Chapter 1

"Sergeant Sanchez, iwanan mo na ko rito. Iligtas mo na lang ang sarili mo. Hindi ko na kaya pang tumakbo. Nanghihina na ako at marami ng dugong nababawas sa akin. Nanlalabo na rin ang aking paningin," hinahapong turan ni Corporal Rojen Santiago.

"Hindi, Santiago. Hindi kita iiwanan dito. Sabay tayong bababa ng bundok, magpakatatag ka lang. Alam ko na may darating na tulong sa atin. Maniwala ka sa mga kasamahan natin. Sigurado akong ililigtas nila tayo," saad ni Sergeant Dixson Sanchez na hinihingal na rin sa pagod.

Nagpahinga na muna silang dalawa sa nakita nilang maliit na bukana ng kweba na hindi na rin pwedeng pasukin pa dahil sa kipot ng daan papasok. Kaya nakuntento na lang silang magtago muna sa bandang bungad ng kweba na natatakpan lang ng mataas na talahib.

Hinubad ni Dixson ang suot niyang damit at pinunit iyon. Itinali ng mahigpit ang tela sa mga sugat ng kasama niyang sundalo. Natamaan ng bala ng baril ang tagiliran ng kanang hita nito at may tama rin sa isang braso niya si Corporal Santiago.

"Makinig ka sa 'kin, Sergeant. Mababalewala ang ginawa nating pagtakas kanina sa kuta ng mga rebelde, kung kahit isa sa atin ay walang mabubuhay. Magiging pabigat lang ako sa iyo, dahil sa kalagayan ko. Kaya iwanan mo na ako rito!" Pagpapaintindi pa ng kapwa sundalo ni Dixson sa kanya.

Iniiling ni Dixson ang ulo niya. "Magkasama tayong tumakas sa kuta ng kalaban Santiago, kaya magkasama tayong makakalabas sa bundok na ito. Konting tiis pa at darating din ang mga kasamahan natin. Naniniwala akong babalikan nila tayo."

"Ang tigas ng ulo mo, Sergeant! Nakikita mo naman ang kalagayan ko ngayon, pero pinipilit mo pa rin ang gusto mo. Hindi mo ba nauunawaan na pagod na ako at hindi ko na kayang takbuhan ang mga kalabang humahabol sa atin. Ayokong maging pabigat pa sa iyo, Sergeant. Sa ating dalawa ikaw ang may malaking chance na makababa ng bundok. Kung makakatakas ka sigurado akong mababalikan mo ako rito. Hindi man siguradong buhay, kahit ang katawan ko na lang maibalik mo sa pamilya ko." matapang na saad ni Corporal Santiago.

Batid kase nilang dalawa na kung mapapatay sila ng mga rebelde ay susunugin din ang kanilang mga katawan. Katulad ng ginawa sa iba nilang mga kasamahan na napatay sa engkwentro.

Ganun ang ginagawa ng mga rebelde sa katawan ng mga sundalong napapatay nila.

Napabuntong hininga si Dixson. Naiintindihan naman niya ang kasama niya, ayaw lang talaga niya na maiwan si Santiago. Saglit siyang nanahimik at nag isip.

Nakangiwing napahawak sa hita niyang tinamaan ng bala si Corporal. Napaungol din ito sa sakit na nararamdaman kaya napabaling ng tingin sa kanya si Dixson.

Halata sa mukha ng binata ang pag aalala niya para sa kasamahan.

"Kung iiwan kita dito, maipapangako mo ba sa akin na kahit na anong mangyari ay hindi ka lalabas dito hanggang walang dumarating na tulong sa iyo, Santiago?"

"Pangako, Sergeant. Mag iingat ka!" walang pag- aalinlangang sagot sa kanya ni Santiago.

Naghahabol na ng hininga ang lalaki at dama ni Dixson ang paghihirap nito.

"Babalikan kita, Corporal. Mag iingat ka rin."

Binunot ni Dixson ang baril na nakaipit sa suot niyang pantalon at tiningnan kung ilan na lang ang bala ng baril.

"Ito, apat pa ang bala nito. Gamitin mo kung kinakailangan." saad ni Dixson at ipinahawak ang baril kay Santiago.

Tinanggihan si Santiago ang baril at ibinabalik kay Dixson. "Mas kakailanganin mo ito, Sergeant. Maraming kalaban ang makakasagupa mo, paglabas mo rito."

