Kumukulo ang ulo ni Chloe sa galit.Ang kanyang emosyon ay umabot na sa puntong puputok na ito pagkatapos ang ilang araw na pagpigil nito at ang nakatagong pagkadismaya sa kanyang dibdib ay naging dahilan upang mahirapan siyang huminga. Nagtrabaho siya nang walang kapaguran sa ibang bansa, naglaan ng mahabang oras at negosasyon deal after deal, ngunit hindi lang siya dinaya sa huli pero hindi pa niya kayang makabili ng pagkain ngayon.‘Paano nila ito nagawa sa akin!’Puno ng galit, tumawag siya ng cab at pumunta diresto sa Artron Enterprise, kung saan pagmamay-ari ng kanilang pamilya.Nang siya ay dumating, nakita niya ang lahat na umalis ng meeting. Nakasunod si Ava kay Benjamin, nagtatanong patungkol sa kanyang trabaho. Maayos at matiyaga niya itong sinagot sa kanyang mga katanungan at nag-mukha silang mag-ama na mahal na mahal ang isa’t-isa.Panibago ito sa paningin ni Chloe, sapagkat hindi niya naramdaman ang maayos at mainit na pagmamahal noon. Nakakuyom ang kanyang mga kamay
Labis na nanlaki ang mga mata ni Ava nang marinig ang mga sinabi ni Chloe.Gayunpaman, pinigilan niya ang kanyang tuwa at humarap para pigilan siya. “Coco, ‘wag kang padalos-dalos. Tahanan mo to. Saan ka pupunta kung aalis ka?”“Mayroon akong ipon kahit papaano. Ibibigay ko ang bank card ko kapag naka-uwi na tayo ng bahay ngayong gabi. Isipin mo nalang na sahod mo yun, okay?”“Bakit mo pa ba gusto siyang tulungan? Kung gusto niyang umalis, pabayaan mo siyang umalis. Tutal wala namang gustong manatili pa siya dito,” wika ni Benjamin.Nakaramdam si Benjamin ng pagkadismaya dahil sa nawalang deal kay Lionel, pero ngayon ito ay nawala na sa kaniyang isip, dahil kailangan na niyang hawakan ang problemang ginawa ni Chloe. Alam niyang hindi hihingi ng tawad si Chloe kay Lionel at ayaw na niya sana itong pansinin. Tumawag siya ng security guard at sinamahan si Ava papuntang office.Hindi naglaon, nagmadaling pumasok ang mga guards at sinubukang hatakin si Chloe palabas.“Huwag mo kong ha
Bumagsak ang mga balikat ni Emily nang kanyang sinabi, “I’m sorry, Coco. Isang posisyon lang ang pwede para sayo at mayroon nang nakakuha ng slot na iyon.“Pero ang headquarters ng Fairlight ay lumipat sa bansa natin at hindi ito malayo dito. Nabasa ko sa online na naghahanap sila ng Estrenian translation specialist. Maganda ang Estrenian mo at mayroon kang certification. Siguradong pasok ka para doon. Bakit hindi mo subukan?“Ibig mo bang sabihin yung Fairlight group na nag-comeback ilang taon nang nakalipas?” Tanong ni Chloe habang nakatutok ang kanyang tingin kay Emily.“Oo! Yun nga!” Wika ni Emily habang tinuturo ang mataas na building sa hilaga. “Andun ‘yon. Hindi iyon malayo dito. Narinig ko na nag-aalok sila nang magandang benepisyo. Kung makuha mo ang trabaho, pwede tayong lumabas para kumain araw-araw pagkatapos ng trabaho!”Sinundan ni Chloe ang itinuturo no Emily at tinignan ang gitna ng lungsod kung nasaan ang pinakamataas na commercial building na nagbago kasama ang da
Malamig na tinignan siya ni Joseph at sumagot, “Hindi.”“Okay…”Hindi na ito inisip pang muli ni Chloe, iniisip na marahil nakakarinig lang siya ng mga bagay-bagay.“Lahat ba ng damit mo ay ganito ka-revealing?” Biglang tanong ni Joseph na may malamig na boses.Nagulat, napatingin siya sa ibaba sa kanyang nightgown na umabot sa kanyang ibabang binti. “Revealing? Anong ibig mong sabihing revealing?”“Yung kwelyo mo,” sagot niya.Hindi makapagsalita si Chloe. “Kaunti lang naman ng collarbone ko ang nakalabas…”Hindi malayo ang agwat ng edad ni Joseph kay Jake. Ipinagpalagay niyang mas matanda ito nang hindi lalagpas ng walong taon sa kanya kaya bakit masyado siyang konserbatibo?“Walang makikita ang iba pero paano kung humiga ka?” Nakatingin si Joseph sa kanya at ang kanyang boses ay masarap sa pakinggan.Natigilan si Chloe nang kanyang marinig ang kanyang sinabi at agad na napagtanto kung ano ang pasarang tunog kanina. Nag-init ang kanyang mga pisngi pero pinilit niyang kumalma
