-PORJAI PART-
“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”
“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้น
ฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า
“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”
พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม
“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้า
ก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา
“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอน
พี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก่อนจะปลดกางเกงในตัวจิ๋วของฉันออกไปตามด้วยกระชากเสื้อนักศึกษาจนกระดุมหลุดไม่รู้ทิศทาง แบบนี้ให้ฉันถอดดีๆดีกว่าไหม??!
“รักนะครับ”
พี่สายฟ้าบอกรักก่อนจะปลดเสื้อในฉันออก ก่อนจะก้มลงมาดูดยอดอกทั้งสองข้าง
“อื้อ..พี่สายฟ้า”ฉันแอ่นหน้าอกเข้าหาปากเขา ไม่รู้เป็นอะไรแค่พี่สายฟ้าดูดนมฉันถึงกับตัวอ่อน เหมือนคนไม่มีแรง
จ๊วบ แผล่บๆ!!!
พี่สายฟ้าดูดซ้ายสลับขาแบบเร็วๆก่อนจะเปลี่ยนไปปลดกางเกงของตัวเองบ้าง
“ซี๊ดดด!!! ดูดิ แค่ดูดนมหนูก็แข็งแล้ว”พี่สายฟ้างัดแก่นกายออกมาแล้วรูดโชว์ มันแข็งอจากที่เขาบอกเลย
“ไหนๆวันนี้พี่ก็อยากเอาหนูในชุดนักศึกษาแล้ว หนูขึ้นให้นะคะ”ฉันพลิกให้พี่สายฟ้านอนลง แล้วขึ้นมาคุมเกมส์เอง ถ้านอนเฉยๆก็ไม่เหมือนได้เอากับนักศึกษาสิ
“ถุงยางอยู่ไหนคะ”ฉันถดตัวลงไปอยู่ที่หวางขาพี่สายฟ้า แล้วดูดแก่นกายรอ
“ซี๊ดดด!!! อยู่นี่ครับหนู”
พี่สายฟ้าหยิบมันออกมาจากข้างเตียงแล้วส่งให้ฉัน แต่ก่อนที่ฉันจะสวมถุงยาง ฉันเอาแก่นกายพี่สายฟ้ามาถูร่องก่อน แต่ยังไม่ยัดเข้าไป
“อู้ยย หนูครับพี่เสียว อ๊าาา”พี่สายฟ้าร้องเสียงหลง ฉันยิ่งได้ใจ
“หนูทำขนาดนี้แล้วพี่หายโกรธหนูนะคะ”ฉันพูดแบบอ้อนๆ ก่อนจะจูบไปที่หัวถอดแล้วใช้ลิ้นเลียเบาๆ
“หะ..หายครับ แต่หนูรีบใส่เข้ามาเถอะพี่จะไม่ไหวแล้ว”
พี่สายฟ้าร้องขอ ฉันเลยต้องรีบฉีกซองแล้วเอาถุงยางใส่ให้เขา
“ใส่แล้วนะคะ”
ฉันนั่งยองๆแล้วค่อยๆเอาแก่นกายสอดเข้าไปในร่องสาว พี่สายฟ้ามองการกระทำของฉันตลอดเวลาด้วยใบหน้าที่เหยเก
พั่บ!!! ฉันดันเข้าทีเดียวมิดด้าม
“อู้ยยย!!!”
“อ๊ะ!!! แน่นจัง”
ฉันไม่เคยอยู่ข้างบนแบบนี้เลยไม่รู้ว่าการที่ฉันยัดเข้าไปทั้งแท่งมันจะจุกขนาดนี้
พั่บ พั่บ พั่บ
พี่สายฟ้าใช้มือช่วยฉันขยับเอว เพราะฉันยังทำอะไรไม่ถูก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยย”
ฉันลุกขึ้นจนแก่นกายเกือบหลุดออกจากร่องแล้วกระแทกเข้าไปใหม่
“อื้ม!! พอใจขาแรงอีกคะ แรงอีก”พี่สายฟ้ากระแทกเอวสวนขึ้นมา
“เปลี่ยนท่าได้ไหมคะ อื้อ พะ พอใจไม่ถนัด”
ฉันขย่มพี่สายฟ้าจนเกือบจะหมดแรง แต่เขาก็ไม่มีท่าทีว่าจะเสร็จเลย
เพี๊ยะ!!!
“ได้สิครับคนดี งั้นเอาท่านี้แล้วกันเนอะ”พี่สายฟ้าจับให้ฉันคว่ำหน้าแล้วโก้งก้นขึ้นมา ก่อนเขาจะแทรกตัวอยู่ข้างหลัง
“พะ..พี่สายฟ้า อื้อ!!!”
