ตอนที่ 9 พอใจ ของต้องห้าม

-พอใจ ทอร์ค-

“แกทำอะไรลงไป ยัยพอใจ”

ฉันนั่งว่าตัวเองแบบนี้รอบที่ล้าน หลังจากกลับมาจากเรือSC หัวฉันก็แบลงค์ไปเลย

เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไป ฉันไปขอพี่สายฟ้าจูบ ฉันเป็นคนเริ่มก่อนฉันลุกก่อน หมดกันภาพลักษณ์ที่สั่งสมมา

“พอใจ!!เป็นอะไรย่ะ ทำหน้าอย่างกับเมื่อคืนแกแอบไปปล้ำพี่สายฟ้ามาอย่างนั้นแหละ”ซันนี่พูดจี้จุด จนฉันที่พูดอะไรไม่ออกอยู่แล้ว ยิ่งเป็นเข้าไปใหญ่

“อ้าว!!นังนี่เงียบใส่ฉันเฉย ตกลงมีเรื่องอะไรพูด!!”

“ไม่มีอะไร ขึ้นเรียนกันเถอะ”ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วหยิบสมุดเลคเชอร์เตรียมขึ้นเรียน

“มีพิรุธนะย่ะนางชะนี”

ซันนี่ยังไม่หยุดสงสัย แต่ช่างมันเหอะเพราะถึงยังไงถ้าฉันไม่พูดพวกนางก็ไม่มีทางรู้

“ทำไมทุกคนถึงกลับมามองพอใจแปลกๆอีกแล้วว่ะ”ซันนี่ชี้ให้ฉันมองรอบๆตัว

ก็จริงอย่างที่มันพูด แต่สายตาวันนี้ไม่น่ากลัวเหมือนวันนั้น ถึงแม้จะยังไม่ใช่สายตาที่เป็นมิตรเท่าไหร่ก็เถอะ

“ซันนี่ พอใจ ฉันเจอพวกแกพอดี”มีนากับเซย่าวิ่งหน้าตั้งเข้ามา

แต่กว่าพวกมันจะหายเหนื่อนจนพูดได้ก็ต้องยืนพัดกันอยู่หลายนาที

“ข่าวใหญ่แล้วแก...คือ”เซย่ากำลังจะพูดบางอย่างแต่ก็เหนื่อยจากที่วิ่งมาเลยพูดไม่ออก

“ใจเย็นๆหายเหนื่อยก่อนแล้วค่อยพูด”

เซย่าเดินไปหาที่นั่งพร้อมกดโทรศัพท์ไปด้วย ซักพักก็ส่งให้ฉันดู เป็นโพสของพี่สายฟ้าในไอจี

SAIFAH_SC

ถูกใจ 765987 คน

SAIFAH_SC MY GIRL FRIEND ❤️❤️

ดูคอมเม้น 9875 รายการ

NAVIN_SC สุดยอดไปเลยครับเฮีย

NAVA_SC ยินดีต้อนรับครับซ้อ

ฉันว่าแล้วว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นคนไม่มองฉันขนาดนี้หรอก

“ซ้อพอใจหรอเนี่ย”

“กิ้วๆๆๆๆ”

ซันนี่เซย่าและมีนาแซว จะว่าเขินก็เขินนะแต่ทำไมจะทำอะไรถึงไม่บอกกันบ้าง ฉันไม่ได้เตรียมตัวเลยเนี่ย

“ไปๆ ขึ้นเรียนได้แล้ว”ฉันเดินนำเพื่อนๆมาที่ลิฟต์ แล้วขึ้นไปเรียน

-โรงอาหารคณะ บริหาร-

“ไหนๆแกก็ก้าวขาเข้าไปเป็นซ้อแห่งSC GROUP ครึ่งตัวละ ว่างๆพาฉันเที่ยวเรือSCบ้างนะ ฉันไฝ่ฝันมานานว่าอยากไปล่องเรือตามหารักแท้”ซันนี่ทำท่าเพ้อฝัน รักแท้มันอยู่ตรงไหนขนาดเมื่อวานฉันไปยังแทบไม่ได้เจอใครเลยนอกพี่ทอมส์แล้วก็การ์ดอีกเกือบ10คน

