003: Bar

"Oh. Anong nakain mo at nagyaya kang magbar? Noon naman ay ikaw palagi ang absent tapos ngayon ay ikaw na ang nagyaya. Mas nauna ka pa sa amin dito sa bar kaya nakakapagtataka ka na, Lorelei. May problema ka ba?" deritsahang bungad ni Mary nang makarating sa bar na napag-usapan nila.

Mas lalo lang umasim ang mukha ni Lorelei nang maalala ang sinabi ng Mama Matilda niya kanina. Mabilis siyang nag-order ng vodka at inisang lagok iyon, bagay na siyang ikinanganga na ni Mary. Kalaunan ay napapangiwi na ang dalaga.

"Mukhang mabigat na problema nga 'yan at nag-iinom ka," komento pa nito na tila ang sinasabihan ay ang sarili.

Nakangising umupo ang dalaga sa katabing upuan ni Lorelei at saka ito nagdesisyon na kausapin na.

"What's your problem? Come on. You can always rely on me, Lor. Nandito lang ako at ang barkada para sa 'yo," pangungumbinsi na ni Mary kay Lorelei na sabihin ang problema nito.

Napangiti lang nang mapait si Lorelei at saka nagsalita, "Ipapakasal ako ni Mama Matilda kay Mr. Smith," deritsahang anunsyo ni Lorelei at sakto namang dumating na ang iba pa nilang kasama na siyang narinig ang sinabi niya kaya doon na ito napapasigaw.

"Ano?!" sabay-sabay na reaksyon ng mga ito, bagay na siyang nagpangiwi lang kay Lorelei.

"What? Ipapakasal ka sa matanda? Naku, 'wag kang pumayag, Lorelei! Hindi ka bagay na pupuwedeng ibenta lang sa iba kapag kailangan!" naging wika nga ni Mary.

Napapikit si Lorelei at napahilamos nalang sa mukha niya. Hindi na niya alam kung ano pa ba ang gagawin. Matapos marinig ang sinabi ng ina niya kanina ay halos lahat ng lakas niya ay tila nawala. Kaya para mawala kaunti ang problema niya ay kaagad siyang nagyaya sa mga kaibigan niya na magbar na siyang mabilis namang sumang-ayon sa pangyayaya niya. Hindi niya aakalain na mas lalala pa pala iyon kapag sinabi niya sa mga kaibigan niya ang problema niya.

"Ano ba naman 'yang si Tita Matilda, kung ipakasal ka, bakit sa matanda pa? May iba namang pupuwedeng ipakasal sa 'yo, bunso, bakit kay Mr. Smith pa na halos mangisay na sa katandaan niya," wika pa nga ni Jethro na siyang ikinatawa lang ng barkada.

"Oh, ikaw nalang ang magpakasal kay Lorelei, Jeth, para maisalba mo ang bunso ng barkada," pagbibiro pa ni Mary na siyang ikinaatras na ni Jethro.

"Naku, pasensiya na, bunso, pero wala akong masyadong pera para maisalba ang kompanya niyo. Isa pa, may iba nang nagmamay-ari ng puso ko. Ayokong magalit ang bebe loves ko," nakangisi pang wika ni Jethro na ang tingin ay na' kay Devony na, bagay na siyang ikinasikmat naman ng dalaga.

"Ano? Bakit sa 'kin ka nakatingin? 'Wag kang tumingin sa 'kin kang pangit ka!" m*****a pa ngang wika ni Devony sa kabarkada na siyang ikinatawa nalang nila.

Si Jethro naman ay mapagbirong napahawak na sa dibdib niya. "Ouch," naging wika nga niya sa sinabi ni Devony. "Pero seryoso, may naglalaman na ng puso ko. Isa pa, alam kong may magagalit kapag pinakasalan kita, Lor," nakangising wika pa ni Jethro bago tinapunan ng tingin si Derek na tahimik lang na nakikinig sa usapan nila.

"What?" kompronta na nga ni Derek nang mapansin na ang paninitig ng mga barkada. Napatingin siya sa gawi ni Lorelei at nakitang nakangisi na ito sa kanya na tila ay hindi ito naniniwala sa narinig mula kay Jethro. Lingid sa kaalaman ng dalaga ay totoo palang may lihim na pagtingin ang lalaki sa kanya. Ngunit naging torpe si Derek. Ayaw niyang lumayo si Lorelei sa kanya kaya hindi siya makaamin-amin sa dalaga.

Tumayo si Derek at saka nilapitan na si Lorelei na siyang napangisi-ngisi narin, tila nalalasing na. Nakangiti niyang pinisil ang ilong nito na siyang ikinahaba na ng nguso ng dalaga.

"Maghahanap ako nang paraan, Lorei. Mag-antay ka lang," naging pangako nga ni Derek sa dalaga bago tiningnan ang mga barkada.

"Kayo na muna ang bahala kay Lorelei. May gagawin lang ako," paalam pa nga nito sa mga kabarkada bago tuluyang umalis sa lugar.

