Kaleb Oliver VillaruzAs time passed by, nothing changed. There’s nothing to improve about the investigation because they stick to what they know. I am not losing my hope even day by day it could break me down. Did I fail to protect her? Is this the payback for my sacrifices?I buried my face in my office desk as another fresh tear rolled down my cheek. “Please baby, come back…”I immediately fixed myself when I heard someone knocking. I don’t want them to see how desperate I am now. I wiped my tears as I spoke. “Come in,” I said calmly. No one knows how hopeless I am. How miserable my life was day by day without my girlfriend. I pretended to check all the resort sales when I notice Mommy appeared.“Mom, what brought you here?” I asked without looking at her because my eyes don’t lie. I hear Mommy close the door as she walked toward me.“Your father is in a meeting and the resort is slowly going back to normal. We are very proud of you…” she expressed. I nodded. “Thanks, Mom. Whe
SPECIAL CHAPTER Kaleb Oliver Villaruz Naalimpungatan ako dahil sa ingay na nagmumula sa sala. Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata at napansin kong bukas ang pintuan ng kuwarto. Lumingon ako sa tabi ko at wala na roon ang asawa at anak ko kaya agad akong napabangon mula sa kama at nagmamadaling lumabas ng silid. Diretso akong nagtungo sa living room dahil doon nanggagaling ang ingay. Nang makababa ay doon ko lamang napansin na may ibang kasama si Kyline. “I miss you so much.” Nangunot ang noo ko dahil pamilyar ang boses sa akin. Dahan-dahan akong lumapit dahil nakatalikod ito sa akin habang kayakap si Kyline. “Nagtatampo pa rin ako. Ang tagal mong nawala at hindi nagparamdam,” sambit ng asawa ko. Mahina akong tumikhim upang makuha ang kanilang atensiyon at hindi nagtagal ay sabay silang napalingon sa akin. “Hi, honey,” si Kyline na ngumiti sa akin. I smiled back at her as I walked toward her. Nang nakalapit ay agad ko siyang h******n sa ulo pababa sa pisngi. “Hoy mahiya
Simula"Hi, Kyline..."Mabilis akong napaismid sa kawalan nang narinig ang boses na iyon. Imbis na harapin siya ay naglakad ako papasok sa loob ng kitchen."Teka-"Napahinto ako at nakabusangot na lumingon sa kaniya."Pwede ba Darryl! Tigilan mo ako!" inis kong sinabi pagkuwa'y tumalikod na ulit.I then heard him sighed. "Gusto ko lang naman kumustahin ka kung okay ka lang-""Okay lang ako. Okay na okay. Kaya pwede ba? Huwag mo na akong lapitan?" umismid ako dahil sa inis.
UlanDays had passed and I am still doing my work well. Hindi na ako nababastos pa dahil na rin sa bagong empleyado sa restaurant. Pero hindi ko na ulit nakita si Darryl.Lagi akong nakangiti sa tuwing nag se-serve ng mga order pero napapawi iyon kapag nahuhuli kong nakatingin sa akin si Kaleb ang bagong delivery boy.Akala ko talaga mayaman siya. Pero nang pinakilala siya ni Sir Vincent sa amin, doon lang ako naniwala na mahirap lang talaga siya.Siguro nga pinagpala lang siya sa pisikal na anyo."Siguro nang nagpaulan si God ng kakisigan at magandang lahi sinalo niya," mahinang usal ko sa sarili.Nakaka-insecure lang, ang gwapo niyang mahirap. Kahit na titigan mo siya sa pisikal parang walang bakas ng sugat o peklat sa katawan.Kung pagmamasdan naman siya ay talagang makaagaw ng atensyon.Matangkad, maganda ang hubog ng katawan at kahit nakasuot ng employee uniform mahahalata pa rin na ma
AroganteKinaumagahan late na akong nagising dahil sa lamig ng panahon. Tsaka, after lunch pa naman ang shift ko sa resto dahil binago ang schedule namin at mas mabuti na rin dahil hindi ko na kailangan magmadali.Dumukwang ako sa labas ng bintana ng maliit na apartment na kinuha ko.Isang taon na ako rito sa Manila at nagtatrabaho sa sikat na restaurant upang buhayin ang sarili.Kailangan kong mag-ipon para sa pasukan ay may panggastos ako.Isang taon mula nang natigil ako sa pag-aaral. Pagka-graduate ko ng Grade-12 hindi agad ako nakapag kolehiyo dahil kailangan ko muna mag-ipon.
EstrangheroNakasimangot ako pagkatapos mabasa ang updated announcement sa page ng Estevez University dahil sa gulong nangyari kamakailan lang. Pero okay na rin siguro iyon para makapag review pa ako sa darating na exam.Sinarado ko na ang pintuan ng apartment at saktong bumukas ang katabi kong kuwarto.Napalingon ako roon dahil sa pamilyar na pabangong nanunuot sa aking ilong. Unti-unting nagsalubong ang kilay ko nang makilala ang taong iyon.“Good morning, Kyline…” he greeted nicely.But instead of responding I just rolled my eyes on him feeling irritated.
FriendsNapayakap ako sa sariling katawan at patakbong nagtungo sa kusina ngunit hindi pa man ako tuluyang nakakalayo nang hablutin niya ang kamay ko.“Ang choosy mo naman, Miss…”Tumalim ang tingin ko sa lalaki at pilit binabawi ang kamay sa kaniya ngunit mabilis niya akong tinulak kaya napaupo ako sa sofa.“K-Kuya, m-magkano po ba ang kailangan n’yo?” halos takasan na ako ng sariling boses dahil kabang lumulukso sa kalooban ko.Ngumisi ito lalo. “Ikaw ang kailangan ko, Miss…”Umiling-iling ako sa kaniya at
Beat“Kumusta ka naman? Nahuli na ba ang bad guy?” bungad ni Kendra pagpasok ko ng resto.“Oo,” tugon ko.Ngumiti ako sa kaniya at dire-diretsong naglalakad patungo sa kusina dahil nakikita ko pa rin ang bulto ni Kaleb sa sulok ng mata ko.I sighed heavily as I glanced back at Kendra. “Okay lang ako…” sabi ko at pumasok sa locker room. Sinundan ako ni Kendra.“Bakit kayo mag kasama ni Kaleb? Tsaka, himala yatang umangkas ka sa kaniya?” hindi nakaligtas sa pandinig ko ang mapanukso niyang tono.Pinasok ko ang bag sa loob ng locker ko bago siya nilingon.