Saglit na napatigil ang nasa kabilang linya bago galit na sumagot si Benjamin, “Kailan ko ba sinabing matulog ka kasama siya? Kung hindi mo kayang hawakan ang project, ‘wag kang gumawa ng dahilan para iwasan ang responsibilidad mo!”Napakunot ang noo ni Chloe at sumagot, “Hindi. Siya ang unang gumalaw sa akin—”“Isang buong taon na naming ginagawa ang project na to at sinira mo lang sa huli. Dahil sa iresponsable mong ugali nagdulot ito nang malaking pagkalugi sa kumpanya.“Hindi ko yun kasalanan! Kung ayaw mong kong paniwalaan, pwede mong tignan ang surveillance camera sa building.”“Tama na! ‘Wag ka nang mag-dahilan. Either panagutan mo ang pagkalugi ng kumpanya o humingi ka ng pasensya kay Mr. Lionel at mag-makaawang i-sign ang kontrata. Huling pagkakataon mo na ito!”At dahil don, ibinababa na ni Benjamin ang phone at nag-iwan lamang ng malamig na pakiramdam habang ang mechanical dial tone ang mga narinig sa tenga ni Chloe.Napatingin si Chloe sa phone screen kung saan naka-d
Kumukulo ang ulo ni Chloe sa galit.Ang kanyang emosyon ay umabot na sa puntong puputok na ito pagkatapos ang ilang araw na pagpigil nito at ang nakatagong pagkadismaya sa kanyang dibdib ay naging dahilan upang mahirapan siyang huminga. Nagtrabaho siya nang walang kapaguran sa ibang bansa, naglaan ng mahabang oras at negosasyon deal after deal, ngunit hindi lang siya dinaya sa huli pero hindi pa niya kayang makabili ng pagkain ngayon.‘Paano nila ito nagawa sa akin!’Puno ng galit, tumawag siya ng cab at pumunta diresto sa Artron Enterprise, kung saan pagmamay-ari ng kanilang pamilya.Nang siya ay dumating, nakita niya ang lahat na umalis ng meeting. Nakasunod si Ava kay Benjamin, nagtatanong patungkol sa kanyang trabaho. Maayos at matiyaga niya itong sinagot sa kanyang mga katanungan at nag-mukha silang mag-ama na mahal na mahal ang isa’t-isa.Panibago ito sa paningin ni Chloe, sapagkat hindi niya naramdaman ang maayos at mainit na pagmamahal noon. Nakakuyom ang kanyang mga kamay
Labis na nanlaki ang mga mata ni Ava nang marinig ang mga sinabi ni Chloe.Gayunpaman, pinigilan niya ang kanyang tuwa at humarap para pigilan siya. “Coco, ‘wag kang padalos-dalos. Tahanan mo to. Saan ka pupunta kung aalis ka?”“Mayroon akong ipon kahit papaano. Ibibigay ko ang bank card ko kapag naka-uwi na tayo ng bahay ngayong gabi. Isipin mo nalang na sahod mo yun, okay?”“Bakit mo pa ba gusto siyang tulungan? Kung gusto niyang umalis, pabayaan mo siyang umalis. Tutal wala namang gustong manatili pa siya dito,” wika ni Benjamin.Nakaramdam si Benjamin ng pagkadismaya dahil sa nawalang deal kay Lionel, pero ngayon ito ay nawala na sa kaniyang isip, dahil kailangan na niyang hawakan ang problemang ginawa ni Chloe. Alam niyang hindi hihingi ng tawad si Chloe kay Lionel at ayaw na niya sana itong pansinin. Tumawag siya ng security guard at sinamahan si Ava papuntang office.Hindi naglaon, nagmadaling pumasok ang mga guards at sinubukang hatakin si Chloe palabas.“Huwag mo kong ha
