Nagising si Irish na sumasakit ang ulo niya at hindi alam ang nangyari, pero ramdam niyang nasa malambot na kama siya. Dahan-dahan siyang bumangon habang hawak-hawak ang kanyang ulo, hindi niya pa nabubuksan ng buo ang dalawa niyang mata pero nang may marinig siyang nagbukas ng shower sa banyo, agad siyang napabalikwas sa kama.
Tumingin siya sa kanyang katawan na wala ng saplot, tumingin din siya sa paligid at napagtantong hindi niya iyon kwarto. Mas lalong sumakit ang ulo niya habang inaalala ang nangyari at nang maalala niya ang ginawa niya, napatakip siya sa kanyang bibig at nanlaki ang kanyang mga mata.
"Shit..." bulong niya at nagmamadaling hinanap ang suot niyang damit.
Dahan-dahan niya iyong hinanap sa loob ng kwarto dahil ayaw niyang marinig ng taong nasa banyo. Nahanap niya naman ang suot niyang damit kagabi sa isang mahabang sofa na naka tupi na. Napa-ismid siya sa kanyang sarili, hindi niya inasahan na mahahayaan niya ang sarili niyang bumigay sa lalaking hindi niya kilala; naisip niya na tila wala iyong pinagkaiba sa ipapakasal siya ng pamilya niya sa lalaking mas matanda sa kanya.
"Oh God, matatapos na yata siya maligo," mahina niyang sabi at nagmamadaling isuot ang damit niya, hindi na rin siya nag-aksaya ng oras at lumabas na siya ng kwarto.
"What is this?" tanong niya nang makita niya ang sala ng condo unit, wala pa itong gamit masyado maliban sa isang maliit na couch na para lang sa isang tao. Iniling niya ang kanyang ulo para alisin sa isipan ang nakita niya, bumaling siya saglit sa pintuan ng kwarto bago tuloyang lumabas ng condo unit ni Guiller.
Hindi alam ni Irish kung saan siya pupunta, kabisado niya naman ang lugar kung saan siya ngayon; alam niya rin kung paano umuwi sa bahay nila pero ayaw niyang makita pa ang pamilya niya, lalo na kung hindi ito titigil kakapilit sa kanya na magpakasal sa business partner nila.
"Saan na ako pupunta ngayon?" tanong niya sa kanyang sarili.
At dahil wala siyang phone, hindi niya matawagan ang nag-iisang matalik niyang kaibigan na alam na rin ang nangyayari sa buhay niya pero alam niya kung saan ito nakatira kaya naman naisipan niyang doon pupunta.
Sa kabilang banda, nang matapos maligo si Guiller at lumabas sa banyo hindi niya na nakita si Irish. Agad siyang nagsuot ng damit at lumabas ng kwarto nagbabasakali na sa sala niya ito makikita ngunit wala rin. Kinuha niya ang phone niya at tinawagan ang kaibigan na si Allen.
"She's gone," bungad niya nang sagutin ni Allen ang tawag.
"What? Who?" litong tanong ni Allen sa kabilang linya. Maaga pa kaya kakagising niya lang at sabog pa, kung hindi tumawag si Guiller ay hindi siya magigising.
"The woman I've been with last night. She's gone..." sagot ni Guiller.
"Dude, hanapin mo kung nawala. I'm still sleepy, bye." Binaba na ni Allen ang tawag niya.
Huminga nang malalim si Guiller at hindi alam ang gagawin, pinagmasdan niya rin ang paligid niya na imbis bibili na siya ng mga gamit ngayong araw para sa condo unit niya, malilipat ang pag-iisip niya sa babaeng kasama niya kagabi.
"Hindi man lang nagpaalam," reklamo niya sa kanyang sarili.
Ilang minuto niyang pag-iisip tungkol kay Irish ay napag desisyunan niyang hayaan na lang muna dahil alam niyang mahahanap at mahahanap niya pa rin ito.
***
"Irish?" tanong ng kaibigan ni Irish na si Sally. Gulat siyang makita si Irish sa labas ng pintuan ng condo unit niya. "What are you doing here?" dagdag na tanong ni Sally.
Pero bago niya pa pasagutin si Irish, pinapasok niya muna ito sa loob ng condo unit niya.
"I'm sorry for coming here without a notice. Wala lang akong dalang phone dahil ayaw kong makatanggap ng tawag mula sa pamilya ko," panimula ni Irish. Tumingin siya kay Sally na ngayon ay may pag-aalala ang tingin sa kanya. "Can I say here for a while?"