“เอามือจับหัวเตียงไว้นะพอใจ พี่จะแทงเข้าไปแล้ว”
พี่สายฟ้าพูดรอดไรฟัน แล้วค่อยๆสอดแก่นกายกลับเข้ามาใหม่ ท่านี้ทั้งคับทั้งแน่นยิ่งกว่าท่าเมื่อกี้อีก
พั่บ !!~
“อื้อ!!..”
“ไม่ว่าจะทำท่าไหน รูที่รักก็ฟิต อู้ยย”
พี่สายฟ้าตีที่บั้นท้ายแล้วกระแทกเอวเข้ามาไม่ยั้ง แบบเน้นๆจน ตัวของฉันสั่นไปหมด
“ตะ...แต่เดี๋ยวพอเอาบ่อยๆพะ...พี่สายฟ้าก็เบื่อ”
“ไม่มีทาง ไม่เชื่อก็ลองดู ซี๊ด เสียวโว้ย”
“อ๊ะ อ๊ะ พี่สายฟ้า เบาๆหน่อย”
ฉันหันไปบอกพี่สายฟ้าที่เอาแต่กระแทกเอวใส่ฉันไม่ยั้ง
“หนูก็ตอดพี่เบาๆหน่อยสิคะ อ๊ะ อู้ยยย”
“อื้อ...มะไม่ไหว แล้วคะ จะแตกแล้ว อื้อ”
ฉันเอี้ยวตัวไปจับมือพี่สายฟ้าไว้ เมื่อรู้สึกใกล้จะเสร็จ
“โอ้ววว!!! พะ..พี่ก็จะไม่ไหวแล้ว พร้อมกันนะเมียจ๋า”
“พอใจไม่ไหว จะแตกแล้วอื้อ!!!”
“อ๊ะ อ๊ะ พอใจครับ ไม่ไหวแล้วครับ แตกแล้ว แตกแล้ว อ๊าาาา”
พี่สายฟ้ากระเด้าเอวถี่ๆก่อนจะ จะกระตุกปล่อยน้ำรักออกมา
พี่สายฟ้าพุบหน้าลงมาทับหลังฉัน ก่อนจะกระเด้วเอวต่อเน้นๆเพื่อรีดน้ำออกให้หมด
“หายโกรธพอใจแล้วใช่ไหมคะ”
“อือ...”พี่สายฟ้าตอบได้แค่นั้นเพราะเขากำลังเหนื่อย
พี่สายฟ้าถอดแก่นกายออกจากตัวฉัน ก่อนจะล้มตัวลงนอน
“ไปจัดการให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยนอนดีไหมคะ”
ฉันหมายถึงถุงยางที่ยังสวมอยู่ที่แก่นกาย
“ทำให้หน่อยสิ พี่เหนื่อย”
พี่สายฟ้ามองด้วยสายตาที่บอกว่าเหนื่อยจริงๆ ฉันเลยจัดการถอดถุงยางออกแล้วทำความสะอาดให้
“พอใจทำให้พี่สายฟ้าเสร็จได้แล้ว พอใจขอกลับไปทำงานที่มหาลัยต่อนะคะ”
ฉันพูดพร้อมใส่เสื้อผ้าไปด้วย โชคดีที่ฉันเคยเอาชุดนักศึกษามาทิ้งไว้ที่นี่หนึ่งชุด เลยมีเสื้อเปลี่ยนแทนตัวที่พี่สายฟ้าทำขาดไป
“ไม่อยากให้ไปเลย”พี่สายฟ้าลุกขึ้นมาทำหน้าอ้อน
“พอใจต้องไปทำงาน!! แต่ครั้งนี้สัญญาว่าจะรับโทรศัพท์พี่สายฟ้าทุกสายเลย โอเคไหมคะ”
“(•_• )( •_•)”พี่สายฟ้าส่ายหน้า
“พี่ยอมให้เราไปก็ได้ แต่คืนนี้ต้องกลับมานอนที่นี่”
พี่สายฟ้าไม่มีทางอื่นให้ฉันเลือกเลย ถ้าคืนนี้ไม่ยอมมานอนที่นี่ฉันก็ต้องยอมอยู่กับเขาจนกว่าจะค่ำ
คือถ้าฉันเลือกอย่างหลังฉันก็ไม่ต้องไปช่วยเพื่อนๆทำงานพอดี ฉันก็ต้องเลือกทางที่หนึ่งสิ
“ไปนะคะ”
ฉันแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเดินมาบอกพี่สายฟ้าอีกครั้ง เมื่อกี้ยังนอนหมดแรงอยู่เลย ไหงตอนนี้มานั่งหน้าเครียดที่โต๊ะทำงานอีกแล้ว
“ครับ!!รีบๆกลับนะ เย็นนี้เราต้องไปที่เรือกัน”
“พอใจไปได้หรอคะ”
ปกติพี่สายฟ้าไม่ชอบให้ฉันตามไป บอกว่าที่นั่นอันตราย การ์ดไม่ค่อยแน่นหนา
“ไปได้สิ ตอนนี้ระบบกลับมาปกติแล้ว พอใจรีบๆกลับมานะครับ”
จุ๊ป!! ฉันเดินไปจูบพี่สายฟ้าก่อนจะรีบบึ่งรถมาที่มหาลัย
“ชะนีน้อย!! ไปทำอะไรมาย่ะรอยเต็มคอเขียว”ซันนี่ชี้ให้ฉันดูจ้ำแดงๆที่คอ ก่อนออกมาฉันก็ว่าฉันดูดีแล้วนะ
