Kinabukasan, maaga akong nagising. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mga nangyari kagabi—ang dinner namin ni Sebastian, ang pag-amin niya ng nararamdaman, at ang halik na iyon bago kami naghiwalay. Parang ang dami-daming nangyari sa isang gabi. Hindi ko alam kung paano ko ito haharapin sa trabaho ngayon.Pagdating ko sa opisina, tahimik lang akong naupo sa desk ko, sinusubukang mag-focus sa trabaho. Pero halos imposible dahil bawat minuto, iniisip ko kung ano kaya ang magiging reaksyon ni Sebastian. Magiging awkward ba? Magiging professional pa rin kaya kami? Hindi ko alam.Habang abala ako sa pag-aayos ng mga papeles, bigla akong nakatanggap ng message mula kay Sebastian.**Sebastian:** "Good morning, Evelyn. Let’s have a quick meeting later. I have something important to discuss with you."Napatingin ako sa telepono ko, at agad kong naramdaman ang kaba. Ano kayang pag-uusapan namin? Tungkol ba ito sa nangyari kagabi?---Lumipas ang oras, at sa wakas ay dumating na ang oras ng m
Pagkatapos ng araw na iyon, naging mas malalim ang relasyon namin ni Sebastian, pero maingat pa rin kami sa harap ng mga kasamahan sa trabaho. Tulad ng dati, nagagawa namin ang aming mga tungkulin nang walang sagabal, pero may mga simpleng bagay na dati ay hindi namin ginagawa—mga ngiti, tahimik na pagtingin, o pag-aalala sa isa’t isa na hindi maitago.Isang araw, habang abala ako sa pag-aayos ng mga dokumento sa aking mesa, pumasok si Sebastian sa opisina ko. Medyo mas maaliwalas ang mukha niya ngayon kumpara sa dati."Evelyn, I need you to come with me to an event tonight," sabi niya.Nagulat ako. "Anong event?""It’s a charity gala. It’s for one of our biggest clients, and they expect us to be there."Na-realize ko na hindi lang ito basta meeting. Ang mga ganitong event ay madalas ginaganap ng mga mayayamang kliyente ng kumpanya ni Sebastian, at malaking bagay ito para sa kumpanya."Okay," sabi ko, pilit na nagtatago ng kaba. "Anong oras tayo aalis?""Be ready by seven. I’ll pick y
Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Sebastian, tahimik akong bumalik sa mesa ko. Hindi ko maalis sa isip ko ang mga huling sinabi niya. *"I’m here."* Sa kabila ng lahat, may bahagi ng sarili ko na tila humahanap ng kalma sa kanyang mga salita. Pero alam kong hindi ko maaaring hayaan na magmadali ang mga bagay-bagay.Maya-maya’y lumapit ang aking katrabahong si Claire, may hawak na folder ng mga papeles. “Evelyn, may mga kailangan kang pirmahan para sa bagong project,” sabi niya, iniabot ang mga dokumento. “Salamat, Claire,” sagot ko, sinisikap na ituon ang atensyon ko sa trabaho. Kailangan kong mag-focus. Ang daming mga bagay na nagbabantang sirain ang katahimikan ng isip ko, kaya't kailangan kong bumalik sa ginagawa ko.Habang tinatapos ko ang mga papeles, bigla akong napatigil nang narinig kong bumukas muli ang pinto ng opisina ni Sebastian. Agad ko siyang nakita mula sa gilid ng aking mga mata, naglalakad papunta sa akin."Evelyn," sabi niya nang mahina, ngunit may kumpiyansa. "Do yo
