Hindi makapaniwala si Don Armando sa nalaman. Kaya pala hindi niya nakikita ang mga anak ni Klaire kapag dumadalaw siya sa villa nito. Malamang ay pinoprotektahan ng babae ang mga anak nito dahil kamukhang-kamukha ng mga ito ang mga batang pinalaki sa pamilya Fuentabella. “Kung gano’n ay matagal na niyang tinatago ito sa anak ko?” Sa pag-iisip na nililihim ni Klaire ang katotohanan at ang pagpapalaki sa dalawa pang bata sa matagal na panahon, tila ba ay aatikihin sa puso ang Don.“Maupo muna kayo, Boss,” wika ng bodyguard niya nang mapanhin na malalim na ang paghinga niya. Tumango siya at dahan-dahang naupo sa couch at tiningnang muli ang larawan sa phone ng tauhan niya. Unti-unting nawala ang kaguluhan sa kaniyang isip at napapalitan ito ng pagkamangha at kasiyahan. Hindi maisawan ng matanda na mapangiti habang pinagmamasdan ang apat na kambal. Ang tanging katanungan lamang sa isip niya ay kung bakit nililihim ito ni Klaire… bakit hindi nito kinompronta si Alejandro?Alam ba ni A
Tumango si Luke at bahagyang lumapit. Huminga ito nang malalim bago magsalita. “Anim na taon ang nakakalipas nang manganak si Ma’am Klaire sa isang pribadong ospital sa Changi. Nakuha ko ang impormasyong nakarehistro sa ospital, at sinasabi rito na si Ma’am Klaire ay…” Napalunok si Luke bago magpatuloy. “... si Ma’am Klaire ay nanganak ng quadruplets.” Tila ba tumigil ang mundo ni Alejandro sa narinig. May kung ano ang bumundol sa kaniyang puso at nanlamig ang kaniyang mga kamay. Quadruplets?“Pero namatay ang dalawang sanggol matapos ng mga itong mapanganak,” patuloy pa ni Luke na labis na kinadurog ng kalooban ni Alejandro. Nakuyom niya ang nanlalamig niyang kamao, habang pilit na pinoproseso ang mga nalaman. Napalunok siya at biglang nabalisa. “That means… Klaire gave birth not only to Nico and Natasha, but we had two more babies?”Malungkot na tumango si Luke. “Opo, Boss. Pero namatay ang dalawa. Isang lalaki at batang sanggol ang namatay.”Napasinghap si Alejandro. He sudden
Huwebes ng gabi, kasakuluyang overtime sa trabaho sina Klaire at Olga para ayusin ang nakitang problema sa isang perfume formula. Seryosong tinitingnan ni Klaire ang data sa kaniyang tablet nang biglang makatanggap ng tawag mula kay Feliz.“Feliz, why did you call?” bungad niya nang sagutin ang tawag nito. “Hello?” isang lalaki na may malalim na boses ang nagsalita. “Are you friends with the owner of this phone? This lady is drunk. We’re at the Red Crystal Club. Can you please come and pick her up?”Napakurap siya sa narinig. “Okay. I’ll go right away.” Kilala niya ang kaibigan. Hindi maganda ang nangyayari kapag nalalasing ito kaya bago pa man ito mapahamak ay pupuntahan na niya. Klaire didn't think much and grabbed all her things. “Oh, saan ka pupunta, Klaire?” naguguluhang tanong ni Olga. “I need to pick up Feliz. Nalasing sa isang club,” sagot niya. “Alis na muna ako, ha?”Bigla namang tumayo si Olga. “Sama na ako sa ‘yo! Kung lasing ang kaibigan mo, baka mahirapan ka na iuwi
Pagkahinto ng kotse sa harap ng Red Crystal Club ay huminga nang malalim si Alejandro. Marami pa ring tumatakbo sa isip niya at may kung ano’ng lungkot sa puso dahil sa mga nalaman niya habang nasa Singapore, ngunit pilit niyang itinago ang pagluluksa upang magawa ang pakay niya sa lugar na ‘yon nang maayos. Pagkalabas ng kotse ay inayos niya ang butones ng suot na suit, papasok na sana sila ni Luke sa loob nang marinig ang pamilyar na mga boses hindi kalayuan sa kanila. “Help! We need help!” sigaw ni Feliz.Kumunot ang noo niya sa nakita. Ano ang ginagawa nina Feliz at Olga sa lugar na ‘yon? Maging si Luke ay nagtataka at bumaling sa kaniya. “Mukhang kailangan nila ng tulong, Boss?”Tiningnan ni Alejandro ang oras sa kaniyang relos. May limang minuto pa siya bago ang meeting nila ni Mr. Smith. He then walked towards the women screaming for help. “What’s going on here?” seryoso niyang tanong sa mga babae. Agad namang nabuhayan sina Feliz at Olga nang makita siya. Tinuro ni Fel
Nang makalabas sa club ay hinawakan ni Alejandro ang magkabilang balikat niya, nag-aalalang tiningnan ang mga braso’t paa niya kung may natamo ba siyang sugat o pasa. “Where did he hurt you?” mariin na tanong ng lalaki, mahihimigan ang iritasyon sa kaniyang boses. “His bodyguards weren’t able to injure me. Pero nasampal niya ako,” sagot ni Klaire at bumuntonghininga. Kinagat niya ang ibabang labi, mabuti na lamang at hindi nagsugat ‘yon. “That bastard. I’ll make sure he’ll pay for this.”“Ikaw?” Awtomatikong bumaba ang mga mata niya sa kamao ni Alejandro. Puno ng dugo ‘yon. Tiningnan ni Alejandro ang kamao niya at sinabing, “It’s okay. It’s his blood, not mine.”“Mabuti naman…” Nakahinga nang maluwag si Klaire matapos suriin ang kamay ng lalaki. She then raised her eyes, looking at his ex-husband who saved her tonight. “T-Thank you pala.”Kahit paano ay marunong siyang tumanaw ng utang na loob. Kung hindi dumating si Alejandro para iligtas siya sa mga kamay ng Mr. Vesarius na ‘yon