“ฉันทำอะไร!! แค่โดนมดกัด”
“มดกัด”ซันนี่ทำเสียงสูง เหมือนไม่เชื่อ
“ไอ้มดที่ว่านี่เดินสองขาตัวใหญ่ๆใช่ม่ะ”
“หุบปาก!!แล้วกลับไปทำงาน”ซันนี่รู้ทันฉันตลอด แต่ก็นะไปง้อแฟนมันก็ต้องมีบ้าง
ปัง !!!! เสียงตบโต๊ะเสียงดังฉันหันไปมองพร้อมซันนี่ พวกพี่ปี3ที่คุมงานพวกฉันเดินมาดูความคืบหน้า
“อีกสองอาทิตย์งานก็จะเริ่มแล้ว พาเหรดของเรายังไม่ถึงไหนเลย ใครรับผิดชอบคุมงานคะ”
“พอใจค่ะ!!”ฉันยกมือแล้วเดินเข้าไปหาพี่คนนั้น
“วันนี้พี่มาตรวจงานรอบนี้รอบที่สองแล้ว แต่ทำไมงานถึงยังไม่เดิน จะเสร็จทันเวลาไหม”
“ตอนนี้พวกเรากำลังเร่งกันเต็มที่ค่ะ”
ฉันตอบได้เท่านี้แหละตอบมากกว่านี้เดี๋ยวก็จะโดนหาว่าเถียง อีกอย่างงานไม่เดินตรงไหน ฉันไม่ต้องดูละเอียดยังรู้เลยว่ามันคืบหน้าไปเกือบครึ่งแล้ว
“พี่รู้นะคะว่าแฟนน้องเป็นใคร แต่นี่คืองานของคณะช่วยเต็มที่หน่อยได้ไหมคะ”
พี่คนนั้นเบะปากใส่ฉัน ก่อนจะเดินออกไป ฉันไม่เคยอยากให้พี่สายฟ้ามาอยู่ข้างๆเท่าตอนนี้เลย...
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-SAIFAH PART-“มันตื่นแล้วครับบอส!!”“อืม..ที่ฉันให้ไปสืบมาได้เรื่องหรือเปล่า”“ครับ นายคนนี้ชื่อปกรณ์เป็นลูกค้าคาสิโนเรามาไม่น้อยกว่าสามปี นายคนนี้อยู่บนเรือของเรามากกว่าอยู่บ้านของตัวเองซ่ะอีกครับ ดังนั้นที่ผมคิดว่ามันต้องรู้ว่ามาดามเป็นใคร”ปัง!!!“มันรู้...แต่มันก็ยังกล้าลองดีกับฉัน”ห้องใต้เรือ“พวกแกจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันไปนะเว้ย”เสียงโวยวายดังมาจากห้องเชือด ผมเดินเข้าไปพร้อมลูกน้องอีกสามสี่คน“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์หันมาถาม“เอามันไปแขวนไว้”ทอมส์และทามหิ้วไอ้ปกรณ์ขึ้นมา ก่อนจะเอาไปแขวนไว้ที่หลัก ประหาร“หะ...เห้ยฉันยังไม่ได้ทำอะไรนังนั่นเลยนะ กะ...แกจะฆ่าฉันเลยหรอ”“ยังไม่ได้ทำงั้นหรอ”ผมกระชากหัวมันจนหน้ามันเงยขึ้นมาตามแรงดึง“ฉะ...ใช่ ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ”“แกรู้ใช่ไหมว่าพอใจเป็นใคร”“มะ...”“แกรู้ใช่ไหม”ปรกณ์กำลังจะปฏิเสธ แต่ดูจากสายตาของมันแล้ว มันรู้แน่ๆ“ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ให้อภัยฉันเถอะนะๆ”“อารมณ์ชั่ววูบงั้นหรอ”ผมกัดกรามแน่น พยายามยับยั้งอารมณ์เท่าที่ทำได้ แต่ภาพเนื้อตัวพอใจที่มีแต่รอยแดงมันเด่นชัดขึ้นมาปัก!!!ผมเดินไปหยิบท่อนเหล็กที่ผนังห้อง มาฟาดที
