Tumingin ang lalaki kay Chloe nang panandalian bago niya nilihis ang kanyang tingin.Tila siya’y astig at malamig.Tinignan ni Chloe ang kanyang likod at bumulong kay Emily, “ Ma-una ka na. Tatanungin ko lang ang number niya.”Nanlaki ang mga mata ni Emily at kanyang tinanong, “Irereklamo mo ba si Jake sa kaniya?”“Ang paghihiganti gamit ang sarili mong mga kamay ay mas masayang gawin kaysa sa ibang tao ang gumawa nito para sayo,” wika ni Chloe na may mapaglarong at malasalamin nitong mga mata.‘Di alam ni Emily kung ano ang kanyang mga pinagsasabi. Kanya lamang napagtanto ang gustong gawin ni Chloe pagkatapos nitong bumalik sa kanilang booth. Ngunit, hindi niya tinanggi ang katotohanang napakagandang lalaki ng tiyuhin ni Jake.Napagtanto ni Emily na handang dumaan si pinaka-sukdulan si Chloe para lamang makapag-higanti ito kay Jake.Nang siya ay tamaan na ng alak, ibinaba ni Chloe ang nakapusod niyang buhok, kumuha ng baso ng alak, and naglakad papalapit sa lalaki. Sa di inaasa
Hinala ni Chloe na nagha-hallucinate lang siya at walang malay niyang kiniskis ang kanyang mga tenga bago muling itinuon ang tingin sa lalaki.Gayunpaman, nanatiling hindi nagbabago ang expresiyon ng kanyang mukha habang kalmadong pinagmamasdan siya.Lalong tumindi ang determinasyon ni Chloe nang may pag kislap sa kanyang mga mata. “Magiging pranka ako, Hindi ako interesado sa sex.”Pagkatapos niyang masaksihan ang mga pangyayari sa umagang iyon, nagkaroon siya nang emotional scars pagdating sa aspetong iyon.Bahagyang nakakunot ang noo ng lalaki habang pinagmamasdan ang mukha ni Chloe nang may nanlalamig na titig. Gayunpaman, tumayo nang matuwid si Chloe habang tinitingnan pa rin ito ng lalaki. Iniwas na ng lalaki ang kaniyang tingin kay Chloe at sinabing, “Pumasok ka sa kotse.”Nang pumasok na sa kotse, ‘di mapigilan ni Chloe ang kanyang pananabik at kanyang tinext si Emily.[Chloe: Em, wag mo na kong hintayin. Papunta na ko sa mga magulang ng tiyuhin ni Jake!][Emily: ‘Di mo
Nang makalapit si Karen kay Chloe, kanyang tinapik ang likod ng kanyang anak at kinausap ito, “Huwag ka nang magalit, Coco. Pinagsabihan ko na si Ava.”“Siya ang iyong nakababatang kapatid. Syempre, gusto niya lamang ang makakabuti sayo.”“I’m sorry, Coco. Ipapatigil ko na ang engagement bukas,” wika ni Ava, ang kanyang mga mata ay kumikinang sa luha. Nagmukha siyang biktima sa mga akusasyon ni Chloe sa kanya.“Kahit na ‘di natin kayang pilitin ang iba na mahalin tayo at tutal gusto mo siya, bilang nakakatandang kapatid, hindi na dapat ako naging malapit sa kanya…”Ang pakikipaghiwalay ni Jake sa kanya ay masakit, pero ang mga salita ni Ava ay parang asin sa sugat. Nang-gagalaiti na sinabi ni Chloe, “ Masyadong malapit? Baka ibig mong sabihin ay natulog kasama siya?”“Tama na!” ‘Di napigilan ni Benjamin at sumigaw sa galit. “Matutuloy ang engagement ayon sa plano. Nabigay na ang mga invitations. Hindi ko kayang maging katatawanan tulad mo!”“Pero nagsasabi lang naman ako nang tot
Kinabukasan ng hapon.Pagkatapos umalis nina Benjamin ng bahay, nag-impake si Chloe ng kanyang mga gamit kasama ang kanyang identity card at dinala ito papunta sa pinagkasunduan nilang lokasyon. Nang makita ni Joseph ang mga bagahe sa kanyang mga kamay, kanyang tinanong, “Naglayas ka ba?”Hindi sinagot ni Chloe ang kanyang tanong at sa halip ay sinabing, “Pwede kitang pakasalan pero kailangan ko nang pansamantalang matutuluyan.”“Tapos?”“Yun lang.”Kinuyom ni Joseph ang kaniyang kamao at malamig niyang sinabi, “Huwag kang umasa na bibigyan kita ng higit pa sa pera.”Hindi niya magawang hindi mapansin ang katotohanang ang kasal ay isang bagay na para sa mga babae ay maganda at sagradong bagay. Itong babaeng ‘to siguro ay gusto nang ibang pang mapapakinabangan kapalit nito. Hindi siya naniniwala na wala na siyang gusto pang-iba.Para bang kaya niyang basahin ang kanyang isip, Binigyan ni Chloe ng matamis na ngiti at panukso niyang sinabi, “Mr. Joseph, walang tiyak sa mundong ito.