“เออๆ พวกแกรู้เรื่องยังว่าปี3นัดรวม”

“วันนี้??หรอ”ซันนี่ถามย้ำเพราะเมื่อตอนเช้ายังคุยกันอยู่เลยว่าวันนี้ที่บ้านนางนัดรวมญาติ ถ้าปี3นัดรวมจริงๆละก็ลืมเรื่องนัดนั้นไปได้เลย ดึกชัว

“เยส!!!”เซย่าพยักหน้า

เป็นอันว่าอวสารอาหารมื้อเย็นกับครอบครัว

“นั่งรอมาจะสามชั่วโมงแล้วนะเว้ย ทำไมยังไม่มาซักทีว่ะ”ซันนี่หลุดพูดเสียงผู้ชายเพราะเริ่มอารมณ์ไม่ดีที่ต้องมานั่งรอเป็นชั่วโมงๆแต่ก็ยังไม่มีใครมา และไม่รู้จะมาเมื่อไหร่

“ใจเย็นๆเดี๋ยวก็คงมาแล้ว”

ฉันตบไหล่ซันนี่ ไม่รู้ปี3เกลียดอะไรพวกเรานักหนา ชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อย แต่จะเหมาทั้งปี3ก็คงไม่ถูกเพราะพี่รหัสฉันไม่เป็น

ติ๊ง!!! LINE SAIFAH

SAIFAH : อยู่ไหนครับ

PORJAI : คณะค่ะ

SAIFAH : อ้าว!! ทำไมยังอยู่ที่นั่นหล่ะ พอใจมีเรียนถึงแค่บ่ายสองไม่ใช่หรอ

PORJAI : พอดีรุ่นพี่เรียกรวม แล้วพี่สายฟ้าอยู่ไหนประชุมเสร็จหรือยัง

SAIFAH : พึ่งเสร็จค่ะ เดี๋ยวพี่ไปหานะ

PORJAI : ไม่ต้องมา เดี๋ยวพอใจก็กลับแล้ว

ฉันพิมพ์ตอบกลับไปแต่พี่สายฟ้าไม่ตอบอะไรฉันแล้ว

-30 นาทีผ่านไป-

“พอใจ”

“พอใจบอกว่าไม่ต้องมาไง”

ฉันหันไปดุพี่สายฟ้า วันนี้เขามีประชุมตั้งแต่เช้ายังขับรถมาหาฉันอีก ไม่เหนื่อยหรือไงนะ

“นี่ก็เสร็จแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมยังไม่กลับกันอีก”พี่สายฟ้ามองซ้ายมองขวา ไม่เห็นมีรุ่นพี่ซักคนคงคิดว่าเสร็จแล้ว แต่หารู้ไม่ว่ายังไม่มีใครมาเลยต่างหาก

“เสร็จอะไรละคะ ยังไม่ได้เริ่มเลยต่างหาก”ซันนี่ตอบแทน เพราะถ้านับเวลาตั้งแต่ฉันเลิกเรียนก็เกือบ5ชั่วโมงแล้ว

“ห๊ะ!!!แล้วมารอกันตั้งแต่เมื่อไหร่”พี่สายฟ้าร้องห๊ะเสียงดัง สีหน้าจากเรียบเฉยก็เปลี่ยนเป็นคิ้วเริ่มขมวด

“บ่าย2”

“แล้วมีใครโทรตามหรือยัง”

“เซย่าโทรแล้ว แต่ไม่มีใครรับสายเลย”

“เล่นอะไรกันว่ะ!!” พี่สายฟ้าส่ายหน้าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์คุยกับใครซักคน

“ทุกคนแยกย้าย ไม่มีรุ่นพี่คนไหนมาที่นี่ทั้งนั้น”พี่สายฟ้าลุกขึ้นบอกทุกคน

“พี่รู้ได้ไง”