-SAIFAH PART-วันไปค่ายอาสา.“นาวินเอาของออกมาจากชมรมหมดหรือยัง”ฉันชี้นิ้วสั่งงานนาวินตั้งแต่มาถึง เพราะค่ายอาสาที่เป็นค่ายอาสาจริงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีผู้ชาย นาวินเลยต้องรับภาระหนักหน่อย“เรียบร้อยแล้วครับ”นาวินพยักหน้าแล้วให้คนของรถบัสจัดการต่อ“พอใจคนครบแล้วใช่ไหมเราจะได้รีบออกกัน พี่กลัวจะไปถึงมืด ทางเข้าหมู่บ้านมันไม่ค่อยดี”พี่ฝนประธานชมรมเดินเข้ามาถาม คนในชมรมนะมาครบแล้ว ขาดแต่คนนอกชมรมที่ขอไปด้วยหลายวันมานี้พี่สายฟ้าไม่ค่อยกลับบ้านเพราะต้องเร่งเคลียร์งานที่จะไม่อยู่หลายวัน“เอาไงซ้อโทรตามไหม”นาวินยกโทรศัพท์โทรหาพี่สายฟ้า แต่ก็ติดต่อไม่ได้จนฉันกับนาวินตัดสินใจจะไปกันก่อน
-PORJAI PART-เราทุกคนชมรมจิตอาสากับลูกน้องที่พี่สายฟ้าพามา ช่วยกันฟื้นฟูหมู่บ้านแถบชนบทให้กลับมามีชีวิตชีวาได้สำเร็จ และวันนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่“ได้กลับซักที!!”พี่สายฟ้าบ่นแบบนี้เป็นรอบที่สิบล้าน เพราะพี่แกนอนไม่ค่อยได้ ขนาดว่าย้ายขึ้นไปนอนบนรถที่ตัวเองเตรียมมาแล้วนะ“พอใจบอกแล้วว่าพี่ไม่เหมาะกับที่นี่หรอก”เอาจริงๆพี่สายฟ้าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพราะกินก็กินง่ายอะไรก็ได้ แต่ที่มีปัญหาสุดๆเลยคือที่นอน“แต่ก็ดีนะเพราะที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือสัญญาณโทรศัพท์ พี่เลยไม่ต้องคอยกังวลเรื่องงาน”นี่ก็ถือภาพอีกภาพที่ฉันต้องเมมใส่สมองใว้ พี่สายฟ้าไม่จับโทรศัพท์หรือโทรคุยกับใครเลยทั้งๆที่ปกติพี่สายฟ้าต้องทำแบบนั้นบ่อยๆเพราะงานเยอะ
ณ มหาลัย SCUตึกๆๆๆ (เสียงวิ่ง) สายๆตั้งแต่วันแรกเลย กรุงเทพรถติดเป็นบ้ากว่าจะมาถึงมหาลัยได้กินเวลาเป็นชั่วโมงไหนจะที่จอดรถในมหาลัยที่มีอยู่อย่างจำกัด ตอนนี้เลยต้องสวมวิญญาณนักวิ่งเพื่อไปให้ทันเรียนในคาบเช้า“ขออนุญาติค่ะ”ฉันขออนุญาติอาจารย์ผู้สอนเข้าห้องเรียนแต่ก็เจอสายตาที่ส่งกลับมาแบบไม่พอใจของอาจารย์ผู้สอน นี่ฉันมาสายแค่10นาทีเองนะฉันไม่รอคำอนุญาติแต่อย่างใดรีบเดินมานั่งข้างๆเพื่อนๆ“สายตั้งแต่วันแรกเลยนะแกเดี๋ยวก็ได้โดนเจ้โหดเขมือบหัวพอดี”ฉันเบะปากกับคำพูดของยัยมีนเพื่อนสนิทฉันเอง มาๆเดี๋ยวแนะนำตัวก่อนฉันชื่อ พีรดา หรือเรียกว่าพอใจเฉยๆก็ได้ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่มหาลัยSCU ปี2 ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่ 3 คน คนแรก มีนา คนที่สอง เซย่า คนที่สามชื่อจริงๆคือซันแต่มันชอบให้เพื่อนๆเรียกซันนี่ เราสามคนสนิทกันมากถึงแม้จะพึ่งเจอกันตอนปี1ก็ตาม“ถ้าไม่มีข้อส่งสัยอะไรแล้วเลิกคลาสได้”อาจารย์สมศรีพูดปิดคลาสก่อนจะเดินเชิดๆออกไปคนทั้งมหาลัยต่างรู้เกียรติศัพท์ของนางดีเจ๊โหดแห่งคณะบริหาร“วันนี้กินไรดีแก??ไปกินที่โรงอาหารของวิศวะม่ะฉันอยากเสพผู้มากเลยตอนนี้”ฉันมองซันนี่ด้วยหางตาเอือมกับความหื่นของมันจริงๆ
