Chapter Two

MAKALIPAS ang isang oras, lumabas si Amelia mula sa Civil Affairs Bureau dala ang pulang libro na nasa kanyang kamay. Pakiramdam niya sa mga oras na iyon ay para siyang lumulutang dahil tila panaginip lang ang lahat.

Hindi niya akalain na magpapakasal siya ng biglaan sa isang lalaki, at sa isang lalaking kakakilala lang niya.

Bumaba ang tingin ni Amelia sa marriage certificate at nakita niya sa litratong nandun at sa litarato ay magkatabi silang dalawa ng lalaki. Ang lalaki ay kalmado lang, habang siya naman ay mukhang balisa at hindi mapakali. Sa ibaba naman ng litrato ay nandoon ang pangalan nilang dalawa.

Nakakatawang isipin na sa marriage certificate lang niya nalaman ang pangalan ng bago niyang asawa.

Cormac Fortalejo.

Isang simple ngunit maawtoridad na pangalan, na tumutugma sa pagkatao ng lalaking ito.

"Amelia Herera?" Nakatingin din ang lalaki sa pulang libro at dahan-dahang binasa ang pangalan ni Amelia.

Ang kanyang namamaos na boses ay parang isang balahibo na humahaplos sa puso niya, na nagpaparamdam sa kanya ng ibayong kiliti.

Bahagyang natigilan si Amelia nang biglang may kamay na bumungad sa kanyang harapan habang hawak nito ang isang credit card.

"Amelia, alam kong ang mga babaeng ikinasal ay umasa sa isang magarbong singsing at ano pa man kapag ikinasal sila, but I'm sorry, I don't have time to deal with these. Kung gusto mo ng singsing, maaari kang bumili ayon sa gusto mo."

Nagbaba ng tingin si Amelia at sinalubong ang maitim na mga mata ng lalaki.

"Hindi na kailangan." Mabilis na ikinaway niya ang kanyang kamay, "Wala akong pakialam sa singsing."

Lipas na siya sa edad na naghahangad pa ng mala romantikong kasal. Ang mahalaga, kahit pa ang lalaking ito ay ang kanyang asawa, ayaw pa rin niyang maramdaman na may utang na loob siya rito.

"You still need a ring," mahinang sabi ng lalaki. Umangat ang kamay ng lalaki para abutin ang kanyang kamay at ibinigay ang credit card sa kanya.

Sa sandaling nagdikit ang kanilang mga balat, naramdaman ni Amelia ang init ng balat nito na bahagyang nagpawala sa tama niyang kaisipan.

Sabagay. Kung tutuusin bagong kasal naman sila at ayaw naman niya na ma-offend ang kabaitan nito dahil lang sa maliit na bagay kaya tinanggap na lang niya ang credit card.

"May meeting pa ako sa hapon, kaya hindi na kita mahahatid," malumanay pa rin na sabi ni Cormac.

"Ayos lang." Hindi naman inaasahan ni Amelia na mamahalin at tatratihin siya nito na tunay na asawa, kaya wala siyang naramdaman na kalungkutan sa kanyang puso.

"By the way, tungkol sa address ng bahay ko, I'll send it to you later. Kung kinakailangan, lumipat ka na lang."

Nagpalitan sila ng cellphone number nang makuha na nila ang marriage certificate.

"Sa tingin ko hindi kailangan magmadali para rito," kinakabahang sagot ni Amelia.

Bagama't dapat na magsama ang dalawang bagong kasal ay hindi pa talaga siya handang tumira sa iisang bubong kasama ang isang estrangherong lalaki.

Marahil ay masyadong halata ang pagtanggi niya sa kanyang tono ay bahagyang itinaas ni Cormac ang mga mata tsaka walang emosyong tumingin sa kanya, muli ay nakaramdam na naman siya ng pagkahiya.

