Chapter 3

"Hindi kaya napapraning ka lang Yanna? 'Yan siguro ang epekto ng pagiging writer mo. Kailan ka ba titigil sa pagsusulat mo? Aba ay naka-graduate ka na ng college pero parang wala ka pang balak na tulungan ang Daddy mo sa inyong negosyo." magkakasunod na tanong ng tiyo ni Yanna.

"Hindi pa ko ready mag opisina, Tiyo. Malakas pa naman si Dad, hindi pa niya kailangan ang tulong ko. Nag asawa pa nga di ba! Pasalamat na lang ako at menopause na ang pinakasalan niya. Wala akong magiging half-sibling." natatawang sagot ng dalaga.

Natawa at nailing ang ulo ni Tunying sa sinabi ng dalaga.

Sumeryoso si Yanna. "Tiyo Tunying, may sasabihin ako sa 'yo, wag mong sasabihin sa iba ha!"

"Sabihin mo na," utos ni Tunying kay Yanna.

"Bago magpakasal si Dad kay Tita Amanda ay nailipat na ni Daddy sa pangalan ko ang ibang ari-arian na naging conjugal property nilang dalawa ni Mommy. Pero hindi pa isinama ni Dad ang bahay. Nangako naman si Dad na sa akin naman niya iyon ipapamana balang araw at ang kalahati ng share niya sa kumpanya." Tiwalang pagpapabatid ng dalaga sa tiyuhin.

"Mabuti kung ganun! Alam ba ng madrasta mo?"

"I don't know, kailangan ba niyang malaman? Hindi pa sila kasal ni Dad ng magdesisyon si Daddy na ibigay na ang ilan sa mamanahin ko." wika ni Yanna na nagkibit balikat pa sa harapan ng tiyuhin.

"Sabagay! Pero sana hindi mo iyon maging problema balang araw." komento ni Tunying.

"Hindi naman po siguro, Tiyo. Inaalala ko lang na baka hindi na sa akin ibigay ni Dad ang bahay na puno ng alaala namin ni Mommy ng dahil kay Tita Amanda."

"Huwag mo na munang isipin 'yan, Matagal pang mabubuhay ang iyong ama. Kumain ka na ba ng tanghalian? Kung hindi pa ay iinitin ko ang pagkain na natira kanina." pag iiba na ng usapan ni Tunying.

"Bago ako nagpahatid dito, kumain ako sa bayan at namili na rin ako ng ilang de lata at frozen food. Baka kase sabihin mo hindi man lang kita pinasasalubungan ng kahit na ano."

"Sus, ikaw rin naman ang kakain ng mga yan!" saad ng tiyo ni Yanna na muli niyang ikinatawa.

"Tiyo, ibinili kita ng mga bagong damit. Binilhan ko rin sina Manang ng pasalubong. Nasa loob ng maleta, mamaya ko po ibibigay."

"Nag abala ka pa, salamat!"

"Napansin ko po kase na iilan lang ang damit ninyong sinusuot, kaya naisip kong ipamili na kita."

"Ah! Marami akong damit na maayos at bago pa sa cabinet. Mga padala sa akin ng pinsan mo. Hindi ko lang naisusuot dahil wala naman akong pag gagamitan. Madalang din kase ako magpunta ng bayan."

"Madami naman pala, itapon na ninyo mga damit ninyong luma na."

"Mukha na ba akong pulubi sa suot ko?" natutuwang tanong ni Tunying.

"Hindi naman po, Siguro gusto ko lang makitang maayos ka palagi, Tiyo. Baka sakali rin na may magkamali pang magandang babae sa inyo." nagbibirong sagot ni Yanna.

"Sino nagsabi sa iyo na walang nagkakamali? Maraming ngang chicks na lumalapit, ayoko lang!"

"Nice, ang yabang ng tiyo ko! Hirap bang maging pogi, Tiyo Tunying?" natatawang saad ni Yanna.

"Pasaway na bata! Wala kang bilib sa akin. Hindi ka gaganda ng ganyan kung pangit ang lahi namin ng iyong ina, Yanna."