@ Zatudio pub By SC Groupตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้วฉันมายืนอยู่ที่หน้าผับดังของกรุงเทพถามว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่อะหรอก็ไอ้น้องรหัสตัวดีฉันนะสิมันดันอยากเลี้ยงตอบแทนที่ฉันเลี้ยงมันคราวก่อน ดีจริงๆเลี้ยงกันไปเลี้ยงกันมาIncoming calls นาวินนาวิน : พี่พอใจอยู่ไหนเนี่ย ผมรอนานแล้วนะพอใจ : อยู่หน้าผับแล้ว ออกมารับหน่อยดินาวิน : เคๆพี่รอผมอยู่ตรงนั้นแหละเดี๋ยวผมเดินออกไปฉันวางสายนาวินแล้วยืนรออยู่ตรงนั้น นาวินเป็นน้องรหัสฉันเองตอนนี้เรียนอยู่ปี1เข้ามายังไม่ทันไรก็โดนโหวดให้เป็นดิไอดอลของมหาลัยเป็นที่เรียบร้อย"รอนานไหมพี่"นาวินรีบวิ่งหน้าตั้งมาทางที่ฉันยืนอยู่"ทำไมต้องพาฉันมาที่นี่ด้วยเนี่ย"ฉันไม่ได้สนใจคำถามของนาวินเลยซักนิดแล้วถามกลับทันที"แหมๆผมมีพี่รหัสสวยขนาดนี้ก็ต้องพามาอวดบ้างสิครับ"นาวินพูดก่อนจะเดินนฉันเข้ามาข้างในที่นี่เป็นผับที่ได้รับความสนใจมากในหมู่วัยรุ่นและนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ฉันไม่ค่อยชอบมาที่นี่|VIP Zone|นาวินเดินนำฉันมาที่ชั้นๆนึงชั้นนี้ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากๆเลยทีเดียวและทันทีที่ฉันเดินตามนาวินเข้ามาในห้องๆนึงก็พบกับThe idolของมหาวิ
(พอใจ ทอร์ค)"โอเคไหม เจ็บตรงไหนหรือปล่าว"พี่สายฟ้าหันหน้ามาถามหลังจากที่เราเดินออกมาจากผับแล้ว"ไม่เป็นไรคะ ขอบคุณมากนะคะ"ฉันขอบคุณแล้วยกมือข้างที่โดนพี่สายฟ้าจับอยู่เป็นเชิงบอกให้ปล่อย"เรานี่หน้าคุ้นๆนะเรียนอยู่ที่มหาลัยSCUใช่ม่ะ"พี่สายฟ้าทำเป็นไม่สนใจก่อนจะเลี่ยงไปคุยเรื่องอื่น"ใช่คะ""คณะไหน??""บริหารธุรกิจ"ฉันตอบสั้นๆและพยายามหมุนข้อมือให้ออกจากการเกาะกุมของพี่สายฟ้าแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะยิ่งฉันพยายามมากเท่าไหร่เหมือนพี่สายฟ้าจะจับแน่นขึ้นอีก"อ๋อ!!คณะเดียวกับไอ้แฝดเลยนี่หน่า"พี่สายฟ้าทำท่าตกใจแต่ไม่รู้ทำไมฉันรู้สึกเหมือนว่าพี่แกรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่ะ"ปล่อยมือด้วยคะ พอใจจะกลับแล้ว"ฉันเผลอเรียกแทนตัวเองด้วยซื่อเล่นก่อนจะยกมือที่โดนจับอยู่ให้พี่สายฟ้าดูอีกครั้ง"ป่ะ!!!กลับก็กลับ"พี่สายฟ้าพูดเสร็จก็ทำท่าจะดึงให้ฉันเดินตามไป"เดี๋ยวๆพี่จะไปไหนพอใจจะกลับเอง""กลับเอง!!เวลานี้เนี่ยนะไม่กลัวโดนแท็คซี่ฉุดหรือไง""พี่น่ากลัวกว่าแท็คซี่อีก""อะไรนะ??"ฉันพูดเสียงเบาพี่สายฟ้าเลยไม่ค่อยได้ยิน"ไปสิคะจะไปส่งไม่ใช่หรอ"พี่สายฟ้าพาฉันเดินมาขึ้นรถโซนวีไอพีแต่มันจะแปลกอะไรละเนอะก็พี่เขาเป็นเจ้าขอ
