ang cabin, na matatagpuan sa kanayunan, ay nagpapatunay na ang perpektong kanlungan.

Ginugol namin ang umaga sa paggalugad sa maliit na bayan malapit sa aming cabin. Ang lugar ay may isang lumang-mundo na alindog na malayo sa walang humpay na takbo ng buhay sa lungsod. May spark sa kanyang mga mata si Pia na parati niyang itinatago sa ilalim ng balat. Ang kanyang pagtawa, maliwanag at tunay, ay isang malugod na tunog na nagpapaalala sa akin ng mas simpleng mga panahon.

Habang umiinom ng kape sa isang kakaibang café, pinagmasdan ko siya habang humihigop ng kanyang inumin, ang kanyang mga mata ay sumasalamin sa sikat ng araw na dumadaloy sa bintana. Mukha siyang kontento, mas relaxed kaysa sa na