Nasagad na ang pasensya ni Everly Golloso sa asawa niya ng tatlong taon na si Roscoe De Andrade nang mahulog siya sa pool kasama ang lantarang sidechick nitong si Lizzy Rivera. Dala ng nag-uumapaw na sama ng loob sa nangyari ay walang ngimi na pinirmahan ng babae ang divorce agreement nila. Nag-alsabalutan siya at tuluyang iniwan ang kanilang villa. Ngayong malaya na si Everly at kaya na niyang gawin ang lahat ng gusto niya, doon naman matatauhan si Roscoe na maghahabol; ang asawa ni Everly na tanging pagtanaw lang naman ng utang na loob ang dahilan para manatili sa tabi ni Lizzy. Utang na loob na hindi naman dapat sa babae ang credit kung hindi ay kay Everly. Sa panibagong yugto at realization ni Roscoe, paano niya ibabalik sa dati ang pagmamahal ni Everly? Mabayaran ba ang lahat ng hirap at mga sakripisyo niya sa bandang huli?
View More“Hindi ka pa rin ba aamin na kasalanan mo ang mga nangyari doon kanina, Everly?!”
Parang kulog na umalingawngaw ang sigaw ni Roscoe na kulang na lang ay mapatiran ng mga ugat sa kanyang leeg dala ng matindi niyang galit sa bawat sulok ng sala ng kanilang villa.
“Huling-huli ka na. Itatanggi mo pa rin?“ kulang ang salitang dismayado para ilarawan ang galit ng lalaki sa kanyang asawa na may kasama ng pagkapahiya, “Marami ang nakakita sa’yo na halos lahat ng bisita. Hindi lang iisang tao! Kaya hindi kita magawang mahalin eh! Lalo pa ngayon, huwag kang umasa na makukuha mo pa ang atensyon at pagmamahal ko na inaasam mo nang dahil dito!”
Napuno pa ng pagkadismaya ang mga mata ni Roscoe nang idugtong iyon. Parang nais na manakit nito ngunit hindi niya lang kaya na pagbuhatan ng kamay ang asawang si Everly.
“Ubos na ubos na ang pasensya ko sa’yo. Magpakatotoo ka. Aminin mo ang kasalanan mo, at baka sakali pang magbago ang isip ko. Kung hindi mo gagawin iyon, mabuti pang mag-divorce na lang tayo. Narinig mo, Everly?!” walang filter na hamon nito sa asawang matamang nakatingin na sa mukha niya.
Nangatal na ang labi ni Everly. Ilang segundong napatulala. Bakas sa kanyang mga mata ang takot. Idagdag pa doon na ilang beses napamura si Roscoe na tumatagos sa kanyang buong pagkatao. Iba ang galit nito ngayon kumpara sa nakaraan nilang mga pagtatalo at bangayan.
“H-Hindi ko nga siya itinulak. Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo? Siya ang kusang tumalon sa pool at hinila niya ako. Bakit ang hirap ‘yung paniwalaan? Dahil ba mas mahalaga siya kumpara sa akin?” mahinang sagot ni Everly na hindi mababakas ang panghahapdi ng sulok ng mga mata kahit na iyak na iyak na siya.
Nanginginig ang kanyang buong katawan. Nahulog din siya sa pool at ang lamig na dulot noon ay patuloy na nanunuot sa basa niyang suot na saplot. Hindi pa rin nawawala ang takot ng pagkahulog niya sa pool.
“Tigilan mo nga ako niyang kaartehan mo! May pangangatal ka pang nalalaman? Hindi uubra sa akin iyan. Matagal mo ng kaibigan si Lizzy at alam mo noon pa na takot siya sa tubig. Tapos sasabihin mong tumalon? Bakit niya gagawin iyon sa harap ng maraming tao? Ang sabihin mo ay itinulak mo siya!”
Napuno pa ng pagbabanta ang mga mata ni Roscoe na basang-basa na ni Everly kapag hindi siya tumigil kakatanggi. Tila ba sinasabi ng bawat pilantik ng mga mata nito na oras na may nangyaring masama kay Lizzy ay mananagot siya at siya ang may kasalanan. Hindi lang iyon, sobrang sarado na ang isipan ng lalaki.