-PORJAI PART-เราทุกคนชมรมจิตอาสากับลูกน้องที่พี่สายฟ้าพามา ช่วยกันฟื้นฟูหมู่บ้านแถบชนบทให้กลับมามีชีวิตชีวาได้สำเร็จ และวันนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่นี่“ได้กลับซักที!!”พี่สายฟ้าบ่นแบบนี้เป็นรอบที่สิบล้าน เพราะพี่แกนอนไม่ค่อยได้ ขนาดว่าย้ายขึ้นไปนอนบนรถที่ตัวเองเตรียมมาแล้วนะ“พอใจบอกแล้วว่าพี่ไม่เหมาะกับที่นี่หรอก”เอาจริงๆพี่สายฟ้าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เพราะกินก็กินง่ายอะไรก็ได้ แต่ที่มีปัญหาสุดๆเลยคือที่นอน“แต่ก็ดีนะเพราะที่นี่ไม่มีอินเตอร์เน็ตหรือสัญญาณโทรศัพท์ พี่เลยไม่ต้องคอยกังวลเรื่องงาน”นี่ก็ถือภาพอีกภาพที่ฉันต้องเมมใส่สมองใว้ พี่สายฟ้าไม่จับโทรศัพท์หรือโทรคุยกับใครเลยทั้งๆที่ปกติพี่สายฟ้าต้องทำแบบนั้นบ่อยๆเพราะงานเยอะ
-SAIFAH PART-วันไปค่ายอาสา.“นาวินเอาของออกมาจากชมรมหมดหรือยัง”ฉันชี้นิ้วสั่งงานนาวินตั้งแต่มาถึง เพราะค่ายอาสาที่เป็นค่ายอาสาจริงๆแบบนี้ไม่ค่อยมีผู้ชาย นาวินเลยต้องรับภาระหนักหน่อย“เรียบร้อยแล้วครับ”นาวินพยักหน้าแล้วให้คนของรถบัสจัดการต่อ“พอใจคนครบแล้วใช่ไหมเราจะได้รีบออกกัน พี่กลัวจะไปถึงมืด ทางเข้าหมู่บ้านมันไม่ค่อยดี”พี่ฝนประธานชมรมเดินเข้ามาถาม คนในชมรมนะมาครบแล้ว ขาดแต่คนนอกชมรมที่ขอไปด้วยหลายวันมานี้พี่สายฟ้าไม่ค่อยกลับบ้านเพราะต้องเร่งเคลียร์งานที่จะไม่อยู่หลายวัน“เอาไงซ้อโทรตามไหม”นาวินยกโทรศัพท์โทรหาพี่สายฟ้า แต่ก็ติดต่อไม่ได้จนฉันกับนาวินตัดสินใจจะไปกันก่อน
-SAIFAH PART-“มันตื่นแล้วครับบอส!!”“อืม..ที่ฉันให้ไปสืบมาได้เรื่องหรือเปล่า”“ครับ นายคนนี้ชื่อปกรณ์เป็นลูกค้าคาสิโนเรามาไม่น้อยกว่าสามปี นายคนนี้อยู่บนเรือของเรามากกว่าอยู่บ้านของตัวเองซ่ะอีกครับ ดังนั้นที่ผมคิดว่ามันต้องรู้ว่ามาดามเป็นใคร”ปัง!!!“มันรู้...แต่มันก็ยังกล้าลองดีกับฉัน”ห้องใต้เรือ“พวกแกจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันไปนะเว้ย”เสียงโวยวายดังมาจากห้องเชือด ผมเดินเข้าไปพร้อมลูกน้องอีกสามสี่คน“เอาไงดีครับบอส!!”ทอมส์หันมาถาม“เอามันไปแขวนไว้”ทอมส์และทามหิ้วไอ้ปกรณ์ขึ้นมา ก่อนจะเอาไปแขวนไว้ที่หลัก ประหาร“หะ...เห้ยฉันยังไม่ได้ทำอะไรนังนั่นเลยนะ กะ...แกจะฆ่าฉันเลยหรอ”“ยังไม่ได้ทำงั้นหรอ”ผมกระชากหัวมันจนหน้ามันเงยขึ้นมาตามแรงดึง“ฉะ...ใช่ ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะนะ”“แกรู้ใช่ไหมว่าพอใจเป็นใคร”“มะ...”“แกรู้ใช่ไหม”ปรกณ์กำลังจะปฏิเสธ แต่ดูจากสายตาของมันแล้ว มันรู้แน่ๆ“ฉะ..ฉันผิดไปแล้ว มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ให้อภัยฉันเถอะนะๆ”“อารมณ์ชั่ววูบงั้นหรอ”ผมกัดกรามแน่น พยายามยับยั้งอารมณ์เท่าที่ทำได้ แต่ภาพเนื้อตัวพอใจที่มีแต่รอยแดงมันเด่นชัดขึ้นมาปัก!!!ผมเดินไปหยิบท่อนเหล็กที่ผนังห้อง มาฟาดที
