"Unang Panahon""Sa panahong pinagkaloob bukal ba ito sa puso at loob?"Ako ay naalimpungatan ngunit mabigat pa rin ang aking mga mata, tila ako hinihila ng antok ngunit ang aking diwa ay pilit kumakawala at nais akong gisingin sa maagap na pag tulog."Senorita...?" May naaninag akong imahe ng babae, puti ang kanyang buhok, pilit ko siyang mas inaaninag ngunit mas nadadaig ako ng panghihina at antok."Maagap niyo siyang bihisan, bilis!Ang Doñia ay paririto na anumang sandali!" I can't process what she's talking. Gusto ko na lamang mag pahinga at mahimbing."Seniorita Valentina..." May na aamoy akong pabango habang may nag pupunas ng malamig na bagay sa aking mukha."Gising na ba siya Tiya Consuela?" Isa nanamang hindi pamilyar na boses ang aking narinig."Mukhang naalimpungatan na ang Seniorita." Unti unti niyang minulat ang kanyang mga mata bumungad sa kanya ang bubong ng kama na may desenyong bulaklak.Buhay siya.Nabuhay siya matapos ang masalimuot na pangyayaring iyon sa kanyang bu
"Unang-Panahon""Sa panahong pinagkaloob bukal ba ito sa puso at loob?" "Sa kabila nang hindi pag sang ayon duon ba'y paroroon?"What could be the possible reason why I am here in this timeline?Ang mga bagay na kinakatakutan at inaayawan ko sa aking panahon ay ngayon ay nakaatang na sa aking balikat.Una, ang mabilang sa may diktador na pamilya gaya ni Papá at aking mga harmano.Pangalawa, ang mag karoon ng anak, dahil ni hinuha sa aking panaginip ay hindi ko ginustong mag kaanak, hindi ko alam mag paka ina dahil kailan man hindi ko naranasan ang mag karoon ng Ina. Kaya noon pa man ay pinangako ko sa aking sarili na hindi ako mag kakaanak dahil ayaw ko ng responsibilidad at higit na hindi ko gugustuhing matulad siya sa akin napuno ng diktador na pamilya para sa pera, kalayawan at kapangyarihan.Pangatlo, ay ang mag karoon ng asawa, kung may pag kakataon lamang na ako ay tumutol noon sa kasal ng pagitan ng mga Alfaro ay mainam ko iyong ginawa.Pangapat, ako daw ay may kalaguyo, the he
"Unang-Panahon""Sa panahong pinagkaloob bukal ba ito sa puso at loob?" "Sa kabila nang hindi pag sang ayon duon ba'y paroroon?""Sa pag silay sa nakaraan kasagutan ba'y ipagkakaloob?"Maaga akong nagising, kailan kong makapag isip, I could not just stand and let all the incoming chaos happened in this game.Unang una possibleng nandito lamang si Valentina, I can't just act like her lalo na't maaring nag tatago lamang ito.Baka bigla na lamang sumulpot ang totoong Valentina diba?Pangalawa sino ang kanyang kalaguyo kung may katotohanan ang mga paratang sa kanya. That woman! Pinapasakit niya ang ulo ko.Mainam kong ninamnam ang organic na tsa'a habang naka dungaw sa bintana at malayang tinatanaw ang papasikat na araw sa magandang hacienda ng Hernandez.Mararahang katok ang aking narinig bago bumukas ang pinto ng silid ni Valentina."Senorita ang manggagamot ay naririto na." Tumaas ang aking kilay, talagang iniisip ng matandang iyon na may sira na ako sa utak. "Sige, Papuntahin mo siy
Akay ang anak ni Valentina ay muli kong tinanaw ang Mansion ng mga Hernandez habang nag hihintay ang karawaje sa aming likod."Mamá." Pinag pantay ko ang lebel namin ni Joaquin bago ko haplusin ang kanyang pisngi, ngayon ko lamang napansin na nag tamo ng mga kalmot at pasa ang musmos na anak ni Valentina dahil sa naganap na awayan kanina.I feel sorry for him, dapat hindi ako nag padala sa emosyon. Hindi dapat nadamay ang bata sa aking galit, I should have think wisely at iniwasan ang pag mamaldita, tila may sumaksak sa aking puso sa kadahilanang pinilit akong sagipin ng bata at protektahan sa pag aakalang ako ang kanyang ina."A-ayos ka lamang ba Joaquin?" Nabasag ang aking boses at napa tulo ang aking luha ng marahang tumango ito, muli akong tumayo ng tuwid at sabay naming tinalikuran ang mansyon habang magkahawak kamay.Kung meron man akong maituturin na kakampi sa mansion ng mga Alfaro ay marahil ito lamang anak ni Valentina.Marahan kong sinara ang pinto ng karawaje at sumdal sa u
