Chapter 4
Ang dalawang bata ay nakatitig ng diretso sa kanilang ama sa unang pagkakataon.
The man looked very the same in the articles they read before. With deep, handsome features, Alejandro Fuentabella was wearing a hand-made dark gray suit and a white shirt in it. His two long legs were wrapped in trousers, looking abstinent and slender. Ang kumikinang na cufflink sa manggas nito ay bahagyang kumikinang. Malamig ang pagkakatindig nito kasabay ng aura na lumalabas sa kanyang buong katawan.
He was simply dignified and cold.
“Sir, nahanap na po naming sina young master at young lady,” sabi ni Luke at saka binaba ang dalawang bata.
Bumaba ang tingin ni Alejandro sa dalawang bata. His eyes were still cold.
Tumingin sa kanya ang dalawang anak, ngunit hindi sila natakot.
Callie walked closer to Clayton and whispered, "Kuya, ito ba ang daddy natin? Ang gwapo niya!"
Tinapunan ito nang masamang tingin ni Clayton bago bumulong, “Don’t praise him. That man broke our Mommy’s heart in the past. The only reason we went here is for us to find out what happened to our other siblings, do you understand?”
Masunuring tumango si Callie.
“Aren’t you two going to say something?” Malamig na tanong ni Alejandro sa kanila. Halata ang pagkadismaya sa boses nito. “You ran away from home. Do you really think no one outside would dare to do something bad to you?”
Tumakas sa bahay?
Natigilan ang dalawang bata sa sinabi ng kanilang ama. But then, it became clear in an instant. Mukhang hindi maganda ang pakikitungo ng scumbag Daddy nila sa kanilang mga kapatid. Why would those two kids run away from home if this man was treating them well?
Hindi napigilan ni Clayton ang bahagyang pasasalamat na lumaki sila ni Callie sa poder ng Mommy nila mula pa noong bata pa sila. Their Mom would never treat them the way Alejandro treats their other siblings. Hindi sila pababayaan ng Mommy nila!
Samantala, nang mapansin na mas lalong lumamig ang silid dahil sa nakakatakot na aura ng kaniyang boss, ay mabilis na kinausap ni Luke ang dalawang bata. “Young Master, Young Lady, aminin niyo na ang kasalanan niyo sa Daddy niyo.”
Alam ni Luke na ang saglit na pagkawala ng dalawang tagapagmana ng mga Fuentabella ay nagdulot ng sakit ng ulo sa buong pamilya ng mga ito.
Muling nagsalita si Alejandro. “You might have misunderstood. Your Tita Sophia and I will not get married. Our family and her family just have business. We went to Aklan to discuss the projects together, not to hide some secrets from both of you.” He sighed and pinched the bridge of his nose. “So don’t do this again.”
Sa isip ni Clayton ay nagdadahilan lang ang kanilang ama, dahil ang totoo ay gusto nitong pakasalan ang Sophia na ‘yon—ang pekeng anak ng mga De Guzman, kaya naman tumakas ang mga nakababatang kapatid niya sa bahay!
Malamig ang tingin ni Clayton sa ama nang magsalita, “Misunderstood? How could it be a misunderstanding? Sa simula, iniwan mo na si Mommy para kay Tita Sophia. Was it a lie?” Umiling pa ito. “For Tita Sophia, it’s possible that you will abandon us. Tumakas kami sa bahay para magawa mo na ang gusto mo. Isn’t that cool?”
Namutla ang mukha ni Alejandro nang marinig ang mga iyon sa anak.
“Where did you hear such information?”
Sa loob nang anim na taon ay nanahimik ang pamilya Fuentabella tungkol sa nangyari noon. No one ever mentioned the existence of his ex-wife at home, not even to his children. Paanong nalaman ng dalawang bata ang tungkol sa nangyari noon?
Pati si Luke ay nagulat sa narinig at namutla. Kagaya ng dati ay mainitin pa rin ang ulo ng Young Master sa kaniyang ama. Dahil sa takot na mag-aaway ang mag-ama, ay nilapitan niya si Alejandro, “Sir baka narinig sa mga katulong na nag-tsitsismisan. Please calm down.” Pagkatapos ay nilingon nito ang batang lalaki, “Young Master, hindi gano’n ang totoong nangyari. May iba pang dahilan kung bakit naghiwalay ang mga magulang niyo noon. Hindi kayo iiwan ng Daddy niyo.”