“นี่ไง พวกนี้ใช่ไหมที่เป็นประธานรุ่นปี3 และเป็นคนนัดพวกเรามาวันนี้”พี่สายฟ้าส่งโทรศัพท์ที่มีรูปหน้าคล้ายประธานรุ่นยืนเต้นอยู่ในผับมาให้ดู ฉันเลยส่งต่อให้เซย่าดูว่าใช่คนที่นัดเราไหม

“ใช่!!! คนนี้แหละที่มาบอกฉันว่าให้เรียกพวกเรามารวมกันวันนี้”

“แกล้งกันชัดๆเลยนี่หว่า”

ซันนี่โมโหเพราะนางต้องผิดนัดกับที่บ้าน แล้วยังต้องมานั่งรอตั้งนาน แต่ยัยพวกนั้นกลับไปเที่ยวผับ

แต่เราก็ทำอะไรเขาไม่ได้เพราะคำว่ารุ่นพี่ค้ำคอ

“เราจะไปไหนกันคะ นี่ไม่ใช่ทางกลับคอนโดพอใจนะ”

ฉันหันไปถามพี่สายฟ้าที่อยู่ๆก็ขับรถออกนอกเส้นทาง แต่วันนี้ฉันไม่พร้อมจะไปไหนกับเขาจริงๆ

“ก็ไปจัดการ พวกที่ปล่อยให้พอใจรอไง”

ฉันรีบหันหาไปพี่สายฟ้า และรัองห้ามเพราะฉันไม่ค่อยชอบการมีเรื่องมันจะทำให้ชีวิตฉันไม่เป็นสุข

แต่คนอย่างพี่สายฟ้าฟังฉันซ่ะที่ไหน สุดท้ายก็มาถึงผับจนได้

“คนที่ฉันให้เฝ้าไว้ยังอยู่ใช่ไหม”

“อยู่ครับนาย ผมย้ายพวกเธอไปไว้กลางผับตามที่นายสั่งแล้วครับ”

การ์ดหน้าผับเข้ามารายงาน เขาคิดเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมจัดการทุกอย่างไวขนาดนี้

“เข้าไปข้างในกัน”พี่สายฟ้าจับมือฉันแล้วเดินนำหน้าไป

เราสองคนมานั่งกันที่ห้องเดิม พี่สายฟ้าบอกว่าห้องนี้สามารถมองเห็นได้ทั้งผับ ไม่ว่าจะมุมไหน แต่คนข้างล่างจะไม่สามารถมองขึ้นมาได้

“พี่สายฟ้าจะทำอะไรคะ”

“พอใจจับตาดูไว้ดีๆแล้วกัน ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่สั่งให้พอใจไปนั่งรอ แล้วมามั่วกับผู้ชายในผับ...ไม่สิ ตั้งแต่หน้าผับต่างหาก”

ฉันมองตามที่พี่สายฟ้าชี้ให้ดู เป็นพี่ที่เป็นประธานรุ่นจริงๆด้วย เธอเต้น..แต่เรียกว่าเต้นก็คงไม่ถูกเพราะดูแล้วเหมือนเขากำลังทำเรื่องอย่างว่ากันมากกว่า

“จัดการได้!!”พี่สายฟ้าหันไปสั่งการ์ด

ซักพักเสียงเพลงกับไฟในผับก็ดับลงจนเหลือแค่สปอร์ตไลท์ก็ส่องไปที่ชายหญิงคู่นั้น

“เกิดอะไรขึ้น!!!”

