ตอนที่ 16 มาดาม SC NC25+

-SAIFAH PART-

และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก

“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น

“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”

ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ

“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”

พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล

-PORJAI PART-

เรือSC

“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไหม”พี่สายฟ้าพาฉันมาที่ห้องทำงาน ก่อนจะหยิบเอกสารที่ต้องเข้าประชุมวันนี้ไปถือไว้

“ได้ค่ะ!! แต่พอใจอยากลงไปเดินเที่ยวข้างล่างมากกว่า”

ฉันเดินไปอ้อนพี่สายฟ้า เพราะทุกครั้งที่ฉันมาที่นี่ฉันไม่เคยได้ไปไหนเลย นอกจากนั่งๆนอนๆกับเดินวนอยู่บนชั้นนี้

“ก็ได้แต่ต้องให้ทามเดินไปด้วยแล้วห้ามดื้อห้ามซนเด็ดขาด”พี่สายฟ้าสายฟ้ายืนบัตรเครดิตมาให้ก่อนจะสั่งงานพี่ทาม

พี่ทามคือลูกน้องคนที่สองของพี่สายฟ้า พี่เขาพึ่งกลับมาจากพักร้อน

“น้องพอใจอยากไปไหนครับ เดี๋ยวพี่พาไป”พี่ทามพาฉันเดินมาที่ลิฟต์แล้วกดลงไปชั้นที่มีร้านค้า แต่วันนี้ฉันไม่ได้อยากซื้อของไม่อยากได้อะไรเลย แต่อยากเดินเที่ยวรอบเรือมากกว่า

“เราไปเดินเล่นที่คาสิโนได้ไหมคะ”ฉันมองหน้าที่ทาม สีหน้านี้ไม่ได้ขอร้องแต่เป็นคำสั่งมากกว่า

“แต่...ถ้าบอสรู้ว่าพี่พาน้องพอใจไปที่นั่นพี่โดนบอสอัดเละแน่ๆเลย อย่าไปเลยนะครับ ไปเดินเล่นที่ห้างของเราดีกว่า”พี่ทามพยายามห้าม แล้วชวนฉันไปทางอื่น

“ก็ถ้าพอใจไม่พูดพี่ทามไม่พูดก็ไม่มีใครรู้หรอกค่ะ”

ฉันเอื้อมมือไปกดชั้นที่อยู่ของคาสิโน ถึงจะไม่เคยไปแต่ฉันเคยแอบดูเวลาที่สายฟ้าทำงานบ่อยๆจนรู้ว่าชั้นไหนคือคาสิโน

“น้องพอใจ...”พี่ทามส่ายหน้าแต่ก็ยอมพาฉันไป โดนมีข้อแม้ว่าห้ามออกจากสายตาพี่เขาเด็ดขาด

“พี่พามาได้แค่แป๊ปเดียวนะครับ”

พี่ทามพาฉันเดินเข้ามาในคาสิโนแต่กว่าจะมาถึงที่ๆนักพนันนั่งเล่นกันจริงๆก็ต้องผ่านกันหลายด่านหลายห้อง คนในนี้ค่อนข้างพลุกพล่านไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร

“ตรงนี้คือบริเวรที่เราจำกัดไว้ให้พวกนักพนันอยู่ และที่บอสกับพวกพี่ไม่อยากให้พอใจลงมาเพราะพื้นที่มันค่อนข้างกว้างขนาดเราใช้การ์ดเกือบร้อยคนดูแลเฉพาะชั้นนี้ยังดูกันได้ไม่ทั่วถึงเลย”

“คนเยอะจริงๆ แล้วผู้หญิงพวกนั้นละคะทำไมเขาถึงมาอยู่ชั้นนี้หรือว่าเขาก็เป็นลูกค้าของคาสิโนเราเหมือนกัน”

“ไม่ใช่หรอกครับ พวกนั้นคือพนักงานเอาไว้เอ็นเตอร์เทนพวกที่ได้กำไรแล้วอาจจะอยากผ่อนคลาย”

คำว่าผ่อนคลายเป็นอันว่ารู้กันเนอะว่าต้องทำยังไง ถึงว่าแต่งตัวกันมิดชิดเชียว อีกนิดก็จะแก้ผ้าเดินอยู่แล้ว

“พี่สายฟ้าเคยลงมาใช้บริการไหมคะ”ฉันถามขำๆแต่สีหน้าพี่ทามไม่ขำกับฉันเลย

“ก็...”