Saglit na natahimik si Sally, hindi niya alam kung papayag ba siya sa pabor ni Irish. Marami ng naitulong si Irish sa kanya at ayaw niya rin naman hayaan si Irish na walang matitirhan. Alam niya na rin kung ano ang sitwasyon ng kaibigan kaya walang rason kung bakit hindi niya ito tutulongan.
"Alam mong tutulongan talaga kita and masaya ako na ako ang una mong naisipang lapitan. Pero ngayon pa lang, mahihiya na ako sa'yo dahil alam mo rin na may problema ako financial. Kaya hindi ko alam kung paano kita matutulongan habang nandito ka---"
"Don't worry, Sally. Magta-trabaho ako. Tutulongan kita basta please, huwag mo akong ibalik sa pamilya ko." Umiiyak na sabi ni Irish, namakaawa pa siya kay Sally at muntikan nang lumuhod nang pigilan siya ni Sally.
"Hindi mo kailangan gawin iyan. Alright, I will help you. Dito ka muna sa'kin, ako lang din naman mag-isa dahil alam mo na...umalis na siya." Tukoy niya sa ex-fiancee niya, at kakahiwalay lang nilang dalawa.
Tumango si Irish at napayakap kay Sally. "Thank you, Sally. Buong buhay kong tatanawin ito..."
"We're friends, Rish. Marami ka na rin naitulong sa akin at hindi ko hahayaan na hindi ka tulongan. Don't worry, tutulongan din kitang maghanap ng trabaho. I already have a job, I just hired last day, itatanong ko kung may hiring pa para sa'yo..."
"Thank you so much, Sally...." Hindi na napigilan ni Irish ang maiyak lalo.
Ito ang unang beses na gagawa siya ng bagay na hindi niya pa nagawa kahit kailanman. Isa siyang anak ng mayaman, hindi siya hinayaan dati ng pamilya niya na magtrabaho pero palagi na silang sinasabihan ng magulang nila na isa sila sa magmaman sa kumpanya kaya kailangan nilang matuto, ngunit dahil bunso si Irish sa tatlong magkakapatid, hindi siya sumunod sa pamilya niya---ang palagi niya lang ginagawa ay mag shopping, mag club kasama ang mga kaibigan niya na ngayon ay tila hindi na siya kilala at marami pang iba.
Ang paghahanap ng trabaho para mabuhay siya ay bago sa kanya, kaya hindi niya alam kung kakayanin niya.
"Dito ka muna, okay? Papasok na rin ako ngayon, bad timing lang dahil hindi kita masasamahan. Hindi ako pwedeng umabsent dahil bago pa lang ako. I'm sorry..." sabi ni Sally nang matapos silang mag-usap.
Dalawa ang kwarto sa condo unit niya kaya binigay niya na ang isa para kay Sally na para sana sa katulong niya at ng fiancee niya kapag nakahanap sila, maliit lang iyong kwarto; tanggap naman ni Irish dahil ang iniisip niya lang ngayon ay kung paano magkaroon ng maayos na tirahan.
"It's okay. I will be fine here. Thanks talaga ng sobra..."
"Balitaan kita pagka-uwi ko tungkol sa trabaho," sabi ni Sally sabay ngiti at nagpaalam na para umalis.
Nang si Irish na lang mag-isa sa condo unit, iniisip niya ang lahat ng nangyari simula sa pagtatalo nila ng pamilya niya hanggang kaninang umaga.
"Shit...sana hindi ko na siya makita pa," sabi niya sa kanyang sarili, tukoy niya sa lalaking nakasama niya kagabi.
Naalala niya ang lahat at inaamin niya sa kanyang sarili na naging mapusok siya, wala sa maayos na katinuan ang kanyang isip nang gawin ang bagay na iyon---at sa isang estranghero pa. Pero tila iba ang pakiramdam niya habang iniisip ang boses at mukha ng lalaki, para bang gusto niya ulit iyon marinig at makita.
Iniling niya ang kanyang ulo para alisin sa isipan ang iniisip niya. "No, Irish. Isang gabing pagkakamali lang dapat iyon, hindi mo na dapat uulitin pa," sabi niya sa kanyang sarili at humiga sa magiging kama niya sabay pikit ang mata.
Ngunit kahit sa pagpikit ng kanyang mata ay mukha pa rin ng lalaki ang nakikita niya.