Kinaumagahan, pagkaalis ni Alejandro at mga bata sa lumang mansyon ay nagdesisyon si Don Armando na bumisita sa villa ni Klaire. Sa pagkakataong ‘yon ay wala na si Klaire sa villa, at tanging ang dalawang matanda at ang kasambahay na lamang ang naroon. Ang buong akala ng mag-asawang Sonya at Miguel ay bumisita lamang si Don Armando roon para makipaglaro ng chess at mag-tsaa. Ngunit nang makaupo sila sa sala ay sinabi nito ang totoong pakay. “Sinadya kong magpunta rito nang wala si Klaire dahil may gusto akong itanong sa inyo,” ani Don Armando.Nagkatiningan ang mag-asawa. Kunot-noong bumaling si Miguel sa Don. “Ano ‘yon, Armando?”“Gusto kong malaman ang totoo tungkol sa dalawang batang nakatira dito.”Nagulat ang mag-asawa sa sinabi nito at agad silang nabalisa habang nililihis ang tingin sa matanda. “A-Ano naman ang tungkol sa mga apo ko, Armando?” tanong ni Sonya.Naningkit ang mga mata ni Don Armando. Sa kilos at pananalita pa lamang ng mag-asawa ay mukhang tama ang hinala niy
Sa opisina, sunod-sunod ang pagbahing ni Klaire dahilan para lingunin siya ni Olga. “Klaire, ayos ka lang ba?” Sumingot siya at bahagyang tumango. “I’m okay. Makati lang ang ilong ko kaya panay ang bahing ko.”“Kung kailangan mo ng meds, meron tayo sa may clinic, okay?”“Ma’am Klaire,” tawag sa kaniya ng pamilyar na boses ni Luke na kapapasok lamang sa Lab 2. “Gusto kang makausap ng CEO.”Napakurap siya sa narinig. Gusto siyang makausap ni Alejandro? Bakit?“Okay. I’ll go to his office,” wika niya.Malagkit siyang tiningnan ni Olga nang tumayo siya mula swivel chair. Lumabi siya at pinandilatan pa ito dahil halatang nag-iisip na naman ng kung ano. Ilang saglit pa ay nakarating na siya sa opisina ni Alejandro. Nakaupo ang lalaki sa likod ng desk nito habang may binabasang dokumento. Marahan siyang naglakad palapit sa harapan ng desk nito at pormal na tiningnan ang lalaki. “You asked for me, Mr. Fuentabella?” “Sit down first.” Tinuro ni Alejandro ang couch malapit sa desk. Pumaso
Alas singko pa lang ng hapon ay naghahanda na si Klaire paalis ng kumpanya. Paano ba naman ay makikita niyang muli sina Clayton at Callie. Nag-text sa kaniya si Alejandro isang oras ang nakalilipas na sa mansyon sila magdi-dinner na magkakasama. A smile escaped her lips. Hindi niya malaman kung bakit tila ba nahipan ng hangin ang utak ni Alejandro at naging mabait sa kaniya pero lulubusin na niya ito dahil gusto niyang matupad ang plano na makuha ang mga bata. “Oh, Klaire, uuwi ka na? Hindi ka yata mago-overtime ngayon?” kuryosong tanong ni Olga at malagkit siyang tiningnan. “Ikaw ha? Bakit ka pinatawag ng CEO? Baka may namumuo ng pag-iibi—” “Are you ready?” tanong ng isang pamilyar at marahan na boses mula sa likuran niya. Napakurap siya nang makita si Alejandro na nakapamulsa. Ilang saglit nitong nilibot ang tingin sa mga ginagawa ng empleyadong naroon bago bumaling muli si kaniya. “Shall we go?” tanong pa nito. Napalunok siya. Napakarahan ng boses nito. Tila ba nabawasan ang
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na
Halos manakit ang bibig ni Callie sa walang tigil na kangingiti nang matamis sa harap ng mga media na dumalo sa wedding reception ng kasal nila ni Vincenzo. She wanted the whole nation to know that she was happy to have the most expensive wedding in the country. Alam niyang lalabas ang mga kaganapan ng kanilang kasal sa internet at mga dyaryo kaya kahit na may kabang nararamdaman sa pagbabago ng timpla sa kaniya ni Vincenzo ay pinilit niyang magmukhang pinakamasayang asawa. Halos tatlong oras din ang tinakbo ng wedding reception at pagkatapos niyon ay isa-isa nang nag-aalisan ang mga kilalang bisita.Huminga siya nang malalim at sinabayan si Vincenzo sa paglalakad palapit sa pamilya Fuentabella. Tumikhim ang kaniyang Daddy, tiningnan siya at saka seryosong bumaling sa kaniyang asawa. Asawa…. Hindi pa rin siya makapaniwala na kinasal siya sa ikalawang pagkakataon.Tiningnan niya ang asawang si Vincenzo na may maliit na ngiting ginawad sa kaniyang Daddy Alejandro.“I won’t ask for a
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s