"ถึงแล้ว ขอบคุณมากที่มาส่ง"ฉันหันไปพูดกับนาวิน เมื่อเดินมาถึงห้องเรียนของฉัน
"นี่ครับหนังสือ"ฉันหยิบหนังสือจากนาวินและกำลังจะเดินเข้าห้องเรียน
"ผมไปก่อนนะครับซ้อ!!"นาวินเน้นคำว่าซ้อจนฉันต้องหันมามองค้อน
"ถ้าไม่เลิกเรียกฉันว่าซ้อนะ ไม่ต้องมาคุยกันเลย"ฉันชี้หน้านาวินแล้วรีบเดินเข้าห้องเรียน ก่อนที่พวกข้างล่างจะตามขึ้นมาตบ
"ไงจ๊ะเพื่อนร๊ากกวันนี้ทำเขาแตกตื่นกันทั้งคณะเลยนะ"ซันนี่แซว ทันทีที่ฉันมานั่งข้างๆมัน ถ้าให้เดานะเรื่องที่พี่สายฟ้ามาส่งฉันคงดังไปทั่วมหาลัยแล้วหล่ะตอนนี้
"ขึ้นเต็มหน้าฟีดเฟสบุ๊คฉันเลยเนี่ย"เซย่ายืนโทรศัพท์มาให้ฉันดู แล้วก็ต้องตกใจกับยอมคอมเม้นต์
แต่ฉันก็พยายามไม่สนใจ ไม่อยากจะคิดเลยว่าในนั้นจะพูดถึงฉันว่าอะไรบ้าง แต่ที่แน่คงไม่ใช่เรื่องดี ฉันส่ายหน้าแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
"นี่พอใจแกช่วยสนใจพวกฉันหน่อยได้ไหม"ซันนี่ดึงหนังสือออกจากมือ
"พวกแกอยากรู้อะไรว่ามา"ฉันยกมือขึ้นท้าวคางแล้วมองหน้าพวกมัน อยากรู้เรื่องของฉันกันดีนัก
"แกไปรู้จักกับพี่สายฟ้าได้ยังรู้จักเมื่อไหร่แล้วตอนนี้ไปถึงไหนแล้ว"มีนารัวคำถามใส่ฉันเป็นชุด
"รู้จักกันเมื่อวานรู้จักเพราะฉันโดนลวนลามที่หน้าห้องน้ำพี่เขาเข้ามาช่วยเสร็จแล้วก็พาฉันไปส่งที่คอนโด ตอนเช้าก็ไปรับมาส่งที่มหาลัยก็แค่เนี้ย"ฉันบอกความจริงพวกมันทุกอย่าง ถึงแม่จะไม่ละเอียดแต่ก็ทุกการกระทำของพี่สายฟ้า
"เจอกันเมื่อคืน แล้วก็จีบเลย"ซันนี่ทำหน้าเหมือนฉันเป็นเจ้าหญิงใยนิยาย ที่เจอกับรักแรกภพ
"จีบเจิบอะไรละแก เขาอาจจะเทคแคร์ฉันเพราะว่าฉันเป็นพี่รหัสของนาวินก็ได้"
"นักเรียนกลุ่มนั้นตกลงจะเรียนไหมคะ"อาจารย์ประจำวิชาเดินเข้ามาพอดี ฉันเลยเลิกสนใจพวกมันแล้วมาตั้งใจเรียน ทั้งๆที่ตอนนี้อาจารย์พูดอะไรไม่เข้าหูฉันซักอย่างในหัวมันวุ่นวายไปหมด
LINE SAIFAH
SAIFAH : เที่ยงนี้ไปกินข้าวกันนะ
ฉันอ่านข้อความแต่ไม่กล้าตอบ ไม่รู้จะตอบยังไงจะไปไม่ไปดี เพราะถ้าไปชีวิตฉันคงไม่สงบสุขแน่ๆ แค่นี้คนก็รุมด่ากันเละเทะไปหมดแล้ว
SAIFAH : ทำไมอ่านแล้วไม่ตอบ
"พอใจแกคุยกับใครอะ"ซันนี่ชะโงกหน้าเข้ามาดูหน้าจอมือถือ
"พี่สายฟ้า"ฉันมองหน้าซันนี่ ไม่รู้จะตอบยังไงดี
"ตอบตกลงไปเลย"ซันนี่เชียร์จนเซย่ากับมีนาหันมามอง
"แต่ฉันไม่อยากมีปัญหา"
"ปัญหาอะไรว่ะ ก็แค่ไปกินข้าว"
"แกก็ดูในเพจมหาลัยดิมีแต่คนมารุมด่าฉันหาว่าฉันเอาตัวเข้าแลกบ้างหล่ะบางคนก็หาว่าฉันใช้สิทธ์ของการเป็นพี่รหัสนาวินเพื่อใกล้ชิดพี่สายฟ้า"ฉันตัดพ้อ อึดอัดจังฉันไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อยทำไมต้องมาว่าฉันด้วย
"เออๆพวกฉันเข้าใจ แล้วแต่แกแล้วกันว่าจะตอบยังไง แต่ถ้าเกิดพี่สายฟ้าเขาตั้งใจจะจีบแกจริงๆ แกก็คงหนีไม่พ้นเรื่องพวกนี้อยู่ดี"ฉันเริ่มคิดตามมันก็จริงอย่างที่มีนาพูดแต่คนอย่างพี่สายฟ้าเนี่ยนะจะมาจีบฉัน