เสียงทุกคนตกใจแล้วมองหน้ากัน ซักพักจอภาพกลางผับก็สว่างขึ้นมาปรากฎวีดีโอสี่ช่องที่มีภาพชายหญิงกำลังทำรักกันในที่สาธารณะ มีผู้ชายในวีดีโอถึงสี่คนแต่กลับมีผู้หญิงเพียงคนเดียว คือพี่เปรี้ยวประธานรุ่น

“โฮ!!!”ทุกคนในผับส่งเสียงตกใจหลังได้เห็นวีดีโอ

“ปิดเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้ปิด”พี่เปรี้ยวพยายามเดินหนีแต่สปอร์ตไลท์ก็ตามเธอไปทุกที่ จนคนในผับพอรู้ว่าเธอคือคนในคลิปก็ยิ่งฮือฮา ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย

“พอเถอะค่ะ ปิดเถอะ”ฉันหันไปพูดกับพี่สายฟ้า ฉันว่ามันแรงไป คนที่มาเที่ยวในนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นเด็กในมหาลัยทั้งนั้น พี่เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“พี่สายฟ้าพอใจบอกให้พอไง”

ฉันหันไปดุคนข้างๆที่นั่งนิ่งเหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่ฉันพูด

“ปิดก็ปิด!!”

พี่สายฟ้าหันไปส่งซิกให้พนักงาน ซักพักทุกอย่างก็เข้าสู่โหมดปกติ แต่ทุกคนก็น่าจะรู้จักพี่เปรี้ยวกันเกินครึ่งเลยจับกลุ่มกันซุบซิบ

“นายครับผู้หญิงคนนั้นพยายามจะขึ้นมาครับ”

“พี่เปรี้ยวหรอคะ”ฉันหันไปถาม พี่สายฟ้าก็พยักหน้าแล้วอนุญาตให้ขึ้นมา

“ถือว่าหายกันแล้วกัน กับที่เธอปล่อยให้แฟนฉันไปนั่งรอที่ตึกเรียนตั้งแต่บ่าย”พี่สายฟ้าพูดขึ้นก่อน ทันทีที่พี่เปรี้ยวเดินเข้ามา

“อ๋อ..นี่ใช่วิธีสกปรกมาแก้แค้นฉันให้แฟนว่างั้น”

“จะว่างั้นก็ได้ แต่ฉันว่าวิธีที่ฉันทำไม่สกปรกเท่าตัวเธอหรอก กลับไปซ่ะ”

พี่สายฟ้าปัดมือไล่ ทำให้พี่เปรี้ยวยิ่งโกรธกำมือแน่น

“อีพอใจ !!”พี่เปรี้ยวพุ่งตัวมาหาฉัน แต่พี่สายฟ้ากับการ์ดมาขวางไว้ทัน

“พาออกไป!!”พี่สายฟ้าสั่งการ์ด สีหน้าเขาตอนนี้น่ากลัวมาก

“ปล่อย!!!!ฉันจะตบมัน อีพอใจ มึงกับกูต้องเจอกัน”พี่เปรี้ยวตะโกนด่าฉันไม่หยุด จนเสียงค่อยๆหายไป

“ไม่เป็นไรใช่ไหม”

“มะ..ไม่เป็นไรค่ะ”

แค่ตกใจนิดหน่อยเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว

“พอใจว่าเราทำแรงไปนะคะ พี่เขาแค่ให้พอใจนั่งรอเอง แต่ดูเราทำกับเขาสิ”

“นี่คือเบาที่สุดของพี่แล้ว จัดการทั้งทีก็ต้องเด็ดขาดจะได้ไม่มีใครกล้าทำอะไรพอใจอีก”

“แต่...”ฉันกำลังจะแย้งแต่พี่สายฟ้าส่ายหน้าไม่ให้พูด

“พอใจ...พี่คือสายฟ้า พี่ใหญ่ของSC GROUP ดังนั้นการทำอะไรเล็กๆเจ็บแค่มดกัด มันไม่ใช่พี่ พอใจต้องทำใจให้ชินกับเรื่องพวกนี้ เพราะนี่มันแค่เริ่มต้น”

แค่เริ่มต้นฉันก็หวิดเกือบโดนตบมาแล้วสองครั้ง ฉันจะได้มีชีวิตรอดจนถึงเรียนจบไหมเนี่ย...