“You love my heart, but not me.” ---- Living in this world is hard, but living in someone’s heart is more difficult. Arranged Marriage is a thing in a business industry kaya naman hindi na kagulat-gulat na ipapakasal si Freigivel sa isang lalaki para sa business. But, she was going to marry the boyfriend of her heart donor, the daughter of the people who adopt her legally. Makakaya ba niyang pakasalan ang lalaking hindi naman talaga dapat sakaniya? Or she will fight for the freedom she wants even by the means of betraying the people around her.
View MoreIritang-irita ako hanggag sa makauwi na kami.“Sana man lang you inform me na ganoon pala ang ugali ng mommy mo.” Inis na sabi ko kay Karuiq.Agresibo ang pagkakaharap ko sakaniya nang makasapasok kami sa loob ng bahay, wala na ring tao sa sala. Paniguradong nag papahinga na sila.“Don’t tell me ganon din sila kay Anastasia?” Angil ko rito.Napapikit naman ito ng mariin sabay hawa sa sintido. He looks so problematic right now, this is the first time I saw him like this; that he can’t do anything about the situation. Lumapit ito sa akin at hinawakan ang magkabilang siko ko.“At first. Magugustuhan ka rin naman ni mom—”Hindi na nito natuloy pa ang sasabihin nang sumabat ako. I can’t control my mouth and emotions, talagang masasabi at masasabi ko ang gusto kong sabihin ngayon. This is why I hate getting irritated or mad. D*mn your feelings, I’m going to say what’s on my mind. It’s their fault any way why I’m being like this.“Ano nga bang pakielam ko?” Tanong ko sabay layo sakaniya da
“Saan ka galing?” Tanong ni Karuiq habang nag mamaneho, saglit pa siyang sumulyap sa akin. “Hindi ba nasabi sa’yo ni Eula?” Balik tanong na sagot ko sakaniya. Baka mamaya pala ay nasabi na ni Eula at hindi pa mag tugma ang sagot naming dalawa. P’wede niya ring namang sabihin na hindi to catch my actions— kung mag sisinungaling ba ako sakaniya o hindi.“Nope,” bahagya pa siyang umiling.Umayos ako ng upo at pinatong siko ko sa bintana. To play safe ay sinagot ko ang tanong niya, katulad lang din ng dahilan ko kay Eula kanina.“Uuwi na sana ako kasi hindi maganda ang pakiramdam ko. But I heard some students earlier, they are talking about the hidden place or whatever it is. Tago naman kasi ‘yon.” Well, at least I’m telling the truth... Somehow...“Sabi nila maganda raw roon at nakaka-relax kaya sumunod ako. I stayed there hanggang amm.. ma-bored ako.” Dagdag ko pa habang kinakagat-kagat ang pang-ibabang labi.Huminto ang sasakyan ng mag red light. Tinapoktapik nito ang manubela gamit
Kinabukasan ay bumisita ang mag asawang verbo dito sa bahay ni Karuiq kung saan kami tumutuloy. Naka-uniform na ako, pababa na sana para kumain pero naabutan ko silang prenteng nakaupo sa sala.Mabilis na nag iba ang timpla ng mood ko ng makita silang dalawa. Lalo na ang itsura ng babae na iritado. Ano na naman bang ginawa ko? Wala na nga ako sa puder nila kaya alam kong wala na dapat silang ireklamo sa akin. Wala sa sariling napaikot ko ang mga mata. What are they doing here? Hindi pa ako nakakalapit sakanila ng tuluyan ay kita ko na talaga ang iritadong muka niya, kaya naman ng mapansin ako ay tumayo ito at agresibong naglakad papunta sa akin.“Wala akong ginawa na ikagagalit niyo,” ako na ang unang nagsalita at huminto sa paglalakad.Tulog pa si Karuiq ngayon, nasa tabi ko natulog at mukhang mahimbing talaga ang tulog niya. Habang ang mga kaibigan niya ay hindi ko alam. Natulog na rin kasi ako ‘agad kagabi at hindi na lumabas pa.Sana naman ay hindi sila gumawa ng eksena rito. Na