Nabasag ang puso ni Everly sa mga bintang na iyon ng asawa. Naramdaman na niya ang pagbaba ng mainit na mga luha ngunit agad niyang pinalis gamit ang nanginginig at malamig na palad. Dinig na dinig niya ang muli pang pagkabasag ng kanyang puso na maaaring invisible sa mata ni Roscoe. Ngunit kakaiba ang sandaling iyon. Durog na durog siya at batid niyang may kailangan siyang gawin para matapos na ito. Hindi niya lubos maisip na ang lalaking inaatake siya ngayon dahil sa isang sinungaling na babae ay asawa niya. Asawa na minahal niya nang buo sa loob ng maraming taon. Bagay na naging bulag siya dahil pagkaraan ng isang taon ng kanilang relasyon ay pinakasalan niya dahil nga mahal niya. Masalimuot ang naging pagsasama nila ng tatlong taon. Kabaligtaran iyon sa araw na malaman niyang magpapakasal sila.
Panandalian lang din ang naging saya ni Everly, nalaman niya kasi na mariin ang pagtutol ng ina ni Roscoe sa relasyon nila noon ni Lizzy. Napasubo lang pala siya, hindi na magawang mapaatras pa ni Everly kahit na alam niya sa kanyang sarili na ginagamit lang siya ni Roscoe. Ang totoo ay may relasyon pa rin pala sila ni Lizzy, nagtatago lang ito sa likod niya bilang asawa. At dahil martir siya, hinayaan niya na lang na mangyari.
“Roscoe…” may pakiusap ang tinig ni Everly na halos hindi lumabas sa nanunuyo niyang lalamunan.
Patunay ang event na iyon na mas lamang pa rin ang pagmamahal nito kay Lizzy kumpara sa kanya. O tamang tanungin niya na mahal nga ba siya o minahal nga ba siya ng lalaki kahit na karampot? Nahulog ang babae sa pool na hindi niya alam kung bakit, pero nangyari iyon nang malapit siya kaya siya nito nahila. Halos ang lahat ng naroon ay concern sa kanya upang matulungan siyang makaahon, samantalang siya na nahulog din naman ay walang sinuman ang may pakialam. Iisang tao lang. Muntik na rin siyang mamatay, mabuti at nakakapit siya sa may hagdang bakal ng pool, kung saan siya bumagsak saka pa siya natulungan nang hindi napapansin ng lahat. Pinanlisikan lang siya ng mga mata ni Roscoe nang lingunin, ni katiting na pakialam ay wala sa mukhang mababasa. Balot pa rin ng poot ang pares ng mga mata nito.
‘Naalala niya na takot sa tubig si Lizzy, pero akong asawa niya hindi niya naisip na takot din naman ako.’
Ang pangyayaring iyon ang naging wake up call kay Everly. Napahilamos siya ng mukha upang tanggalin ang ilang butil pa ng tubig at upang mahimasmasan na rin sa kahibangan niya. Bakit ba siya nagtiya-tiyaga kung pwede naman niyang tapusin ang lahat ng paghihirap niya kahit na mahirap iyon sa umpisa?
Galing sila ng banquet party kung saan ay kapwa na invited at dahil sa insidente kinailangan na nilang maagang umuwi. Hindi na rin naman nakaka-enjoy iyon na mukhang nasira pa ng dahil sa nangyari. May towel na rin na nakabalot sa kaniyang katawan na bigay ng staff ng pinangyarihan. Sa tapat ng sofa na inuupuan ay naroon ang hindi maipinta pa rin ang mukhang si Roscoe. Masama pa rin ang tingin sa kanya na animo ay papatay ito. Hindi mapigilan ni Everly na tahimik na mapapalatak nang maisip ang tungkol sa kasal nila. Kasal na pinangarap niya pero pinapasakitan naman siya. Kasal na kapalit ng desisyon niya.
Tama ang Daddy niya, isang kabaliwan iyong ginawa niya at sinisingil na siya ngayon!
Nagawa niya pang suwayin ang mga magulang para lang magpakasal kay Roscoe. Tinalikuran niya ang sariling angkan para lang sa isang lalaking wala naman palang kwenta. Hindi lang iyon, nagkasakit pa ang Daddy niya at na-hospital dahil sa pagpupumilit niya ng gusto niya at hindi man lang siya nakaramdam ng katiting na konsensya dahil ipinilit pa rin niya ang gusto niya. Ngayon, masasabi niyang tama ang ama; ang pamilya niya na palaging nasa huli ang pagsisisi at sinasampal na siya ngayon ng pagsisisi niyang iyon.