-SAIFAH PART-และแล้วผมก็สามารถคว้าขัยชนะจากการแข่งบาสมาได้แบบสบายๆ และวันนี้พอใจก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในตึกSC วันแรก“ไม่ต้องมายิ้มเลย”พอใจหน้างอ เอาแต่หาว่าผมยัดเงินทีมตรงข้าม เพราะแต้มโครตห่าง แต่บอกเลยคนอย่างสายฟ้าไม่มีโกงถ้าไม่จำเป็น“พี่จะไปทำงาน จะไปด้วยกันหรือเปล่า”ผมรอพอใจจัดของเข้าตู้เสร็จก็ชวนไปทำงานด้วยกัน และพอใจมักจะไม่ปฏิเสธเพราะพอใจชอบไปที่เรือมากๆ“ไปสิคะ อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร”พอใจเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามผมมาขึ้นฮอร์ที่จอดรออยู่แล้ว การมาทำงานของผมแต่ละครั้งต้องนั่งฮอร์เท่านั้นเพราะเรือลอยอยู่กลางทะเล-PORJAI PART-เรือSC“วันนี้พี่มีประชุมพอใจอยู่ในนี้คนเดียวได้ใช่ไห
-PORJAI PART-และแล้วงานกีฬาสีของมหาลัยก็มาถึง พวกฉันทำพาเหรดกันจนวินาทีสุดท้าย“เย้!!!เสร็จซักที”ซันนี่ลุกขึ้นร้องดีใจหลังจากทำงานนี้กันมาอย่างยาวนาน“รีบๆเอาไปลงสนามเลย เดี๋ยวพอพวกนางไม่เห็นเดี๋ยวก็เดินมาตามอีก”พวกนางที่เซย่าพูดถึงคือรุ่นพี่ปี3 ตั้งแต่วันที่นางมาหาฉันวันนั้น ฉันก็โดนว่าเรื่องพาเหรดทุกวันรุ่นน้องปี1มารับหน้าที่ในการดูแลพาเหรดต่อ พวกฉันเลยว่าจะไปพัก วันหลังค่อยมาทำกิจกรรมเขียร์“เจอน้องพอใจพอดีเลย”พี่ปีสามเดินมาดักหน้าไว้“มีอะไรคะ พาเหรดพอใจส่งต่อให้รุ่นน้องเรียบร้อยแล้ว”“พี่เห็นแล้ว แต่มีอีกเรื่องอยากให้น้องพอใจกับเพื่อนๆช่วย”“อะไรคะ”ฉันมองอย่า
-PORJAI PART-“ถ้าวันนี้พอใจทำให้พี่เสร็จได้ พี่จะยอมหายโกรธ”“ยากจัง!!พอใจกลับไปทำงานดีกว่า”ฉันแกล้งทำท่าจะลุกขึ้นฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าขึ้นมาหาเขาถึงที่แบบนี้ ต้องมีการเปลืองตัวกันเกิดขึ้น แต่เล่นตัวให้ดูมีค่าขึ้นหน่อยดีกว่า“ไม่ทันแล้วครับ ตอนนี้พี่มีทางเลือกให้พอใจแค่ต้องทำเท่านั้น”พี่สายฟ้าจับให้ฉันนั่งที่ตักเข้าเหมือนเดิม“เผด็จการ!!”ฉันใช้ปากกัดที่ปลายจมูกพี่สายฟ้าก่อนจะค่อยๆปลดชุดนักศึกษาออกทีละเม็ด พี่สายฟ้าเอนหลังพิงพนักแล้วจ้องฉันไม่วางตา“พี่ว่าไม่ต้องถอดหรอก วันนี้พี่อยากเอาชุดนี้”พี่สายฟ้าอุ้มฉันแล้วพาที่เตียงนอนพี่สายฟ้าวางฉันลงที่เตียงแล้วตามขึ้นมาคร่อมทันที ก
-SAIFAH PART-หลังจากพอใจไปประชุมกีฬาสีวันนั้น พอใจก็มีเวลาให้ผมน้อยลง เราแทบไม่ได้เจอกันเลยจนผมต้องตามมาถึงคณะ“นาวิน พอใจอยู่ไหน”ผมยกโทรศัพท์โทรหาพอใจตั้งแต่ขับรถออกมาจากคณะจนมาถึงตอนนี้ พอใจไม่รับสายผมเลย ไลน์ไปก็ไม่ตอบ“ซ้อหรอครับ!!เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้อยู่เลย แต่ไม่รู้ตอนนี้หายไปไหนแล้ว”นาวินชี้ไปที่กองขยะข้างหลัง“หายก็ไปหาดิว่ะ”ผมกระแทกตัวลงนั่งที่โต๊ะตั้งแต่ผมคบกับพอใจรู้สึกว้าวุ่นอย่างกับเด็กม.ต้นห่างกันนิดหน่อยผมก็คิดถึงอยากมาหาแล้ว แต่นี่ไม่ยอมตอบไลน์ผมตั้งแต่เช้าเจอกันครั้งล่าสุดก็เมื่อเย็นวานคิดว่าผมจะลงแดงไหมละ“ใครมาเสียงดังอะไรแถวนี้??”