Napansin ng driver na nag-aalala si Chloe at kanyang ipinaliwanag, “Kababalik lang ni Mr. Joseph ng bansa kamakailan lamang. Walang ibang lugar siyang pwedeng tirahan kundi itong ancestral mansion kaya panandalian niyang binili ito. Kung inyong mamarapatin, pwede ko siyang kausapin.”“Hindi, hindi, ayos lang!” Nakalimutan niya na si Joseph ay tumira sa ibang bansa nang ilang taon. Normal sa kanya na walang bahay dito. Nang kanyang naisip, ang pagtira sa iisang bubong ay mas magandang option para mas mapalapit sa kanya.Sa sandaling umalis ang driver, kinuha ni Chloe ang kanyang bagahe at tumungo sa kanyang kwarto na nasa tabi ng kwarto ni Joseph.Lagpas na ng alas singko ng hapon nang natapos siyang mag-unpack. Pumunta siya sa sala at sinuri ang lugar. Kakaunti lamang ang dekorasyon ng villa, mayroon lamang itong mga kinakailangan para sa mga tititra at maraming libreng espasyo. Tulad ng sinabi ng driver, mukhang kamakailan lang talaga dumating dito si joseph.Napatingin si Chloe s
Nataranta si Chloe at agad na umalis sa food delivery app upang maghiwa ng gulay.“Malapit na! Patience is a virtue pagdating sa masasarap na putahe!”Hindi na nagsalita pa si Joseph at bumalik ng study room na may dalang tubig. Kung hindi niya nakita ang sunog na broccoli sa lamesa ay baka naniwala siya sa kanya.Inaamin ni Chloe na ang food delivery app ay isa sa pinakamagandang imbensyon ngayong 21st century. Inilagay niya lahat ng pagkain galing sa takeout container sa mga plato at inayos nang mabuti. Pagkatapos, itinago niya ang containers at ang bag para hindi makita ni Joseph.Pagkatapos maihanda ang lahat, sumigaw siya, “Handa na ang hapunan. Kain na tayo!”Umupo ang dalawa na magkaharap sa dining table. Kinakabahang pinanuod ni Chloe si Joseph, at palihim na nag buntong-hininga nang hindi niya nakitang kumunot ang makisig na mukha nito.Kahit gaano kaganda ang food delivery app, ang katotohanan ay hindi niya ito maitatago habambuhay. Alam niya na kailangan niyang magbiga
Pinanuod ni Joseph kung paano gumawa ng dahilan si Chloe sa kabila nang sakit na nararamdaman niya. Ang kanyang tingin ay lalong nanlalim, pero wala ni-isang tao ang makapag-sabi kung ano ang kanyang iniisip.Nang marinig niya ito, napatingin nang may halong di pagsang-ayon ang doktor kay Chloe at sinabing, “Anong mas importante? Trabaho o ang kalusugan mo? ‘Di mo ba alam na health is wealth?”“Tama ka dok. Pinapangako kong kakain ako ng nasa oras sa susunod, “Nahihiya niyang sinabi, “So, anong gagawin natin ngayon?”“Mag-a-administer ako sayo ng IV drip treatment. May nurse na dadating at dadalhin ka sa ward,” sabi ng doktor bago balikan si Joseph at ibinigay ang medical bill. “Ikaw naman, ayusin mo na ang bill.”Wala ng sinabi pa si Joseph at kinuha ang bill sa doktor at umalis papuntang first floor. Nakatingin sa kanyang matangkad na pangangatawan, napabuntong-hininga si Chloe. ‘Di lang sa hindi niya napaghandaan ng pagkain si Joseph ng araw na iyon, pero dinala din siya nito ng