Have you ever been in a situation where you are force to pay the dept of someone who is not even related to you? Who is absolutely stranger to you?Have you ever been in the state where you have to suffer and admit the fault of others.Have you ever been in a place where your only option is to cry and beg for forgiveness that infact it is not actually your wrong doing to ask forgiveness.Masyado bang malaki at mabigat ang aking kahilangan upang sa ganito kabigat na sitwasyon ang aking dapat pag daanan?In my era I only kneel once, I knelt to my father and beg him to stop my arrange marriage with the Alfaro ngunit hindi ko akalain na nakaluhod ako ngayon sa harap ng kapatid ni Sigma upang humingi ng tawad dahil namatay ang pamangkin nito.Namatay ito na hindi manlang nasilayan ang mundo.I don't know what really happened and I don't know why I have to beg for forgiveness, kung tutuusin mas mainan na manahinik na lamang ako.But I feel sorry... My heart is crying for forgiveness and reg
I've been pretending my whole life, wearing a different mask with my family, trying to act like we are perfect that everyone feel envious about.When they heard the name Elijah Dela Fuente the common impression and comments will be, privilege princess, intelligent, beautiful and perfect.But they all wrong, no one knows the truth except if you belong to our family.I was surrounded by dictator family members who only wants power and wealth.Mapakla akong napatawa, sinunog ko ang papel na inihatid ng kwago, hindi na ako dinalaw ng antok kaka isip sa nilalaman ng sulat, hanggang sa pumutok ang liwanag at tumilaok na ang mga manok kaya napag pasyahan ko na lamang gumayak at upang mag libot.Whoever the man with the initial S, I have to get rid of him, wala akong paki alam kung mahal siya ni Valentina o anong ugnayan nila sa nakaraan, that man is also involve why I am suffering in this timeline, he is one of the reason, pare parehas kaming nahihirapan dahil sa mga kalandian nila, and I hav
"Malupit ang Don Sigma, kapag siya ay nag lalagi sa mansyon ay lagi ka niyang sinasaktan at pinag sasamantalahan."Hindi na niya mabilang kung ilang beses nag replay sa utak niya ang sinabi ng matandang si Cecilia, kilabot, takot at pagkadisgusto ang lumulukob sa kanyang damdamin.Napahilamos siya sa mukha at kanyang nagulo ang buhok.Parang dinaanan ng delibyo ang kwartong kanyang tinutuluyan, everything is mess and complicated gaya nalamang ng kanyang sarili.Muli pa siyang nag kalkal sa sulok ng quarto ngunit wala siyang makuhang clue kung sino ang lalakeng may initial na 'S'. Padabog niyang tinapon ang maliit na kahon at sunod sunod na napamura.Pilit siyang nag hahanap ng mga dukumento, sulat kamay o kahit list of events or pictures ngunit wala, kung meron man ay larawan lamang ni Joaquin at ang Don Armando ang meron."Common Valentina! How can I fucking help you without a single clue! This is insane!" Iniisip niya na kaharap niya ang totoong Valentina.Kulang nalang baliktarin
Nakadamit lamang siya ng simpleng baro't saya habang natatakpan ang kanyang mukha ng balabal.Linibot niya ang paningin sa buong paligid, maraming taong abala sa sariling gawain.Nakakamangha ang ganda ng lugar habang nag kalat ang mga tinadahan at kainan.Makukulay ang mga palamuti sa kabahayan at poste, nag kalat ang mga barendilyas na nag bibigay sa kanya ng ideya na pista ngayon ng bayan. "Doñia Valentina..." Sinenyasan niya na wag maingay ang kasama niyang si Ana."Hindi ba't sinabi ko na wag mo akong tatawaging Doñia Valentina, paano na lamang kung may nakarinig sa iyo! Tina ang itawag mo sa akin." Inis niyang bulong at muling nag lakad upang hanapin kung saan ang nag papaligsahan ng mga Pana.Yes, Joaquin joined in Archery kaya papanuorin niya ito, marami na siyang nadadaanang mga tent at kung may pera lamang siya at walang ibang pakay ay inisa-isa na niyang tinignan ang mga ito at namakyaw ng bilihin."Nasaan ba iyon?" Tanong niya sa katabi ngunit pag lingon niya ay wala na a