Nag-umpisa ang interview sa isang written test na sinundan ng face-to-face interview.Nangingibabaw si Chloe pagdating sa written test at kumpyansa siyang naipasa niya ang mga testl. At nang siya ay paalis na, napansin niya na maraming blanko sa papel ni Melody. Gayunpaman, kalmado lamang si Melody habang pinagmamasdan at hinahangaan ang mga bagong pinturang kuko niya at walang bakas ng pag-aalala.Biglang naramdaman ni Chloe na ang pagpasa sa interview ay magiging mahirap para sa kanya.At nangyari ngang ng lumabas na ang resulta ng written test, hindi napili si Chloe at nakakuha nang pinakamababang puntos sa lahat ng mga kandidato.“Imposible ito. Sigurado akong hindi ako makakakuha ng ganitong kababang puntos!” Hinarap ni Chloe ang interviewer. “Gusto kong makita ang aking test paper at gusto ko ring malaman ang malinaw na paliwanag kung saan nabawasan ang puntos ko.”Ang interviewer na si William Grace, tumayo at mapagmataas niyang sinagot, “Bawat interviewer ay mayroong saril
Natandaan ni Lucas na mayroong interview na isinasagawa ang HR. Inisip niya na itong resume ay pagmamay-ari ng taong hindi nakapasa sa interview.Bago pa niya maitapon ang resume sa basurahan, agad siyang natigilan. “Saglit.”Nang makita ang pamilyar na pangalan sa resume, napakunot ng kilay si Joseph at kinuha ito sa kamay ni Lucas.At sa pinakamataas na palapag ng gusali, kabadong ipinasa ng HR manager ang isang staick ng interviewee information forms sa assistant ng CEO. Kinuha ito ni Lucas at binuksan ang pintuan papalabas ng office. Sinubukang tingnan ng HR manager kung ano ang nangyayari kung wala siyang nakita.“Hanapan mo ng impormasyon itong taong ito na nagngangalang Chloe Johnson,” walang emosyong utos ni Joseph.“Masusunod po, sir,” sagot ni Lucas, at pagkatapos ng sampung minuto, nahanap niya ang impormasyon ni Chloe. “Mr. Joseph, ito na po ang kanyang impormasyon. Hindi siya tinanggap sa unang round.”“Kung pagbabasehan ang kaniyang qualifications, hindi dapat ‘yu
Ang paghahanap ng bata at matatag na tao na may C2 certification sa Estrenian ay hindi madali sa mga panahong ito. Ito ay dahil maraming mga bata ang humihinto sa kanilang trabaho dahil lang sa kaunting hirap at mas pinahahalagahan ang kanilang kalayaan.Siguro ay pinapahalagahan lang ni Joseph ang talento?Banayad na iniinom ni William ang kanyang kape sa kanyang opisina nang matanggap niya ang abiso sa kanyang pag-alis. Nilapag ng HR manager ang termination letter sa kanyang harapan at matagal bago niyang mapagtanto kung ano ang nangyayari.“Binibiro mo ba ‘ko? labing-limang taon na ako dito sa Fairlight at tatanggalin ako nang ganun lang?!” Sigaw ni William.Matagal nang nagkikimkim ng sama ng loob ang HR manager kay William. Ngumisi ang HR manager na tila nasisiyahan ito sa nangyayari, “Hindi ako responsable sa desisyong ito. Desisyon ito ng CEO.”Nanghina si William habang kanyang sinasabi, “Pwede niyo akong i-dismiss pero kailangan ko ng paliwanag at kabayaran.”“Walang ibi
Alas nuwebe na ng gabi nang makauwi si Joseph.Madilim at tahimik ang villa. Nagpalit siya ng kanyang pambahay na tsinelas sa entrance, naglakad at nilampasan ang kwarto ni Chloe, tumigil nang sandali bago itinaas ang kanyang kamay para kumatok nang ilang beses.Narinig niya ang paos na boses ni Chloe sa loob, “Sandali lang.”Nang siya ay magsalita, may liwanag na lumabas sa uwang sa ilalim ng pintuan. Makalipas ang ilang segundo, lumapit si Chloe sa pintuan. Maya-maya, inikot niya ang hawakan at matunog na bumukas ang pintuan. Gayunpaman, ang karaniwang maaliwalas niyang ekspresyon ay nawala, ito ay napalitan ng namumugto, mapulang mata at ilong, isang maliwanag na indikasyon na matagal na siyang umiiyak. Nakakapanibago para kay Joseph ang makita si Chloe nang ganito. Mukha siyang nawalan ng lakas ng loob tulad ng isang bulaklak na nahulog dahil sa malakas na bagyo.“Umiiyak ka ba?” Kaniyang tanong.Napasinghot si Chloe at inikot ang kanyang mukha sa gilid. “Hindi.”“Hindi ako