Kahit minsan hindi sumagi sa isipan ni Irish na maghihirap ang pamilya niya dahil iniisip niya na hindi sila mawawalan ng kayamanan. Ngunit sa isang trahedya na nangyari sa kumpanya ng pamilya niya, pinilit siya ng magulang niya mag-sakripisyo sa isang bagay na ayaw na ayaw niyang gawin kahit kanino man.
"Are you listening, Irish? Nagsasalita ang daddy mo," sabi ng kanyang ina.
Kanina pa siya nakikinig sa usapan ng magulang niya at ng dalawa niyang kapatid, lahat sila ay nagkaisa para sa planong gagain para mabalik ang nasirang kumpanya.
"I don't want to do it," seryoso niyang sabi.
Natahimik ang pamilya niya dahil sa sinabi niya, kumunot ang noo ng kanyang ama na tila hindi nagustuhan ang sinabi ng kanyang anak na si Irish.
"What do you mean you don't want to do it? Nakasalalay sa'yo ang kapakanan ng kumpanya natin. Ngayon ka pa talaga tatanggi?" galit na tanong ng kanyang nakakatandang kapatid na lalaki.
Sa isip ni Irish ay wala siyang kakampi sa pamilya niya, lahat sila ay gustong masira ang buhay niya.
"Ayaw kong gawin ang gusto ninyong gawin ko. Wala na bang ibang paraan para maging maayos ang problema natin?" pinilit niya ang kanyang sarili na huwag magalit sa pamilya niya, sinusubukan niyang intindihin ang mga ito ngunit tila hindi siya pinakinggan.
"Wala ng ibang paraan. Si Mr. Blanco na lang ang natitira nating pag-asa para maibalik sa atin lahat. You need to marry him, Irish. And that's final!" sigaw ng kanyang ina.
Pumikit nang mariin si Irish, ang emosyon na kanina niya pang pinigilan ay biglang sumabog dahil sa pagsigaw ng kanyang ina. Galit siyang tumayo at tinignan isa-isa ang pamilya niya na may poot at galit sa kanyang mga mata.
"I don't want to marry him, hindi ko naman kasalanan ang nangyari pero bakit ako ang magdudusa ng ganito? I don't want to marry to anyone at lalong-lalong na sa mas matanda sa akin!" sigaw niya at umalis sa harapan ng pamilya niya.
Tinawwag pa siya ng kanyang isa pang kapatid na babae ngunit hindi na siya lumingon pa, nagpatuloy siyang naglakad hanggang sa makarating siya sa labas ng subdivision. Wala na siyang kotse dahil kahit iyon ay kinuha na ng mga solicitor.
Nagtawag siya ng taxi cab at agad na sumakay, sinabi niya lang sa driver kung saan siya pupunta. Habang nasa byahe, hindi niya mapigilan ang sariling umiyak nang umiyak, hindi mawala sa isipan niya ang gustong mangyari ng pamilya niya.
Her family's company is already down, they are facing bunkrupcy. At ang paliwaga ng kanyang ama ay para maibalik ang kumpanya na matagal na nilang pinaghirapan, kailangan magpakasal ni Irish sa pinaka mayamang business partner ng negosyo nila---a fifty-three years old man. Kasing edad lang iyon ng tatay ni Irish kaya hindi siya pumapayag sa gusto ng mga ito. She's still twenty-four, and ayaw niyang masira ang buhay niya dahil lang magpapakasal siya sa mas matanda sa kanya kahit na gaano pa iyon kayaman. Mas gugustohin niya na lang maghirap kaysa maitali sa isang bagay na natitiyak niya na hindi na siya makakalabas ba.
Nakarating na siya sa lugar na gusto niyang puntahan sa pagkakaton na ito, lumabas siya sa taxi pagkatapos niyang magbayad. Huminga siya nang malalim habang nakatayo sa harap ng isang club na pagmamay-ari ng isa niyang kaibigan. Wala siyang dalawang cell phone kaya hindi niya matawagan ito at ang iba niya pang mga kaibigan para sana samahan siya.
Ilang hakbang pa lang ang ginawa niya papasok sa loob ng club nang nakarinig na siya ng mga bulongan at mga matang nakatingin sa kanya, nakaramdam siya ng kaba.
"What is she doing here?"
"May pera pa ba siya?"
