ElaidiaNamilipit ako nang maramdaman kong humapdi ang pagkababae ko. Wala na si Vincent sa tabi ko. Talagang ginawa niya 'yon? Niyakap ko ang sarili ko at hinayaan ang sariling umiyak nang umiyak.'You're mine now Elaidia.'Ang baboy mo. Demonyo ka! Agad akong nagbihis at tumakbo papunta sa kwarto ko. Hinanap ko ang cellphone ko para matawagan si Tyche. Ngunit 'di ko ito makita."Nasaan na 'yon?" Panay ang halughog ko sa drawer. Kinalat ko na lahat ng laman nito pati sa bag ko ay wala.Nagmadali akong pumuntang sala at nadatnang nando'n ang mga maids."Manang? Nakita niyo po ba 'yung cellphone ko?" tanong ko. Gulat pa iting tumitig sa akin. Nakalimutan ko palang punasan ang mukha ko."Ma'am bilin po sa amin ni Sir na huwag kayo pagamitin ng kahit na anong devices daw po.""Ano!? Paano ko matatawagan sina Mom?""Ayon nga po Ma'am. Pagbabawalan na raw po niya kayong kausapin ang kahit na sino. Hindi na rin daw po tatanggap ng bisita rito. At bawal na rin daw po kayo lumabas," nakayuk
ElaidiaPinulot ko ang mga saplot ko sa sahig. Tinignan ko si Vincent na mahimbing na natutulog. So ganito ang 'talk' na sinasabi niya?Humarap ako sakanya upang pagmasdan ang mukha niyang mahimbing na natutulog. Napangiti ako nang mapagtantong sobrang gwapo niya talaga lalo sa malapitan. Ang tangos ng ilong at pula ang mga labi. Pero sa likod ng ganda ng mukha niya ay triple ang kapangitan ng ugali. Mukhang inosente pero nuknukan ng kademonyohan.Nagbago na naman tuloy ang mood ko. Para akong nabwiset. Gusto ko siyang sampalin tapos magkunwaring nanaginip lang. Ganyan ka ba talaga? Pero bakit kahit sinasaktan mo ako, 'di ko magawang magtanim ng sama ng loob. Oo masakit para sa akin pero, nagugustuhan na ba kita? Anong dahilan ba para magkagusto ako sayo? Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. Sinasaktan mo na ako pisikal, pati emosyon ko ay pinaglalaruan mo."Elaidia?" Humarap ako sakanya. Nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. "Are you crying?""Huh? No.""O-Okay," ilang
Elaidia"Mom, Dad? Pinatawag niyo raw ho ako?"Humalik ako sa pisngi nila at umupo sa kaharap nilang sofa. I don't know, what's going on. But, I think there's a bad news that they want to say? Or anything? Base on their face it's unexplained. They looked doleful.What's going on?"A-Anak, s-sorry," panimula ni mommy. Nakayuko lang ito at medyo balisa dahil sa galaw ng kaniyang mga daliri. "Sorry Elaidia, anak." I stunned when she start to sob.I chuckled. "Mom? Just tell me what is happening. May pupuntahan pa ako," simpleng sabi ko."Eda, ako na lang ang magsasabi," sabat ni daddy. Tumikhim ito at umupo ng maayos. Seryosong tumingin sa akin si daddy. "Ihanda mo
ElaidiaAno nga ba ang kahalagahan ng pagpapakasal? Para sa akin, ginagawa lang ito ng dalawang mag-kasintahan na totoong nag-mamahalan. 'Yung alam na nila na sila na ang mag-sasama hanggang tumanda. Pero, 'di ko alam na ang pagpapakasal ay ginagawa rin bilang kasunduan. Sa ngalan lang ng pera o mana. Paano nalang kung mag-kaanak? Matatawag pa bang happy family 'yon? Kahit hindi niyo naman talaga mahal ang isa't isa simula umpisa."Mamsh, tulala ka r'yan?" bumalik ako sa katinuan nang bigla ako kalabitin ng katabi ko."H-Ha?"
ElaidiaNapadilat ako nang biglang tumama sa mukha ko ang sikat ng araw. Pupungas-pungas akong bumangon. Pagtingin ko sa side table, napataas ako ng kilay nang makitang 9a.m na ng umaga. Seryoso? Gano'n ako katagal nakatulog? 'Di ko rin namalayan na nakatulog ako. Tiningnan ko ang cellphone ko at nakitang may message si Xaito. Agad-agad ko itong binasa.From: Xaito Goodmorning beautiful.Simpleng text pero nakakakilig. Isurprise ko kaya siya? Hehe. I'm sure tulog na naman 'yon.PAGKABABA ko, nadatnan kong kumakain si mommy sa dining. Nilapitan ko it
Vincent"If you want to help us, sign this contract." I looked at Vanessa. She genuinely smile infront of me. That fake smile."What was that for?" I asked. I focus my gaze on the fuc**n paper that she dropped in the table."I said, If you want to help us just sign it," she said again. I sarcastically laugh. "Vincent? Sundin mo nalang." She turned in serious mode.Wala naman ako magagawa. Kinuha ko ang pen na nilapag niya kanina at pinirmahan nalang ang dapat pirmahan. Walang gana kong binigay ito sa kaniya."Thank you son," sabi niya at nginitian na naman ako.
Elaidia's POVNaalimpungatan ako nang may maamoy na kung ano. Amoy pagkain, sobrang bango. Bigla tuloy kumulo tiyan ko. Gutom na ako. Dahan-dahan akong umupo at humawak sa ulo. Medyo masakit pa at nahihilo pa ako ng kaunti."Gising ka na pala." Napatingin ako nang may biglang magsalita. Si Xaito nasa labas ng pinto. "D'yan ka lang. Ipaghahanda kita ng pagkain mo," dugtong niya pa.Umalis din siya agad. Hindi naman nagtagal ay bumalik na siya. Bitbit ang isang tray. Inilapag niya muna ito sa side table at inayos ang maliit na lamesa para ro'n ilagay ang pagkain. Adobong baboy at kanin. Lalo akong nakaramdam ng gutom."Mainit ka pa ba?" Hinipo niya ang noo ko at leeg para ma
Elaidia"Just wait for my call, if you're hired okay? You may now leave," sabi ng babaeng interviewer sa akin.Bagsak-balikat akong lumabas sa office. Hindi ko na aasahan yung sinasabi niyang tatawagan ako. Wala na talagang pag-asa. Wala sa sarili akong umupo sa hagdan palabas ng building. Napasapo ako sa noo ko at mariing napapunas sa mukha."AAAAH!" pwersa kong sigaw. "NAKAKABWISIT!" Pumadyak-padyak ako at kunwaring naiiyak."Tss! Crazy." Napatingin ako sa lalaking nagsalita. Nakatayo 'to sa harap ko habang inaayos ang kaniyang necktie."At sino ka naman?" Tumayo ako at hinarap siya. "You already forgot me, don't you?" nakangisi nitong sabi.Tiningnan ko siya ng maigi. Deretso lang itong nakatingin sa akin. Ano ba naman 'tong lalaking 'to, kanina pa ayos nang ayos ng necktie."I'm Vincent.""Who cares if you're Vincent? Wala akong kilalang Vincent, Vince--" naputol ko ang sasabihin ko at n