Kinabihan nang makauwi si Sally mula sa kanyang trabaho, nadatnan niya si Irish sa kusina na nagluluto, agad din namang bumaling si Irish nang maramdaman niya ang presensya ni Sally. "Hey...nandyan ka na pala." Nakangiting sabi ni Irish sa kaibigan at sinarado niya na ang kalan dahil sakto ay tapos na siya magluto."Oo, pasensya na kung natagalan ako. Dapat kanina pa ako nakauwi, malakas ang ulan. Anyway, nagluto ka?""Ayos lang, maaga pa naman. And yes, kung okay lang na ginalaw ko ang gamit mo?" tanong ni Irish. Hindi naman sanay si Sally na tila biglang nagbago ang pakikitungo ni Irish sa kanya, alam niyang marunong magluto si Irish at nagawa na nitong magluto sa condo unit niya mismo kaya hindi na bago sa kanya, ang bago sa kanya ay iyong akala ni Irish na hindi ayos na galawin ang gamit niya sa condo. "Ano ka ba, oo naman. Ayos lang. Ako dapat ang nahihiya sa'yo kasi bisita ka," sabi ni Sally. "No, ako dapat dahil nakikitira lang ako. Pasensya na sa abala, Sally."Napabuntong
"Handa ka na ba?" tanong ni Sally kay Irish nang makarating sila sa kumpanya kung saan siya nagtatrabaho.Bumuntong hininga si Irish at tumango sa kanyang kaibigan. Kinakabahan siya hindi dahil hindi siya makakapasok sa kumpanya, alam niya kung paano makapasok ngunit ang iniisip niya ay baka may makakilala sa kanya at ituro siya sa kanyang pamilya. Ayaw niyang mangyari iyon dahil gusto niya munang hindi manghimasok ang pamilya niya sa buhay niya. "Paano kung makilala nila ako at sabihin sa magulang ko na nandito ako?" tanong niya kay Sally. Hindi agad nakasagot si Sally dahil kahit siya ay hindi alam kung anong gagawin kung sakaling mangyari nga ang iniisip ni Irish. Hinawakan niya ang kamay ni Irish. "Magtiwala lang tayo na hindi mangyayari iyon. Minsan na akong nakita ng magulang ko pero hindi rin nila ako pinansin, at mas lalong hindi ko rin sila pinansin. Ayos lang sa akin iyon dahil naging tahimik ang buhay ko, let's just hope na iyon din ang mangyayari sa'yo..." mahabang paliw
“Anong nangyari?” Iyan agad ang bungad na tanong ni Sally nang makalabas siya sa opisina ni Guiller. Mas mabilis pa sa alas-kuwatro na kumalat ang balita sa buong building na hinila siya ng bagong Presidente ng kumpanya patungo sa opisina nila, siya rin ang ginawang dahilan kung bakit hindi natapos ang meeting sa conference room.At nang hindi niya masagot ang tanong ni Guiller tungkol sa pag-alis nito noong gabing nagsama sila, agad siyang lumabas sa opisina at bumungad sa kanya ang mga tinginan at bulongan ng mga tao sa palapag na iyon—na nandoon din ang kanyang kaibigan na si Sally, nag-aalala sa kanya. “Wala iyon. Gusto ko na munang umuwi, ayos lang ba na mauna ako sa’yo?” Mahinang tanong ni Irish. Hindi agad nakasagot si Sally dahil hindi niya alam ang gagawin. Baguhan din siya sa kumpanya, at kahit na pareho silang anak mayaman ni Irish, wala silang mawa rin na kontrolin ang pangyayari. Tumango si Sally. “Ihahatid na kita sa baba, pero pagka-uwi ko, kailangan mong sabihin sa
Chapter SevenAgad na nagmamadali si Sally na mapuntahan si Irish sa lugar na sinabi nito. Kung hindi lang siya tumawag ay hindi niya malalaman na hindi pala umuwi si Irish sa condo unit niya, sinabi nito na nasa isang club siya—sa Padis Point ng Taguig City. Nakita niya rin naman agad si Irish nang makapasok siya sa loob ng club lalo na wala pang masyadong tao dahil maaga pa iyon. “Irish…” tawag niya sa kaibigan. Bumaling si Irish nang marinig niya ang boses ni Sally sa gilid niya. “Sally, nandyan ka na pala. Hali ka, pasensya na kung naabala kita; ayaw ko pa kasing umuwi…” Huminga nang malalim si Sally at umupo sa tabi ni Irish. “Ano bang nangyayari sa’yo? Alam kong nahihirapan ka sa sitwasyon mo ngayon pero natitiyak ko na mas may malalim pa…” Seryosong sabi ni Sally. Saglit na natahimik si Irish at saka uminom ng alak. Nag-order lang siya ng isang bucket at kakarating lang no’n, sakto na dumating na rin si Sally. Pinahiram muna siya ng spare phone ni Sally para may magamit sil