"Siguro galing sa mayaman niyang fiancee na matanda."
Iilan lang iyan sa naririnig niya mula sa mga taong nakatingin sa kanya. Napalunok siya at pinipigilan ang luhang nagbabadyang lumabas, hinyaan niya ang mga taong bulong nang bulong, pumasok na lang siya nang tuloyan sa loob ng mall. Pero ganoon pa rin ang nangyayari, tinitignan pa rin siya ng mga tao na para bang hindi na siya kasama sa mga taong maimpluwensya.
Kilala siya ng karamihan. Bukod sa mayaman siya, marami rin siyang naging kaibigan pero dahil sa nangyari, para bang kinamumuhian na siya ng mga tao.
"One glass o Dealto Rioja," sabi niya sa bartender nang makarating siya sa bar counter. Tinitigan pa siya ng bartender na para bang nagdadalawang isip kung bibigyan siya. "What? Sa tingin mo ba hindi ko kayang bayaran ang inorder ko?" galit na tanong niya kaya agad na kinuha ng bartender ang order niya.
Nang makaring ang order niya, naka limang baso na siya pero hindi niya pa rin mawawala sa pandinig niya ang mga kantyaw ng mga tao sa kanya. From her place, she saw her friends laughing while she's not with them. Nasasaktan siya nang makita ang senaryong iyon, dapat ay kasama siya pero dahil nasa mababa na siya alam niyang hindi na siya tatanggapin ng mga kaibigan niya.
"Ma'am, nakakarami na po kayo baka hindi na po kayo makauwi---"
"Shut up! Gusto mo lang akong umuwi dahil akala mo wala akong pambayad..." umiiyak na sabi ni Irish sa bartender. Kinabahan naman ang bartender dahil naka tatlong bote na si Irish at umorder pa ng panibago.
Pipigilan sana ng bartender dahil iyon ang utos ng may-ari na kaibigan lang din ni Irish nang may magsalita. "Let her drink. I will handle her.
Agad na sumunod ang bartender sa taong nang-utos no'n. Kumunot naman ang noo ni Irish nang marinig ang malalim na boses na iyon. Lasing na siya pero nang lingunin niya ang lalaki nanlalabo ang paningin niya pero sigurado siyang macho ang lalaki dahil din sa tindig nito bukod sa malalim na boses.
"Finally, may kasama na ako. Come here, sit beside me." She tapped the chair beside her para paupuin ang lalaki. Umupo naman ang lalaki, sumimsim din siya ng alak na order ni Irish habang pinagmasdan niya si Irish na naluluha.
"Do you need someone to talk?" tanong ng lalaki.
Natawa si Irish. "Do I need someone to talk? Of course but no one wants to talk to me," mahinang sabi ni Irish. Bumasag pa ang kanyang boses nang sabihin iyon.
"Do you want me to stay with you?"
Nang sabihin iyon ng lalaki agad na bumaling si Irish sa kanya, nakakunot ang noo niya at nanlalabo na rin ang kanyang mga mata kaya hindi niya na masyadong masilayan ang hitsura ng lalaki.
"Ilayo mo ako rito, dalhin mo ako kung saan mo gusto..."
Inalayan ng lalaki si Irish patungo sa parking lot para hanapin ang kotse ni Irish. "Where's your car?" tanong niya at hindi pa rin natigil sa paghahanap."I don't have my car with me," bulong ni Irish. Malabo na ang kanyang mata dahil sa kalasingan, nakahawak siya sa braso ng lalaki. Napakunot ang noo ng lalaki dahil sa sinabi niya, naisip niya kung anong sinakyan ni Irish papunta sa club. "Paano ka uuwi kung wala kang kotse? May kasama ka ba papunta rito?" sunod-sunod na tanong ng lalaki ngunit walang maitindihan si Irish. "Hey?""What? Where's your car? Nahihilo na ako, dalhin mo na ako sa kotse mo..."Nanlaki ang mga mata ng lalaki sa sinabi ni Irish, ang buong akala niya ay nagbibiro lamang si Irish sa sinabi nitong ilayo siya sa club dahil hindi niya iyon sineryoso; ang nais niya lang gawin ay ihatid si Irish sa kotse nito. "Damn it," bulong ng lalaki at naglakad na habang akay si Irish papunta sa kotse niya. Wala siyang magawa kundi sundin ang sinabi ng babaeng kasama niya.