“เคยหรอคะ”

“ผู้หญิงในนี้บอสไม่ยุ่งหรอกครับ แต่..บางทีนักพนันชั้นดีก็จะมีหิ้วมาฝากบอสบ้าง แต่บอสไม่ได้ยุ่งกับทุกคนนะครับบางทีก็ส่งกลับบ้าง แต่ส่วนใหญ่พวกเธอจะขอทำงานต่อที่นี่”พี่ทามพยายามแก้ตัวให้เจ้านาย

“ถึงว่า ตั้งแต่พอใจเดินเข้ามามีแต่ผู้หญิงมองด้วยสายตาอาฆาต”ทั้งๆที่ฉันก็ว่าไม่เคยรู้จักพวกนางนะ

“ก็ได้แค่มองแหละครับ เพราะทุกคนรู้ดีไม่มีใครกล้าทำอะไรมาดามลำดับที่หนึ่งของSCหรอกครับ”

พี่ทามบอกว่าพนักงานทุกคนที่นี่จะเรียกฉันว่ามาดามแต่ที่ต้องมีลำดับก็เพราะว่าลูกชายของตระกูลนี้มีถึง6คน

ฉันมัวแต่สนใจผู้คนจนไม่รู้ว่าตัวเองเดินแยกมาจากพี่ทามเมื่อไหร่

“อ้าว!!!พี่ทามไปไหนแล้วละ”ฉันจะหยิบโทรศัพท์โทรหาพี่ทามแต่ก็ดันลืมหยิบโทรศัพท์ลงมาด้วย

“สาวน้อย!!มาหาพี่สิ”ผู้ชายวัยกลางคนเดินหอบเหรียญกาสิโนออกมาเป็นกำมือเรียกให้ฉันเข้าไปหาแต่ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วกำลังจะเดินหนี

“พี่บอกว่าให้ไปหาไง ดูสิพี่มีเงินนะ”ผู้ชายคนนั้นพุ่งเข้ามาจับตัวฉันไว้แล้วพยายามดึงให้ฉันไปที่มุมๆนึง

“ปล่อยนะ!! อย่ามายุ่งกับฉัน!! พี่ทาม!!”ฉันพยายามสะบัดตัวให้หลุดแล้วตะโกนหาพี่ทาม

ผู้คนรอบๆมองมาที่ฉันกับเขาเหมือนเป็นเรื่องปกติไม่มีใครคิดจะเข้ามาช่วยฉันเลย

“อย่าดิ้นสิ พี่บอกแล้วไงว่าพี่มีเงิน”

นายคนนั้นผลักฉันลงที่โซฟาก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวฉันไว้

“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย”

ฉันพยายามปัดป้องตัวเองสุดชีวิต ไม่เคยรู้สึกขยะแขยงใครเท่านี้มาก่อน

-SAIFAH PART-

“งั้นก็จัดการตามที่เราตกลงกันในห้องประชุม เพิ่มกำลังชั้นคาสิโนเข้าไปอีก แล้วห้ามให้ลูกค้านอนกับผู้หญิงตามโซฟาหรือมุมห้อง ให้ไปเปิดห้องเอาเท่านั้น”

ผมเดินสั่งงานทอมส์ระหว่างที่เรากำลังกลับห้อง ไม่รู้ป่านนี้ยัยตัวแสบของผมช้อปปิ้งไปถึงไหนแล้ว

“บอสครับ แย่แล้วครับ”ทามกับพนักงานรักษาความปลอดภัยวิ่งเข้ามาแต่ไม่มีพอใจมาด้วย ทำผมใจไม่ดีเลย

“เกิดอะไรขึ้นแล้วพอใจอยู่ไหน”

“คือ...”ทามเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ผมฟังคร่าวๆ แต่ตอนนี้ผมผมไม่มีเวลาลงโทษใครทั้งนั้น เพราะต้องตามหาพอใจให้เจอก่อน

ลำพังถ้าหายชั้นที่เป็นห้างผมจะไม่ห่วงเลย แต่นี่หายชั้นที่เป็นคาสิโน ไม่รู้พวกผีพนันจะทำอะไรพอใจหรือเปล่า

ทอมส์โทรสั่งห้องควบคุมกล้องให้รีบค้นภาพส่วนผมพึ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้พอใจใส่สมาร์ตว้อชมาเลยรีบใช้โทรศัพท์หาพิกัดแล้วรีบไปตามสัญญาณไป

“ปิดห้อง สั่งคนของเราค้นทุกมุมตามหาพอใจให้เจอ”

ห้องคาสิโนกว้างมากและพลุกพล่านด้วยผู้คนสัญญาณที่จับได้ก็ไม่ได้บอกชัดเจนว่าพอใจอยู่ที่ไหน รู้แค่ว่ายังอยู่ที่ชั้นนี้

“เจอแล้วครับบอส อยู่ที่มุมนู้นครับ”ทอมส์วิ่งนำหน้าผมรีบวิ่งตามไป จนเจอพอใจอยู่ในสภาพเสื้อผ้าขาดวิ่น