Pero hindi na nagsalita pa si Cormac. Pinindot na nito ang button sa wheelchair at nagpalit ng direksyon, "Kung wala ng pag-uusapan, aalis na ako," paalam na nito.

"Sige."

Pagkatapos panoorin si Cormac na sumakay sa isang itim na sasakyan, umalis na rin si Amelia at agad niyang tinawagan ang departamento ng human resources ng kumpanya at ipinaalam sa mga ito na malapit na siyang lumipat sa Alta Syudad.

Matapos kumpirmahin ang kumpanyang hahawak ng lokal na medical insurance para sa kanya at ayusin din ang insurance para sa kanyang ina ay nakahinga siya ng maluwag.

Kahit masyadong mabilis ang nangyaring kasal ngayon, at least nagawan na niya ng paraan ang bagay na pinaka-kinabahala niya, ang mga gastusin sa pagpapagamot ng kanyang ina.

Pagkatapos ay agad na rin nagtungo si Amelia sa opisina. Nagtatrabaho si Amelia sa isang fashion magazine. Pagdating niya sa kumpanya ay hindi pa oras para sa magaganap na interview mamayang hapon.

Kaya sinamantala niya ang libreng oras na iyon para bumili ng singsing. Kinuha niya ang credit card na ibinigay sa kanya ni Cormac kanina at pumunta sa malapit na shopping mall para bumili ng isang pares ng wedding ring. Pagkatapos mamili ay agad din siyang bumalik sa opisina.

Nakaupo lang siya sa kanyang cubicle, nagbabasa siya ng mga materyales para sa magaganap na interview mamayang hapon nang dumausdos ang swivel chair ni Matet papalapit sa kanya. "Amelia, anong meron dyan sa singsing mo?" tanong nito na may pagmamangha sa mga mata nito.

"Ang linaw naman ng mga mata mo." Hindi rin naman niya intensyon na itago ito. Kung tutuusin, alam na ng HR ng kumpanya na binago na niya ang kanyang apelyido kaya nasisiguro niyang hindi magtatagal ay malalaman na ng lahat ang tungkol sa kasal niya sa ilang sandali lang.

"Kinasal na 'ko," aniya.

"Congratulations, ate Amelia." Napatingin ulit si Matet sa kanyang diamond ring, "Regalo ba ng bayaw ko ang singsing na ito? Parang hindi naman kalakihan ang diamond? Magkano ba ‘yan?"

"Mahigit isang libong piso lang."

Hindi niya alam ang background ng pamilya ni Cormac, kaya pumili na lang siya ng isang pares ng pinakamurang at pinaka-ordinaryong klase ng singsing.

Mas lalong napakunot-noo si Matet. "Ate Amelia, hindi pwede 'to," seryosong sabi nito. "Ang singsing ay simbolo ng kasal. Paano ka magtitiwala sa isang lalaki na ayaw kang bilhan ng mas magandang singsing?"

"Isipin mo na lang ang gusto mo, Matet." Malumanay na sagot ni Amelia marahil dahil naiintindihan niya na ang lalaking kanyang pinakasalan ay hindi maganda ang kalagayan.

Nakita niyang tumingin sii Matet sa kanya na may kaunting awa.

"Okay, huwag na lang nating pag-usapan ito." Ayaw ni Amelia na pag-usapan pa ang isyu tungkol dun. "Handa ka na ba para sa interbyu ngayong hapon?" pag-iiba niya.

"Haha! I'm 100% ready! Oo nga pala, Ate Amelia, tignan mo nga ako, maganda na ba ako ngayon?"

Isang pink at puting short skirt suit ang suot nito habang mabusisi namang naka ayos ang buhok nito.

"Very beautiful." Walang pagdadalawang-isip na puri ni Amelia kay Matet.

Agad namang natuwa si Matet at kumikinang ang mga mata nito. "Kung gayon, Ate Amelia, sa tingin mo ba ay magiging interesado sa’kiin ang bachelor president ng F Incorporation?"