Kinabukasan, bumalik kami sa opisina tulad ng dati, ngunit iba ang pakiramdam ko. Parang may bigat na hindi ko alam kung paano haharapin. Hindi rin nakatulong ang kaalaman na muling pumapasok sa eksena si Sophia, ang babaeng minsan nang nagpahirap kay Sebastian.Habang abala ako sa pag-aayos ng mga dokumento para sa meeting ni Sebastian, napansin kong tahimik siya buong araw. Halos hindi niya ako kinausap, at palagi siyang tila malalim ang iniisip. Alam kong iniisip pa rin niya ang tungkol sa balitang narinig niya tungkol kina Sophia at More. Gusto ko sanang tanungin siya, pero nagdalawang-isip ako. Baka ayaw niyang pag-usapan iyon.Nang matapos ang meeting ni Sebastian sa hapon, nilapitan niya ako habang inaayos ko ang kanyang mga papeles sa conference room. “Evelyn, can you stay for a while? I need to talk to you,” sabi niya, halos bulong, ngunit may bahid ng seryosong tono.Napatingin ako sa kanya. “Sure, Sebastian. Ano iyon?” tanong ko habang tinatapos ang inaayos ko.Tumayo siya
Kinabukasan, nagising ako nang maaga, ang ulo ko ay puno ng mga iniisip ko tungkol kay Sebastian. Ang mga nangyari sa huling mga araw ay tila nagbigay sa akin ng mas malalim na pang-unawa sa kung ano ang nararamdaman ko para sa kanya. Hindi ko na maitatago pa ang nararamdaman ko, at alam kong kailangan kong ipaalam ito sa kanya. Pagpasok ko sa opisina, ang pakiramdam ko ay mas magaan. Nakaupo ako sa aking mesa at naghintay na magdating si Sebastian. Ang buong umaga ay tila mabigat sa akin dahil sa anticipation. I knew I had to tell him how I felt, but I wasn’t entirely sure how to start the conversation.Pagdating ni Sebastian, agad siyang pumunta sa kanyang mesa at nagsimulang magtrabaho. Matapos ang ilang oras, nagpasya akong magtanong kung pwede kaming mag-usap ng private. “Mr. Martinez, pwede po ba tayong mag-usap sandali?”Tumango siya, nagbigay ng maliit na ngiti. “Sure, Evelyn. Sa opisina mo ba o dito?”“Dito na lang po,” sagot ko. “Kung pwede.”Naglakad kami patungo sa opisin
Pagdating ng Biyernes ng hapon, naging abala ang opisina sa mga huling detalye para sa isang malaking kliyente. Kahit papaano, magaan ang pakiramdam ko dahil natapos na ang mga mahihirap na gawain para sa linggong iyon. Habang ang lahat ay nag-aayos para sa mga susunod na linggo, nagkaroon ako ng pagkakataon na makipag-chat kay Sebastian para sa isang quick update.Pumasok ako sa opisina niya at nakita siyang abala sa pag-check ng mga email. “Sir Sebastian, may ilang updates po ako para sa proyekto,” sabi ko.“Sure, Evelyn,” sagot niya, iniwan ang kanyang laptop at umupo sa kanyang upuan. “Ano ang mga balita?”Habang nag-uusap kami tungkol sa mga detalye ng proyekto, tila may ibang pakiramdam sa hangin. Hindi ko maipaliwanag, ngunit may kakulangan ng katulad ng dati naming pag-uusap. Naisip ko na maaaring oras na upang mag-usap kami ng mas seryoso tungkol sa kung ano ang nararamdaman ko.“Sebastian,” sabi ko, tinangkang magsimula ng isang seryosong pag-uusap, “may kailangan lang po ak
Pagkatapos ng isang abalang linggo, naisipan kong maglaan ng oras para sa sarili ko. Sa araw na iyon, pagkatapos ng isang matinding meeting at ilang brainstorming sessions, tinanong ako ni Mr. Martinez kung gusto kong sumama sa kanya sa isang date."Nais ko sanang makapag-usap tayo ng personal, hindi sa opisina," sabi niya habang nag-aayos kami ng mga papeles. “Mayroon akong inihandang reservation para sa dinner sa isang magandang restaurant.”Dahil sa mga kaganapan sa nakaraang linggo, wala akong dahilan para tumanggi. Ang pagyaya niya ay tila isang magandang pagkakataon para mas makilala ko siya sa labas ng work setting. “Sure, Sir,” sabi ko, kahit na may konting kabang nararamdaman. “Ano ang oras ng reservation?”“6 PM,” sagot niya, tumingin sa akin ng may ngiti. “Magkita tayo sa lobby ng building ng alas-singko para sabay tayong pumunta.”Ngayon ay dumating na ang araw ng date. Nagbihis ako ng isang simple ngunit eleganteng dress na swak para sa okasyon. Naglagay ako ng kaunting m
