Pagsapit nang sabado ay naggising ako sa katok na mula sa pinto ng aking kuwarto. Ilang sandali lang ay pumasok si Papa habang nakangiti sa akin.
"Pa." Gulat kong sabi. Minsan lang siya kung pumasok sa kuwarto ko kapag may kailangan siyang sabihin.
"Hindi ka namin nasamahan kagabi kumain. Sinabi rin sa amin ni Manang Ghie na halatang nalungkot ka nang sinabi niyang hindi mo kami kasama kumain." Paliwanag niya. Agad akong napangiti dahil kahit papaano ay ramdam din nila ako. Ramdam nila na kailangan ko sila.
"Okay lang po iyon, Pa. Naiintindihan ko naman po na busy kayo palagi ni Mama." Turan ko.
"Wala kang pasok ngayon, hindi ba? Gusto mo bang sumama sa kompanya?" Nakangiti niyang tanong.
"Puwede po?" Tanong ko.
"Oo naman. Magbihis ka na at hintayin kita sa sala." Sagot niya. Mabilis akong bumangon sa higaan dahil sa sinabi ni Papa. Agad din siyang lumabas ng kuwarto kaya mabilis akong kumuha ng susuotin kong damit at pagkatapos ay patakbong pumasok sa loob ng banyo.
Bihira lang akong isama ni Papa sa kompanya kaya laking tuwa ko nang siya na mismo ang nag-aya sa akin kaya hindi na ako tumanggi pa.
Nang matapos akong maligo at magbihis ay mabilis akong lumabas ng kuwarto at nadatnan ko si Papa na nakaupo sa sofa at halatang hinihintay ako.
"Tara na po, Pa." Nakangiti kong sabi na ikinatawa ni Papa.
"Halatang excited kang sumama sa opisina." Nakangiti niyang sabi.
"Syempre po. Nasaan po pala si Mama?" Tanong ko.
"May dinaluhan siyang party at mamaya pa ang uwi niya. Kaya dalawa muna tayo." Sagot niya. Tumango lang ako.
Halos kalahating oras din ang biyahe bago kami nakarating sa nag-iisang kompanya ni Papa. Halos lahat ng mga tao sa loob ay tinitingnan kami habang naglalakad.
"Good morning, Mr. Hovers. Maaga pong pumunta si Mr. Saavedra dito." Salubong ng secretary niyang lalaki. Tumango lang din siya nang tumingin sa akin.
Umaga pa lang ay mayroon na agad bisita si Papa. At mukhang mahaba haba na naman ang pag-uusap nila ng kaniyang bisita.
"Nasaan siya, Mark?" Tanong ni Papa.
"Pinapasok ko na po sa opisina niyo, Sir." Magalang na sagot ni Mark.
"Alright. Salamat." Pagkaraan ay muling naglakad si Papa habang nakasunod ako sa kaniya kasama ang kaniyang secretary.
At pagbukas ng pinto ay agad kong nakita ang mukha ng isang lalaki. Hindi ko inaasahan ang ganitong mukha na magiging bisita ng Papa ko. Ang buong akala ko ay matandang lalaki na malaki ang tiyan ngunit bakit binata ang narito sa loob ng opisina?
"Good morning, Mr. Saavedra. Pasensiya na at naghintay ka pa sa akin. Isinama ko kasi ang nag-iisa kong anak at alam mo na kapag babae ay marami pang ginagawa sa sarili bago umalis." Natatawang sabi ni Papa. Agad namang tumingin si Mr. Saavedra sa akin kaya ngumiti ako sa kaniya. Ngunit mukhang masungit ang lalaking 'to.
"She's Allianah." Pagpapakilala sa akin ni Papa. Agad naman akong lumapit sa lakaki.
"Nice to meet you, Mr. Saavedra." Magalang kong sabi at inilahad ang aking kamay. Ilang sandali rin niyang tiningnan iyon bago niya tinanggap.
"It's nice to meet you too, Allianah." Mahigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko kaya agad kong binawi iyon sa kaniya. Kakaiba rin siya kung tumingin sa akin at hindi ko alam ngunit nakakatakot siya tumingin.
"Umpisahan na natin ang pag-uusap, Mr. Saavedra. Mark, pakisamahan mo muna si Allianah sa labas." Utos ni Papa. Tumango naman si Mark at sabay kaming lumabas ng opisina.
"Mark, sino ba si Mr. Saavedra? At ano ang pag-uusapan nila ni Papa? Bakit pati ako ay kailangan pang lumabas ng opisina?" Nagtataka kong tanong.
"Sandali lang, Ma'am Allianah. Isa-isa lang ang tanong." Wika niya.
"Pasensiya na."
"Si Mr. Saavedra lang naman ang may ari ng Zeke's Hotel at ang alam ko ay meron din siyang shipping port. At hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan nila ng Papa mo dahil hindi rin sinabi sa akin ni Mr. Hovers." Paliwanag niya. Ibig sabihin sobrang yaman pala ni Mr. Saavedra. Sikat ang Zeke's Hotel hindi lang dito sa Pilipinas kung hindi sa ibang bansa rin. Ngunit ano ang pag-uusapan nila ni Papa? At bakit kahit ako ay pinalabas rin?