ฉันนั่งจ้องโทรศัพท์จนกระทั่งหมดคาบเรีนน สุดท้ายฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
"มึงๆวันนี้ไปกินข้าวที่ไหนดี"ซันนี่ถามเพราะปกติเราจะไปกินข้างนอกแต่วันนี้ดันมีเรียนบ่ายเลยออกไปไหนไม่ได้
"ฉันแล้วแต่พวกแก"ฉันนั่งทำหน้าเซ็ง บอกตรงๆวันนี้ฉันไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นไม่อยากเจอคนไม่อยากเห็นสายตาของตนพวกนั้น
"แกโอเคไหมพอใจ"เซย่าเดินเข้ามาถาม
"ถ้าบอกว่าโอเคฉันก็คงโกหก"เพราะตอนนี้ฉันไม่โอเคเลย
-สายฟ้า ทอร์ค-
ผมนั่งจ้องโทรศัพท์จนหมดคาบเรียนพอใจก็ไม่ตอบมาซักที
"ไอ้สายฟ้าอาจารย์ไปแล้วมึงจะไปได้ยัง"ไม่ต้องสืบเลยครับถ้าเรียกผมแบบนี้มีไอ้พายุคนเดียวส่วนคนอื่นเรียกผมว่าเฮียหมด
"เออๆ"ผมเก็บโทรศัพท์แล้วเดินตามพวกมันมาที่ห้องพักประจำของพวกผม
"เฮีย!!"ผมสะดุ้งตกใจ อยู่ๆไอ้นาวินก็มาโผล่ข้างหลัง
"อะไร??เรียกซ่ะเสียงดัง"ผมเก็บของเข้าที่ ก่อนจะหันมาหามัน
"เฮียจะจีบพี่พอใจหรอ"นาวินถามด้วยสีหน้าจริงจัง
"ถามทำไม"ผมถามมันกลับ
"ก็ถามเพื่อความแน่ใจ ถ้าเฮียจะจีบผมก็ไม่ได้ว่าแต่ถ้าแค่หยอดเพื่อหวังฟันผมขอร้องนะเว้นพี่พอใจไว้ซักคน"ตั้งแต่เป็นพี่น้องกันมาผมพึ่งเห็นสีหน้ากังวลใจของนาวินก็วันนี้แหละ
"ทำไมมึงชอบพอใจหรอ"
"บ้าหรอเฮีย!!ผมไม่ได้ชอบ แต่พี่พอใจเป็นพี่รหัสผมถ้าเฮียไปฟันแล้วทิ้งผมจะมองหน้าพี่เขายังไง"
"อะไรนะ!!พอใจเป็นพี่รหัสมึง"ความรู้ใหม่ ตอนแรกคิดว่าแค่รู้จักกันเฉยๆ
"ตกลงยังไงเนี่ยเฮีย"นาวินยังถามไม่เลิก
"มึงเคยเห็นเฮียทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนไหมละ"ปกติผู้หญิงที่ผมควงเล่นไม่มีสิทธิ์แม้จะขึ้นรถผมด้วยซ้ำ คนอย่างผมขึ้นเตียงแล้วจ่ายเงินจบ
"ไม่เคย!!งั้นก็แสดงว่าพี่พอใจ จะมาเป็นซ้อใหญ่ของตะกูลเราใช่ไหมเฮีย"นาวินยิ้มแล้วกระโดดไปมา ดีใจอะไรขนาดนั้นว่ะ
"เลิกดีใจแล้วมาช่วยกูคิดก่อนพอใจไม่ยอมตอบไลน์กูเลยเนี่ย"ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็ยังไม่ตอบอยู่ดี ถ้าเรียนตามตารางป่านนี้ต้องพักแล้วนะ
"ใครจะไปกล้าตอบละเฮีย"
"ทำไมอะ!! ก็เมื่อคืนยังคุยกันอยู่เลย"ผมเลื่อนแชทให้นาวินดู
"ก็เรื่องเมื่อเช้าที่พี่ไปส่งพี่พอใจที่คณะไง มีคนเอาไปลงเพจมหาลัยพี่พอใจเลยโดนด่าเละเลย"นาวินส่งโทรศัพท์ของมันที่มีรูปตอนพอใจเดินลงจากรถผมมาให้ดู
'ข่าวเด่นประเด็นร้อน พี่สายฟ้าได้คู่ควงคนใหม่ ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น(พอใจ)สาวคณะบริหารที่มีดีกรีเป็นถึงพี่รหัสของนาวิน น้องชายของพี่สายฟ้า งานนี้ต้องมาพิสูจน์กันกับข่าวลือที่ว่านางใช้นาวินเป็นเต้าไต่เพื่อที่จะได้ขึ้นเตียงกับพี่สายฟ้าจริงหรือไม่'
//ตุบ\
"เฮีย!!อารมณ์เสียแล้วมาปาโทรศัพท์ผมทำไมเนี่ย"นาวินรีบวิ่งไปเก็บโทรศัพท์หลังจากที่ผมอ่านพาดหัวข่าวเสร็จก็ระงับอารมณ์ไม่อยู่เขวี้ยงโทรศัพท์นาวินทิ้ง นี่ผมยังไม่ได้อ่านคอมเม้นต์อีกนับพัน
"มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอว่ะ"ผมส่ายหัวให้กับความคิดของคนเขียนข่าว เขียนอย่างกับว่ามาอยู่ใต้เตียงผม
"อะไรกันว่ะ"แผ่นดินเดินงงๆเข้ามา
"เฮียสายฟ้าไงตอนนี้กำลังเป็นข่าวใหญ่อยู่ในเพจมหาลัย"นาวินส่งโทรศัพท์ให้แผ่นดินดู
"ผู้หญิงคนนี้หน้าคุ้นๆว่ะเจอที่ผับเมื่อคืนใช่ป่ะ"
"แล้วนี่พอใจเป็นไงบ้างว่ะ"ผมไม่ได้สนใจไอ้แผ่นดิน หันหน้าไปถามนาวิน
"ตอนนี้หรอเฮีย ก่อนจะมาที่นี่ผมแวะไปหาพี่พอใจมาแกก็ดูเครียดๆนะอย่างว่าแหละจู่ๆก็มาโดนคนทั้งมหาลัยด่า"ฟังนาวินพูดจบยิ่งทำให้ผมเครียดเข้าไปใหญ่
"แล้วกูควรทำยังไง ไปดักตีไอ้คนเขียนข่าวเลยดีป่าวว่ะ"ผมกำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทรหาลูกน้องแต่ไอ้พายุมาขัดซ่ะก่อน
"ดักตีไปก็เท่านั้นคนก็ด่ากันอยู่ดี ทางแก้ที่ถูกต้องก็คือมึงต้องทำให้ชัดเจนคนอื่นจะได้ว่าไม่ได้ เรื่องแค่นี้ทำไมคิดไม่ได้ว่ะ"ไอ้พายุพูดกระแทกผมเสร็จก็เดินออกจากห้องไป
"กูว่ามันพูดผิดว่ะไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่จะไม่กล้าว่ามากกว่า"ไอ้แผ่นดินเสริม ก็จริงถ้าผมคบกับพอใจคนทั้งมหาลัยก็จะไม่มีใครกล้ายุ่ง ผมคิดได้ก็รีบหยิบกุญแจรถขับไปที่คณะบริหารทันที
"แล้วจะหาพอใจได้ที่ไหนว่ะเนี่ย"ขับรถมาก็ลืมคิดเลยพอใจไม่ยอมตอบแชทเรานี่หว่า ไม่รู้จะทำยังไงผมเลยลงจากรถมานั้งที่โต๊ะม้าหินหน้าคณะ.....
-พอใจ ทอร์ค -"พอใจ แล้วแกจะเอาไงต่อเรื่องพี่สายฟ้า"ซันนี่ถามขึ้นระหว่างทางที่เดินกลับจากโรงอาหารเพื่อมาเรียนคาบบ่าย"ไม่เอาไง!!ฉันกับพี่สายฟ้าไม่ได้เป็นอะไรกันซ่ะหน่อย"ฉันพูดออกไปตามที่คิด ข่าวซุบซิบแบบนี้ไม่กี่วันเดี๋ยวคนก็ลืม"ไม่ได้เป็นแล้วพี่เขาจะไปรับแกที่คอนโดทำไมย่ะ""ก็แค่....""แต่ฉันว่าการกระทำของพี่สายฟ้า มันคิดไปทางอื่นไม่ได้เลยนะ นอกจากพี่เขาชอบแก"เซย่าหันมาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง"โอ๊ยยย!!ฉันไม่คุยกับพวกแกแล้ว"ฉันเดินนำพวกมันมาที่หน้าคณะ ไม่อยากได้ยินอีกแล้วว่าพี่สายฟ้าชอบฉันแล้วเขากำลังจับฉัน เพราะตั้งแต่เช้ามา ซันนี่ เซย่า พูดกรอกหูฉันทั้งวัน"เห้อ!!เอาไงดีนะพอใจเอ้ย"ฉันเดินเปื่อยๆกลับมาที่คณะ ยัยพวกนั้นก็เดินช้าจังเลย จะขึ้นไปก่อนก็รู้สึกไม่ปลอดภัย หาที่นั่งรอพวกมันข้างล่างก่อนแล้วกัน ฉันกวาดสายตาหาที่นั่ง แต่ก็ดันหันไปเห็นพี่สายฟ้าพอดี"พี่สายฟ้า!!มาทำไรอะ"ตอนแรกก็ไม่ได้กะว่าจะทักแต่จะเดินไปเฉยๆก็ใช่เรื่อง"พอใจ!!"พี่สายฟ้าเงยหน้าขึ้นมายิ้มๆ"อื้มพอใจอะดิ!!พี่จะเสียงดังทำไม"ฉันมองไปรอบตัวตอนนี้ทุกคนมองมาที่เราสองคน"ไปไหนมาทำไมไม่ตอบไลน์"พี่สายฟ้าหุบยิ้มแล้วทำหน้างอ"ไ