Bumagsak ang mga balikat ni Emily nang kanyang sinabi, “I’m sorry, Coco. Isang posisyon lang ang pwede para sayo at mayroon nang nakakuha ng slot na iyon.“Pero ang headquarters ng Fairlight ay lumipat sa bansa natin at hindi ito malayo dito. Nabasa ko sa online na naghahanap sila ng Estrenian translation specialist. Maganda ang Estrenian mo at mayroon kang certification. Siguradong pasok ka para doon. Bakit hindi mo subukan?“Ibig mo bang sabihin yung Fairlight group na nag-comeback ilang taon nang nakalipas?” Tanong ni Chloe habang nakatutok ang kanyang tingin kay Emily.“Oo! Yun nga!” Wika ni Emily habang tinuturo ang mataas na building sa hilaga. “Andun ‘yon. Hindi iyon malayo dito. Narinig ko na nag-aalok sila nang magandang benepisyo. Kung makuha mo ang trabaho, pwede tayong lumabas para kumain araw-araw pagkatapos ng trabaho!”Sinundan ni Chloe ang itinuturo no Emily at tinignan ang gitna ng lungsod kung nasaan ang pinakamataas na commercial building na nagbago kasama ang da
Malamig na tinignan siya ni Joseph at sumagot, “Hindi.”“Okay…”Hindi na ito inisip pang muli ni Chloe, iniisip na marahil nakakarinig lang siya ng mga bagay-bagay.“Lahat ba ng damit mo ay ganito ka-revealing?” Biglang tanong ni Joseph na may malamig na boses.Nagulat, napatingin siya sa ibaba sa kanyang nightgown na umabot sa kanyang ibabang binti. “Revealing? Anong ibig mong sabihing revealing?”“Yung kwelyo mo,” sagot niya.Hindi makapagsalita si Chloe. “Kaunti lang naman ng collarbone ko ang nakalabas…”Hindi malayo ang agwat ng edad ni Joseph kay Jake. Ipinagpalagay niyang mas matanda ito nang hindi lalagpas ng walong taon sa kanya kaya bakit masyado siyang konserbatibo?“Walang makikita ang iba pero paano kung humiga ka?” Nakatingin si Joseph sa kanya at ang kanyang boses ay masarap sa pakinggan.Natigilan si Chloe nang kanyang marinig ang kanyang sinabi at agad na napagtanto kung ano ang pasarang tunog kanina. Nag-init ang kanyang mga pisngi pero pinilit niyang kumalma
Nag-umpisa ang interview sa isang written test na sinundan ng face-to-face interview.Nangingibabaw si Chloe pagdating sa written test at kumpyansa siyang naipasa niya ang mga testl. At nang siya ay paalis na, napansin niya na maraming blanko sa papel ni Melody. Gayunpaman, kalmado lamang si Melody habang pinagmamasdan at hinahangaan ang mga bagong pinturang kuko niya at walang bakas ng pag-aalala.Biglang naramdaman ni Chloe na ang pagpasa sa interview ay magiging mahirap para sa kanya.At nangyari ngang ng lumabas na ang resulta ng written test, hindi napili si Chloe at nakakuha nang pinakamababang puntos sa lahat ng mga kandidato.“Imposible ito. Sigurado akong hindi ako makakakuha ng ganitong kababang puntos!” Hinarap ni Chloe ang interviewer. “Gusto kong makita ang aking test paper at gusto ko ring malaman ang malinaw na paliwanag kung saan nabawasan ang puntos ko.”Ang interviewer na si William Grace, tumayo at mapagmataas niyang sinagot, “Bawat interviewer ay mayroong saril
Natandaan ni Lucas na mayroong interview na isinasagawa ang HR. Inisip niya na itong resume ay pagmamay-ari ng taong hindi nakapasa sa interview.Bago pa niya maitapon ang resume sa basurahan, agad siyang natigilan. “Saglit.”Nang makita ang pamilyar na pangalan sa resume, napakunot ng kilay si Joseph at kinuha ito sa kamay ni Lucas.At sa pinakamataas na palapag ng gusali, kabadong ipinasa ng HR manager ang isang staick ng interviewee information forms sa assistant ng CEO. Kinuha ito ni Lucas at binuksan ang pintuan papalabas ng office. Sinubukang tingnan ng HR manager kung ano ang nangyayari kung wala siyang nakita.“Hanapan mo ng impormasyon itong taong ito na nagngangalang Chloe Johnson,” walang emosyong utos ni Joseph.“Masusunod po, sir,” sagot ni Lucas, at pagkatapos ng sampung minuto, nahanap niya ang impormasyon ni Chloe. “Mr. Joseph, ito na po ang kanyang impormasyon. Hindi siya tinanggap sa unang round.”“Kung pagbabasehan ang kaniyang qualifications, hindi dapat ‘yu