"May gusto po ba kayong kainin o inumin, Ma'am Allianah?" Tanong ni Mark.
"Wala. Salamat na lang. Huwag mo na akong alalahanin dito." Turan ko. Tumango lang siya at muling bumalik sa kaniyang ginagawa. Hihintayin ko na lang na matapos ang pag-uusap ni Papa at ni Mr. Saavedra.
Nililibang ko na lang ang sarili ko habang tinitingnan ang mga dumadaan sa puwesto ni Mark kung saan ako nakaupo. Halatang abala rin ang secretary ni Papa dahil hindi niya na ako kinakausap sa dami ng papel na nasa mesa niya. At minsan ay may pumupunta pa sa mesa niya at may ibinibigay.
"Mahirap ba maging secretary ni Papa?" Tanong ko.
"Medyo. Kailangan ay mabilis kumilos at hindi burara sa mga papel na ibinibigay dahil siguradong lagot ako kay Mr. Hovers." Turan niya habang hindi nakatingin sa akin.
"Kumakain ka pa ba sa dami ng mga ginagawa mo?" Tanong ko. Huminto siya sa kaniyang ginagawa at tumingin sa akin na ipinagtataka ko.
"Ma'am Allianah, huwag po kayong ganiyan at baka isipin kong may gusto ka sa akin." Sabi niya na ikinatawa ko.
"Baliw. Concern lang ako dahil mukhang pinapahirapan ka ng Papa ko." Natatawa kong sabi.
"Hindi naman ganoon kahigpit si Mr. Hovers. Hindi pa naman ako pumapayat kaya masasabi kong kumakain pa ako kahit hindi sa tamang oras." Sagot niya ag mulinh bumalik sa kaniyang ginagawa.
Halos isang oras din akong nakaupo at naghihintay na lumabas ang bisita ni Papa. Nakailang hikab na rin ako sa kahihintay at agad akong napaayos ng upo nang bumukas ang pinto ng opisina ni Papa at naunang lumabas si Mr. Saavedra at sumunod si Papa.
"Thank you ulit, Mr. Saavedra. Malaking tulong iyon para sa kompanya." Nakangiting sabi ni Papa at nakipag kamay sa bisita niya.
"No problem, Mr. Hovers. Kailangan ko ng umalis dahil may meeting pa akong pupuntahan." Paalam ni Mr. Saavedra. Tumango lang si Papa.
Ngunit bago tuluyang umalis ang bisita ni Papa ay tumingin pa siya sa akin kaya ngumiti ako sa kaniya. May kakaiba sa titig niyang iyon o baka ako lang ang nagbibigay ng meaning sa bawat titig niya?
Sa mga sumunod na araw ay palaging late na kung unuwi si Papa at minsan ay nadadatnan ko siya sa may sala na lasing at doon na rin siya natutulog. Palagi rin silang nag-aaway ni Mama dahil sa kalasingan niya. Ngayon ko lang nakikita si Papa na palaging lasing at hindi ko alam ang dahilan. Hindi na rin siya masaway ni Mama. "My God, Harold. You're always like this. Dapat ay tutukan mo ang kompanya at hindi alak ang sagot sa problema natin." Rinig kong sabi ni Mama nang minsan ko silang naabutan sa sala. "K-kahit anong g-gawin ko, Irene ay h-hindi ko na maisasalba ang kompanya." Sagot ni Papa. Bumuntong hininga ako dahil sa sinabi ni Papa. "Baka pwede pa nating pakiusapan si Mr. Saavedra. Baka maawa siya sa atin, Harold." Ang bigat din para sa akin na marinig mula sa kanila na hirap na hirap na sila upang isalba pa ang kompanya. "Iba ang hinihingi niyang kapalit. At hindi ko kayang ibigay iyon sa kaniya, Irene. Hindi ko kaya." Napakunot ang noo ko sa sinabing iyon ni Papa. Anong kap
Naggising ako kinabukasan dahil sa ingay na naririnig ko mula sa labas ng kwarto ko. Boses iyon ni Mama at halatang nag-aaway na naman sila ni Papa. Agad akong bumangon at binuksan ang pinto ng kwarto ko. "Hindi pwede ito, Harold. Saan tayo titira kapag kinuha na itong bahay natin?" At mas lalo akong nag-alala nang makita kong umiiyak na si Mama kaya agad akong bumaba ng hagdan at nilapitan sila. "Ma, Pa." Tawag ko sa kanila. "Allianah." Gulat na sabi ni Mama. "Kailangan ng malaman ni Allianah ang lahat, Irene. Huwag na nating ilihim pa ito sa kaniya." Wika ni Papa na ikinakunot ng noo ko. "A-ano pong dapat kong malaman, Papa?" Kunot noong tanong ko. "Huwag na, Harold. Dahil hindi pa rin naman ako papayag sa gustong mangyari ni Mr. Saavedra." Sabi ni Mama. Anong gustong mangyari ni Mr. Saavedra?"Pa, anong ibig niyong sabihin?" Naguguluhan kong tanong. "Anak, kapag hindi kami makabayad sa utang sa kompanya ay pati itong bahay at lupa na tinitirhan natin ay kukunin niya." Sabi n
