Elaidia"Serenity?" Napatingin din ito sa akin nang may pagtataka."Elaidia. What are you doing here?""D-Dito ako magtatrabaho.""Oh I see. Good for you. May tumanggap din sayo sa wakas," pang-iinsulto niya."Welcome Mrs. Lincoln!" biglang sabi nila at sabay-sabay yumuko. Lumapit sa kaniya ang supervisor na si Rain."My name is Rain Hamilton. The supervisor. Sir Vincent told us to take care of you while you're here."Matagal bago nakasagot si Serenity. "Oh? Is that so? How sweet he is," sabi niya at ngumiti. "Where is he?" "May business trip po sila sa Guam. 2 weeks po siya ro'n. 'Di niyo po ba alam?""2 weeks!?" bigla kong sigaw."Yes 2 weeks! Why do you care!?" sigaw din sa akin ni Rain. "You're a newbie. Tapos 'di ka man lang nagbigay respect sa asawa ni Sir?""Don't mind her Rain. I know her," pigil sakaniya ni Serenity."Talaga po Ma'am? Friends po kayo?""Friends?" bigla itong tumawa. "Ofcourse not. Actually malaki utang ng pamilya niya sa amin. Paano ba naman kasi 'yung tatay
ElaidiaDay 2..."Elaidia pa-encode naman nito," utos ni Rain at inilapag ang napaka-kapal na papers sa table ko."Elaidia timpla mo ako kape.""Elaidia, pwede ikaw muna gumawa nito?"At marami pang utos. Ganito ba talaga kapag baguhan? Sayo lahat itatambak. Hays, for sure masakit na naman likod ko nito.Day 3...Pagkababa ko ng scooter ko ay masasamang tingin agad ang napansin ko sa mga kasamahan ko."Goodmorning!" bati ko pa rin kahit halos mamuti na ang mga mata nila kakairap.Saktong upo ko ay lumapit sa akin si Rain habang magkakrus ang mga kamay."You're 10 minutes late!""Sorry, tumirik kasi yung scooter ko kanina. Tsaka 10 minutes pa lang naman.""10 minutes is still important!" sigaw niya. "Dahil nagrereklamo ka, ito gawin mo 'to." Binagsakan niya na naman ako ng mga files. Makapal na naman. "Rush 'to. After that, file the TPS report in alphabetical order." Napatingin naman ako sa kaniya. "Why? May reklamo?""Wala po Ma'am."Day 4...While eating my lunch, my phone suddenly b
ElaidiaNamilipit ako nang maramdaman kong humapdi ang pagkababae ko. Wala na si Vincent sa tabi ko. Talagang ginawa niya 'yon? Niyakap ko ang sarili ko at hinayaan ang sariling umiyak nang umiyak.'You're mine now Elaidia.'Ang baboy mo. Demonyo ka! Agad akong nagbihis at tumakbo papunta sa kwarto ko. Hinanap ko ang cellphone ko para matawagan si Tyche. Ngunit 'di ko ito makita."Nasaan na 'yon?" Panay ang halughog ko sa drawer. Kinalat ko na lahat ng laman nito pati sa bag ko ay wala.Nagmadali akong pumuntang sala at nadatnang nando'n ang mga maids."Manang? Nakita niyo po ba 'yung cellphone ko?" tanong ko. Gulat pa iting tumitig sa akin. Nakalimutan ko palang punasan ang mukha ko."Ma'am bilin po sa amin ni Sir na huwag kayo pagamitin ng kahit na anong devices daw po.""Ano!? Paano ko matatawagan sina Mom?""Ayon nga po Ma'am. Pagbabawalan na raw po niya kayong kausapin ang kahit na sino. Hindi na rin daw po tatanggap ng bisita rito. At bawal na rin daw po kayo lumabas," nakayuk