Ang paghahanap ng bata at matatag na tao na may C2 certification sa Estrenian ay hindi madali sa mga panahong ito. Ito ay dahil maraming mga bata ang humihinto sa kanilang trabaho dahil lang sa kaunting hirap at mas pinahahalagahan ang kanilang kalayaan.Siguro ay pinapahalagahan lang ni Joseph ang talento?Banayad na iniinom ni William ang kanyang kape sa kanyang opisina nang matanggap niya ang abiso sa kanyang pag-alis. Nilapag ng HR manager ang termination letter sa kanyang harapan at matagal bago niyang mapagtanto kung ano ang nangyayari.“Binibiro mo ba ‘ko? labing-limang taon na ako dito sa Fairlight at tatanggalin ako nang ganun lang?!” Sigaw ni William.Matagal nang nagkikimkim ng sama ng loob ang HR manager kay William. Ngumisi ang HR manager na tila nasisiyahan ito sa nangyayari, “Hindi ako responsable sa desisyong ito. Desisyon ito ng CEO.”Nanghina si William habang kanyang sinasabi, “Pwede niyo akong i-dismiss pero kailangan ko ng paliwanag at kabayaran.”“Walang ibi
Nagliliyab sa galita ng dibdib ni Joseph, isang emosyon na kailangan niyang ilabas. Kakaiba ang alak na ininom niya ngayong gabi, siguradong hinaluan ito ng matandang yun. Pero, sa sandaling ito, hindi niya na yun iniisip. Puno ang isipan niya ng mga imahe nina Chloe at Noah habang magkahawak ang mga kamay nila.‘Bakit lagi siyang nagmamatigas? Nangako siya sa akin na makikipaghiwalay siya kay Icarus, pero lumalapit naman siya ngayon kay Noah. Sa tingin niya ba talaga ay hindi siya mabubuhay nang walang kasamang lalaki?’Gumuho na ang huling linya niya ng depensa dahil sa selos, tinitigan ni Joseph si Chloe bago niya ito pilit na hinalikan. Si Chloe na hindi nagpapaapi ay parang isang kuneho na handang lumaban anumang oras.Pak!Binigyan niya ng umaalingawngaw na sampal sa mukha si Joseph, hindi niya ito kinaawaan. Napalingon si Joseph sa kabilang direksyon dahil sa lakas ng sampal, sandali siyang natigilan. Tila tumigil ang oras pagkatapos ng ginawa niya. Bakas sa gwapo niyang muk
Agad na kumaway si Chloe. “Hindi na, makakahanap din ako ng masasakyan.”Dinoble niya ulit ang bayad. Pagkatapos maghintay ng sampung minuto, ganon pa rin ang resulta. Gumamit siya ng ibang platform, pero ganoon pa rin.Nagkunwari si Harold. “Sobrang late na ngayon at malayo itong bahay. Normal lang na hindi ka makahanap ng masasakyan. Kahit na may mahanap ka, baka masamang driver pa ang masakyan mo. Baka nakawan ka pa at pagsamantalahan. Napakadelikado nun!”Kinilabutan si Chloe bago niya maalala ang balita tungkol sa mga babaeng napapahamak sa pagsakay nang mag-isa sa mga taxi sa gabi… Sa huli, nagdesisyon siyang magpalipas nang gabi sa bahay. Nakahiwalay siya ng kwarto pero nasa iisang palapag lang sila ni Joseph.Nagkulong siya sa kwarto. Pagkatapos maghilamos, nahiga siya sa kama at tinext si Icarus. Akala niya ay natutulog na ito ngayon pero tinawagan siya nito.“Chloe, bakit hindi mo sinagot ang video call? Busy ka pa ba sa office?”“Hindi…Pumunta ako sa birthday celebrati
