Mag-log inShare
CHAPTER 5
Elaidia
"Just wait for my call, if you're hired okay? You may now leave," sabi ng babaeng interviewer sa akin.Bagsak-balikat akong lumabas sa office. Hindi ko na aasahan yung sinasabi niyang tatawagan ako. Wala na talagang pag-asa.Wala sa sarili akong umupo sa hagdan palabas ng building. Napasapo ako sa noo ko at mariing napapunas sa mukha."AAAAH!" pwersa kong sigaw. "NAKAKABWISIT!" Pumadyak-padyak ako at kunwaring naiiyak."Tss! Crazy." Napatingin ako sa lalaking nagsalita. Nakatayo 'to sa harap ko habang inaayos ang kaniyang necktie."At sino ka naman?" Tumayo ako at hinarap siya."You already forgot me, don't you?" nakangisi nitong sabi.Tiningnan ko siya ng maigi. Deretso lang itong nakatingin sa akin. Ano ba naman 'tong lalaking 'to, kanina pa ayos nang ayos ng necktie."I'm Vincent.""Who cares if you're Vincent? Wala akong kilalang Vincent, Vince--" naputol ko ang sasabihin ko at nKaugnay na kabanata
KADENANG PAPEL CHAPTER 6
ElaidiaNagpaalam na ako kay Mommy na babalik na kina Xaito. Mahirap na baka maabutan pa ako ni Dad. Siguradong mag-aaway na naman kami no'n."Are you sure? Babalik ka pa sakanila?" malungkot na tanong ni Mommy."Yes po Mommy. Ayoko pong maabutan ni Dad dito.""Don't mind him. Ako ang bahala sayo. Please, don't leave anak," mangiyak-ngiyak na sabi ni Mom."Mom, don't worry po. Babalik po ako kapag maayos na. Ayoko rin po na mag-away kayo dahil sa akin," sabi ko at tumayo na. "Kaya ko po maghintay kung kailan mawawala ang galit ni Dad." Nginitian ko si Mom at siya naman ay alinlangang umiling."Eladia...""Mom, I will be fine po. Don't worry about me. You know Xaito, 'di po niya ako pababayaan," sabi ko at niyakap si Mom.Labag man din sa loob ko ang umalis, ginawa ko pa rin. Hindi ko na tiningnan si Mom. Baka kasi 'di ko na kayanin lalo na kapag nakikita ko siyang malungkot.Hindi muna ako dumeretso kin
KADENANG PAPEL CHAPTER 7
ElaidiaKinabukasan, maagang umalis si tita. Kasalukuyan akong nakaupo sa sala habang hinihintay makababa si Xaito."Ihahatid na kita," bungad niya. Tumango lang ako bilang sagot at tumayo na.Habang nasa byahe, tahimik lang kami. Parang ang lalim ng iniisip niya. Tutok na tutok siya sa kalsada at bigla rin kukunot ang noo. Galit nga ata siya. Pero kahit ano atang gawin ko ay 'di niya ako pakikinggan.Hindi ko ba alam. Inuunahan ako ng kaba. Sa tingin ko wala nang saysay lahat ng paliwanag ko. Nakakaramdam din ako ng inis dahil wala namang mali sa ginawa ko e. Siya pa nga ang pinili ko. Malapit na kami sa bahay nang mapansin ko ang isang pamilyar na sasakyan sa tapat ng bahay. 'Di lang 'yon, mayro'n din isang truck at ipinapasok dito ang gamit namin. Hindi ako pwedeng magkamali. Sa amin 'yon."X-Xaito, bilisan mo," taranta kong pakiusap sa kaniya. Hindi pa nakarating ang sasakyan sa tapat ng bahay namin ay pinahinto ko na ito. Sumunod nam
KADENANG PAPEL CHAPTER 8
Elaidia's POV"Nakakahiya naman kay Xaito," biglang sabi ni Mommy. "Pagtapos ng nangyari, nagawa niya pa rin 'to.""Aba'y dapat lang na tumulong siya. Matagal siyang nakinabang sa anak mo," biglang sabat ni Dad."Ano kamo Chris? Why are you like that? Bakit ganiyan ka makapagsalita?""Dahil kahit kailan, hinding-hindi mawawala ang galit ko r'yan sa anak mo!""Ano bang ginawa ng anak ko? 'Di mo ba maintindihan na kailangan din ng desisyon niya? Sarili mo lang ang iniisip mo!""Pamilya natin ang iniisip ko Edalyn! Para sa atin! Ngayon? Saan na tayo pupulutin?""Mom, Dad? Tama na po. 'Wag na po kayo mag-away," awat ko sakanila. "Mag-usap po tayo ng mahinahon. 'Di rin po mabuti sa inyo ang magalit ng sobra." Sinamaan lang ako ng tingin ni Dad. "Mom?" Ngumiti naman siya sa akin.Makalipas ang tatlong araw, gano'n pa rin ang sitwasyon namin. Laging wala si Dad. Inaasikaso lagi ang business niya. Kahit malabo na 'tong umangat pinipilit niya pa rin. Uuwi siya ng galit at mag-aaway sila ni Mom.
KADENANG PAPEL CHAPTER 9
Elaidia"D'yan nalang po ilagay." Utos ko kay manong na may dalang mga plastic bags. "Maraming salamat po."Galing kasi akong grocery. Bumili ng mga stocks para rito sa bahay. Walang time si mom pagdating sa gan'to dahil puro lang siya bantay sa kilos ni dad. And si dad? As usual nasa office na naman niya."Elai, next time mag-shopping naman tayo," sabi ni Tyche. "Like, clothes, shoes and bags," masayang dugtong niya."Tyche, alam mo namang tapos na ako sa mga ganiyan 'di ba? Inuuna ko 'yung mga importante.""Bakit? 'Di ba importante 'yung damit?""Saka nalang 'yung mga ganiyan. Kapag may maganda na akong trabaho."After ko ilagay lahat ng groceries sa pantry at refrigerator, ay lumapit ako kay mom na kasalukuyang pababa ng hagdan."Hi, Mom," sabi ko matapos siyang halikan sa pisngi."Hi tita," bati rin ni Tyche."Hi hija. Buti nalang dinalaw mo 'to si Elaidia," sabi ni Mom. "Kahit papaano may nakakausap pang iba 'yan.""Ofcourse tita, alam ko naman po 'yon. Actually no'ng nakaraan ko
KADENANG PAPEL CHAPTER 10
Elaidia"Tita Van?""Hmm?" Nakangiti siya habang inaayos ang mga papers. "Sana po 'di po muna malaman ni Mom 'to. Ako na lang po ang magsasabi sakan'ya," pakiusap ko."Don't worry, I will give you time to tell them.""Thank you po," pasalamat ko at kinuha na sa kan'ya ang contract. Ilang segundo ko muna 'tong tiningnan bago pumirma. Napalakpak naman sa tuwa si Mrs. Vanessa."I'm sure mabilis lang kayo magkakasundo ni Vincent," sinsero niyang sabi. "Kahit nakikita mong 'di kami magkaayos, sobrang bait no'n.""'Di ko po sure tita," alinlangan kong sagot at tumawa naman siya."Because of some reason kaya nagkalayo kami sa isa't-isa. But when his mom died, ako na ang naging pangalawa niyang mommy. Nakakamiss nga 'yung araw na 'yon." Nakita ko kung paano mamasa ang dalawa niyang mata. "I'm sorry, I am so dramatic. Gosh!" tawa niyang sabi."It's okay lang po tita. Hindi ko pa man siya gano'n kakilala, pero sabi niyo nga po mabait siya.""Nagkausap na ba kayong dalawa?""Yes po. Ilang beses
KADENANG PAPEL CHAPTER 11
Elaidia"Our daughter, Elaidia. She already signed the contract to marry Vincent Lincoln." Mariin akong napapikit nang sabihin iyon ni dad."Really?" nakangiting tanong ni mommy pero kita pa rin ang pagkabigla niya. "Sure ka na ba sa desisyon mo Elai?" tanong pa ulit niya."Yes mom," sagot ko."Chris? Pinilit mo na naman ba siya?" "Ofcourse not. I didn't expect this. Nagulat din ako nang malaman ko na pumayag na siya. To be honest, 'di ko na siya inaasahan.""Mom, I'm okay with this. Ako po mismo ang nag-decide.""Fine. Pero kung gusto mo mag-backout ay ayos lang. Ako ang kakausap kay Vanessa," sabi pa niya. 'Di talaga siya payag sa ginawa ko."Mom, I can handle this. Okay? Don't worry about me," sabi ko at nginitian siya. Pero 'di man lang nagbago ang ekspresyon niya. Kita ko pa rin sa mga mata niya ang pagka-dismaya at lungkot."Edalyn, just accept it! 'Di ka ba masaya? Makakapagsimula na ulit tayo.""Yeah, here we go again. You chose business over to our daughter.""Mom? No, ako p
KADENANG PAPEL CHAPTER 12
Elaidia"Finally, our home is back!" masayang sabi ni Dad. Walang pinagbago ang mansyon. Walang nagalaw sa gamit. 'Yung iniwan naming pwesto ay gano'n pa rin. Pumunta ako sa kwarto ko. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang lahat ng gamit ko ay nandito."Elaidia!" napatakbo ako pababa nang marinig si Mom na sumigaw."Mom? What hap-- Dad!"Nagmadali akong lapitan sila. Nakahiga si Dad sa sahig at walamg malay. "Call ambulance!" Agad kong sinunod si Mom.••••"Tumaas po ang blood pressure niyo Sir. Dahil na rin po sa stress," sabi ng doctor."Narinig mo Chris? Dahil 'yan sa sobrang pagpapagod mo. Napapansin ko rin na panay ka inom lately," sermon ni Mom."Edalyn, nag-inom lang ako no'n dahil namomroblema ako. Ngayon lang siguro nag-react katawan ko.""Ah basta, pahinga ka na muna."Nakaupo lang ako sa gilid habang pinapanood silang mag-usap. Napangiti ako nang mapansing ngtatawanan sila. Nag-uumpisa nang magbiro-biro si Dad. Masaya talaga siya kasi finally nabalik na ang bahay at ang
KADENANG PAPEL CHAPTER 13
ElaidiaThe front door creaked as I pulled it open, the sound echoing through the empty hallway. I hesitated for a moment, my hand lingering on the doorknob. I breathed in deeply and closed my eyes, feeling the cool breeze brush against my skin. I opened my eyes and turned to look back at the house. With a deep sigh, I turned and began walking down the path, my footsteps echoing on the pavement. I didn't look back again, determined to keep moving forward, away from the life I had known and towards a new beginning."Elaidia!" I heard mom shout my name. I smiled. "Mag-iingat ka ro'n ha? Tawagan mo kami.""Mom, sa ngayon hindi ko po muna kayo tatawagan or itetext. Mom, may asawa na po ako. We need time to each other.""Edalyn, Elaidia is right. Kailangan nila ng oras mag-asawa." I saw Mom change her expression. "Mom? Nag-usap na po tayo 'di ba?""Y-Yeah. Basta mag-iingat ka," she said without looking at me. "Hello, Edalyn!" Napalingon kaming lahat nang biglang dumating si tita Vanessa.
Pinakabagong kabanata
