MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
The Billionaire’s Quadruplet Babies: Marry Our Mommy Again!Chapter 1“Ilayo mo sa akin ang result na iyan at umalis ka sa harapan ko! Isa ka talagang basura. Walang kwenta! Ano na lang ang magiging silbi mo sa anak ko kung isa ka pa lang baog?” saad ng kaniyang galit na biyenan pagkatapos nitong ipakita ang medical result na nagsasabi na hindi siya makapagbubuntis kahit na kailan.“Dapat hindi na lang ikaw ang ipinakasal kay Alejandro. Wala ka na ngang silbi, baog ka pa!”Naguguluhang tiningnan ni Klaire ang papel na binigay sa kaniya ng kaniyang biyenan. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito. Baog siya?Paanong nangyari ‘yon?“Ma, hindi ko po kayo maintindihan—”“Don’t call me that. Mas lalo kitang hindi matatanggap sa pamilyang ‘to,” sabi pa ng kaniyang biyenan. “Mabuti na lang at bumalik na si Sophia. Ilang araw na silang magkasama ni Alejandro. Did you know that? Matatapos na ang kahihiyan na binibigay mo sa anak ko at sa pamilya namin!”Napakurap siya sa sinabi nito. Tila ba
Chapter 2Malamig na bumuntong-hininga ang bata mula sa kabilang linya."It’s hard for you to remember that you have a home, Mom. Akala ko magtatagal ka pa sa institute. You keep forgetting that you have two children!”Alam ni Klaire na mainit ng ulo ng kanyang anak. Napangiti siya. “Mommy loves you so much, mwua!”Her son sighed. "You only have half an hour to go home. Otherwise, I’ll continue attacking the network of your research institute.”Nang matapos sa pagsasalita ang anak niya ay ibinaba nito ang telepono nang may pagmamalaki.Nakahinga ng maluwag si Klaire, tumalikod at sinenyasan ang mga tao sa buong research room. Lahat ng empleyadong naroon ay naghihintay, kinakabahan habang pinunasan ang malamig na pawis sa kanilang mga noo, at bumalik sa kanilang mga puwesto.Ang katrabaho niyang si Annie ay pumasok mula sa labas na may hawak na dokumento, at hindi napigilan ang mapabungisngis. Sino ba naman kasi ang mag-aakala na ang isang research room na puno ng mga high-end at talen
Chapter 3Tulala ang mga bata habang nakatingin kay Klaire pero naisip niya lang na kahit nagpalit pa ito ng mga damit ay cute na cute pa rin ang mga anak niya.She knelt in front of them and pinched their cheeks gently.“Don’t worry, hindi naman ako galit. Ang cute niyo pala kapag naka-formal clothes kayo. For sure, matutuwa ang ninang Feliz niyo kapag nakita kayo,” aniya. She could already imagine the excitement of her best friend once she sees them. "Let's go, 'wag na natin paghintayin nang matagal ang Tita Annie ninyo."Tumayo siya at hahawakan na sana ang mga kamay ng mga bata pero mabilis na nagtago si Callie sa likod ni Clayton. Napakunot ang noo ni Klaire.Kumunot din ang noo ni Clayton at diretso siyang tiningnan sa mga mata.“It seems that you’re mistaken, Tita,” sabi ng bata na lubos na kinagulat ni Klaire.Pero sa huli ay tinawanan niya lang ang anak. “Why are you talking that way, baby? Hindi naman ako nagkakamali. Kayo ang mga babies ko. Kakapanood niyo siguro ‘yan ng TV
Chapter 4 Ang dalawang bata ay nakatitig ng diretso sa kanilang ama sa unang pagkakataon. The man looked very the same in the articles they read before. With deep, handsome features, Alejandro Fuentabella was wearing a hand-made dark gray suit and a white shirt in it. His two long legs were wrapped in trousers, looking abstinent and slender. Ang kumikinang na cufflink sa manggas nito ay bahagyang kumikinang. Malamig ang pagkakatindig nito kasabay ng aura na lumalabas sa kanyang buong katawan. He was simply dignified and cold. “Sir, nahanap na po naming sina young master at young lady,” sabi ni Luke at saka binaba ang dalawang bata. Bumaba ang tingin ni Alejandro sa dalawang bata. His eyes were still cold. Tumingin sa kanya ang dalawang anak, ngunit hindi sila natakot. Callie walked closer to Clayton and whispered, "Kuya, ito ba ang daddy natin? Ang gwapo niya!" Tinapunan ito nang masamang tingin ni Clayton bago bumulong, “Don’t praise him. That man broke our Mommy’s heart in
Chapter 5 Klare took the two kids and went to the parking lot to meet up her best friend, Feliz. Halata sa mukha ng kaibigan niya na kagagaling lamang nito sa hospital. Matagal niya ring hindi nakita si Feliz, at napansin ni Klaire na pumayat ito. She hugged her best friend tightly and patted her back. Nang makapasok sa kotse ay tinanong niya ito, “Kumusta si Tita, Feliz?” Pagod na sumagot ang kaibigan. "She’s still the same, not too good." “Huwag kang mag-alala. Magiging maayos din ang lahat. We’ll take time to visit Tita later.” Tanghali nang huminto sila sa isang sikat na restaurant kung saan nagpa-reserve si Feliz para sa kanilang lahat at bilang pa-welcome na rin kay Klaire, sa kaniyang mga anak at kay Annie. Pagkapasok pa lang sa VIP room ay nilingon ni Klaire ang mga anak. “Babies, you should give your Tita Feliz a big hug.” Kumurap-kurap ang dalawang bata. Nagtago ang mga ito sa likuran ni Klaire, at mahigpit na nakawak sa magkabilaang dulo ng kaniyang suot na long s