Namangha si Patrick. ‘Lumabas lang ako dito para magpahangin, at guard na ang tingin niya sa akin. Ganun na ba kababa ang security guards ngayon?’“Hindi na yun kailangan. Sapat na ako para mag-desisyon tungkol dito. Kung hindi ka nagtitiwala sa akin at magpupumilit ka pa, papayuhan na kita. Whitman family home ito. Pwede kang pumasok pero hindi ibig sabihin ay pwede kang lumabas.” Mapagbantang sabi ni Patrick bago siya tumalikod at hindi na muling lumingon pa.Hindi tanga si Ronald. Alam niyang hindi biro ang pumasok sa bahay na ito. Kaya naman, hindi na sila naglakas ng loob na pumasok pa sa loob.Pagkatapos mahusgahan ni Patrick, nagdilim ang mukha ni Ronald. Nalaman niyang hindi sineseryoso ng Whitman family si Xavia at hindi siya dapat nangako na pupunta.Pumasok si Patrick sa hall at bumulong kay Harold. Ngumisi ang huli. Mas may experience siya kaysa kay Xavia. Ang lakas ng loob nitong isahan siya? Walang galang!Nasa hall si Chloe, kaya hindi niya alam ang nangyari sa laba
Kaswal lang ang outfit ni Chloe. Nakasuot siya ng maikling sweater, may beret and isang pares ng jeans, kitang-kita ang payat niyang bayawang. Mukha siyang masiglang dalaga. Parang isa silang couple ni Noah.Hinawakan ni Joseph ang kurbata niya at nanatiling kalmado, pero nakakatakot ang itsura niya para sa iba.Si Octavia na balak siyang lapitan sana ay hindi na naglakas-loob pa.Nakita ni Chloe si Chloe, bahagya siyang kinabahan habang sinusubukang dumikit kay Harold.Nakita ni Joseph ang pagbabago sa ekspresyon ni Chloe, nabalot ng lungkot at kadiliman ang kaluluwa niya.Nang magsimula ang birthday party, nakita ni Harold ang cake na niregalo ni Chloe sa kaniya. Nang malaman niyang siya mismo ang nag-bake nun, abot tainga ang ngiti niya. Pinagmalaki niya ito. “Tingnan niyo. Siya mismo ang nag-bake nito. Ang pinakamagandang regalo ay ang mga bagay na pinaglalaanan ng oras.”“Mahihirap lang ang gumagawa ng regalo para magpanggap na attentive,” Mahinang bulong ni Octavia.Matand
“Pero Whitman din si Jon. Unti-unti rin siyang magma-mature.” Naiinis si Preston. “Dad, ibalik mo siya sa board.”“Hindi na ako pwedeng mangialam simula nang ibigay ko ang pangangalaga sa Whitman Group sa batang yun. Sa kaniya niyo sabihin ang mga hinaing niyo.” Umiwas sa responsibilidad si Harold dahil ayaw niyang mangialam.“Dad, alam niyong hindi papayag si Joe. Kaya kami pumunta sa inyo,” Ayaw sumuko ni Octavia. “Hindi pwedeng paborito niyo lang ang masusunod. Namamaga ang balakang ni Jon dahil sa pagkakasipa sa kaniya.”“Magkaroon ka muna ng achievements bago ka makiusap. Pwede tayong gumamit ng pera para tulungang tumanda si Jon, pero kailangan may ipakita siya.”Umusok ang ilong ni Octavia sa galit. ‘Fine, magkakaroon kami ng achievements! Ang anak ko ang pinakamagaling. Magkakaroon din siya ng achievement at matatalo si Joseph!’Dala-dala ni Chloe ang birthday cake na ginawa niya at isang regalong binili niya habang naglalakad papasok sa Whitman family home. Nang makita ni
Nararamdaman ni Toto ang takot ng kasama niya kaya tinahulan niya si Xavia. Malakas ito kaya napalabas si Joseph.Nabalot ng pagsisisi ang mukha ni Xavia. “Aksidente kong natakpan ang buntot ni Oreo, akala ni Toto binubully ko si Oreo.”Hindi yun sineryoso ni Joseph. Lalo na at laging tumatahol nang malakas si Toto. Malaya ito at walang ginagawa. Kailangan lang nitong mapalo.Ang trip papunta sa Docwood ay para asikasuhin ang trivial affairs ng Whitman Group. Alam ni Jonathan na darating si Joseph ngayong araw kaya hindi siya mapakali habang naghihintay. Pagpatak ng alas onse nang umaga, dumating si Joseph sa Docwood. Lahat ng executives ay lumabas para batiin siya.Lumapit si Jonathan. “Joe, nandito ka na rin.”Tiningnan lang ni Joseph si Jonathan sa sulok ng mga mata niya pero hindi niya ito pinansin. Dahil hindi pinansin sa harap ng maraming tao, magsasalita sana si Jonathan para bawiin ang dignidad niya pero hindi siya binigyan ng pagkakataon ni Joseph, inutusan nito si Lucas