“Do you think we are fools? We are not three years old anymore!” Clayton pouted his lips. Tinuro nito ang ama at nagsalita, “He’s been flirting with Tita Sophia for many years. My Mommy…” Ngunit agad na natigilan si Clayton na sabihin ang totoo. “Napanood naming sa TV. Kung talagang wala kang gusto kay Tita Sophia, bakit hindi mo siya layuan? Hindi na kami bata para magsinungaling ka pa sa amin.”
The little boy knew his attitude was wrong, but he didn’t care. Ngayon na nakilala na niya ang kaniyang walang kwentang Daddy, kailangan niyang mailabas ang galit niya sa ginawa nito sa kanila.
“You’re right, kuya,” bulong ni Callie sa tabi niya.
Galit man ay biglang natahimik si Alejandro nang marinig ang maliit na boses ng anak niyang babae. Pati si Luke at ang iba pang mga bodyguard ay hindi makapaniwala.
His little girl can finally speak?
Ang anak na babae ni Alejandro, si Natasha, ay na-kidnap dalawang taon na ang nakalilipas. Nagdulot ito sa kanya nang matinding trama dahilan kaya hindi na ito muling nagsalita. His little girl would only communicate by writing on a paper. Tanging ang kambal lang nito na si Nico ang nakakaintindi sa mga gusto nitong sabihin.
But now, Natasha finally speaks!
Matagal na natigilan si Alejandro. Tuwang-tuwa sa kanyang puso at agad na nilapitan ang babaeng anak.
“Baby, what did you just…say?” Bakas ang tuwa at supresa sa boses ni Alejandro.
Nagulat naman si Callie at bahagyang nataranta. Sa isip ng bata, hindi niya maintindihan kung bakit gano’n ang naging reaksyon ng Daddy nila. May sinabi ba siyang kakaiba?
“Young Lady, nakakapagsalita ka na!” masayang sabi ni Luke.
“Baby, can you please talk to Daddy?” maingat na suyo ni Alejandro sa kaniya. Tuluyan nang nawala ang galit nito at gusto siyang muling marinig na magsalita.
Natulala pareho sina Clayton at Callie sa kanya. Hindi nila maintindihan ang nangyayari ngunit posibleng may kapansanan sa pagsasalita ang isa pa nilang babaeng kapatid.
Dahil takot na malantad ang kanilang sikreto ay tumahimik na lang si Callie. She didn’t tell a word again, otherwise, they will be exposed!
Halata ang pagkalungkot sa mga mata ni Alejandro nang hindi na nagsalitang muli ang babaeng anak. Nakatingin lang ang bata sa kaniya, tahimik na nakikiramdam.
“Sir, baka naging emotional lang si Natasha kaya nagsalita siya. Let her take her time. She will speak again.”
Tumango si Alejandro. “Never mind.”
Dahil na rin sa saya na naramdaman nang magsalita ang kaniyang prinsesa ay hindi na niya pinagalitan ang mga anak.
“What happened today was indeed a misunderstanding. Daddy will explain to you again when you both calm down. I won’t get married to anybody. So… don’t run away from home again.” Niyakap niya nang mahigpit ang dalawang anak.
Kumunot ang noo ni Clayton sa ginawa nito. Magpupumiglas na sana ngunit nang sandalling hawakan siya nito sa kaniyang bisig ay naunahan na siya ng pangungulila. His Daddy’s arm feels comfortable and for some reason, there was a sense of security in them.