"Uy napikon ang pinakapaborito kong tiyo," wika ni Yanna.

"Ako na lang ang tiyuhin mo Yanna at wala ng iba. Baby ka pa ng namayapa naman ang kapatid na lalaki ng Daddy mo." seryoso kunwari na sagot ni Tunying sa pamangkin.

"Ay oo nga pala!" bulalas ni Yanna na ikinahalakhak nilang mag tiyuhin.

"Magpahinga ka na sa dati mong silid. Ikaw na ang maglinis at wala pa si Rita, hinatid ang apo niya sa paaralan. Mamaya pa ang balik ng mag lola."

"Oh! may apo na pala sina Manang Rita na kasama dito, kailan pa? Ilang buwan lang akong hindi nakapunta dito may bata na kayong kasama."

"Anak ng panganay nila Rita ang bata. Lumuwas ng Maynila ang magulang at pansamantalang pinaalaga muna kina Dencio ang apo nila. Isang buwan pa lang mahigit dito si Junior. Ang gusto ko nga ay dito na lang ang batang iyon."

"Goods, may makakasama akong bata sa pamamasyal."

"Kakasabi mo lang Yanna na hindi ka lalabas ng bahay."

"Hindi ko sinabi na hindi ako mamasyal paminsan-minsan."

"Huwag matigas ang ulo, Yanna. Kapag napahamak ka dito sa poder ko, panigurado na ako ang sisisihin ng Daddy mo. Hindi mo naman gustong mangyari iyon di ba?!"

"Sige na po, hindi na nga ako lalayo dito sa bahay." magalang na saad ng dalaga.

Nagpaalam si Yanna na magpapahinga na muna dahil napagod siya sa byahe.

Pagsapit ng hapon ay nagising si Yanna sa ingay ng bata at tahol ng aso. Sumilip si Yanna sa bintana at nakita niya ang batang lalaki na nakikipaglaro sa mga aso ng tiyo niya.

"Boy, ikaw ang apo ni Manang Rita at Manong Dencio?" tanong niya sa bata na nahiya ata sa kanya kaya tumakbo palayo.

Lumabas siya ng silid at nakita niya sa kusina si Manang Rita na kinakausap ang batang lalaki.

"Naingayan ka ba sa apo ko, Yanna? pasensya ka na at hindi alam nitong si Junior na narito ka." sambit ng Ginang ng mapansin ang presensiya niya sa pinto ng kusina.

"Okay lang, Manang. Kanina pa po ba kayo dito? si Tiyo po?"

"Mag iisang oras na kaming nakabalik. Ang tiyo mo ay nasa palayan kasama si Dencio. Bilin ng tiyo mo na ipagluto ka ng meryenda at hindi ka raw kumain ng tanghalian dito. May bago kang isusulat na nobela?"

"Opo, Manang Rita. May dalawa akong story na tatapusin. Mas gusto kong dito magsulat, tahimik. Sinabi sa iyo ng Tiyo ko kung ilang linggo ako dito?"

"Sinabi niya, medyo matagal ngayon ah! May tampo ka na naman daw sa ama mo."

"Si T'yong talaga, sinabi rin sa inyo ang problema ko." angal na saad ni Yanna.

"Sanay na kami sa iyo, Yanna. Sa tuwing pupunta ka naman rito ay nagkakaroon kayo ng alitan ng ama mo." turan ng ginang sa dalaga.

"Ganun talaga, Manang. Papalipas lang po ako ng sama ng loob." nakangiting wika ni Yanna.

"Wala ka bang mga kaibigan na mapupuntahan?"

"Mayroon naman po. Mga busy na sila sa work nila at gusto kong magpaka-introvert po muna pansamantala."

"Akala ko ay wala kang kaibigan, kaya dito ka naglalabas palagi ng sama ng loob at idinadaan mo lang sa pagsusulat," saad ni Manang Rita.

Hindi na nagpaliwanag si Yanna sa ginang.