“Hindi ka niya mahal. Bakit ipagpipilitan mo ang sarili mo sa kanya? Masasaktan ka lang, Everly. Maniwala ka sa Daddy. Hindi ka niya magagawang mahalin, kailanman hangga't may ibang babaeng laman ang puso niya. Bakit hindi ka na lang pumili ng ibang lalaki? Ang dami naman diyan. Mas maganda kung mahal ka niya, hindi iyong ikaw lang ang nagmamahal sa kanya. Masasaktan ka lang, hindi ka magiging maligaya.”
Walang muwang na naisip ni Everly na ang pagpayag ni Roscoe na pakasalan siya ay ang pinakamalaking pagkakamali na nagawa niya buong buhay niya. Umasa kasi siya na kanyang pagmamahal dito, kalaunan ay ang siyang tutunaw sa yelong nakabalot sa puso ng natitipuhang lalaki. Nanumpa siya sa kanyang ama na sigurado siya sa kasal na ito at hindi siya masasaktan at matatalo. Siya ang magwawagi sa bandang huli.
Kaya lang, mali nga siya…at tama ang kanyang ama. Sa pagkakataong ito aay alam niyang natalo siya.
BAGO PA MAKAPAGSALITA si Lizzy ay pumagitna na si Donya Kurita sa mas umiinit na sitwasyon at mariin na iringan at titigan ng dalawang babae sa kanyang harapan.“Hija, hindi na kailangang humantong pa kayo doon. Huwag naman sanang ganito. Huwag kang gumawa ng eskandalo sa mismong kaarawan ko. Hmm? Ako na ang nakikiusap sa’yo, Everly…” Nakahanda na sanang pumayag noon si Lizzy, dahil alam niyang hindi iyon papayagan ng Lola ni Roscoe. Magiging kontrobersyal ang kaarawan nito. Kagalang-galang pa naman ang pamilya nila, at ang sitwasyong iyon ay magbibigay ng matinding gulo. “Sige na hija, please? Huwag niyo ng palakihin pa ang isyu sa pagitan niyong dalawa.” pakiusap na rin ng ina ni Roscoe na halatang naiinis na sa naumpisahan nilang komosyon ni Lizzy doon.Lumibot na sa paligid ang mga mata ni Everly kung saan ay masusing nakatingin sa kanila ang halos lahat ng mga bisita at naghihintay ng kakalabasan ng pag-uusap nilang apat sa gitna noon. “Ano pa bang ipinaglalaban ng asawa ng ap
BAHAGYANG NARINIG NI Lizzy ang naging pakiusap ni Donya Kurita kay Everly na palampasin na lang iyon kahit na alam nitong fake talaga ang ilan sa mga regalong ibinigay niya. Kung kaya naman pakiramdam ng babae ay siya ang kinakampihan ng Donya. Ang hindi niya alam ay ayaw lang ng matandang magkagulo sa pa-okasyon niya. Gustong samantalahin ni Lizzy ang pagkakataong iyon nang sa ganun ay makuha niya pang lalo ang atensyon ng matanda kung kaya naman gumawa pa siya ng isyu para mas palalain ang sitwasyon na kinasasangkutan nila.“Lola, hindi po fake ang iba sa mga ulasimang-bato na bigay ko. Masyado lang pong mainit ang panahon kung kaya naman nalanta na ang iba habang papunta dito.” giit ni Lizzy na talagang pinanindigan ang kasinungalingan niya upang huwag lang mas mapahiya, masama ang hilatsa ng mukhang hinarap niya na si Everly. “Alam ko ang dahilan mo kung bakit mo ako pinapahiya ngayon, Everly. Nagseselos ka lang sa akin at kay Roscoe. Di ba? Aminin mo!” malakas nitong akusa na par