ElaidiaPinulot ko ang mga saplot ko sa sahig. Tinignan ko si Vincent na mahimbing na natutulog. So ganito ang 'talk' na sinasabi niya?Humarap ako sakanya upang pagmasdan ang mukha niyang mahimbing na natutulog. Napangiti ako nang mapagtantong sobrang gwapo niya talaga lalo sa malapitan. Ang tangos ng ilong at pula ang mga labi. Pero sa likod ng ganda ng mukha niya ay triple ang kapangitan ng ugali. Mukhang inosente pero nuknukan ng kademonyohan.Nagbago na naman tuloy ang mood ko. Para akong nabwiset. Gusto ko siyang sampalin tapos magkunwaring nanaginip lang. Ganyan ka ba talaga? Pero bakit kahit sinasaktan mo ako, 'di ko magawang magtanim ng sama ng loob. Oo masakit para sa akin pero, nagugustuhan na ba kita? Anong dahilan ba para magkagusto ako sayo? Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. Sinasaktan mo na ako pisikal, pati emosyon ko ay pinaglalaruan mo."Elaidia?" Humarap ako sakanya. Nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. "Are you crying?""Huh? No.""O-Okay," ilang
Elaidia"Mom, Dad? Pinatawag niyo raw ho ako?"Humalik ako sa pisngi nila at umupo sa kaharap nilang sofa. I don't know, what's going on. But, I think there's a bad news that they want to say? Or anything? Base on their face it's unexplained. They looked doleful.What's going on?"A-Anak, s-sorry," panimula ni mommy. Nakayuko lang ito at medyo balisa dahil sa galaw ng kaniyang mga daliri. "Sorry Elaidia, anak." I stunned when she start to sob.I chuckled. "Mom? Just tell me what is happening. May pupuntahan pa ako," simpleng sabi ko."Eda, ako na lang ang magsasabi," sabat ni daddy. Tumikhim ito at umupo ng maayos. Seryosong tumingin sa akin si daddy. "Ihanda mo
ElaidiaAno nga ba ang kahalagahan ng pagpapakasal? Para sa akin, ginagawa lang ito ng dalawang mag-kasintahan na totoong nag-mamahalan. 'Yung alam na nila na sila na ang mag-sasama hanggang tumanda. Pero, 'di ko alam na ang pagpapakasal ay ginagawa rin bilang kasunduan. Sa ngalan lang ng pera o mana. Paano nalang kung mag-kaanak? Matatawag pa bang happy family 'yon? Kahit hindi niyo naman talaga mahal ang isa't isa simula umpisa."Mamsh, tulala ka r'yan?" bumalik ako sa katinuan nang bigla ako kalabitin ng katabi ko."H-Ha?"
ElaidiaNapadilat ako nang biglang tumama sa mukha ko ang sikat ng araw. Pupungas-pungas akong bumangon. Pagtingin ko sa side table, napataas ako ng kilay nang makitang 9a.m na ng umaga. Seryoso? Gano'n ako katagal nakatulog? 'Di ko rin namalayan na nakatulog ako. Tiningnan ko ang cellphone ko at nakitang may message si Xaito. Agad-agad ko itong binasa.From: Xaito Goodmorning beautiful.Simpleng text pero nakakakilig. Isurprise ko kaya siya? Hehe. I'm sure tulog na naman 'yon.PAGKABABA ko, nadatnan kong kumakain si mommy sa dining. Nilapitan ko it
Vincent"If you want to help us, sign this contract." I looked at Vanessa. She genuinely smile infront of me. That fake smile."What was that for?" I asked. I focus my gaze on the fuc**n paper that she dropped in the table."I said, If you want to help us just sign it," she said again. I sarcastically laugh. "Vincent? Sundin mo nalang." She turned in serious mode.Wala naman ako magagawa. Kinuha ko ang pen na nilapag niya kanina at pinirmahan nalang ang dapat pirmahan. Walang gana kong binigay ito sa kaniya."Thank you son," sabi niya at nginitian na naman ako.