“ไอ้สาระเลว!!!”ผมเหวียงหมัดใส่หน้าไอ้เลวคนนั้นก่อนจะรีบมาหาพอใจ

“ฮึก...พี่สายฟ้า”

“ไม่เป็นไรแล้วนะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว”ผมกอดพอใจ พอใจคงกลัวมากเพราะเธอทั้งร้องไห้และตัวสั่นไปหมด

ผมไม่รู้ว่ามันทำอะไรกับพอใจบ้าง แต่ผมรู้แค่ว่ามันไม่ตายดีแน่ ที่กล้ามา ท้าทายอำนาจผม

“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์กับทามจับตัวคนร้ายไว้ สภาพของมันตอนนี้คือสลบเหมือดหลังจากโดนหมัดผมเข้าไปเมื่อกี้

“เอามันไปไว้ที่ห้องใต้เรือ ถ้ามันตื่นเมื่อไหร่ให้มาตามฉันทันที”ผมพูดด้วยความเครียดแค้น ห้องนั้นถูกปิดตายตั้งแต่พ่อผมวางมือ ไม่คิดว่าจะได้กลับมาใช้อีก

ผมประคองพอใจกลับมาพักที่ห้องของผม ซึ่งอยู่ชั้นบนสุดของเรือและเป็นโซนที่ปลอดภัยที่สุด

“บอสครับ!!”ทามเข้ามาสำนึกผิด ที่ดูแลพอใจไม่ดี แต่ผมแค่รู้สึกว่ามันก็ไม่ใช่ความผิดของทามซ่ะทีเดียว

“ฉันขอคุยกับพอใจก่อน ถ้านายผิดจริงฉันจะยอมให้นายออก”ผมตบไหล่ทามก่อนจะเดินเข้ามาหาพอใจ

ที่ตอนนี้เหมือนกำลังช็อคกับเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น ผมพยายามปรับอารมณ์ให้เบาที่สุด เอาความโกรธเมื่อกี้ไว้ข้างนอกก่อน เพราะไม่อยากให้พอใจกลัว

แต่พอเห็นสภาพของพอใจที่ตอนนี้เนื้อมีแต่รอยแดง มันก็ทำให้ผมอยากจะลงไปกระทืบมันซ่ะตอนนี้

ผมเดินเข้าไปใกล้ๆและดึงพอใจมากอดไว้ ผมไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆได้แต่โกรธตัวเองที่แค่นี้ก็ดูแลพอใจไม่ได้

“พี่ขอโทษ!! เจ็บตรงไหนไหม”

“...ไม่ค่ะ..ตะ แต่มันน่ากลัวมาก”

“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไป”

“พอใจขอโทษ พอใจดื้อเองทั้งๆที่ทามก็ห้ามพอใจตั้งหลายรอบ”พอใจน้ำตาคลอเหมือนจะร้องไห้ออกมาอีก

“ทามรู้สึกผิดมากนะ พยายามจะมาลาออกให้ได้”

“ไม่ใช่ความผิดของพี่ทามนะคะ พี่สายฟ้าอย่าให้พี่ทามออกนะ พอใจผิดเองที่ดื้อ”

“พี่รู้แล้ว เดี๋ยวพอใจเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ พี่เตรียมไว้ให้แล้ว”ผมพาพอใจไปที่ห้องน้ำแล้วปล่อยให้พอใจจัดการตัวเอง ส่วนผมก็มานั่งรอที่เตียง

หลังจากอาบน้ำเสร็จสีหน้าพอใจดูดีขึ้น ไม่หวาดกลัวเหมือนตอนแรก

“เขายังไม่ได้ทำอะไรพอใจนะคะ”พอใจเดินมานั่งที่ตักแล้วกอดคอผมไว้หลวมๆ ผมรูัว่าพอใจหมายถึงอะไร

“ทามกับผู้หญิงที่อยู่แถวนั้นรายงานพี่แล้วแหละ”

“พี่จะไม่ทำอะไรรุนแรงกับเขาใช่ไหมคะ”

“พี่ว่าตอนนี้พอใจพักผ่อนก่อนดีกว่านะ”ผมเปลี่ยนเรื่องแล้วพาพอใจมานอนที่เตียง

“พี่สายฟ้าไม่นอนกับพอใจหรอ พอใจไม่อยากนอนคนเดียวนะ”

“พี่มีงานต้องเคลียร์นิดหน่อย พอใจนอนไปก่อนนะเดี๋ยวพี่รีบกลับมา”

ผมกดจูบที่หน้าผากของพอใจเบาๆก่อนจะค่อยๆถอยตัวออกมา...