Chapter 22

Habang nagpapatuloy ang gabi, sinakay ako ni Mr. Martinez pabalik sa kotse. Hindi niya sinabi kung saan kami tutungo, pero kitang-kita sa mga mata niya ang tiwala at kumpiyansa na alam niya ang tamang lugar para sa amin. Habang nagmamaneho kami sa mga maliliwanag na kalsada ng lungsod, tila lumuwag ang tensyon sa pagitan namin. Ramdam ko na parang ibang-iba ang gabing ito mula sa mga nakaraang interaction namin sa opisina.

Pagkalipas ng ilang minuto, napansin ko na dumadaan na kami sa isang lugar na hindi ko pamilyar—mas tahimik, malayo sa gulo ng siyudad. Maya-maya, huminto kami sa harap ng isang eksklusibong rooftop bar, na overlooking ang buong lungsod. Ang mga ilaw mula sa malayo ay tila mga bituin, at ang malamig na hangin sa itaas ay nagpapaganda ng ambiance.

Pagpasok namin, pinalapit kami ng waiter sa isang pribadong booth, may magandang view ng skyline. Tahimik na umupo si Mr. Martinez, at itinuro niya ang tanawin.

"Nice, right?" tanong niya, halos bulong ang boses.

Tumango ak