-พอใจ ทอร์ค-“...เป็นแฟนกับพี่นะครับ..”คำนี้ๆของพี่สายฟ้าดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่รู้ว่าควรตอบรับหรือปฏิเสธดี แต่ถ้าถามใจฉันจริงๆแล้วฉันก็อยากลองดูซักตั้งนึง แต่ฉันจะอดทนกับกระแสสังคมไหวไหมนะ“พี่สายฟ้าคิดกับพอใจแบบนั้นจริงๆหรอ”ฉันถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ“หน้าพี่ดูล้อเล่นหรอ พี่ก็ต้องพูดจริงๆสิ”“แต่...ใครๆทั้งมหาลัยก็รู้ว่าคนที่พี่สายฟ้าคบแต่ละคน ไม่ดาวมหาลัย ก็ต้องมีตำแหน่งอะไรซักอย่าง แต่พี่มองหน้าพอใจนะ พอใจเทียบอะไรกับพวกนั้นไม่ได้เลยตัวก็เตี้ย”ฉันจับหน้าพี่สายฟ้าให้มองหน้าฉันตรงๆ แล้วพยายามพรีเซนต์ความสูงของตัวเอง ว่าเวลาเดินข้างๆกันฉันดูเป็นแคระเลยนะ“ดูถูกตัวเองเกินไปหรือเปล่า แล้วอีกอย่างถ้าพี่จะชอบใครซักคนความสูงไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก ความรู้สึกของพี่กับพอใจต่างหาก”พี่สายฟ้าเอามือวางไว้บนหัวฉันแล้วยิ้ม“แค่พี่สายฟ้าไปส่งพอใจแค่วันเดียวพอใจยังโดนด่าขนาดนี้ แล้วถ้าเราคบกันมีหวังพอใจโดนอุ้มไปฆ่าแน่”“ไม่มีใครกล้าแตะต้องผู้หญิงของตระกูลSCหรอก แต่ถ้าพอใจไม่คบพี่ก็จะตามจีบพอใจอยู่แบบเนี่ยต่อไป”พี่สายฟ้าทำหน้าจริงจัง“ก็ได้ๆ คบก็คบ”เกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียว ลองเล่นกับไฟซักครั
-สายฟ้า ทอร์ค-เวลา 7.00น.“เฮ้ย!!! นี่ฉันตาฝาดไปหรือเปล่าว่ะ”“ถ้าเฮียฝาดผมก็คงฝาดด้วย”นาวินกับไอ้ดินมองผมเหมือนตัวประหลาด ที่เห็นผมเดินลงมากินข้าวเช้า ทั้งๆที่ผมไม่มีเรียนเช้า“กูจะตื่นเช้าบ้างไม่ได้หรือไง”ผมเดินไปหยิบกาแฟที่มีคนชงไว้ให้มานั่งกินร่วมกับพวกมัน“จะรีบไปไหนว่ะ ปกติถ้ามึงอยู่เวรเมื่อคืนวันนี้ก็ไม่น่าจะตื่นเช้าขนาดนี้นะ”ไอ้ดินยังไม่หยุดสงสัย“กูจะไปไหนมันก็เรื่องของกู พวกมึงไปจัดการชีวิตตัวเองให้ดีเถอะ เมื่อคืนนี้กูเข้าไปดูบัญชี เละเทะไปหมด”“โห!!เฮีย พวกผมก็เรียนนะครับ”ไอ้ดินพอรู้ว่าตัวเองผิดก็รีบเรียกผมว่าเฮียทั้งๆที่ปกติมันไม่ชอบเรียก แม้ว่าม๊าจะบังคับ เพราะผมเกิดก่อน10นาที และเป็นพี่ใหญ่ของบ้าน“รีบเคลียร์ซ่ะ ก่อนที่พายุจะเข้าเวร ไม่งั้นพวกมึงเละแน่ๆ”ผมเตือน เพราะถ้าเมื่อวานถึงคิวผมแล้วอีกไม่กี่วันก็น่าจะถึงคิวของพายุ ซึ่งถ้าบัญชียังเป็นอย่างนี้อยู่ พายุได้พัดผับเละแน่ๆผมรีบดื่มกาแฟให้หมดแก้ว แล้วรีบออกจากบ้านเพราะถึงเวลาแล้ว-คอนโด พอใจ-“พี่สายฟ้า พอใจบอกว่าจะขับรถไปเองไง”พอใจพยายามเดินหนีผมตั้งแต่บนห้อง จนเดินมาถึงรถ“ก็พี่จะไปส่ง”ผมจับมือพอใจแล้วพามาที่รถ แต่
-พอใจ ทอร์ค-“ที่นี่ที่ไหนคะ”พี่สายฟ้าพาฉันมาที่ไหนก็ไม่รู้ จะว่าเป็นคอนโดก็ไม่ใช่ แต่จะบอกว่าเป็นบ้าน ใครจะมีบ้านแปดเก้าชั้นแล้วไหนจะรถหรูที่จอดเรียงกันอยู่ข้างหน้าอีก“บ้านพี่เอง แต่พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกนะ เราออกมาอยู่กันแค่พี่น้อง”“อ้อ...”ฉันพยักหน้าฉันก็พอรู้มาบ้างนะว่าบ้านเขารวยมาก แต่ก็ไม่คิดว่าจะถึงขนาดซื้อตึกเกือบ10ชั้นให้ลูกๆอยู่ระหว่างเรียน นักศึกษาทั่วไปแค่มีห้องแคบๆอยู่ก็ถือว่าดีแล้ว“มากันแล้วหรอ เอกสารที่นายให้ฉันหาได้แล้วนะ”พี่คนรอง พี่พายุเดินออกมาจากลิฟแล้วเอาเอกสารบางอย่างมาให้พี่สายฟ้า“อือ..ขอบใจ”“แล้วจะปล่อยไว้แบบนี้หรอ ดูไม่ใช่นายเลยนะ&rd
