Chapter 003

Matapos lumikha ng ingay sa pintuan, alam na niyang narinig iyon ng magkausap sa loob at marahil nagdududa na ang mga ito, lalo na si Alona sa pagkatao niya. Baka nga isinuplong na siya nito sa kausap, sa loob-loob niya. Bigla siyang sinaklot ng matinding takot. Dahil doon nagmamadali siyang tumakbo palayo sa pintuan ng silid na iyon at tumakbo sa hallway na tinutumbok ang direksyon ng labasan.

‘Kailangan ko ng makalayo dito.’ Usal niya sa sarili habang natakbo.

Habang tinatakbo ang hallway ay may natanaw siyang makakasalubong na papalapit na lalaki. Agad siyang nagmenor at dahan dahang lumakad na walang lingun-lingon sa gilid sa gawi ng papalagpas na lalaki.

Pagkalagpas na pagkalagpas ng lalaki ay muli na naman sana siyang tatakbo ng biglang marinig niya ang boses sa likuran.

“Ikaw po ba ang driver ng resort?”

Narinig niyang tanong ng boses babae sa kakalagpas lamang na lalaki, na kung hindi siya nagkakamali, boses iyon ni Alona.

‘Sinusundan ba niya ako?’ Lalo siyang kinabahan.

Binilisan niya ang paghakbang sa hallway upang marating agad ang labasan habang abala pa ang dalawa sa pag-uusap.

“Naroon po siya sa silid ng anak namin, room 205 po, pwede nyo po sya puntahan doon.” Narinig niyang pagpapatuloy nito.

Lalo niyang binilisan ang mga hakbang nang maulinigan niyang humakbang ng papalayo ang lalaki, ngunit may mga yabag na papalapit ng papalapit at tila ba hinahabol siya. Binilisan niya lalo ang mga hakbang at nagulat pa siya nang marinig ang mga patakbong yabag nito.

“Ahtisa! Wait!” Hindi na rin ito nakatiis at tinawag na siya. Napahinto naman siya sa paglakad ng mabilis. Lilingunin na nya sana ito ngunit mas nauna pa itong makarating sa gawi ng kanyang harapan.

“Akala ko ba magtoilet ka lang?” Bungad nito sa kanya habang humahangos.

“Kailangan ko na umuwi eh.” Katwiran niya at akma na siyang tatalikod nang biglang hawakan siya sa kamay ni Alona.

“I…Ikaw ba yong babaeng niregalo daw?” Biglang naitanong nito. Ikinagulat naman niya ang tanong na ito dahil hindi niya iyon inasahan, at isa pa hindi niya rin iyon alam. Hindi niya alam na iniregalo siya dahil ang alam niya dinala siya doon ng kaibigang si Angela para mag host ng birthday program at hindi para maging regalo.

“Hi… hindi ko alam ang sinasabi mo!” Tanggi niya dito dahil ‘yon naman talaga ang alam niya.

Hinila ni Alona ang kanyang kamay at mahigpit niya iyong hinawakan.

“Kakampi mo ako, magsabi ka lang tutulungan kita.” Pag-aalo nito. “Kung kailangan mo ng hustisya sabihin mo rin sa akin matutulungan kita. Sabihin mo sa akin kung ano ang ginawa nila sa iyo. Tutulungan kita sa abot ng aking makakaya.”

Pagsusumamo nito habang nakatitig sa kanya, na hawak pa rin ang kanyang kamay, habang siya naman ay unti-unti ng nangingilid ang luha sa mga mata. Hindi iyon nakaligtas sa mga mata ni Alona kaya agad niyang hinila si Ahtisa at humakbang silang magkasabay palabas ng hospital. Nagtataka naman si Ahtisa sa ikinikilos nito, pero umayon na rin siya dahil nararamdaman niya na may concern ito sa kanya. Sa likod ng hospital, malapit sa parking area nakarating ang dalawang babae.

“Inabuso ka ba sa resort? Anong ginawa nila sa iyo?” Bakas ang pag-aalala sa tanong nito, na siyang naging dahilan kaya tuluyan na niyang pinawalan ang mga luhang kanina pa niyang pinipigilang tumulo.