Si Lorelei naman ay napapanguso lang. Pero nang maalala na naman ang naging problema niya ay doon na siya napapabuntong-hininga.

"Let's go! Let's party! Magsaya tayo at 'wag mo munang pakaisipin ang problema na 'yan, Lor," wika pa nga ni Mary. Nang akmang pipigilan na siya ni Calvin ay sinikmatan naman niya ito na siyang ikinatimpi nalang ni Calvin at hinayaan na ang mga babae na magliwaliw sa gitna ng dance floor.

Nagsimula na silang sumayaw sa gitna ng dance floor. Dala ng kalasingan at ng alak ay tila mas naging ganado si Lorelei sa paggiling-giling sa baywang niya at ang pag-aangat ng kamay niya para mas damhin pa ang musika.

Sa kabilang banda, makikita si Griffin kasama ang mga barkada niya na siyang bigatin na sa business world. Bilang isa sa mga bigatin at kilalang CEO ng bansa ay wala dapat siyang pinoproblema dahil lahat naman ay nakukuha niya. Pera. Magarang bahay. Marangyang buhay. Babae. Pero mukhang ang pamilya lang yata niya ang magiging hadlang para sa kalayaan niya.

He was forced to bear an heir that would follow his footsteps in the business world. Dahil siya lang ang nag-iisang lalaki sa pamilya ay siya ang mas pini-pressure ng ama niya na makahanap kaagad ng babaeng mapapangasawa at nang magkaroon na ng anak na siyang magiging tagapagmana niya.

It's not a problem on him dahil may long time girlfriend siya. Si Serenity. Maganda ito at modelo sa US, matalino, mabait at higit sa lahat ay pinapangarap ng lahat ng mga lalaki sa mundo.

Griffin is lucky enough to have her on his side. But unfortunately, Serenity choose her dream over him. Gusto na niyang magpakasal sa dalaga ngunit ay palagi nitong tinatanggihan ang offer niya. Dahil mahal niya ay mas pinili niya ang pagkaintindihin ito at hintayin ito. But his father was eager to have an heir from him. At dahil ayaw pa ng girlfriend niya ang magpakasal ay halos mapunit sa dalawa ang isipan niya at hindi na alam pa ang gagawin.

"Why don't you force Serenity to marry you? Sabihin mong minamadali ka na ni Tito Charles. Baka kapag sinabi mo sa kanya iyon ay pumayag siya," suhestyon pa ni Gabriel na siyang ikinataas na ng sulok ng labi ng mga kaibigan.

"Just like how you forced Anaya, Gabriel? Ganoon ba?" panunukso pa ni Rafael na siyang ikinasalubong na ng kilay ni Gabriel.

"Hindi ko siya pinilit na pumasok sa buhay ko, Rafael. Binili ko siya mula sa mga taong walang awa sa kanya," depensa pa ni Gabriel sa kanyang sarili na siyang ikinahalakhak lang ni Rafael.

"Marami namang mga babaeng minamaltrato at inaabuso, ah? Pero bakit si Anaya lang ang binili mo at hindi na ang iba?" pang-iintriga na ni Rafael na siyang mas lalong ikinasalubong ng kilay ni Gabriel.

Si Nicholas na siyang nakikinig lang sa usapan ay napapailing na. "Parang hindi ko gusto ang pakatutunguhan ng usapan na 'to, ah?"

Si Griffin naman na nakikinig sa usapan ng barkada ay napakuha ng isang baso na may alak at saka iyon deritsahang nilagok. Tumayo siya at nagpunta na sa dance floor. Doon ay napasabi na siyang hahayaan niya ang tadhana sa kung ano ang ibibigay na solusyon nito sa kanya.

Samantala, si Lorelei naman ay halos nalunod na sa kalasingan. Nagpatuloy siya sa pagsasayaw. Maraming nakipagsayaw sa kanya. May iba na kung saan-saan na napupunta ang kamay sa katawan niya. Namimili siya ng taong alam niyang sisira sa pagkababae niya dahil wala na naman siyang kinabukasan pero dahil wala siyang tipo ni isa sa mga nakasayaw niya ay umusog siya sa unahan para maghanap ng lalaking papasok sa panlasa niya.

Nasa kalagitnaan siya ng pagsasayaw niya nang may biglaang nakipagsayaw sa kanya. Hindi niya na sana papansinin iyon at makikipagsayaw lang nang marinig niya ang baritonong boses nito na tila ay nagpakiliti sa pagkababae niya.

"Hey. Alone?" baritonong tanong ng isang estranghero sa kanya na siyang tila nagpatibok sa puso niya. Napatingala si Lorelei sa mukha ng lalaki at doon ay napapanganga sa kaguwapuhang taglay nito. Doon ay napapangisi na si Lorelei at napasabi na sa sarili na nakita na nga niya ang lalaking gusto niyang sumira sa pagkababae niya.

"Take me away and do whatever you want. I don't have a tomorrow anyway."