-พอใจ ทอร์ค-“แกทำอะไรลงไป ยัยพอใจ”ฉันนั่งว่าตัวเองแบบนี้รอบที่ล้าน หลังจากกลับมาจากเรือSC หัวฉันก็แบลงค์ไปเลยเมื่อคืนฉันทำอะไรลงไป ฉันไปขอพี่สายฟ้าจูบ ฉันเป็นคนเริ่มก่อนฉันลุกก่อน หมดกันภาพลักษณ์ที่สั่งสมมา“พอใจ!!เป็นอะไรย่ะ ทำหน้าอย่างกับเมื่อคืนแกแอบไปปล้ำพี่สายฟ้ามาอย่างนั้นแหละ”ซันนี่พูดจี้จุด จนฉันที่พูดอะไรไม่ออกอยู่แล้ว ยิ่งเป็นเข้าไปใหญ่“อ้าว!!นังนี่เงียบใส่ฉันเฉย ตกลงมีเรื่องอะไรพูด!!”“ไม่มีอะไร ขึ้นเรียนกันเถอะ”ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วหยิบสมุดเลคเชอร์เตรียมขึ้นเรียน“มีพิรุธนะย่ะนางชะนี”ซันนี่ยังไม่หยุดสงสัย แต่ช่างมันเหอะเพราะถึงยังไงถ้าฉันไม่พูดพวกนางก็ไม่มีทางรู้“ทำไมทุกคนถึงกลับมามองพอใจแปลกๆอีกแล้วว่ะ”ซันนี่ชี้ให้ฉันมองรอบๆตัวก็จริงอย่างที่มันพูด แต่สายตาวันนี้ไม่น่ากลัวเหมือนวันนั้น ถึงแม้จะยังไม่ใช่สายตาที่เป็นมิตรเท่าไหร่ก็เถอะ“ซันนี่ พอใจ ฉันเจอพวกแกพอดี”มีนากับเซย่าวิ่งหน้าตั้งเข้ามาแต่กว่าพวกมันจะหายเหนื่อนจนพูดได้ก็ต้องยืนพัดกันอยู่หลายนาที“ข่าวใหญ่แล้วแก...คือ”เซย่ากำลังจะพูดบางอย่างแต่ก็เหนื่อยจากที่วิ่งมาเลยพูดไม่ออก“ใจเย็นๆหายเหนื่อยก่อนแล้วค่อยพูด”
-สายฟ้า ทอร์ค--6.30น-เวลาอาหารเช้าที่เมื่อก่อนผมแทบจะไม่เคยลงมากินเลยเพราะตื่นไม่ทัน แต่เดี๋ยวนี้ผมลงมาเป็นคนแรกทุกวัน“ไงเฮีย ได้ข่าวว่าเมื่อคืนไปป่วนที่ผับมาหรอ”ไอ้นาวาเดินมาถึงก็แซวผมเลย ถ้าลองนาวารู้เรื่องเมื่อคืนแล้วทุกคนก็น่าจะรู้ด้วย เดี๋ยวซักพักก็จะต่อคิวกันลงมา“กูไปนะไม่แปลก แต่ได้ข่าวว่าเมื่อคืนเวรมึงแต่กูไปไม่เห็นหัวใครซักคนเลย”“โห่..เฮีย ผมเข้านะครับ แต่แค่เข้าช้านิดหน่อยเอง”นาวายิ้มเหมือนไม่น่าพูดเรื่องนี้ขึ้นมา แต่ไม่ทันแล้ว“ครั้งหน้าอย่าให้เป็นแบบนี้อีก”ผมเตือน ถึงแม้ว่าเราจะมีผู้จัดการที่ไว้ใจได้แต่ยังไงก็ต้องเข้าไปอยู่ดี นี่ยังดีที่เป็นผมที่รู้ ถ้าเป็นไอ้พายุละก็ นาวาโดนสั่งดองเวรเป็นอาทิตย์แน่ๆ“
-พอใจ ทอร์ค-“อื้อ...พอใจ”ตอนนี้เหมือนสมองหยุดทำงาน เหลือแค่เพียงร่างกายและอารมณ์เท่านั้นที่นำพาทั้งหมด“พี่จะถามอีกครั้งนะ ว่าพอใจคิดดีแล้วใช่ไหมเพราะถ้าหลังจากนาทีนี้ไปพี่จะไม่หยุดแล้วนะ”พี่สายฟ้าถามด้วยสีหน้าจริงจัง“คะ...”