Nang sumunod na araw, napansin kong nagbago ang dynamics sa opisina. Mas magaan ang pakiramdam ko ngayon na alam kong may open possibility sa aming relasyon ni Mr. Martinez, kahit na ito ay isang delicado at mahalagang aspeto. Sa kabila ng lahat ng ito, nagpapatuloy ako sa aking trabaho na parang walang nagbago.Nang magtanghali, nagdesisyon si Mr. Martinez na dalhin ang lahat ng mga pangunahing miyembro ng team para sa isang working lunch sa labas ng opisina. Ang layunin ng pagpunta sa labas ay upang makapag-brainstorm kami tungkol sa isang bagong proyekto na malapit nang ilunsad. Ang restaurant na pinili niya ay kilala sa kanilang fine dining at serene ambiance, na umaakma sa kagustuhan ni Mr. Martinez na makapag-isip ng maayos sa isang mas relaxed na setting.Pagdating namin sa restaurant, agad kong napansin ang magaan na atmosphere. Ang malalim na mga kulay at malambot na ilaw ay nagbigay ng pakiramdam ng relaxation na hindi ko naranasan sa opisina. Napansin ko rin ang pakikisalam
Sa pagpasok ng bagong taon, si Noah ay patuloy na nagtatakda ng mga bagong layunin para sa kanyang kumpanya. Sa kanyang patuloy na pagsisikap, ang kumpanya ay unti-unting lumago at nakahanap ng bagong mga pagkakataon sa merkado. Ang kanyang dedikasyon sa sustainable technology at innovation ay nagsimulang magbunga, at ang mga bagong proyekto ay nagbigay ng mga positibong resulta.Isang araw, habang nagkakaroon ng meeting ang buong team, ipinaliwanag ni Noah ang mga susunod na hakbang para sa kumpanya.“Noah, ano ang mga plano natin para sa expansion na ito?” tanong ng isa sa kanyang mga team members.“Gusto nating palawakin ang ating market reach at maglunsad ng bagong produkto na magbibigay solusyon sa current challenges ng sustainable technology,” sagot ni Noah. “Ito ang magiging susunod na hakbang natin.”Ang team ay nagbigay ng kanilang suporta sa plano, at ang lahat ay nagtrabaho ng masigasig upang matupad ang mga layunin.Sa kabila ng kanyang abalang iskedyul, hindi nakakalimot s
"Ang galing mo talaga, Noah!" sabi ni Evelyn habang niyayakap ang kanyang anak. "Nakakatuwa ang iyong mga achievements.""Salamat, Mom. Salamat din kay Dad sa walang sawang suporta ninyo," sagot ni Noah habang kinikilig sa kanyang tagumpay."Isa kang inspirasyon sa amin. Ito ang simula pa lamang ng iyong matagumpay na karera," sabi ni Sebastian, na may kasamang ngiti at pangungusap ng pagmamataas.Sa kabila ng tagumpay ng kanyang graduation, hindi nagtagal si Noah sa paghahanap ng trabaho na tumutugma sa kanyang mga pangarap. Naglaan siya ng oras upang mag-apply sa iba't ibang kumpanya at mag-network sa industriya. Sa tulong ng kanyang pamilya, nakahanap siya ng oportunidad na magtrabaho sa isang promising startup company na nakatuon sa technology and innovation."Nagkaroon ako ng interview sa isang kumpanya. Maganda ang feedback, pero kailangan ko pang maghintay ng official offer," sabi ni Noah sa kanyang mga magulang."Maghintay tayo at sana ay magbunga ang iyong pagsisikap," sagot