Nagising si Irish na sumasakit ang ulo niya at hindi alam ang nangyari, pero ramdam niyang nasa malambot na kama siya. Dahan-dahan siyang bumangon habang hawak-hawak ang kanyang ulo, hindi niya pa nabubuksan ng buo ang dalawa niyang mata pero nang may marinig siyang nagbukas ng shower sa banyo, agad siyang napabalikwas sa kama. Tumingin siya sa kanyang katawan na wala ng saplot, tumingin din siya sa paligid at napagtantong hindi niya iyon kwarto. Mas lalong sumakit ang ulo niya habang inaalala ang nangyari at nang maalala niya ang ginawa niya, napatakip siya sa kanyang bibig at nanlaki ang kanyang mga mata. "Shit..." bulong niya at nagmamadaling hinanap ang suot niyang damit. Dahan-dahan niya iyong hinanap sa loob ng kwarto dahil ayaw niyang marinig ng taong nasa banyo. Nahanap niya naman ang suot niyang damit kagabi sa isang mahabang sofa na naka tupi na. Napa-ismid siya sa kanyang sarili, hindi niya inasahan na mahahayaan niya ang sarili niyang bumigay sa lalaking hindi niya kila
Kinabihan nang makauwi si Sally mula sa kanyang trabaho, nadatnan niya si Irish sa kusina na nagluluto, agad din namang bumaling si Irish nang maramdaman niya ang presensya ni Sally. "Hey...nandyan ka na pala." Nakangiting sabi ni Irish sa kaibigan at sinarado niya na ang kalan dahil sakto ay tapos na siya magluto."Oo, pasensya na kung natagalan ako. Dapat kanina pa ako nakauwi, malakas ang ulan. Anyway, nagluto ka?""Ayos lang, maaga pa naman. And yes, kung okay lang na ginalaw ko ang gamit mo?" tanong ni Irish. Hindi naman sanay si Sally na tila biglang nagbago ang pakikitungo ni Irish sa kanya, alam niyang marunong magluto si Irish at nagawa na nitong magluto sa condo unit niya mismo kaya hindi na bago sa kanya, ang bago sa kanya ay iyong akala ni Irish na hindi ayos na galawin ang gamit niya sa condo. "Ano ka ba, oo naman. Ayos lang. Ako dapat ang nahihiya sa'yo kasi bisita ka," sabi ni Sally. "No, ako dapat dahil nakikitira lang ako. Pasensya na sa abala, Sally."Napabuntong
"Handa ka na ba?" tanong ni Sally kay Irish nang makarating sila sa kumpanya kung saan siya nagtatrabaho.Bumuntong hininga si Irish at tumango sa kanyang kaibigan. Kinakabahan siya hindi dahil hindi siya makakapasok sa kumpanya, alam niya kung paano makapasok ngunit ang iniisip niya ay baka may makakilala sa kanya at ituro siya sa kanyang pamilya. Ayaw niyang mangyari iyon dahil gusto niya munang hindi manghimasok ang pamilya niya sa buhay niya. "Paano kung makilala nila ako at sabihin sa magulang ko na nandito ako?" tanong niya kay Sally. Hindi agad nakasagot si Sally dahil kahit siya ay hindi alam kung anong gagawin kung sakaling mangyari nga ang iniisip ni Irish. Hinawakan niya ang kamay ni Irish. "Magtiwala lang tayo na hindi mangyayari iyon. Minsan na akong nakita ng magulang ko pero hindi rin nila ako pinansin, at mas lalong hindi ko rin sila pinansin. Ayos lang sa akin iyon dahil naging tahimik ang buhay ko, let's just hope na iyon din ang mangyayari sa'yo..." mahabang paliw
