"Malupit ang Don Sigma, kapag siya ay nag lalagi sa mansyon ay lagi ka niyang sinasaktan at pinag sasamantalahan."Hindi na niya mabilang kung ilang beses nag replay sa utak niya ang sinabi ng matandang si Cecilia, kilabot, takot at pagkadisgusto ang lumulukob sa kanyang damdamin.Napahilamos siya sa mukha at kanyang nagulo ang buhok.Parang dinaanan ng delibyo ang kwartong kanyang tinutuluyan, everything is mess and complicated gaya nalamang ng kanyang sarili.Muli pa siyang nag kalkal sa sulok ng quarto ngunit wala siyang makuhang clue kung sino ang lalakeng may initial na 'S'. Padabog niyang tinapon ang maliit na kahon at sunod sunod na napamura.Pilit siyang nag hahanap ng mga dukumento, sulat kamay o kahit list of events or pictures ngunit wala, kung meron man ay larawan lamang ni Joaquin at ang Don Armando ang meron."Common Valentina! How can I fucking help you without a single clue! This is insane!" Iniisip niya na kaharap niya ang totoong Valentina.Kulang nalang baliktarin
Nakadamit lamang siya ng simpleng baro't saya habang natatakpan ang kanyang mukha ng balabal.Linibot niya ang paningin sa buong paligid, maraming taong abala sa sariling gawain.Nakakamangha ang ganda ng lugar habang nag kalat ang mga tinadahan at kainan.Makukulay ang mga palamuti sa kabahayan at poste, nag kalat ang mga barendilyas na nag bibigay sa kanya ng ideya na pista ngayon ng bayan. "Doñia Valentina..." Sinenyasan niya na wag maingay ang kasama niyang si Ana."Hindi ba't sinabi ko na wag mo akong tatawaging Doñia Valentina, paano na lamang kung may nakarinig sa iyo! Tina ang itawag mo sa akin." Inis niyang bulong at muling nag lakad upang hanapin kung saan ang nag papaligsahan ng mga Pana.Yes, Joaquin joined in Archery kaya papanuorin niya ito, marami na siyang nadadaanang mga tent at kung may pera lamang siya at walang ibang pakay ay inisa-isa na niyang tinignan ang mga ito at namakyaw ng bilihin."Nasaan ba iyon?" Tanong niya sa katabi ngunit pag lingon niya ay wala na a
Lulan ang kalesa kasama si Ana ay hindi niya maiwasang maging malikot ang kayang isip.Ilan ba ang nakakaalam ng lihim na pakikiapid ni Valentina sa lalakeng nag ngangalang Gabriel?"Doñia Valentina ayos lamang po ba kayo? Kanina pa kayo balisa." Napayuko siya sa sinabi ng babae, hangang ngayon gulong gulo ang kanyag isip, tila nag sisi siya na pumunta sa bayan, sana ay nanatili na lamang siya sa kanyang silid.Ang pinag-tataka niya, kung paano siya nakilala nang lalake, she was fully covered yet the seems to possess the eye of an eagle to notice her presence and acknowledge her appearance."Ayos lamang ako, may iniisip lamang ako Ana..."Tugon niya, she doesn't really know, if she convincing herself or the woman whose currently talking to her, hanggang hindi niya namalayan na nakarating na sila sa mansion ng mga Alfaro at agad silang sinalubong ng mga kasambahay."Kamusta po ang inyong lakad Doñia?...Buti na lamang ay dumiretsyo kaagad ang Señiorita Amera sa kanyang silid...kung hind
Matulin ang pag papatakbo ko ng kabayo, ako ay nanatiling tahimik matapos ang mabigat na katanungan sa akin ni Joaquin.I never thought in my life that a mere question from a kid could brought a big impact in my mind.Madalas kung makakausap natin ang mas bata sa atin ay meron kang pakiramdam na mas superior ka sa kanila at madali mo lamang ilihis ang kuryusidad sa kanilang isip. Ngunit sa mga binitawang tanong ni Joaquin ay hindi ko mahanapan ng sagot o kahit dahilan.Marami kaming nadadaanan na mag sasaka, ang iba ay nag bibilad ng mga palay at ang iba ay patuloy sa pag gagapas.Meron ding bumabati at piniling yumoko na lamang tanda ng pag galang bagay na kanyang kina-ilangan.Those people were the reason why I have future, sila ang rason kumbakit ko tinatamasa ang kalayaan sa hinaharap, who knows kung isa sa mga apo o anak ng mga taong yumuko at ngumiti sa kanya ay isa sa mga bayani na mag tatanggol sa ating kasarinlan at pag ka Pilipino.Marahan niyang pinatigil ang kabayo dahil