Pagkaraan ng mga buwan, si Noah ay tila na-acclimate na sa kanyang buhay kolehiyo. Ang pag-aaral sa Ateneo de Manila University ay naging isang bagong pakikipagsapalaran, at sa bawat araw, natututo siyang mag-manage ng kanyang oras at responsibilidad. Ang kanyang mga magulang, sina Evelyn at Sebastian, ay patuloy na nagbibigay ng suporta at pagmamalaki sa bawat tagumpay ng kanilang anak.Isang araw ng Sabado, si Evelyn at Sebastian ay nagplano ng isang family outing upang magdaos ng maliit na pagtitipon kasama si Noah. Ang kanilang anak ay umuwi mula sa campus para sa isang weekend break, at nais nilang ipagdiwang ang kanyang mga nagawa sa mga nakaraang buwan.Sa kanilang paboritong restawran sa tabi ng dagat, ang pamilya ay nagtipon upang magdaos ng isang masaya at di malilimutang pagkain. Ang lugar ay may magandang tanawin ng dagat, at ang hangin ay puno ng amoy ng sea breeze at fresh seafood."Masarap ang pakiramdam na makasama kayong muli," sabi ni Evelyn habang tinitingnan ang ka
Ang mga araw ay lumipas, at ang mga simpleng sandali ng pamilya ni Evelyn at Sebastian ay patuloy na lumalago. Ang kanilang mga bata, si Noah at ang kanilang bagong anak, ay lumalaki sa isang kapaligiran na puno ng pagmamahal at pagkakaintindihan.Sa isang Biyernes ng hapon, nagpasya silang magplano ng isang special outing para sa pamilya. Si Evelyn at Sebastian ay nagkaroon ng ideya na pumunta sa isang amusement park na ilang oras ang layo mula sa kanilang bahay. Ang ideya ay nagbigay ng excitement kay Noah at kay Evelyn, habang si Sebastian ay nag-aalala kung ang kanyang schedule ay hindi makakabasag sa plano."Pumayag ako sa lahat ng meetings para sa araw na ito," sabi ni Sebastian habang sinisigurado ang kanilang mga plano sa isang quick call. "I’m looking forward to spending time with all of you.""Salamat, Seb. Masaya ako na makakapag-spend tayo ng quality time together," tugon ni Evelyn habang inaayos ang mga gamit ng mga bata.---Pagdating nila sa amusement park, nag-uumapaw
Umaga ng Linggo, nagising si Evelyn sa tunog ng tawa ng anak. Tumingin siya sa paligid ng kwarto, makikita ang pag-aalaga ni Sebastian sa kanilang maliit na pamilya. Naramdaman niyang magaan ang pakiramdam, na parang nagising siya sa bagong simula.Lumabas siya ng kwarto at dumiretso sa kusina, kung saan natagpuan niya si Sebastian at Noah na abala sa pag-aalaga sa almusal. Ang maliit na kitchen counter ay puno ng mga paboritong pagkain ni Noah—pancakes, prutas, at gatas."Good morning, sleepyhead," bati ni Sebastian, habang binabaliktad ang pancake sa pan. "Kumain ka na. Naganda ako ng breakfast para sa’yo."Nakangiti si Evelyn habang lumapit sa counter. "Bakit hindi mo pinili ang weekend para magpahinga, ha? Parang araw-araw na lang yata tayong nasa kusina."Sebastian laughed softly. "Hindi ko yata kayang hindi magluto para sa’yo at kay Noah. Gustong-gusto ko ang ganitong bonding moment natin."Si Noah, na nasa tabi ni Sebastian, ay abala sa paglalagay ng syrup sa kanyang pancake. “
Kinabukasan, nagising si Evelyn sa sikat ng araw na pumapasok sa kanilang kwarto. Mahinahon siyang bumangon at tiningnan si Sebastian, na natutulog pa sa tabi niya. Hinalikan niya ito sa noo bago bumaba para tingnan si Noah. Nang buksan niya ang pintuan ng kwarto ng anak, narinig niyang masayang tumatawa si Noah habang naglalaro sa kama."Good morning, Mommy!" sigaw ni Noah, tumalon mula sa kama at niyakap si Evelyn."Good morning, baby. Ang saya-saya mo, ha?" Evelyn said, smiling as she picked up Noah. "Anong plano mo today?""Gusto ko pong maglaro ulit kay Daddy ng mga robot!" sagot ni Noah, ang kanyang mga mata ay puno ng saya at excitement."Of course," sabi ni Evelyn, habang inakay si Noah palabas ng kwarto. "Pero bago 'yan, mag-breakfast muna tayo. Alam kong magugutom ka niyan mamaya."Nagtungo sila sa kusina kung saan naghahanda na si Sebastian ng agahan. Nakangiti ito habang nakita si Noah na masiglang humihila ng upuan sa mesa."Looks like someone’s ready for another adventur