ฉันพยักหน้าแทบจะทันทีตื่นเต้นไปหมดไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดๆนี้เลย เพราะวันช็อตของพี่พายุแท้ๆ แต่ฉันก็โอเคนะถ้าครั้งแรกของฉันคือพี่สายฟ้าพี่สายฟ้าจ้องฉันซักพักก็อุ้มฉันมาที่เตียงแล้วค่อยๆวางฉันลงช้าๆ ก่อนที่พี่สายฟ้าขึ้นมาทับตัวฉันไว้“ยัยเด็กแสบทำพี่ตะบะแตกจนได้นะ”พี่สายฟ้าก้มลงจูบที่ซอกคอ ส่งปลายลิ้นเลียที่ใบหู พร้อมทั้งปลดเสื้อผ้าของฉันออกทั้งหมดด้วยมือข้างเดียว และก็ตามมาด้วยถอดชุดของตัวเองจนหมด“หลับตาทำไม เมื่อกี้ยังยั่วพี่อยู่เลย”พี่สายฟ้ากระซิบที่ข้างๆหู แล้วคลอเคลียที่ข้างแก้มไปด้วย“พอใจอาย”ฉันลืมตาขึ้นมามองหน้าพี่สายฟ้าแต่ไม่กล้ามองลงไปต่ำกว่านั้น ก็ใครจะไปกล้ามองหละเขาเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตั้งแต่เกิดมานี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นของผู้ชายเป็นๆกับตา ไม่รู้ว่าขนาดนี้เรียกว่าใหญ่ไหม แต่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามันจะเข้ากับของฉันได้“อายทำไม เดี๋ยวมันก็ต้องเข
-พอใจ ทอร์ค-ฉันลืมตาขึ้นมาในตอนสายๆของอีกวัน ฉันพยายามจะลุกขึ้นเพราะรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ แต่แค่ขยับก็รู้สึกเจ็บร้าวที่กลางกาย“ซี๊ดดด อ๊ะ”ฉันพยายามจะขยับอีกครั้งแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนข้างๆแต่เห็นเขาหลับก็ไม่กล้าปลุก1..2..3ฉันนับในใจ ฮึบ!!! ฉันขยับขาลงจากเตียงเบาๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่พอจะลงน้ำหนักเท่านั้นแหละ“โอ้ย!!!”“พอใจ!!”พี่สายฟ้าลุกขึ้นมาประคองฉันไว้ก่อนที่ล้มจั้มเบ้า ลงไปที่พื้นห้อง“พอใจแค่จะไปเข้าห้องน้ำแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้”“ครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ ทำไมไม่ปลุกพี่ละเดี๋ยวพี่อุ้มไปเอง”พี่สายฟ้าอุ้มฉันด้วยท่าเจ้าสาวเข้ามาในห้องน้ำ แล้ววางฉันลงบนชักโครก แต่แทนที่เขาจะออกไปกลับยืนมองฉันเฉย
-PORJAI PART-เราทุกคนชมรมจิตอาสากับลูกน้องที่พี่สายฟ้าพามา ช่วยกันฟื้นฟูหมู่บ้านแถบชนบทให้กลับมามีชีวิตชีวาได้สำเร็จ และวันนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่“ได้กลับซักที!!”พี่สายฟ้าบ่นแบบนี้เป็นรอบที่สิบล้าน เพราะพี่แกนอนไม่ค่อยได้ ขนาดว่าย้ายขึ้นไปนอนบนรถที่ตัวเองเตรียมมาแล้วนะ“พอใจบอกแล้วว่าพี่ไม่เหมาะกับที่นี่หรอก”เอาจริงๆพี่สายฟ้าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพราะกินก็กินง่ายอะไรก็ได้ แต่ที่มีปัญหาสุดๆเลยคือที่นอน“แต่ก็ดีนะเพราะที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือสัญญาณโทรศัพท์ พี่เลยไม่ต้องคอยกังวลเรื่องงาน”นี่ก็ถือภาพอีกภาพที่ฉันต้องเมมใส่สมองใว้ พี่สายฟ้าไม่จับโทรศัพท์หรือโทรคุยกับใครเลยทั้งๆที่ปกติพี่สายฟ้าต้องทำแบบนั้นบ่อยๆเพราะงานเยอะ