Chapter EightKinabukasan, hindi pumasok si Sally dahil iyon na rin ang araw na sasamahan niya si Irish sa province nila. Noong una ay tinanong pa nang paulit-ulit ni Sally si Irish kung sigurado na siya pero ang sagot ni Irish ay ‘Oo’.Wala nang nagawa si Sally kundi hayaan ang kaibigan, ang mahalag lang din sa kanya ay ligtas ito. “Bukas na ako uuwi pabalik sa Manila, sasamahan muna kita rito,” sabi ni Sally nang makarating sila sa bahay ng lolo’t lola niya. “Maraming salamat talaga, Sal—”“Huwag ka munang magpasalamat, hindi pa naman tayo nagkakalayo ng landas. Basta alagaan mo ang sarili mo rito, ako na muna ang bahala sa mga gastos mo rito habang wala ka pang trabaho. Tumawag ka rin sa akin kung may kailangan ka pa,” mahabang sabi ni Sally. Sumang-ayon na lang si Irish sa mga sinabi ni Sally kahit na nakakaramdam na talaga siya ng hiya. May kalakihan ang bahay nila Sally, tatlo ang kwarto nito, may malaking sala at ang katabi nito ay lutoan, may tig-isa ring banyo ang bawat k
Chapter Nine“Anong nangyayari sa’yo? Bakit nabalitaan ko sa secretary mo na marami kang pinagkaabalahan kahit na sa kumpanya lang naman. Malalagot ako kay Tito kapag nalaman nila na hindi ka maayos dito sa Pinas,” mahabang sabi ni Allen kay Guiller. Binisita niya si Guiller sa condo unit nito, sakto naman ay gabi na at tapos na sa trabaho kaya dumiretso na siya para mangamusta. May dala siyang alak para sa kanilang dalawa. “Hindi mo naman magsumbong sa ama ko. I can handle everything, Allen. Lalo na nandyan ka naman para tulungan ako.” Natatawang sabi ni Guiller. Napailing na lang si Allen dahil sa sagot ng kaibigan niya. Hindi niya alam kung anong nangyari kay Guiller, dalawang Linggo pa lang siya sa Pilipinas pero tila marami nang napagdaanan ang kaibigan niya. Hindi niya rin naman makuha ang sagot na gusto niyang malaman mula sa secretary ni Guiller dahil ang loyalty no’n ay naka’y Guiller. “Ano ba kasi ang pinagkakaabalahan mo?” tanong ulit ni Allen. Tila ayaw niyang tigilan
Chapter TenIsang linggo ang lumipas simula noong dumating si Irish sa lugar nila Sally, sa loob din ng isang linggo na iyon ay nakasundo niya na sina Jarson at Jessica, lalo na si Jessica na pinangarap pa noon na magkaroon siya ng kapatid na babae rin. Maraming nangyari sa loob ng isang linggo tulad na lang nang biglaan pagpunta ni Sally kahit na may mas mahala siyang kailangan gawin sa trabaho nang biglang tumawag si Jessica sa kanya para ipaalam ang tungkol kay Irish. “Sinasabi ko na nga ba, mabubuo at mabubuo ang nangyari noong gabing iyon, Rish..” Mahina niyang sabi kay Irish. Nasa loob sila ng kwarto ni Irish para kausapin niya nang pribado. Kahapon lang din nalaman nila Irish ang tungkol sa pagbubuntis niya nang bigla na lang siyang nahilo habang namamasyal sila sa parke sa bayan, agad siyang sinugod nina Jarson at Jessica sa malapit na hospital at doon nila nalaman na apat na linggo ng buntis si Irish. “Hindi ko alam ang gagawin ko, Sal. Paano ko bubuhayin ang batang ito?”
Chapter Eleven“Hindi ka ba babalik sa trabaho?” tanong ni Irish kay Sally. Hindi pa siya bumalik ulit sa trabaho, nanatili pa rin siya sa province para samahan si Irish. “Hindi na muna, kailangan ko munang tulongan kayo rito lalo. May kailangan ka ba? Bilhin natin iyong kailangan ng baby mo ayon sa sinabi ng doctor,” mahabang sabi ni Sally. Ngumiti naman si Irish. Isang buwan pa lang ang t’yan niya at todo na ang pag-aalaga ng tatlo niyang kasama sa kanya, sila pa iyong sobra kung mag-aalala kaysa kay Irish.“Nabili niyo naman na lahat. Maraming salamat.” Umupo si Irish sa tabi ni Sally. Kaharap ni Sally ang laptop niya, kahit wala ang presensya niya sa opisina nila, nag-request naman siya na mag work from home na lang muna siya, mabuti na lamang ay pumayag ang manager niya. “Sal, magtatrabaho sana ako kapag nanganak na ako…or kahit hindi pa masyadong malaki ang t’yan ko para naman makatulong ako sainyo, lalo na sa’yo at makapag ipon din ako para sa amin ng anak ko…”Napahinto si