นาวินกำลังจะเดินไปตามแต่พอใจเดินถือของกลับมาพอดี“เฮียเลยซ้อ มาถึงก็เอาแต่โวยวาย”ไอ้นาวินเดินไปยืนข้างๆพอใจแล้วส่ายหน้าไอ้นี่มันน่าโดนดองเวรซักเดือน“มาทำอะไรคะ ที่คณะไม่ต้องเตรียมงานกีฬาสีหรือไง”พอใจหอบกระดาษอะไรก็ไม่รู้เต็มมือไปไปหมด ผมเลยพยักหน้าให้นาวินมันช่วยถือ“ทำอะไรเยอะแยะพี่โทรมาก็ไม่รับ”ผมไม่ตอบคำถามพอใจ แต่เปลี่ยนเป็นถามกลับแทน“งานกีฬาสีมหาลัยไง พอใจได้ทำพาเหรดเลยยุ่งๆไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย”พอใจเดินไปช่วยเพื่อนต่อ ผมมาหาถ
-พอใจ ทอร์ค-ฉันลืมตาขึ้นมาในตอนสายๆของอีกวัน ฉันพยายามจะลุกขึ้นเพราะรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ แต่แค่ขยับก็รู้สึกเจ็บร้าวที่กลางกาย“ซี๊ดดด อ๊ะ”ฉันพยายามจะขยับอีกครั้งแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ อยากจะขอความช่วยเหลือจากคนข้างๆแต่เห็นเขาหลับก็ไม่กล้าปลุก1..2..3ฉันนับในใจ ฮึบ!!! ฉันขยับขาลงจากเตียงเบาๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน แต่พอจะลงน้ำหนักเท่านั้นแหละ“โอ้ย!!!”“พอใจ!!”พี่สายฟ้าลุกขึ้นมาประคองฉันไว้ก่อนที่ล้มจั้มเบ้า ลงไปที่พื้นห้อง“พอใจแค่จะไปเข้าห้องน้ำแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้”“ครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ ทำไมไม่ปลุกพี่ละเดี๋ยวพี่อุ้มไปเอง”พี่สายฟ้าอุ้มฉันด้วยท่าเจ้าสาวเข้ามาในห้องน้ำ แล้ววางฉันลงบนชักโครก แต่แทนที่เขาจะออกไปกลับยืนมองฉันเฉย
-พอใจ ทอร์ค-“อื้อ...พอใจ”ตอนนี้เหมือนสมองหยุดทำงาน เหลือแค่เพียงร่างกายและอารมณ์เท่านั้นที่นำพาทั้งหมด“พี่จะถามอีกครั้งนะ ว่าพอใจคิดดีแล้วใช่ไหมเพราะถ้าหลังจากนาทีนี้ไปพี่จะไม่หยุดแล้วนะ”พี่สายฟ้าถามด้วยสีหน้าจริงจัง“คะ...”ฉันพยักหน้าแทบจะทันทีตื่นเต้นไปหมดไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดๆนี้เลย เพราะวันช็อตของพี่พายุแท้ๆ แต่ฉันก็โอเคนะถ้าครั้งแรกของฉันคือพี่สายฟ้าพี่สายฟ้าจ้องฉันซักพักก็อุ้มฉันมาที่เตียงแล้วค่อยๆวางฉันลงช้าๆ ก่อนที่พี่สายฟ้าขึ้นมาทับตัวฉันไว้“ยัยเด็กแสบทำพี่ตะบะแตกจนได้นะ”พี่สายฟ้าก้มลงจูบที่ซอกคอ ส่งปลายลิ้นเลียที่ใบหู พร้อมทั้งปลดเสื้อผ้าของฉันออกทั้งหมดด้วยมือข้างเดียว และก็ตามมาด้วยถอดชุดของตัวเองจนหมด“หลับตาทำไม เมื่อกี้ยังยั่วพี่อยู่เลย”พี่สายฟ้ากระซิบที่ข้างๆหู แล้วคลอเคลียที่ข้างแก้มไปด้วย“พอใจอาย”ฉันลืมตาขึ้นมามองหน้าพี่สายฟ้าแต่ไม่กล้ามองลงไปต่ำกว่านั้น ก็ใครจะไปกล้ามองหละเขาเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตั้งแต่เกิดมานี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นของผู้ชายเป็นๆกับตา ไม่รู้ว่าขนาดนี้เรียกว่าใหญ่ไหม แต่ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่ามันจะเข้ากับของฉันได้“อายทำไม เดี๋ยวมันก็ต้องเข