-SAIFAH PART-วันไปค่ายอาสา.“นาวินเอาของออกมาจากชมรมหมดหรือยัง”ฉันชี้นิ้วสั่งงานนาวินตั้งแต่มาถึง เพราะค่ายอาสาที่เป็นค่ายอาสาจริงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีผู้ชาย นาวินเลยต้องรับภาระหนักหน่อย“เรียบร้อยแล้วครับ”นาวินพยักหน้าแล้วให้คนของรถบัสจัดการต่อ“พอใจคนครบแล้วใช่ไหมเราจะได้รีบออกกัน พี่กลัวจะไปถึงมืด ทางเข้าหมู่บ้านมันไม่ค่อยดี”พี่ฝนประธานชมรมเดินเข้ามาถาม คนในชมรมนะมาครบแล้ว ขาดแต่คนนอกชมรมที่ขอไปด้วยหลายวันมานี้พี่สายฟ้าไม่ค่อยกลับบ้านเพราะต้องเร่งเคลียร์งานที่จะไม่อยู่หลายวัน“เอาไงซ้อโทรตามไหม”นาวินยกโทรศัพท์โทรหาพี่สายฟ้า แต่ก็ติดต่อไม่ได้จนฉันกับนาวินตัดสินใจจะไปกันก่อน
-SAIFAH PART-“มันตื่นแล้วครับบอส!!”“อืม..ที่ฉันให้ไปสืบมาได้เรื่องหรือเปล่า”“ครับ นายคนนี้ชื่อปกรณ์เป็นลูกค้าคาสิโนเรามาไม่น้อยกว่าสามปี นายคนนี้อยู่บนเรือของเรามากกว่าอยู่บ้านของตัวเองซ่ะอีกครับ ดังนั้นที่ผมคิดว่ามันต้องรู้ว่ามาดามเป็นใคร”ปัง!!!“มันรู้...แต่มันก็ยังกล้าลองดีกับฉัน”ห้องใต้เรือ“พวกแกจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันไปนะเว้ย”เสียงโวยวายดังมาจากห้องเชือด ผมเดินเข้าไปพร้อมลูกน้องอีกสามสี่คน“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์หันมาถาม“เอามันไปแขวนไว้”ทอมส์และทามหิ้วไอ้ปกรณ์ขึ้นมา ก่อนจะเอาไปแขวนไว้ที่หลัก ประหาร“หะ...เห้ยฉันยังไม่ได้ทำอะไรนังนั่นเลยนะ กะ...แกจะฆ่าฉันเลยหรอ”“ยังไม่ได้ทำงั้นหรอ”ผมกระชากหัวมันจนหน้ามันเงยขึ้นมาตามแรงดึง“ฉะ...ใช่ ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ”“แกรู้ใช่ไหมว่าพอใจเป็นใคร”“มะ...”“แกรู้ใช่ไหม”ปรกณ์กำลังจะปฏิเสธ แต่ดูจากสายตาของมันแล้ว มันรู้แน่ๆ“ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ให้อภัยฉันเถอะนะๆ”“อารมณ์ชั่ววูบงั้นหรอ”ผมกัดกรามแน่น พยายามยับยั้งอารมณ์เท่าที่ทำได้ แต่ภาพเนื้อตัวพอใจที่มีแต่รอยแดงมันเด่นชัดขึ้นมาปัก!!!ผมเดินไปหยิบท่อนเหล็กที่ผนังห้อง มาฟาดที
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-PORJAI PART-“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้นฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้าก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอนพี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก
-SAIFAH PART-หลังจากพอใจไปประชุมกีฬาสีวันนั้น พอใจก็มีเวลาให้ผมน้อยลง เราแทบไม่ได้เจอกันเลยจนผมต้องตามมาถึงคณะ“นาวิน พอใจอยู่ไหน”ผมยกโทรศัพท์โทรหาพอใจตั้งแต่ขับรถออกมาจากคณะจนมาถึงตอนนี้ พอใจไม่รับสายผมเลย ไลน์ไปก็ไม่ตอบ“ซ้อหรอครับ!!เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้อยู่เลย แต่ไม่รู้ตอนนี้หายไปไหนแล้ว”นาวินชี้ไปที่กองขยะข้างหลัง“หายก็ไปหาดิว่ะ”ผมกระแทกตัวลงนั่งที่โต๊ะตั้งแต่ผมคบกับพอใจรู้สึกว้าวุ่นอย่างกับเด็กม.ต้นห่างกันนิดหน่อยผมก็คิดถึงอยากมาหาแล้ว แต่นี่ไม่ยอมตอบไลน์ผมตั้งแต่เช้าเจอกันครั้งล่าสุดก็เมื่อเย็นวานคิดว่าผมจะลงแดงไหมละ“ใครมาเสียงดังอะไรแถวนี้??”