Married to the Billionaire

Married to the Billionaire is written by Miss_Terious02This story is a work of fiction. Names, places, characters, and all incident are product of author's imagination. Any resemblance to actual event, person, living or dead is entirely coincident.PLAGIARISM IS A CRIME!WARNING! R-18.Some scene may not suitable for young readers.WARNING!Ang story na ito ay ang pinaka-unang ginawa ko. Kaya sorry na kaagad sa mga chapters na mababasa niyo. This story is also in Dreame.Facebook: Rovelyn Ogayco Twitter: Miss_Terious02IG: Miss_Terious02Dreame: Miss_Terious02Hinovel: Miss_Terious02Novelcat: Miss_Terious02Thank you so much!©Miss_Terious02

Pagdating ko sa school ay agad na akong lumabas ng sasakyan. Hindi ko na hinintay na pagbuksan pa ako ng Manong Kiko dahil ilang minuto na lang ay late na ako. Lakad-takbo na ang ginawa ko papasok sa loob hanggang sa makarating ako sa classroom. Pagpasok ko ay agad kong nakita si Jessa at Carlo. Kumaway sila sa akin kaya agad akong lumapit sa kanila. "Muntik ka na ma-late." Pabulong na sabi ni Jessa nang makaupo ako sa pagitan nila. "Pasensiya naman. Late lang naggising." Turan ko. "At bakit late ka naggising?" Mataray na tanong ni Carlo sa akin. Isa siyang bakla ngunit itinatago niya ang totoong siya sa kaniyang mga magulang. Tanging sa amin lang na mga kaibigan niya pinapakita ang pagiging babae niya dahil malalagot siya sa kaniyang mga magulang kapag nalaman ang totoo."Wala. Nag puyat lang." Turan ko. Magsasalita pa sana si Carlo nang napatingin kami sa pintuan at pumasok doon ang kanina ko pa gustong makita. "Ivan, dito!" Sigaw ng isang lalaki na kaibigan rin niya. Hinatid k

Sa mga sumunod na araw ay palaging late na kung unuwi si Papa at minsan ay nadadatnan ko siya sa may sala na lasing at doon na rin siya natutulog. Palagi rin silang nag-aaway ni Mama dahil sa kalasingan niya. Ngayon ko lang nakikita si Papa na palaging lasing at hindi ko alam ang dahilan. Hindi na rin siya masaway ni Mama. "My God, Harold. You're always like this. Dapat ay tutukan mo ang kompanya at hindi alak ang sagot sa problema natin." Rinig kong sabi ni Mama nang minsan ko silang naabutan sa sala. "K-kahit anong g-gawin ko, Irene ay h-hindi ko na maisasalba ang kompanya." Sagot ni Papa. Bumuntong hininga ako dahil sa sinabi ni Papa. "Baka pwede pa nating pakiusapan si Mr. Saavedra. Baka maawa siya sa atin, Harold." Ang bigat din para sa akin na marinig mula sa kanila na hirap na hirap na sila upang isalba pa ang kompanya. "Iba ang hinihingi niyang kapalit. At hindi ko kayang ibigay iyon sa kaniya, Irene. Hindi ko kaya." Napakunot ang noo ko sa sinabing iyon ni Papa. Anong kap

"Anak, sigurado ka na ba?" Tanong ni Papa habang nasa labas kami ng pinto ng opisina ni Mr. Saavedra. Tumingin ako sa kaniya at ngumiti. "Opo, Pa. Kahit dito man lang ay matulungan ko po kayo." Turan ko. "Salamat, Allianah." Nakangiti niyang sabi at niyakap ako. "Excuse me, Mr. Hovers, pinapasabi ni Mr. Saavedra na kung puwede ay si Ms. Allianah na lang po ang papasok sa loob." Magalang na sabi ng babaeng secretary ni Mr. Saavedra. "Bakit daw? Hindi puwedeng anak ko lang ang papasok sa loob." Wika ni Papa. "Pasensiya na po at bilin lang ni Mr. Saavedra. Maghintay na lang daw po kayo rito sa labas." Sabi ng babaeng secretary kay Papa. Magsasalita pa sana si Papa nang unahan ko siya. "Pa, okay lang po ako. Huwag po kayong mag-alala kaya ko na pong kausapin mag-isa si Mr. Saavedra." Sabi ko. "Pero, Allianah, paano kung may gawing masama sa 'yo si Mr. Saavedra? Kailangan kong sumama sa loob." Nag-aalala niyang sabi. "Pa, okay lang po ako. Kaya ko na po ang sarili ko. Kakausapin ko