“Anong nangyari?” Iyan agad ang bungad na tanong ni Sally nang makalabas siya sa opisina ni Guiller. Mas mabilis pa sa alas-kuwatro na kumalat ang balita sa buong building na hinila siya ng bagong Presidente ng kumpanya patungo sa opisina nila, siya rin ang ginawang dahilan kung bakit hindi natapos ang meeting sa conference room.At nang hindi niya masagot ang tanong ni Guiller tungkol sa pag-alis nito noong gabing nagsama sila, agad siyang lumabas sa opisina at bumungad sa kanya ang mga tinginan at bulongan ng mga tao sa palapag na iyon—na nandoon din ang kanyang kaibigan na si Sally, nag-aalala sa kanya. “Wala iyon. Gusto ko na munang umuwi, ayos lang ba na mauna ako sa’yo?” Mahinang tanong ni Irish. Hindi agad nakasagot si Sally dahil hindi niya alam ang gagawin. Baguhan din siya sa kumpanya, at kahit na pareho silang anak mayaman ni Irish, wala silang mawa rin na kontrolin ang pangyayari. Tumango si Sally. “Ihahatid na kita sa baba, pero pagka-uwi ko, kailangan mong sabihin sa
Chapter SevenAgad na nagmamadali si Sally na mapuntahan si Irish sa lugar na sinabi nito. Kung hindi lang siya tumawag ay hindi niya malalaman na hindi pala umuwi si Irish sa condo unit niya, sinabi nito na nasa isang club siya—sa Padis Point ng Taguig City. Nakita niya rin naman agad si Irish nang makapasok siya sa loob ng club lalo na wala pang masyadong tao dahil maaga pa iyon. “Irish…” tawag niya sa kaibigan. Bumaling si Irish nang marinig niya ang boses ni Sally sa gilid niya. “Sally, nandyan ka na pala. Hali ka, pasensya na kung naabala kita; ayaw ko pa kasing umuwi…” Huminga nang malalim si Sally at umupo sa tabi ni Irish. “Ano bang nangyayari sa’yo? Alam kong nahihirapan ka sa sitwasyon mo ngayon pero natitiyak ko na mas may malalim pa…” Seryosong sabi ni Sally. Saglit na natahimik si Irish at saka uminom ng alak. Nag-order lang siya ng isang bucket at kakarating lang no’n, sakto na dumating na rin si Sally. Pinahiram muna siya ng spare phone ni Sally para may magamit sil
Chapter EightKinabukasan, hindi pumasok si Sally dahil iyon na rin ang araw na sasamahan niya si Irish sa province nila. Noong una ay tinanong pa nang paulit-ulit ni Sally si Irish kung sigurado na siya pero ang sagot ni Irish ay ‘Oo’.Wala nang nagawa si Sally kundi hayaan ang kaibigan, ang mahalag lang din sa kanya ay ligtas ito. “Bukas na ako uuwi pabalik sa Manila, sasamahan muna kita rito,” sabi ni Sally nang makarating sila sa bahay ng lolo’t lola niya. “Maraming salamat talaga, Sal—”“Huwag ka munang magpasalamat, hindi pa naman tayo nagkakalayo ng landas. Basta alagaan mo ang sarili mo rito, ako na muna ang bahala sa mga gastos mo rito habang wala ka pang trabaho. Tumawag ka rin sa akin kung may kailangan ka pa,” mahabang sabi ni Sally. Sumang-ayon na lang si Irish sa mga sinabi ni Sally kahit na nakakaramdam na talaga siya ng hiya. May kalakihan ang bahay nila Sally, tatlo ang kwarto nito, may malaking sala at ang katabi nito ay lutoan, may tig-isa ring banyo ang bawat k
Chapter Nine“Anong nangyayari sa’yo? Bakit nabalitaan ko sa secretary mo na marami kang pinagkaabalahan kahit na sa kumpanya lang naman. Malalagot ako kay Tito kapag nalaman nila na hindi ka maayos dito sa Pinas,” mahabang sabi ni Allen kay Guiller. Binisita niya si Guiller sa condo unit nito, sakto naman ay gabi na at tapos na sa trabaho kaya dumiretso na siya para mangamusta. May dala siyang alak para sa kanilang dalawa. “Hindi mo naman magsumbong sa ama ko. I can handle everything, Allen. Lalo na nandyan ka naman para tulungan ako.” Natatawang sabi ni Guiller. Napailing na lang si Allen dahil sa sagot ng kaibigan niya. Hindi niya alam kung anong nangyari kay Guiller, dalawang Linggo pa lang siya sa Pilipinas pero tila marami nang napagdaanan ang kaibigan niya. Hindi niya rin naman makuha ang sagot na gusto niyang malaman mula sa secretary ni Guiller dahil ang loyalty no’n ay naka’y Guiller. “Ano ba kasi ang pinagkakaabalahan mo?” tanong ulit ni Allen. Tila ayaw niyang tigilan