“Alona,” Panimula niya kasunod ang malakas na hagulgol. “Tulungan mo ako, gusto ko ng makauwi tulungan mo ako!” Bakas ang takot sa kanyang gumagaralgal na boses kasunod ang mga paghagulgol. “Ang sabi nila magpart time ako doon as host pero niloko nila ako! Niloko nila ako! Demonyo sila! Mga hayop sila!” At mas lalo pa siyang humagulgol.

Dito na may kung anong kurot na naramdaman si Alona sa kanyang puso. Awang awa siya sa babaeng umiiyak sa harapan niya. Hindi man nito aminin siguradong inabuso ito, sa hitsura pa lamang ay nakasisigurado na siya, lalo pa nang malaman niyang may iniregalo pa lang babae sa loob ng resort.

‘Pero sino ang nagregalo at para kanino siya iniregalo?’

Hindi naman pwedeng sa birthday boy na anak ng amo niya dahil ang alam niya ay may girlfriend ito na isang sikat na model. Maaari kayang may stag party na ginaganap sa nasabing resort na kasabay ng birthday party ng anak ng amo niya at ang babae ang iniregalo sa groom at mga kasama nito at pinagpasa-pasahan siyang abusuhin ng mga ito? Ngunit matanda na ang taong pinalo ng flower vase at ito ay personal secretary ng may-ari ng resort, hindi ito maaaring maging isang abay sa kasalan.

‘Hindi kaya pati mga ninong sa kasal nakitikim din sa ‘regalong babae’

Napasinghap pa si Alona sa isiping iyon.

‘Kung gayon ay grabe naman ang pinagdaanan ng babaeng ito, deserved ng lalaking iyon ang mahampas sa ulo.’

Mabilis na hinubad ni Alona ang suot na cardigan at isinuot iyon sa kanya.

“Here, isuot mo ito.”

Hinubad din nito ang suot na slippers at inilapag iyon sa harapan ng mga paa niya.

“Gamitin mo na rin ito.”

Matapos no’n ay bahagya nitong inayos-ayos ang magulo niyang buhok,

“Wait,,,”

Pagkasabi niyon ay hinubad nito ang suot na headband sa ulo at isinuot iyon sa kanya.

“Yan hindi na magulong tingnan ang buhok mo.”

Pagkatapos siyang ayusan, dumukot ito sa bulsa at mula doon inilabas ang isang wallet.

Nagulat pa siya nang mula doon ay maglabas ito ng maraming paper bills at iniabot iyon sa kanya.

“Here, tanggapin mo ito. Wag mo ng tanggihan dahil alam kong kailangan mo. Ikukuha na kita ng taxi.” Pagkasabi nito ay agad na inilabas nito ang cellphone mula sa isa pang bulsa nito, saka saglit na nagtipa doon.

“Ilang saglit lang darating na yong cab na kinontak ko. ‘Wag kang mag-alala, wala akong nakita, wala akong narinig. Walang makakaalam na nagkakilala tayo. Kahit asawa ko hindi ko hahayaang may malaman tungkol sa iyo. Dito man lang mabayaran ko ang pagliligtas mo sa buhay ng anak ko. Utang ko ‘yon sa iyo. Basta kapag may pagkakataon ka please call me or contact me on my F******k, or just text me or contact my number, hihintayin ko.”

Maya-maya nga ay dumating na ang taxi na kinontak nito at pumarada iyon sa mismong harapan nila, Saka bumukas ang pintuan sa likuran.

“Sige na sumakay ka na.”

Nagmamadaling iginiya na sya ni Alona papasok subalit muli siyang lumabas at mahigpit na yumakap dito.

“Salamat! Hinding hindi ko ito makakalimutan! Maraming salamat! Iniligtas mo ako! Maraming salamat!” Umaagos ang luhang usal niya habang mahigpit pa ring nakayakap kay Alona. Si Alona naman ay buong higpit ding tumugon ng yakap dito.

“Utang ko rin sa iyo ang buhay ng anak ko kaya gagawin ko ang lahat makabayad lang sa iyo ng utang na loob.” Saka ito bumitaw sa pgkakayakap.

“Sige na sumakay ka na.”

Pagkasakay niya sa loob ay nag-abot ng nasa halagang tatlong libong piso si Alona sa driver.

“Pakihatid po siya sa address na sasabihin niya. Kapag kulang pa iyan, balikan niyo ako dito sa hospital.” Iyon ang huli niyang narinig bago tuluyang isara ng driver ang bintana sa harapan. Kumakaway pa ito sa kanya habang papalayo ang sinasakyang taxi.