"Junior, magpalit ka na ng damit mo ng malabahan ko na yang uniporme mo," utos ni Manang Rita sa apo nito na hindi pa napapalitan ang school uniform na suot.

Napansin ni Yanna na listo ang batang lalaki. Madaling utusan at hindi maangal.

"Matatagalan pa po ba sina Tiyo sa palayan?" tanong ni Yanna.

"Mamaya pa ang balik ng mga yun, bakit?"

"Naiinip po kase ako. Baka pwede na magpasama ako sa apo mo sa ilog, Manang."

"Bilin ng tiyo mo sa iyo na wag kang lalayo dito di ba?"

"Hindi naman kami magtatagal. Kasama ko naman ang apo mo. Sige na Manang, pumayag ka na. Pangako, saglit lang talaga kami. Gusto ko lang maglakad-lakad muna."

"Sige, bilisan mo at sandali lang kayo ni Junior sa ilog. Luto na ang nilaga kong saba na saging baunin n'yo na lang ni Junior." pagpayag ng ginang.

"Apo, samahan mo ang pamangkin ng Manong Tunying mo sa ilog. Huwag kayong lumayo, dito lang kayo sa malapit." bilin pa sa apo ni Manang.

Kumuha ito ng nilagang saba sa kaldero, ibinalot muna sa dahon ng saging bago ipinasok sa plastic at ibinigay kay Yanna.

"Salamat po!" wikal ni Yanna.

"Sige po, La. Halika na ate," sambit ng batang si Junior.

"Huwag kayong magpapaabot ng dilim. Umuwi kayo agad ng hindi kayo mapagsabihan ni ka Tunying."

"Alam ko po Manang Rita, takot ko lang na pauwiin ako agad ng tiyo ko sa Maynila." pabirong sagot ng dalaga.

"Ate, okay lang po ba na isama natin si Blacky?" tanong ng bata na hawak ang tali ng itim na aso.

"Sige, mas okay nga na kasama natin si Blacky."

"Narinig mo yun, Blacky? Pumayag si ate na isama ka.namin." bigkas ng batang halatang masaya na aalis silang dalawa na kasama ang aso.

Sumunod si Yanna sa bata ng maglakad na palabas ng bakuran. Nakipagkwentuhan siya kay Junior habang binabaybay nila ang daan patungong ilog. Nalaman niyang dose anyos na pala ang bata.

Nang matanaw na ni Yanna ang ilog ay tumakbo na siya roon at nagtampisaw.

Binitiwan naman ni Junior ang tali ng aso at nakipagbasaan na kay Yanna.

Hindi pa sila nagtatagal sa lugar ay napansin ng dalaga si Blacky na may tinatahulan at iniikutan sa isang lugar. Dahil medyo malayo sa pwesto nila ay nagpasama siya sa bata na lapitan si Blacky.

Napatakip ng kamay sa bibig niya si Yanna ng makita niyang katawan pala ng isang lalaking walang malay ang tinatahulan ng aso.

Mabilis siyang lumapit upang alamin kung humihinga pa ang lalaki. Nakita niya kaseng may mga pasa at sugat ito sa mukha. Itinihaya niya ang nakadapang katawan at idinikit niya ang tainga niya sa kaliwang dibdib ng lalaking walang malay at pinakinggan niya ang pagpintig ng puso nito.

"Ate, buhay pa po ba?" tanong ni Junior sa kanya.

"Buhay pa siya, Junior. Bumalik ka sa bahay sabihin mo sa lola mo at kina Tiyo na may nakita tayong lalaking sugatan. Bilisan mo, maghihintay ako rito. Hindi natin kayang dalawa na bitbitin ang taong ito," saad at utos ng dalaga sa apo ni Manang Rita.

"Sige ate Yanna, dito ka lang. Hihingi ako ng tulong." sambit ng bata.

"Bilisan mo, Junior. Sana mailigtas pa natin ang lalaking ito," pahabol na wika ni Yanna sa bata na tumatakbo na pabalik sa bahay ng tiyuhin niya na kasama ang aso.