HINDI NA NAKATIIS pa ang matandang Donya sa kung anong kuro-kuro ng mga bisitang naroroon patungkol sa relasyon ng paborito niyang apo. Hindi pwede na mananahimik na lang siya doon at walang anumang gagawin na harap-harapan nilang nilalait si Everly at Roscoe at kung anu-anong ibinibintang dito.“Huwag nga kayong magsalita ng walang kwenta. Maayos ang relasyon ng mga apo ko!” Nanahimik ang lahat sa tinurang iyon ng matanda. Syempre naman, sino ang maglalakas ng loob na i-offend ang isang Donya Kurita De Andrade? Siya ang kagalang-galang na ancestor ng kanilag pamilya.“Everly, hindi ka naman siguro pumunta dito ng walang dala di ba?” si Lizzy iyon na bahagya pang umubo upang kunin lang ang atensyon ni Everly na hindi naapektuhan sa alam niyang nais palabasin ni Lizzy.“Oo naman. Ako pa? Hindi naman ako pupunta dito nang wala akong regalo. Hindi ko ipapahiya ang sarili ko.” sagot ni Everly na umayos pa ng tayo upang harapin lang ang mga kuryusong mata ng mga bisita roon.“Kung ganun
MARAHANG TINAPIK NG matanda ang ulo ni Desmond, dahilan upang kumalas na ito ng yakap. Para sa matanda ay hindi na rin ito iba sa kanya na kung ituring ay parang sariling apo na rin.“Ikaw naman, kailan mo ipapakilala sa Lola ang girlfriend mo ha? Hindi ka na bumabata hijo. Dapat sa taong ito ay magpakasal ka na at bumuo na ng iyong magiging sariling pamilya. Hmm?” Napakamot na si Desmond sa kanyang batok. Nahihiyang iniikot na ang paningin sa paligid. “Lola, bakit mo naman ako minamadaling mag-asawa? Hindi pa ako sawa maging binata. Dapat pala hindi na lang ako nagpakita sa’yo, tuwing nagpapakita ako palagi mo akong minamadali eh.”“Eh ano pa bang hinihintay mo? May pera ka na, stable na trabaho. Bakit ayaw mo pang lumagay sa tahimik at humanap ng magiging asawa ha? Bigyan mo na ako ng apo sa’yo, Desmond…” Natawa si Desmond na halatang bored ang Lola ng kanyang kaibigan kung kaya naman siya ang pinagtri-tripan. Mukha rin na wala pa doon si Roscoe kung kaya naman siya ang kinukulit
NAPATDA NA ANG mga mata ni Lizzy sa likod ng matanda na nagkukumahog na magtungo sa pintuan upang salubungin si Everly. Bagama't nakahinga siya sa pressure na nararamdaman niya kanina, pakiramdam niya ay nabastos pa rin siya na siya ang kaharap pero nang marinig ang pangalan ni Everly, kulang na lang ay liparin nito ang daan patungo sa labas upang sumalubong. Hindi niya tuloy mapigilan na makagat ang labi habang ginagala ang mga mata sa paligid nila. Nakuha na rin ng pangalan ni Everly ang atensyon ng ibang mga bisitang naroroon. Ano ba ang mayroon ang Everly na iyon? Mukhang mas mahalaga ang presensya ng babaeng iyon sa herbal.‘Kahit kailan, mang-aagaw ka talaga ng spotlight, Everly!’ Dahan-dahan bumukas ang pintuan ng venue kung saan ang lahat ng mga mata ay nakatuon, maging ang live camera ng mga media na pumunta na kanina ay nakatutok lang kay Lizzy. Nang makita ang pagpasok doon ni Everly, napahinga nang malalim ang halos lahat ng bisita at maging ang kanilang mga mata ay puno
SA GILID NI Lizzy ay nakatayo ang kanyang kasamang assistant na may tulak na malaking box kung saan nakalagay umano ang regalo nitong ulasimang-bato. Dalawang daan ang kulang nito, gayunpaman ay hindi iyon alintana ng babae na nakataas pa ang noo. Nang makita iyon ng mga naunang bisita ay agad na silang napatayo upang makita lang ang dala ni Lizzy na ayon sa balita ay aabot ng limang daan ang bilang. Upang punan ang kakulangan sa bilang, gumawa ng paraan si Lizzy na magawang limang-daan iyon kahit na ang karagdagang dalawang daan ay pawang mga peke. Mariing tinikom ni Lizzy ang bibig. Sumidhi pa ang kaba niya nang makitang tumapat na sa kanya ang live camera ng naturang event. Ngumiti naman si Donya Kurita sa ginawang pagbati ni Lizzy sa kanya.“Gaya po ng pinangako ko, narito ang ulasimang-bato na may bilang na limang daan, Lola Kurita.”Nagsimulang magbulungan ang mga taong naroon. Mga bulungan na hindi nakaligtas sa matalas na pandinig ni Lizzy na lalo pang na-conscious na noon.“A