Ganoon din ang naramdaman ni Callie, dahilan para hayaan ang kanilang ama na yakapin sila sa unang pagkakataon…
Chapter 5 Klare took the two kids and went to the parking lot to meet up her best friend, Feliz. Halata sa mukha ng kaibigan niya na kagagaling lamang nito sa hospital. Matagal niya ring hindi nakita si Feliz, at napansin ni Klaire na pumayat ito. She hugged her best friend tightly and patted her back. Nang makapasok sa kotse ay tinanong niya ito, “Kumusta si Tita, Feliz?” Pagod na sumagot ang kaibigan. "She’s still the same, not too good." “Huwag kang mag-alala. Magiging maayos din ang lahat. We’ll take time to visit Tita later.” Tanghali nang huminto sila sa isang sikat na restaurant kung saan nagpa-reserve si Feliz para sa kanilang lahat at bilang pa-welcome na rin kay Klaire, sa kaniyang mga anak at kay Annie. Pagkapasok pa lang sa VIP room ay nilingon ni Klaire ang mga anak. “Babies, you should give your Tita Feliz a big hug.” Kumurap-kurap ang dalawang bata. Nagtago ang mga ito sa likuran ni Klaire, at mahigpit na nakawak sa magkabilaang dulo ng kaniyang suot na long s
Tahimik sina Clayton at Callie habang tinitingnan ang kanilang Daddy matapos nitong ibaba ang phone. Alejandro’s cold gaze turned to them and he cleared his throat before speaking, “See? I have prevented your Tita Sophia to visit our house. Now, finish your food.”“You should have done that a long time ago, Daddy.” May tabang sa boses ni Clayton nang tawagin niya itong Daddy. “Bakit ngayon lang po? Maybe you were doing this so we won’t run away from home anymore. We won’t object if you want Tita Sophia badly. It’s going to be OK with us if you want to have children with her…” Galit ang nasa mga mata ni Clayton habang nakatingin sa kanilang ama. “But before you do that, you should allow us to see our Mommy.”Pagkatapos sabihin iyon ay tumayo si Clayton. Labis namang nagulat si Alejandro sa pahayag ng kaniyang lalaking anak. Bago pa man makapagsalita upang magpaliwanag ay naagaw na ng isa pa niyang anak, na tumayo rin at nakatingin sa kaniya nang masama, ang kaniyang atensyon.“Natasha,
Pumasok ang apat na bata sa isang bakanteng silid ng restaurant. Naupo sila roon, at bakas sa kanilang mga mukha ang kagustuhang mapag-usapan ang kanilang sitwasyon. "I think all of us have guessed what was going on. We, very likely, are quadruplets," panimula ni Clayton. "Ang kwento ni Mommy sa amin ay ako raw ang panganay. Ang pangalan ko ay Clayton Perez." Itinuro niya si Nico. "Ikaw ang pangalawa." At saka bumaling kay Natasha. "Siya naman ang pangatlo." Pagkatapos ay tumingin siya kay Callie. "Her name is Callie. Siya naman ang bunso sa ating magkakapatid."Tumango si Nico at kung umasta ay parang binata na sa harap ng kaniyang kuya. "My name is Nico Fuentabella and she is Natasha.""I am very glad to meet you, Nico, Natasha," sabi ni Clayton. "Oo nga! Akala namin ay patay na talaga kayo," ani nang matining na boses ni Callie. Umiling si Nico. "Not true. Sabi ni Daddy, nang mamatay si Mommy ay binigay lang kami sa kaniya. Hindi namin alam na may mga kambal pa pala kami." Hind
Alejandro's face couldn't be painted. Malamig ang emosyong bumabalot sa mga mata nito. His entire demeanor screamed power and ruthlessness. Gayunpaman, hindi mapagkakaila ang kagwuapuhan nito kaya naman kahit sinong dumaan sa kaniyang harapan ay hindi mapigilan na mapalingon sa kaniya."Damn it," tahimik niyang mura at saka tiningnan ang relo na suot. Nauubos na ang pasensya niya kahihintay sa labas ng women's bathroom. Isang dalaga ang papasok na sana sa bathroom nang kunin ni Alejandro ang atensyon nito. "Y-Yes?" tanong ng dalaga, nanlalaki ang mga mata habang titig na titig sa kaniya. Namumula pa ang mga pisngi nito at halata ang kilig. Alejandro licked his lower lip. "Sorry for the trouble but can you please check if someone is in the bathroom? My ex—" he paused. "I mean my friend. Kanina pa siya nawawala. Sabi ay magbabanyo lang.""Okay. Titingnan ko sa loob," mahinhin na sagot ng dalaga. "Thanks," ani Alejandro at huminga nang malalim nang pumasok ang dalaga sa loob ng banyo