นาวินกำลังจะเดินไปตามแต่พอใจเดินถือของกลับมาพอดี“เฮียเลยซ้อ มาถึงก็เอาแต่โวยวาย”ไอ้นาวินเดินไปยืนข้างๆพอใจแล้วส่ายหน้าไอ้นี่มันน่าโดนดองเวรซักเดือน“มาทำอะไรคะ ที่คณะไม่ต้องเตรียมงานกีฬาสีหรือไง”พอใจหอบกระดาษอะไรก็ไม่รู้เต็มมือไปไปหมด ผมเลยพยักหน้าให้นาวินมันช่วยถือ“ทำอะไรเยอะแยะพี่โทรมาก็ไม่รับ”ผมไม่ตอบคำถามพอใจ แต่เปลี่ยนเป็นถามกลับแทน“งานกีฬาสีมหาลัยไง พอใจได้ทำพาเหรดเลยยุ่งๆไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย”พอใจเดินไปช่วยเพื่อนต่อ ผมมาหาถ
-พอใจ ทอร์ค-ฉันลืมตาขึ้นมาในตอนสายๆของอีกวัน ฉันพยายามจะลุกขึ้นเพราะรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ แต่แค่ขยับก็รู้สึกเจ็บร้าวที่กลางกาย“ซี๊ดดด อ๊ะ”ฉันพยายามจะขยับอีกครั้งแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนข้างๆแต่เห็นเขาหลับก็ไม่กล้าปลุก1..2..3ฉันนับในใจ ฮึบ!!! ฉันขยับขาลงจากเตียงเบาๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่พอจะลงน้ำหนักเท่านั้นแหละ“โอ้ย!!!”“พอใจ!!”พี่สายฟ้าลุกขึ้นมาประคองฉันไว้ก่อนที่ล้มจั้มเบ้า ลงไปที่พื้นห้อง“พอใจแค่จะไปเข้าห้องน้ำแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้”“ครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ ทำไมไม่ปลุกพี่ละเดี๋ยวพี่อุ้มไปเอง”พี่สายฟ้าอุ้มฉันด้วยท่าเจ้าสาวเข้ามาในห้องน้ำ แล้ววางฉันลงบนชักโครก แต่แทนที่เขาจะออกไปกลับยืนมองฉันเฉย
-พอใจ ทอร์ค-“อื้อ...พอใจ”ตอนนี้เหมือนสมองหยุดทำงาน เหลือแค่เพียงร่างกายและอารมณ์เท่านั้นที่นำพาทั้งหมด“พี่จะถามอีกครั้งนะ ว่าพอใจคิดดีแล้วใช่ไหมเพราะถ้าหลังจากนาทีนี้ไปพี่จะไม่หยุดแล้วนะ”พี่สายฟ้าถามด้วยสีหน้าจริงจัง“คะ...”ฉันพยักหน้าแทบจะทันทีตื่นเต้นไปหมดไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดๆนี้เลย เพราะวันช็อตของพี่พายุแท้ๆ แต่ฉันก็โอเคนะถ้าครั้งแรกของฉันคือพี่สายฟ้าพี่สายฟ้าจ้องฉันซักพักก็อุ้มฉันมาที่เตียงแล้วค่อยๆวางฉันลงช้าๆ ก่อนที่พี่สายฟ้าขึ้นมาทับตัวฉันไว้“ยัยเด็กแสบทำพี่ตะบะแตกจนได้นะ”พี่สายฟ้าก้มลงจูบที่ซอกคอ ส่งปลายลิ้นเลียที่ใบหู พร้อมทั้งปลดเสื้อผ้าของฉันออกทั้งหมดด้วยมือข้างเดียว และก็ตามมาด้วยถอดชุดของตัวเองจนหมด“หลับตาทำไม เมื่อกี้ยังยั่วพี่อยู่เลย”พี่สายฟ้ากระซิบที่ข้างๆหู แล้วคลอเคลียที่ข้างแก้มไปด้วย“พอใจอาย”ฉันลืมตาขึ้นมามองหน้าพี่สายฟ้าแต่ไม่กล้ามองลงไปต่ำกว่านั้น ก็ใครจะไปกล้ามองหละเขาเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตั้งแต่เกิดมานี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นของผู้ชายเป็นๆกับตา ไม่รู้ว่าขนาดนี้เรียกว่าใหญ่ไหม แต่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามันจะเข้ากับของฉันได้“อายทำไม เดี๋ยวมันก็ต้องเข