Hinaplos ni Nathan ang kanyang baba at sumulyap kay Joseph sa kanyang tabi.“Kilala mo ba siya?” Tanong niya.“Oo,” Sagot ni Joseph nang walang pag-aalinlangan.“So, ano pang hinihintay mo? Maging bayani ka at iligtas mo ang babaeng nangangailangan,” pangutyang sinabi ni Nathan, “Kaya mo bang tiisin na makita ang isang mahinang babae na hinaharap ang isang maruming basura nang mag-isa?”“Kilala ko siya pero hindi kami close.”Ibig sabihin, hindi niya ito tutulungan.Para naman sa “mahinang babae” na sinasabi ni Nathan, natandaan ni Joseph kung gaano nito walang kahirap-hirap buhatin ang mabigat na bagahe gamit ang isang kamay noong isang araw nang kinuha nila ang kanilang marriage certificate.Ang reaksyon ni Joseph ay ayon pa rin sa inaasahan ni Nathan. Kung tutuusin, hindi kailanman nakikialam si Joseph sa problema ng ibang tao o maging mabait at mahina sa babae.Sadyang nakaramdam lang si Nathan nang pagkadismaya. Ang babaeng nakatayo sa malayo ay napakaganda. May mahabang b
Nagliliyab sa galita ng dibdib ni Joseph, isang emosyon na kailangan niyang ilabas. Kakaiba ang alak na ininom niya ngayong gabi, siguradong hinaluan ito ng matandang yun. Pero, sa sandaling ito, hindi niya na yun iniisip. Puno ang isipan niya ng mga imahe nina Chloe at Noah habang magkahawak ang mga kamay nila.‘Bakit lagi siyang nagmamatigas? Nangako siya sa akin na makikipaghiwalay siya kay Icarus, pero lumalapit naman siya ngayon kay Noah. Sa tingin niya ba talaga ay hindi siya mabubuhay nang walang kasamang lalaki?’Gumuho na ang huling linya niya ng depensa dahil sa selos, tinitigan ni Joseph si Chloe bago niya ito pilit na hinalikan. Si Chloe na hindi nagpapaapi ay parang isang kuneho na handang lumaban anumang oras.Pak!Binigyan niya ng umaalingawngaw na sampal sa mukha si Joseph, hindi niya ito kinaawaan. Napalingon si Joseph sa kabilang direksyon dahil sa lakas ng sampal, sandali siyang natigilan. Tila tumigil ang oras pagkatapos ng ginawa niya. Bakas sa gwapo niyang muk
Agad na kumaway si Chloe. “Hindi na, makakahanap din ako ng masasakyan.”Dinoble niya ulit ang bayad. Pagkatapos maghintay ng sampung minuto, ganon pa rin ang resulta. Gumamit siya ng ibang platform, pero ganoon pa rin.Nagkunwari si Harold. “Sobrang late na ngayon at malayo itong bahay. Normal lang na hindi ka makahanap ng masasakyan. Kahit na may mahanap ka, baka masamang driver pa ang masakyan mo. Baka nakawan ka pa at pagsamantalahan. Napakadelikado nun!”Kinilabutan si Chloe bago niya maalala ang balita tungkol sa mga babaeng napapahamak sa pagsakay nang mag-isa sa mga taxi sa gabi… Sa huli, nagdesisyon siyang magpalipas nang gabi sa bahay. Nakahiwalay siya ng kwarto pero nasa iisang palapag lang sila ni Joseph.Nagkulong siya sa kwarto. Pagkatapos maghilamos, nahiga siya sa kama at tinext si Icarus. Akala niya ay natutulog na ito ngayon pero tinawagan siya nito.“Chloe, bakit hindi mo sinagot ang video call? Busy ka pa ba sa office?”“Hindi…Pumunta ako sa birthday celebrati
Namangha si Patrick. ‘Lumabas lang ako dito para magpahangin, at guard na ang tingin niya sa akin. Ganun na ba kababa ang security guards ngayon?’