Napaawang ang bibig ng mga bata habang pinagmamasdan ang magandang villa sa kanilang harapan. The villa looks very old ngunit halata ang pagka-maintain nito. Animo'y isang villa sa Europe. They couldn't help but feel very excited! The villa is owned by Feliz's family, and it was sold to Klaire. Puno ng mga halaman at bulaklak ang garden samantalang sa kabilang gilid naman ay may malaking fountain. "Isn't it nice?" masayang tanong ni Feliz kay Klaire nang makapasok na silang lahat sa loob ng villa. "It is fine," wala sa sariling sagot ni Klaire habang tinutulak ang mga bagahe nila papuntang sala. "Ang hirap mo naman i-please." Umirap si Feliz pagkatapos ay napapailing na inobserbahan ang kaibigan. "What's the matter? Kanina ka pa parang balisa, Klaire."Bumuntonghininga si Klaire at nilingon ang kaniyang mga anak. "Clayton, Callie, akyat na muna kayo sa taas. You can pick your own room and clean yourselves. Mommy will follow in a while.""Yes po, Mommy," magalang na sagot ni Nico,
Klaire woke up early the next morning. Dumating na kasi ang yaya na tinanggap ni Feliz para mag-alaga sa kaniyang dalawang anak. Matapos nitong magpakilala ay iniisa-isa ni Klaire ang mga magiging trabaho nito.“Mababait po ang mga anak ko. Suwayin niyo lang sila kapag naglilikot at susundin ka nila,” paliwanag pa ni Klaire habang nagti-tyaa kasama si Manang Celi.“Wala ‘hong problema, Ma’am. Naku, sanay po ako sa mga bata at may mga apo po ako sa probinsya,” sabi ni Manang Celi at nang makarinig ng mga yapak ay napalingon sa hagdan.Nilingon ni Klaire ang dalawang batang maingat na pababa ng hagdan. A smile escaped her lips as she watched how her son guided his little sister with each step they made.“Good morning, Mommy,” bati ni Nico sa kaniya at saka niyakap siya nito.Hindi man nagsasalita ay niyakap din siya ni Callie.Hinaplos niya ang mga pisngi ng mga ito. “Nakatulog ba kayo nang maayos?”“Yes, Mommy.” Tumingin ang anak na lalaki sa kaniyang kapatid. “C-Callie smiled so much
Clayton and Callie couldn’t help but look at their Tita Sophia with disgust flashing in their eyes. Bata man ang mga isip ay alam ng dalawang bata na masama ang ugali ng babaeng gustung-gustong kunin ang loob ng kanilang Daddy—at gusto nitong kunin ang pwesto ng Mommy nila!Dahil sa babaeng ‘to kaya kinailangang lumayo ng Mommy nila at magtrabaho abroad… ito, at walang iba, ang sumira sa relasyon ng mga magulang nila.Clayton’s eyes turned cold, and Callie looked very angry too. Sinabi ng Daddy nila kahapon na hindi na hahayaan pa ang Sophia na ito na makapasok sa mansion, ngunit nagsinungaling ito!“Alejandro, bakit ganiyan ang pakikitungo mo kay Sophia? Wala naman siyang masamang intensyon. Kung may isang taong nagmamalasakit nang lubos sa mga apo ko maliban sa akin, si Sophia ‘yon!”With Donya Melissa’s support, Sophia became more confident.“Donya Melissa, huwag na po kayong magalit kay Alejandro.” Umarte itong malungkot at iniyuko ang ulo. “Baka po hindi pa sapat ang lahat ng mga
Tila ba nabuhusan ng malamig na tubig si Sophia sa sinabi ng anak ni Alejandro. She didn’t know that Alejandro’s son could be this tactless. Kung hindi lamang ito bata ay iisipin niyang may alam ito sa mga nangyari sa nakaraan.“Dear, I-I’m not being dramatic… c-come on,” sabi niya at tatayo na sana ngunit nagkunwaring nahihirapan dahil sa kaniyang leg injury.Nag-angat ng tingin si Sophia kay Alejandro at binigyan ito ng maamong titig, nagpapaawa. She wanted him to her stand up.“Help me, Ali…”Alejandro sighed. Tutulungan na sana niya si Sophia ngunit napahinto nang nagsimulang umiyak ang anak na babae. Agad niya itong binalingan at saka dali-daling binuhat.“What’s wrong, darling? Are you hurt somewhere?” nag-aalala niyang tanong sa anak at tiningnan ang mga braso nito.Humihikbing itinuro ni Callie ang kaniyang maliit na hintuturo at pinakita iyon sa kaniya.“Napaso ka ba? Let me see.” Hinaplos ni Alejandro ang mga daliri ni Callie at saka hinalikan ang mga iyon. “Does it still hu