013: Para sa 'kin

Pagkapasok nila sa mansyon ay tila nagsitayuan na ang balahibo ni Lorelei nang madatnan ang mga nakahilerang mga kasambahay suot-suot ang pare-parehas na uniform ng mga ito. Kahit ang mga lalaki na alam niyang tauhan ng pamilya ni Griffin ay nakahilera na sa tabi ng mga kasambahay.

"Welcome to Mansion de Cabanilla, young lady," sabay-sabay na wika ng mga kasambahay at ng mga lalaking nakahilera bago napapayuko na siyang tila ay nagpatayo na sa balahibo ni Lorelei. Hindi niya aakalain na magiging ganoon ang madadatnan niya pagkarating sa mansyon. Alam niyang hindi siya karapat-dapat na galangin pero ang paggalang na ibinigay ng mga ito sa kanya ay tila nagpapaluha na sa dalaga.

Si Griffin naman na nakita iyon ay napapaangat na ang sulok ng labi. Hinapit na niya ang baywang ng dalaga at saka na ito iginiya papasok sa mansyon.

"Ang sosyal naman ng mga tauhan niyo," nakabungisngis na wika ni Lorelei.

Ganoon nalang ang pagkawala ng ngisi sa labi niya nang mapansin na hindi na naman siya pi