NAMILOG PA ANG mga mata ni Lizzy na taliwas sa hitsura ng waiter na malapad na ang ngiti sa kanya. Inilabas nito ang listahan ng wine na umano ay nabuksan at ini-abot na iyon kay Lizzy. “Heto po ang listahan ang ng mga wine na nabuksan. Kailangan niyo po itong bayaran.”Pahaklit na kinuha ni Lizzy ang listahan ng papel at mas lumaki pa ang mata niya sa halaga noon. Pitong bote ng wine ang nabuksan at ang halaga noon ay makahulog panga rin ang laki. Oo, mayaman siya ngunit hindi niya mapigilan na magulantang sa nakadeklarang halaga noon.“Ano po ang gagamitin niyo Miss Rivera? Card or cash?” Dumilim na ang mukha ni Lizzy. Hindi na niya kaya pang magpanggap na okay lang ang lahat. Nilamukos niya ang listahan ng mga bote ng alak na nabuksan. Nagtaas at baba na ang kanyang dibdib. Hindi na maayos ang kanyang pakiramdam ng mga sandaling iyon at makikita na iyon sa kanyang mukha. Hindi na niya kayang magpanggap pa na ayos lang sa kanya ang lahat ng iyon.‘Humanda ka sa akin, Everly! Talag
MAKAILANG BESES NA umiling si Lizzy at gamit ang nangangatal na kanyang kamay ay tinawagan na ang kanilang tauhan upang malaman kung ano ang nangyari sa conversation nila ni Lord S. Imposible na wala itong history gayong kausap niya nga ito. Doon niya napag-alaman na naka-blacklist siya umano sa black market ng S Camp. Nanatiling nakatayo pa rin si Everly doon na pinagmamasdan ang pagkataranta ni Lizzy. Medyo nakakaawa ang hitsura nito pero sa palagay niya ay deserve ng babae ang mapahiya sa mismong harap niya dahil sa kahunghangan.“Lizzy—” “Shut up, Everly!” malakas niyang sigaw na sa kanya na binunton ang galit at sama ng loob. “Pwede ba huwag ka ng dumagdag pa?! Umalis ka na nga sa harap ko!” turo pa nito sa pintuan. “Alam mo Lizzy, ayos lang naman sa akin kung aaminin mo na hindi mo talaga kilala ang Lord S na iyan eh. Sa iyo na nga galing na hindi basta-bastang normal na tao si Lord S kung kaya mahirap itong makita, huwag mo ng ipilit. Naiintindihan kita. Sobrang desperada ka
ILANG ULIT NA napakurap ng kanyang mga mata si Lizzy. Nang sulyapan niya ang orasan, twenty minutes na ang lumipas. Mariin niyang kinagat ang pang-ibabang labi lalo na nang makita niyang titig na titig sa kanya ang mga mata ni Everly na naghihintay ng magiging sagot niya. Napalunok na siya ng laway. Pilit na kinakalma ang kanyang sarili dahil baka mamaya ay hindi na naman siya siputin ng sinumang Lord S na ‘to.“Maghintay ka. Kung hindi ka na makapaghintay, pwede ka naman ng umalis.” mataray niyang sagot.Nagkibit ng balikat si Everly na sa halip na tumayo ay inayos pa ang kanyang pagkakaupo. “Bakit ako aalis? Wala rin naman akong gagawin ngayon. Hihintayin ko na lang siya.” Napalabi na si Everly na pilit pinigilan ang mapangiti dahil para siyang shunga na hinihintay ang kanyang sarili na dumating doon. Siya si Lord S kaya nakakatawa talaga ang mga pinagsasabi ngayon ni Lizzy dito.“Alam mo Everly, nawe-weirdu’han na talaga ako sa’yo. Hindi naman lingid sa kaalaman mo ang relasyon n
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments