Home / Romance / His Opposite Intention / Chapter 1: Soulmate

Share

Chapter 1: Soulmate

Author: Sunny
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Chapter 1

Soulmate

"I-I'm sorry..." nanginginig ang boses ng dalaga habang paulit-ulit sinasabi iyon.

Nagmamamdali pa itong naglalakad sa pasilyo ng ospital kung kaya’t hindi alintana ang mga dumadaan. Nanginginig din ang magkabilang kamay nito dulot ng kaba at takot na nararamdaman. Agad naman siyang lumapit dito nang makita ang kaniyang mga magulang.

"M-Ma…si Gabriel?" tanong ng dalaga sa napipiyok na boses.

Niyakap nga siya ng kaniyang ina nang makita siya. "Faye…"

"A-Anong nangyari? Bakit siya nandito? Bakit siya nasa loob ng emergency room?" dagdag pa ng dalaga at sabay kumalas sa pagkakayakap ng kaniyang ina.

"Ma! Anong nangyari?! Please, sagutin niyo naman ako!" Sunod-sunod na rin naglabasan ang mga luha sa magkabilang pisngi nito na kanina pa gustong kumawala.

Lahat sila nasa labas ng emergency room. Hindi mapakali. Nababalot ng pangamba at takot ang nadarama ng lahat. Hindi nila inaasahan na mangyayari ang ganitong sitwasyon.

"Na aksidente siya habang nagmamaneho kaninang madaling araw, hija. Ang sabi pa ng mga pulis ay nakainom ito," ang kaniyang ama na mismo ang sumagot.

Napatakip nga ng bibig ang dalaga sa narinig. Walang tigil pa ang pagbuhos ng mga luha niya ngayon. Bigla nalang nanghina ang magkabilang tuhod niya kaya napaupo siya sa sahig. Mabilis naman lumapit ang kaniyang bunsong kapatid upang alalayan siyang makatayo ulit ng maayos.

"A-Ate…"

"H-Hindi… Hindi maari ito. Malapit na ang kasal namin. He will be fine, right?" balisang tanong ng dalaga.

Dahil sa naging huling tanong niya ay nagkatinginan pa ang kaniyang mga magulang bago lumingon ito sa kaniya. "Hindi namin alam anak. Wala pang sinasabi ang doktor tungkol sa kalagayan niya," paliwanag nga ng kaniyang ina.

"N-Nangako siyang papakasalan niya ako. Nangako siya…"

"Tumigil ka nga sa pag-iyak para kang bata."

"It's just a movie Bianca," sabay bigay ko ng tissue sa kanya. Agad naman niya itong kinuha at pinunas sa magkabilang pisngi niya.

Kasalukuyang narito sa amin si Bianca, ang matalik kong kaibigan na adik sa romantic movies. Dito raw siya mag-s-sleep over sa amin ngayong gabi dahil wala naman kaming pasok bukas. Nagtatalo pa nga kami kanina kung anong genre ang pa-panoorin namin. Crime thriller sana ang gusto ko para nakaka-excite at paniguradong ang dami ng plot twists kapag iyon ang genre pero dahil gusto raw niya umiyak ngayong gabi pinagbigyan ko na. May pinagdadaanan yata ang babaeng ito.

"Nakakaiyak naman kasi! Ikaw, tatanungin kita Mia! Kapag ba ang boyfriend mo na aksidente at nag-aagaw buhay hindi ka ba iiyak?!" sigaw niya nang bumaling siya sa akin.

"Itigil mo na nga iyan kadramahan mo. Matulog na tayo mag-a-alas dose na." Pinatay ko na ang TV. Tumayo na rin ako mula sa pagkakaupo sa mahabang sofa.

"Nakalimutan ko, wala ka palang jowa," rinig ko pang pang-aasar niya at sarkastikong tumawa pa.

Dahil sa sinabi niya ay napataas ako ng kilay. “Ah, talaga? Huwag kang lalapit sa akin kapag nagbreak kayo ni Jayson,” pagbibiro ko sa kaniya at sabay inihigas ang hawak kong unan sa mukha niya.

PAGDATING ng Lunes ay balik unibersidad kami. Fourth year college na rin ako sa kursong BSCrim. Naalala ko tuloy noon kung paano ko ipinaliwanag kina Mama at Papa na Criminology ang kukunin kong kurso pagcollege.

"Hindi puwede. Hindi ako papayag. Ayokong mapahamak ka tulad sa Papa mo," pagtatanggi ni Mama sa desisyon ko.