Kinabukasan, sinimulan ni Chloe ang araw niya sa paghahanda ng isang healthy breakfast. Napuno ang kusina ng nakakatakam na aroma ng brewed coffee at sizzling bacon. Pagka-upo niya para kumain, ang combination ng mga flavors at texture ay nagbigay sa kaniya ng matinding saya.Kumakain siya habang nag-rereview ng study materials. Straightforward ang mga tanong para sa driving test, kailangan ng kaalaman sa theory imbes na practical application. Pagdating ng nine o’clock, dumating na siya sa opisina.Sa lobby sa ground floor, isang middle-aged na lalaki na nasa fifties ang nagpapalinga-linga, halatang may hinihintay. Paglapit ni Chloe, hindi niya mapigilang masurpresa.“Patrick?”Tumalikod si Patrick at ngumiti. “Ms. Chloe, napadaan lang ako at naisipan kong pumunta dito.”Hindi naniwala si Chloe dahil pamilyar na siya kay Patrick. Pabiro siyang nanukso, “Napadaan lang, huh?”“Ms. Chloe, matalino ka talaga. Walang nakakalagpas sa iyo,” Sabi ni Patrick, nilabas niya ang isang invita
Habang nagsisimulang pumatak ang ulan sa labas, natakpan ng mga itim na ulap ang buwan.Nakatayo si Chloe sa labas nang walang payong, naghihintay ng isang ride-hailing car.Paglipas ng limang minuto, lumabas si Joseph mula sa underground parking lot. Binaba niya ang bintana ng kotse para ipakita ang kaniyang mukha. “Sumakay ka. Maulan ngayong gabi, at hindi ka makakakuha ng taxi.”Tiningnan ni Chloe ang ride-hailing order sa phone niya, kahit na mataas na ang presyo, walang driver na tumatanggap nito. Dahil lumalakas ang ulan, alam niyang mas magiging mahirap pa ang maghanap ng masasakyan. Hindi na siya nag-alinlangan at sumakay na sa kotse ni Joseph at sinabi niya ang kaniyang destinasyon.Dahil dalawang beses nang nakapunta sa bahay ni Chloe noon, natatandaan pa n Joseph ang ruta at hindi na kailangan gumamit ng navigation. Noong una ay walang nagsasalita sa kanila habang si Chloe ay nakatingin sa labas. Lumakas lalo ang ulan, at natakpan ng malalaking patak ang bintana ng kotse
Nararamdaman niyang matagal na nitong pinipigilan ang galit niya. Dahil ba sila na ni Icarus?Hindi niya alam kung gaano katagal siya nitong hinalikan, at sa tuwing sinusubukan niyang kumawala, kakagatin lang siya ni Joseph. Dahil sa takot sa sakit, hindi siya gumalaw, namumula ang malinaw niyang mga mata, parang isang kunehong galit pero hindi makapagsalita, hinayaan niyang kunin nito ang gusto.Matapos ang tila walang hanggan, binitawan na rin ni Joseph si Chloe. Gayunpaman, ang mga labi lang nito ang iniwan niya, hawak niya pa rin ito sa baywang. Huminga nang malalim si Chloe, namamanhid ang kaniyang mga labi. Kahit hindi niya tingnan, alam niyang namamaga ang mga ito.Nilaro ni Joseph ang mga hibla ng buhok ni Chloe, malalim at katakot-takot ang boses niya habang sinasabi, “Uulitin ko sa huling pagkakataon. Makipaghiwalay ka kay Icarus o hindi lang simpleng bankrupt ang mangyayari sa kaniya. Lalo na at si Icarus lang ang nag-iisang anak na lalaki sa pamilya niya.”Mababa ang ti