“Hindi na yun kailangan. Sapat na ako para mag-desisyon tungkol dito. Kung hindi ka nagtitiwala sa akin at magpupumilit ka pa, papayuhan na kita. Whitman family home ito. Pwede kang pumasok pero hindi ibig sabihin ay pwede kang lumabas.” Mapagbantang sabi ni Patrick bago siya tumalikod at hindi na muling lumingon pa.Hindi tanga si Ronald. Alam niyang hindi biro ang pumasok sa bahay na ito. Kaya naman, hindi na sila naglakas ng loob na pumasok pa sa loob.Pagkatapos mahusgahan ni Patrick, nagdilim ang mukha ni Ronald. Nalaman niyang hindi sineseryoso ng Whitman family si Xavia at hindi siya dapat nangako na pupunta.Pumasok si Patrick sa hall at bumulong kay Harold. Ngumisi ang huli. Mas may experience siya kaysa kay Xavia. Ang lakas ng loob nitong isahan siya? Walang galang!Nasa hall si Chloe, kaya hindi niya alam ang nangyari sa laba
Kaswal lang ang outfit ni Chloe. Nakasuot siya ng maikling sweater, may beret and isang pares ng jeans, kitang-kita ang payat niyang bayawang. Mukha siyang masiglang dalaga. Parang isa silang couple ni Noah.Hinawakan ni Joseph ang kurbata niya at nanatiling kalmado, pero nakakatakot ang itsura niya para sa iba.Si Octavia na balak siyang lapitan sana ay hindi na naglakas-loob pa.Nakita ni Chloe si Chloe, bahagya siyang kinabahan habang sinusubukang dumikit kay Harold.Nakita ni Joseph ang pagbabago sa ekspresyon ni Chloe, nabalot ng lungkot at kadiliman ang kaluluwa niya.Nang magsimula ang birthday party, nakita ni Harold ang cake na niregalo ni Chloe sa kaniya. Nang malaman niyang siya mismo ang nag-bake nun, abot tainga ang ngiti niya. Pinagmalaki niya ito. “Tingnan niyo. Siya mismo ang nag-bake nito. Ang pinakamagandang regalo ay ang mga bagay na pinaglalaanan ng oras.”“Mahihirap lang ang gumagawa ng regalo para magpanggap na attentive,” Mahinang bulong ni Octavia.Matand
“Pero Whitman din si Jon. Unti-unti rin siyang magma-mature.” Naiinis si Preston. “Dad, ibalik mo siya sa board.”“Hindi na ako pwedeng mangialam simula nang ibigay ko ang pangangalaga sa Whitman Group sa batang yun. Sa kaniya niyo sabihin ang mga hinaing niyo.” Umiwas sa responsibilidad si Harold dahil ayaw niyang mangialam.“Dad, alam niyong hindi papayag si Joe. Kaya kami pumunta sa inyo,” Ayaw sumuko ni Octavia. “Hindi pwedeng paborito niyo lang ang masusunod. Namamaga ang balakang ni Jon dahil sa pagkakasipa sa kaniya.”“Magkaroon ka muna ng achievements bago ka makiusap. Pwede tayong gumamit ng pera para tulungang tumanda si Jon, pero kailangan may ipakita siya.”Umusok ang ilong ni Octavia sa galit. ‘Fine, magkakaroon kami ng achievements! Ang anak ko ang pinakamagaling. Magkakaroon din siya ng achievement at matatalo si Joseph!’Dala-dala ni Chloe ang birthday cake na ginawa niya at isang regalong binili niya habang naglalakad papasok sa Whitman family home. Nang makita ni
Nararamdaman ni Toto ang takot ng kasama niya kaya tinahulan niya si Xavia. Malakas ito kaya napalabas si Joseph.Nabalot ng pagsisisi ang mukha ni Xavia. “Aksidente kong natakpan ang buntot ni Oreo, akala ni Toto binubully ko si Oreo.”Hindi yun sineryoso ni Joseph. Lalo na at laging tumatahol nang malakas si Toto. Malaya ito at walang ginagawa. Kailangan lang nitong mapalo.Ang trip papunta sa Docwood ay para asikasuhin ang trivial affairs ng Whitman Group. Alam ni Jonathan na darating si Joseph ngayong araw kaya hindi siya mapakali habang naghihintay. Pagpatak ng alas onse nang umaga, dumating si Joseph sa Docwood. Lahat ng executives ay lumabas para batiin siya.Lumapit si Jonathan. “Joe, nandito ka na rin.”Tiningnan lang ni Joseph si Jonathan sa sulok ng mga mata niya pero hindi niya ito pinansin. Dahil hindi pinansin sa harap ng maraming tao, magsasalita sana si Jonathan para bawiin ang dignidad niya pero hindi siya binigyan ng pagkakataon ni Joseph, inutusan nito si Lucas