Ramdam ko pa ang diin sa boses niya kaya napalunok na lamang ako ng laway. Mahihirapan yata ako nito na mapapayag si Mama. Alam ko naman na ayaw niya talagang magpulis ako tulad kay Papa. Dati pa naman ipinapaala niya sa akin na kahit anong kurso sa kolehiyo basta huwag lang ang pagpupulis.

Napansin kong hininaan ni Papa ang volume ng TV. Nanood sila ngayon ng isang sikat na variety show nang biglang sumingit ako at sinabi sa kanila na ito ang gusto kong kunin na kurso. Malapit na kasi ang pasukan kaya kailangan ko ng magpa-enroll.

Simula bata palang ako gusto ko na talaga maging isang ganap na pulis tulad kay Papa. At dahil na rin sa mga nangyayari dito sa ating bansa na walang katapusang krimen na nagaganap kung kaya’t mas nadagdagan ang kumpiyansa ko sa sarili na ipagpatuloy ang pinapangarap ko na maging isang pulis.

"ABM student ka ng Senior High tapos ngayon sasabihin mo sa amin ng Papa mo na gusto mong kunin ang Criminology? Gusto mo bang ilagay sa kapahamakan ang sarili mo?" napapailing na puna ni Mama.  Mukhang disappointed pa nga siya sa naging desisyon ko. Si Papa naman pansin kong nakikinig lang sa amin.

Tumayo si Mama. "Pagsabihan mo nga iyang anak mo, Alfredo!"

Napayuko na lamang ako nang umalis si Mama. Napaangat lang ako ng tingin nang mapansing tumayo si Papa mula sa pagkakaupo. Nang magkaharap nga kami ay hinawakan pa ni Papa ang magkabilang balikat ko.

"Pasensiya ka na anak ayaw lang talaga ng Mama mo na mapahamak ka. Hindi niya gustong mailagay sa piligro ang buhay mo. Mahirap ang pagpupulis anak dahil palaging buwis buhay ang ginagawa namin. Ayoko rin na mapahamak ka."

Ramdam ko ang sensiridad at pag-aala ni Papa sa sinabi niya. Ngunit buo na ang desisyon ko at pinag-isipan ko talaga ito ng mabuti. Handa ako kung ano man mangyari sa tatahakin kong landas.

"Mag-aaral naman po ako ng mabuti Pa. At sisiguraduhin ko pong walang masamang mangyayari sa akin. Wala po ba kayong tiwala sa akin, Pa?"

"Hindi naman sa ganoon anak pero iyan ba talaga ang gusto mong kunin na kurso?"

"Opo, Pa. Ito talaga ang sinisigaw ng puso't isip ko. Gusto ko rin talagang maging pulis katulad niyo," desididong sinabi ko kay Papa.

Hindi ko masabi kung napapayag ko ba si Papa sa naging desisyon ko dahil nakita kong bumuntong-hininga lamang siya nang marinig ang sinabi ko kaya parang nawalan ako ng pag-asa pero hindi ko inaasahan nang magsalita siya.

"T-Talaga Pa? Pumapayag ho kayo?" Gumihit ng malawak na ngiti sa labi ko. Hindi ko rin mapigilan ang sayang nararamdaman ko nang makita ko pang bahagyang tumango si Papa.

"Hindi dapat hadlang ang mga magulang sa nais gawin ng kanilang mga anak. Nandito kami para gabayin at suportahan kayo," nakangiting tugon ni Papa.

NAIBALIK lamang ako reyalidad nang may lumapit na isang matandang babae sa harapan namin. Nasa labas kami ng unibersidad ni Bianca ngayon at papasok na sana kami sa loob nang biglang sumulpot si Manang. Napansin ko pang may hawak itong mga baraha sa kamay. Napabaling pa nga siya sa akin.

"Hija, gusto mo bang magpahula?"

"Hindi po, Manang," agarang pagtatanggi ko rito.

Kung kikilatisin si Manang ay parang ang ganda niya noong dalaga pa siya. Ang ganda pa rin ng balat niya at hindi pa masyado halata ang mga kulubot sa mukha. At napansin ko lang na may mga alahas pa siyang suot.

"Ano ka ba, Mia! Wala namang masama kung magpapahula ka," si Bianca sabay siko sa akin.

"Magpapahula po siya, Manang!" dagdag pa nga niya at sabay turo pa sa akin.

Aba't dinamay pa talaga ako sa trip ng babaeng ito. Paladesisyon talaga ito sa buhay ko.

"Bakit ako? Ikaw nalang gusto mo naman. Nandadamay ka pa."