Maaga rin akong nagising dahil may pasok. Kailangan ko humabol sa mga na-missed kong school works and activities. Pag gising ko ay wala na rin si Karuiq, maaga raw siyang pumunta sa trabaho. Of course wala na iyon dahil twelve o'clock na. Hindi na ako nakapasok sa morning classes ko kaya hahabol ako ngayong afternoon.Hindi ko nga rin alam kung natulog man lang ba siya o hindi dahil baka trabaho na kaagad ang inatupag niya kauwi. Maybe I’ll ask him later. “Givel!” ang matinis na boses ni Eula ang bumungad sa akin pagpasok ng room. This girl, hindi mo mahahalata na college student na dahil sa height niya. Nakangiti itong mabilis na naglalakad papalapit sa akin. Wala na akong nagawa nang kumapit ito sa braso ko at hinila papunta sa upuan naminh dalawa na magkatabi.I don’t make friends, maliban kay Dustan ay wala na akong ibang kaibigan at wala na akong balak pa. But this girl, she’s so persistent. Kahit na harap harapan kong sinabing ayaw ko sakaniya, na ayaw ko siyang maging kaibig
I didn’t move. He smiled pero wala ako sa wisyo para suklian iyon. Bahagyang naglikot ang mga mata ko dahil sa ilang. Hindi ko gustong mag iwas ng tingin, I tried to read his mind through his eyes but I can’t do it, hindi man lang niya ako hinayaang gawin iyon. Seryoso lang ang itsura niya habang nakatingin sa akin. Nakatingin lang talaga ako sakaniya kanina nang sabihin niya iyon. Wala ni isang salita ang lumabas sa bibig ko kahit na pilitin ko man, kaya naman siya na ang umiwas ng tingin aa aming dalawa. We didn’t talk after that. Kumain lang siya at pagkatapos ay bumalik na sa trabaho.His words are still repeating in my mind. I just can’t believe what he said. Like, did he really confess his feelings towards me? O baka naman pinagtitripan lang niya ako?I sighed. I frustratedly bumped my forehead on the table. Naiinis ako dahil hindi mawala sa isip ko iyon, I don’t know if I’m hoping that will be true or whatever. I can’t understand myself, kanina pa ‘to. I don’t know why I’m act
Karuiq became more possessive when it comes to me. Like he doesn’t want me to get out of his sight. It’s frustrating! Hindi ko alam kung anong nangyari o may nagawa ba akong mali para maging ganito siya. He acts like a jealous man. Na para bang may aagaw sa akin sakaniya bigla-bigla.He’s literally owning me now, ayaw na niya akong pakawalan at kahit anong kilos ko ay dapat alam niya. It looks like he’s scared because of something that he’s only the one who knows! Naiinis ako sa biglang pagbabago ng ugali niya, he’s not like this before. Yes, maybe he’s being grumpy but I still have my freedom back then.Damn it. Huwag lang talaga niya akong kakausapin. Akala ko ay isang araw lang ganon at lilipas din, but it’s been three days at ganon pa rin ang ugali niya. We didn’t talk that much ‘cause I don’t want to talk to him.“Pupuntahan ko si kuya, ate, sama ka.” mula sa pagmumukmok at napabaling ang tingin ko kay Raquel.Nakita ko pa ang pasimpleng pag ngiwi nito sa akin. Alam ko naman kung
Nagising na lang ako na namamanhid ang buong katawan. Nang gumalaw ako ay halos hindi ako makakilos ng maayos. May kung anong mabigat na nakadagan sa akin at hindi ko alam kung ano.Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang mahimbing na natutulog si Karuiq, nasa ibabaw ng dibdib ko ang kaniyang ulo at halos daganan na niya ang buong katawan ko. May mahina pamb hilik na lumalabas sa bibig niya.Ano bang problema ng lalaking ito? Amoy alak pa rin siya, hindi man lang muna nag linis bago ako tabihan kagabi. Ang bigat, hindi man lang pinagaan ang sarili bago ako higaa .Itinaas ko ang kamay ay hinawak ang ulo niya. “Karuiq,” bahagya kong sinabunutan ang buhok niya para mas mabilis siyang magising. Umungot lang ito at mas hinigpitan ang yakap sa akin. “Let me sleep more.” he said using his husky morning voice. I barely hear his voice like this, no, this is the first time I heard his morning voice.And d*amn, when I say husky. It sounds sexy hot! I even wanted to he