Kinabukasan, sinimulan ni Chloe ang araw niya sa paghahanda ng isang healthy breakfast. Napuno ang kusina ng nakakatakam na aroma ng brewed coffee at sizzling bacon. Pagka-upo niya para kumain, ang combination ng mga flavors at texture ay nagbigay sa kaniya ng matinding saya.Kumakain siya habang nag-rereview ng study materials. Straightforward ang mga tanong para sa driving test, kailangan ng kaalaman sa theory imbes na practical application. Pagdating ng nine o’clock, dumating na siya sa opisina.Sa lobby sa ground floor, isang middle-aged na lalaki na nasa fifties ang nagpapalinga-linga, halatang may hinihintay. Paglapit ni Chloe, hindi niya mapigilang masurpresa.“Patrick?”Tumalikod si Patrick at ngumiti. “Ms. Chloe, napadaan lang ako at naisipan kong pumunta dito.”Hindi naniwala si Chloe dahil pamilyar na siya kay Patrick. Pabiro siyang nanukso, “Napadaan lang, huh?”“Ms. Chloe, matalino ka talaga. Walang nakakalagpas sa iyo,” Sabi ni Patrick, nilabas niya ang isang invita
Habang nagsisimulang pumatak ang ulan sa labas, natakpan ng mga itim na ulap ang buwan.Nakatayo si Chloe sa labas nang walang payong, naghihintay ng isang ride-hailing car.Paglipas ng limang minuto, lumabas si Joseph mula sa underground parking lot. Binaba niya ang bintana ng kotse para ipakita ang kaniyang mukha. “Sumakay ka. Maulan ngayong gabi, at hindi ka makakakuha ng taxi.”Tiningnan ni Chloe ang ride-hailing order sa phone niya, kahit na mataas na ang presyo, walang driver na tumatanggap nito. Dahil lumalakas ang ulan, alam niyang mas magiging mahirap pa ang maghanap ng masasakyan. Hindi na siya nag-alinlangan at sumakay na sa kotse ni Joseph at sinabi niya ang kaniyang destinasyon.Dahil dalawang beses nang nakapunta sa bahay ni Chloe noon, natatandaan pa n Joseph ang ruta at hindi na kailangan gumamit ng navigation. Noong una ay walang nagsasalita sa kanila habang si Chloe ay nakatingin sa labas. Lumakas lalo ang ulan, at natakpan ng malalaking patak ang bintana ng kotse
Nararamdaman niyang matagal na nitong pinipigilan ang galit niya. Dahil ba sila na ni Icarus?Hindi niya alam kung gaano katagal siya nitong hinalikan, at sa tuwing sinusubukan niyang kumawala, kakagatin lang siya ni Joseph. Dahil sa takot sa sakit, hindi siya gumalaw, namumula ang malinaw niyang mga mata, parang isang kunehong galit pero hindi makapagsalita, hinayaan niyang kunin nito ang gusto.Matapos ang tila walang hanggan, binitawan na rin ni Joseph si Chloe. Gayunpaman, ang mga labi lang nito ang iniwan niya, hawak niya pa rin ito sa baywang. Huminga nang malalim si Chloe, namamanhid ang kaniyang mga labi. Kahit hindi niya tingnan, alam niyang namamaga ang mga ito.Nilaro ni Joseph ang mga hibla ng buhok ni Chloe, malalim at katakot-takot ang boses niya habang sinasabi, “Uulitin ko sa huling pagkakataon. Makipaghiwalay ka kay Icarus o hindi lang simpleng bankrupt ang mangyayari sa kaniya. Lalo na at si Icarus lang ang nag-iisang anak na lalaki sa pamilya niya.”Mababa ang ti