"Anak, sigurado ka na ba?" Tanong ni Papa habang nasa labas kami ng pinto ng opisina ni Mr. Saavedra. Tumingin ako sa kaniya at ngumiti. "Opo, Pa. Kahit dito man lang ay matulungan ko po kayo." Turan ko. "Salamat, Allianah." Nakangiti niyang sabi at niyakap ako. "Excuse me, Mr. Hovers, pinapasabi ni Mr. Saavedra na kung puwede ay si Ms. Allianah na lang po ang papasok sa loob." Magalang na sabi ng babaeng secretary ni Mr. Saavedra. "Bakit daw? Hindi puwedeng anak ko lang ang papasok sa loob." Wika ni Papa. "Pasensiya na po at bilin lang ni Mr. Saavedra. Maghintay na lang daw po kayo rito sa labas." Sabi ng babaeng secretary kay Papa. Magsasalita pa sana si Papa nang unahan ko siya. "Pa, okay lang po ako. Huwag po kayong mag-alala kaya ko na pong kausapin mag-isa si Mr. Saavedra." Sabi ko. "Pero, Allianah, paano kung may gawing masama sa 'yo si Mr. Saavedra? Kailangan kong sumama sa loob." Nag-aalala niyang sabi. "Pa, okay lang po ako. Kaya ko na po ang sarili ko. Kakausapin ko
Married to the Billionaire is written by Miss_Terious02This story is a work of fiction. Names, places, characters, and all incident are product of author's imagination. Any resemblance to actual event, person, living or dead is entirely coincident.PLAGIARISM IS A CRIME!WARNING! R-18.Some scene may not suitable for young readers.WARNING!Ang story na ito ay ang pinaka-unang ginawa ko. Kaya sorry na kaagad sa mga chapters na mababasa niyo. This story is also in Dreame.Facebook: Rovelyn Ogayco Twitter: Miss_Terious02IG: Miss_Terious02Dreame: Miss_Terious02Hinovel: Miss_Terious02Novelcat: Miss_Terious02Thank you so much!©Miss_Terious02
Halos hating gabi na nang maapagpasiyahan kong lumabas ng kuwarto at bumaba upang kumuha ng tubig na maiinom. Tahimik na ang gabi at mukhang tulog na rin sina Mama at Papa. Habang naglalakad ako patungo sa kusina ay may narinig akong nag-uusap doon kaya agad akong napahinto sa paglalakad. "Kailangan nating gumawa ng paraan, Harold." Rinig kong sabi ni Mama. Halata sa boses niya na meron na namang problema sa kompanya ngunit sa tuwing tatanungin ko sila ay wala silang masabi sa akin. "Unti-unti na silang umaalis, Irene at wala rin naman tayong magagawa roon. Iyon lang ang tanging kompanya ang naiwan sa akin ng papa kaya hindi puwedeng mawala pa 'yon." Problemadong sabi ni Papa. Matagal ko ng gustong tumulong sa kanila ngunit ayaw nila akong payagan. Ayaw rin nilang sabihin sa akin ang mga problema ng kompanya at sinasarili lang nila. Nasa third year college na ako sa kursong Business Management at gusto ko ng makapagtapos upang matulungan sila. Hindi na ako tumuloy pa sa kusina up
Pagdating ko sa school ay agad na akong lumabas ng sasakyan. Hindi ko na hinintay na pagbuksan pa ako ng Manong Kiko dahil ilang minuto na lang ay late na ako. Lakad-takbo na ang ginawa ko papasok sa loob hanggang sa makarating ako sa classroom. Pagpasok ko ay agad kong nakita si Jessa at Carlo. Kumaway sila sa akin kaya agad akong lumapit sa kanila. "Muntik ka na ma-late." Pabulong na sabi ni Jessa nang makaupo ako sa pagitan nila. "Pasensiya naman. Late lang naggising." Turan ko. "At bakit late ka naggising?" Mataray na tanong ni Carlo sa akin. Isa siyang bakla ngunit itinatago niya ang totoong siya sa kaniyang mga magulang. Tanging sa amin lang na mga kaibigan niya pinapakita ang pagiging babae niya dahil malalagot siya sa kaniyang mga magulang kapag nalaman ang totoo."Wala. Nag puyat lang." Turan ko. Magsasalita pa sana si Carlo nang napatingin kami sa pintuan at pumasok doon ang kanina ko pa gustong makita. "Ivan, dito!" Sigaw ng isang lalaki na kaibigan rin niya. Hinatid k