Pagkagising ko ay wala na si Karuiq sa tabi ko. Habang ang pinsan nito ay nag-aayos na para umalis dahil papasok.“Maaga pong umalis si kuya.”“Saan ba ang trabaho niya?” tanong ko dahil hanggang ngayon ay hindi ko pa rin natatanong sakaniya. “Hindi ko lang po alam,” sagot nito. Kinuha niya ang bag bago sinukbit sa likod niya.“May pagkain na sa lamesa, luto ni kuya iyon. Kainin mo raw po, kung hindi hahalikan ka raw niya magdamag.” nanlaki ang mga mata ko sa huling sinabi ni Racquel.Hindi ko na siya nagawang suwayin o mag reklamo dahil kumaripas na ito ng takbo habang tumatawa. Napabuntong hininga at napailing na lang din ako sakaniya, nakuha ang pagiging sutil ng kuya.Sinigang na baboy ang nandon—my favorite, may sticky note pa sa tabi na kinuha ko at binasa.“I cook your favorite dish. Eat that or else I will kiss you nonstop.”A gasped escape from my lips. This guy! How could he say that as if wala kaming ibang kasama rito sa bahay? “Thank you,” I said as soon as Karuiq answer
Mula sa pagkagulat ay biglang nalamig ang expression ko. Nasisiraan na naman ba siya ng bait at kung ano-ano na naman ang lumalabas sa bibig niya?Imbis na tuwa ay inis ang nararamdaman ko. Anong tingin niya sa akin? Laruan na p’wede niyang paglaruan?“That’s not a good joke, Karuiq.” nagsalubong ang kilay nito sa sinabi ko.“But I’m not jokin—” itinaas ko na ang palad ko bago pa niya matapos ang sasabihin.“If you don’t want us to fight right here at your cousin’s house, stop me with your nonsense doings.” ilang segundo lang kaming nag titigan bago ako tumayo at pumasok sa k’warto na pinagtulugan ko kanina.Bumibilis ang pag tibok ng puso at paghinga ko. Naiinis ako! How can he say those words? Is he playing with my feelings?Hindi ko pa tuluyang napapakalma ang saroli ay mas lalo pang dumagdag ang inis ko nang marinig na may pumasok din sa k’warto."Crishiah,” Karuiq called. Ang kulit.Inis na hinarap ko siya. “Ilang beses ko pa bang sasabihin na hindi ako siya?!” hindi ko na naiwa
Prologue“Baka po magalit si sir, Miss Cris.” Hindi ko pinansin ang babae sa sinasabi niya at tuloy-tuloy lang ako sa pag-sakay sa sasakyan ko. Mabilis akong nag maneho papunta sa hospital dahil duty ngayon ng taong pupuntahan ko. Gosh... Can’t wait to see him again. Ilang buwan din akong hindi nakakapunta sakaniya. “Hey, the most handsome doctor in the world.” I cheerfully greeted Dustan as soon as I entered his office. Sinigurado kong walang makakakilala sa mga taong nadaanan ko kanina.Napatayo naman ‘agad siya sa kinauupuan at saka lumapit sa akin. Natawa na lang ako nang yakapin niya ako ng napaka-higpit. “Gosh. I miss you so much...”Ginantihan ko ang mahigpit niyang yakap. “I miss you, too, Dustan.” I miss this man so much. No matter what happens, I am still going to reach him. Siya pa rin ang hahanap-hanapin ko.“I brought lunch for you!” Itinaas ko ang paper na hawak. “Let’s eat together, hindi tayo p’wedeng kumain ngayon sa labas.” Natawa na lang ito bago kinuha sa akin ...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments