CHAPTER 7

Elaidia

Kinabukasan, maagang umalis si tita. Kasalukuyan akong nakaupo sa sala habang hinihintay makababa si Xaito.

"Ihahatid na kita," bungad niya. Tumango lang ako bilang sagot at tumayo na.

Habang nasa byahe, tahimik lang kami. Parang ang lalim ng iniisip niya. Tutok na tutok siya sa kalsada at bigla rin kukunot ang noo. Galit nga ata siya. Pero kahit ano atang gawin ko ay 'di niya ako pakikinggan.

Hindi ko ba alam. Inuunahan ako ng kaba. Sa tingin ko wala nang saysay lahat ng paliwanag ko. Nakakaramdam din ako ng inis dahil wala namang mali sa ginawa ko e. Siya pa nga ang pinili ko. Malapit na kami sa bahay nang mapansin ko ang isang pamilyar na sasakyan sa tapat ng bahay. 'Di lang 'yon, mayro'n din isang truck at ipinapasok dito ang gamit namin. Hindi ako pwedeng magkamali. Sa amin 'yon.

"X-Xaito, bilisan mo," taranta kong pakiusap sa kaniya. Hindi pa nakarating ang sasakyan sa tapat ng bahay namin ay pinahinto ko na ito. Sumunod nam