"Santiago, wag mo akong alalahanin. Magaling ako sa self defense, black belter ako sa taekwondo at martial arts. Ikaw, itong baril lang ang magiging depensa mo ngayon." litanya ni Dixson at tinanggap na rin ni Santiago ang baril.

"Dito, nandito sila..," dinig nila Dixson na sigaw ng isa sa mga humahabol sa kanilang kalaban.

"Malapit na sila sa atin. Umalis ka na, Sergeant Sanchez."

Nagdadalawang isip naman si Dixson kung iiwanan pa ba niya si Santiago.

"May patak ng dugo rito at sariwa pa, kaya hindi pa sila nakakalayo. Sundan ninyo ang mga patak ng dugo." aning saad at utos ng isang lalaking malakas ang hinala ni Dixson na isa sa mga may mataas na rango sa mga rebelde.

"Ka Terong, dito sila dumaan." muling sigaw ng kalaban na naririnig nila Dixson.

Mabilis na kumilos si Dixson at nagpaalam kay Santiago. "Mag iingat ka, Sergeant Sanchez." bilin ni Santiago.

"Ililigaw ko ang mga kalaban gamit ang dugo ko. Magpapahabol ako sa kanila upang makalayo sila dito, kaya wag kang lalabas." bilin din ni Dixson.

Maingat at mabilis ang mga galaw ng binatang sundalo. Kumuha siya ng mga malalagong halaman na pangtabing pa sa kinalalagyan ng kasama niya.

Bahagya na siyang lumayo sa lugar at sinugatan ang braso niya gamit ang kutsilyo. Sinadya niya iyon ipatak sa mga dinaraanan niya palayo sa pinagtataguan ng kasama niya.

Tumakbo siya ng mabilis at napahinto siya ng takbo ng marinig niya ang palitan ng putok ng baril at ang malakas na sigaw na pagdaing ni Santiago sa sobrang sakit.

Muling nakarinig si Dixson ng ilang magkakasunod na putok ng baril at hindi na niya narinig pa ang pagsigaw ni Corporal Santiago.

Batid na niyang tinapos na ng mga rebelde ang buhay ni Santiago.

Muli siyang tumakbo, ngunit may nakakita na sa kanyang kalaban kung saan siya papunta. Hinagisan siya ng granada na naiwasan niya ng makapagtago siya sa malaking bato.

Hinabol na siya kaya sunud-sunod na putok ng baril ang narinig niya. Tinamaan ang kaliwang binti niya at ang isa niyang braso. May ilang daplis din ng bala ang tagiliran ng katawan niya. Bumagal ang takbo ni Dixson at napahinto siya ng mapansin niyang nasa tuktok siya ng isang talon. Pinag-iisipan niya kung anong gagawin niya ng marinig niya ang tawanan ng mga rebeldeng pinanood na pala siya.

"Ano na ang gagawin mo Sergeant? Wala ka ng matatakbuhan pa, dead end na." nakangising wika ng lalaking sa tingin ni Dixson ay lider ng mga humabol sa kanya.

Pasimple niyang sinulyapan ang talon. Malakas ang pressure ng tubig hindi siya sigurado kung mabubuhay pa siya kapag tumalon siya.

"Hindi mo ba kayang tumalon sa talon? Gusto mong tulungan ka na namin, Sergeant?" muling saad ng lalaking nagsalita kanina at nagtawanan muli ang mga kasama nito.

Dalawa lang ang pagpipilian ni Dixson. Ang pagtalon sa falls na rumaragasa ang tubig o ang magpahuli sa mga rebeldeng alam niyang pahihirapan muna siya bago patayin.

Nagulat ang mga rebelde ng makita nilang tumalon si Dixson at agad din silang lumapit sa kinatatayuan ni Dixson kanina upang paputukan ng bala ng baril ang ibaba ng talon, kahit hindi na nila nakikita ang katawan ng sundalo.

Tinamaan pa rin ng dalawang bala ang katawan ni Dixson kahit na nasa ilalim na siya ng tubig. Nagkulay pula ang tubig ng humalo ang dugo ng binata sa tubig ng talon. Nakita iyon ng mga rebelde kaya sigurado silang hindi na mabubuhay pa ang sundalo.

"Ka Terong, tinamaan siya ng bala," wika ng isang rebelde.

"Tara na, hindi na mabubuhay yan. Bumalik na tayo sa kuta natin." seryosong turan ni Ka Terong na lider ng mga rebelde.

Nawalan naman ng malay si Dixson ng tamaan siya ng bala sa katawan.