Kinabukasan, nagising si Evelyn na nakaramdam ng kakaibang kapayapaan. Pagdilat ng mga mata niya, nakita niyang mahimbing pa ring natutulog si Noah sa kanyang tabi. Masaya siyang pinagmasdan ang kanyang anak, ang kanyang puso ay napuno ng pagmamahal at saya. Sa kabila ng mga unos at pagsubok na dumaan sa buhay nila, ngayon ay pakiramdam niya ay buo at kumpleto na ang kanilang pamilya.Bumangon siya nang dahan-dahan upang hindi magising si Noah. Lumabas siya ng kwarto at bumaba patungo sa kusina. Pagdating doon, naabutan niyang nagluluto si Sebastian, nakatalikod at abala sa paghahanda ng almusal. Nakangiti si Evelyn habang pinagmamasdan ito. Hindi siya makapaniwala na ang dating seryosong Sebastian na halos walang oras para sa kanya noon ay ngayon ay puno ng init at pagmamahal para sa kanilang pamilya."Good morning," malambing na bati ni Evelyn habang yumakap mula sa likod kay Sebastian."Good morning, love," sagot ni Sebastian, sabay lingon at halik sa pisngi ni Evelyn. "I’m making
Kinabukasan, isang tahimik na umaga ang bumungad sa kanila. Si Evelyn ay unang nagising, hinaplos ang buhok ni Noah na masarap na natutulog sa pagitan nila ni Sebastian. Nagpasya siyang bumangon nang maingat para hindi magising ang mag-ama. Habang naghahanda siya ng kape sa kusina, narinig niyang nagising si Sebastian at bumaba mula sa kwarto."Good morning," bati ni Sebastian, sabay yakap mula sa likod ni Evelyn. Halatang presko ang gising nito, masaya at relaxed matapos ang isang araw ng kasiyahan kasama ang kanilang anak."Good morning," sagot ni Evelyn, sabay harap sa kanya para magbigay ng isang matamis na halik. "Nagising ka na agad, ha.""Well, hindi ko kayang matulog nang mas matagal kapag hindi kita kasama sa kama," biro ni Sebastian habang kinikindatan si Evelyn.Ngumiti lang si Evelyn habang ipinapasa ang tasa ng kape sa asawa. "Pasaway ka talaga. Kape muna bago mag-drama."Tumawa si Sebastian at umupo sa dining table, ininom ang unang lagok ng kape. "Ano bang plano natin t
Matapos ang kanilang usapan sa balkonahe, mas naging klaro kay Evelyn at Sebastian ang kanilang mga plano para sa hinaharap. Bagama't pareho silang abala sa kani-kaniyang mga proyekto, nagawa nilang maglaan ng oras para pag-usapan ang mas malalim na aspeto ng kanilang relasyon at ang direksyon ng kanilang buhay bilang mag-asawa.Isang araw, habang nasa opisina si Evelyn, nakatanggap siya ng tawag mula sa isa sa mga dating kaibigan nila ni Kurt. Medyo nag-alangan si Evelyn na sagutin ito, dahil sa mga alaala ng nakaraan, ngunit sa huli'y sinagot na rin niya ang tawag."Evelyn, kamusta? Long time no talk!" bati ng kaibigan sa kabilang linya."Hi, it's been a while," sagot ni Evelyn na may bahagyang ngiti sa kanyang labi, kahit na alam niyang ang pag-uusap na ito ay maaaring humantong sa mga bagay na hindi niya gustong balik-balikan."Nabalitaan ko na kasal ka na kay Sebastian Martinez. Grabe, ang laki ng pagbabago sa buhay mo! Ang galing mo naman, Evelyn.""Yeah, things have changed a l