Sinipat niya ang kanyang sarili sa malaking salamin, pinadalhan siya ni Amera ng kulay puting Filipiñiana na may puting mamahaling mga perlas at ilang set ng alahas.She laugh mockingly in her mind, so this is your place Valentina, to pretend infront of other people and act like you have everything that the world could offer Kinuha niya ang abaniko at maliit na pouch bago lumabas at bumaba sa hagdan, nauna na si Amera sa simbahan, alas siete ng gabi ang misa kaya may isang oras pa siya upang byumahe. Marahil nag kumpisal ang demonyang sister in law ni Valentina at napaaga ang gayak. Napatawa siya sa naisip at sa pagiging ipokrita ng babae kung sakali."Nakakabighani ang iyong kagandahan Doñia Valentina."Lihim na umikot ang kanyang mga mata kay Ana, siguro masisiyahan pa siya sa papuri nito kung hindi lamang galing kay Amera ang kasuotang kanyang suot."Nakahanda na po ang kalesa Doñia..." Saad naman ng isang babaeng hindi niya alam ang pangalan.Marahan siyang tumango at inunat ang a
How many mysteries that the world could open to her? Ang mga tao ay pag kakamalan lamang siyang baliw kung sakali man na ilahad niya ang mgapangyayaring bumago sa kanyang buhay.Hindi siya makapaniwala, at dahil duon madalas niyang isipin na niloloko lamang siya ng isip at linilinlang ng kanyang paningin.Lulan ng kalesa kasama si Joaquin ay mag pasahanggang ngayon ay hindi pa rin tumigil ang laks ng tibok ng kanyang puso.Hindi mawaglit sa kanyang isip ang nangyayari kanina lamang."Valentina! Nais kong ipakilala sayo ang aking asawa na si Thomas." Naputol ang pag titinginan nila ni Gabriel at muli siyang bumaling kay Victoria, kasama nito ang asawa at hindi kalayuan si Amera na nag oobserba lamang sa kanila."Amera, Valentina, I will want you to mit Thomas." Kinubli niya ang pagka ngiwi, Victoria is not really good or fluent in speaking english, ngunit kita niya ang pag pupursige ng babae."Nice to meet you ladies..." Napangiti siya at marahang tumango, habang si Amera ay tipid lama
"Nag hihintay ang kalesa aking Sinta...Hindi mo ba ako pag bibigyan..." Nawalan ng emosyon ang kanyang mukha.Hinarap niya ito at tinulak ang lalake upang dumistansya sa kanya."Hindi mo ba ako naiintindihan? Ang sabi ko pinuputol ko na ang ugnayan nating dalawa!" Pinanlisikan niya ito ng mga mata. How could this man to act like a maniac!Nakadama siya ng pandidiri sa katawan.Paano nagawa ni Valentina na mag pasaw-saw sa iba? The audacity and the desperation of this man disgust her. Oo, mali na ang ginagawa sa kanya ni Sigma pero kumuha lamang siya ng batong ipupukpok sa ulo niya."Sinasabi mo lamang iyan dahil pauwi na si Sigma, wag kang mag alala pag darating ang araw na pag babayarin niya ang mga kahayupag ginawa niya sayo, maging ang pag patay niya sa iyong Mama." Muli siyang natahimik at mariin itong tinitigan.Duon niya naalala ang mga binitawang pangungusap ni Katrina, ang nag pakilala niyang pinsan. She can't even recall the name of Valentina's mother.Sabi ni Manong Manuel
May mga misteryo sa buhay natin na mahirap ipaliwanag at hindi mahanapan ng pangungusap upang isatinig at higit sa lahat komplikado kung ilahad.May mga pangyayari rin sa buhay na hindi mo sukat akalain na darating at mapapasama sa yugto ng iyong libro hanggang magugulat ka na lamang at mapag tatanto na nararanasan mo na at kasalukuyan nang sinusuong, pinipilit na magtapumpay kahit napaka impossibleng hamakin.I never considered myself as simple lady with a simple life, dahil nabibilang ako sa pamilya Dela Fuente na isa sa pinaka mayaman at maimpluwensyang pamilya sa kasalukuyang panahon.Kung saan ang mga desisyon at kilos ay alinsunod sa kagustuhan ng aking ama at ulupong kong mga kapatid.I always despise them and wish them to get out of my life ngunit ngayong ako ay nasa nakaraan, hindi ko maiwasang mangulila sa kanila. I wanted to hear my father scolding me when I got home late with the spirit of Alcohol, I wanted my brother to bring me in different auction and spend all their m