"Sige na, Mia! Wala naman mawawala sa'yo kapag pumayag ka. Malalaman din natin kung si Gabriel ba talaga ang soulmate mo. Hindi ba, siya ang gusto mo?" bulong niya sa kaliwang tainga ko at sabay humagikhik pa.

Mas excited pa yata siya malaman kung sino ang soulmate ko kaysa sa akin.

"Manang, gusto niya po malaman kung sino ang soulmate niya!"

Bago pa nga ako maka-angal ay agad ng kinuha ni Manang ang isang kamay ko at inilagay pa ito sa ibabaw ng baraha niya.

"Bumunot ka ng isa, hija."

Dahil sa nahawakan na nga ni Manang ang isang kamay ko ay wala na akong nagawa kundi sundin ang sinabi niya. Kumuha na rin ako ng isang baraha at ibinigay ito sa kaniya.

"Nararamdaman ko rito sa baraha na isa siyang lalaki."

"Alam po namin Manang," si Bianca at sabay napakamot pa nga sa ulo niya.

"Huwag kang maingay!" suway ni Manang sa kaniya habang seryosong nakapikit ang dalawang mata.

"Kulay itim lahat ang suot. Hinahabol ng mga tao. Tumatakbo ng sobrang bilis. Hahanap-hanapin kaniya kahit saan ka man magpunta," mabilis na saad ni Manang.

Bawat salitang binigkas ni Manang parang naguluhan ako. Nakaramdam din ako ng takot at pangamba sa buong sistema ko. Totoo ba ang mga sinabi niya? Kulay itim lahat ang suot? Hinahabol ng mga tao? Tumatakbo ng mabilis? Hahanap-hanapin ako? Parang isang holdaper o kidnapper naman ang tinutukoy ni Manang. Kinakabahan tuloy ako para sa lovelife ko.

"Seryoso ho kayo Manang? Parang hindi naman tungkol sa soulmate ng kaibigan ko ang tinutukoy niyo."

Nabasa yata ni Bianca ang nasa isipan ko. Iyan din ang gusto kong itanong kay Manang.

"Hindi po kriminal ang pinapahula namin Manang. Soulmate po, s, o, u, l, m, a, t, e, soulmate," pagtatama ni Bianca kay Manang.

Napailing pa nga ako sa kaniya nang ini-spell pa talaga niya ang salitang soulmate sa harapan ni Manang.

"Alam ko hija. Manghuhula ako kaya alam ko ang ginagawa ko. At totoo ang mga sinabi ko. Nasa inyo nalang kung maniniwala kayo sa akin o hindi."

Agad naman nagkatinginan kami ni Bianca. Parehas pa nga kaming naguguluhan sa naging hula ni Manang sa soulmate ko. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako ng sobra. Seryoso ba talaga si Manang? Baka tinatakot niya lang ako? O, baka prank lang ito? At isang vlogger si Manang?

"Bakit po pala hinahabol siya ng mga tao? At hahanap-hanapin ako?" naguguluhang tanong ko. Kung totoo man ang lahat ng naging hula niya gusto kong malaman kung bakit hinahabol siya ng mga tao at hahanap-hanapin ako. Isang masamang tao ba siya? O, gumagawa ng mga ilegal na gawain para habulin ng mga tao?

"Aba, Malay ko, hija! Hindi naman ako ang soulmate mo," pagtataray ni Manang at sabay ibinabalik sa maliit na bag nito ang mga baraha.

"Ang taray naman ni Manang nagtatanong ka lang naman, e," bulong ni Bianca.

"Wala na po ba kayong ibang hint Manang? Iyong makikilala agad namin kung sino? Tulad ng kung saan siya nakatira? Anong f******k account niya? I*******m? Twitter? Iyong mas specific ba Manang para malaman namin kung masamang tao ba siya o hindi."

"Wala na hija. Iyon lang talaga ang mga nasa pangitain ko," sagot ni Manang kay Bianca.

"Bianca, tara na. Kanina pa ako nagugutom,” paghihila ko sa braso niya. Lunch break ngayon at papunta na sana kami sa pinakamalapit na karinderya nang biglang dumating nga si Manang.

"Sige po. Maraming salamat nalang po sa paghula sa soulmate ng kaibigan ko."

"Walang anuman hija. One hundred pesos lang."

Nagkatinginan ulit kami ni Bianca. Siya pa nga ang mas nagulat kaysa sa akin. Nanlaki pa nga ang kaniyang mga mata.

"Akala ko ba libre lang ang mga ganitong bagay," aniya sa maliit na boses.

"Akala mo lang iyon," bulong na sambit ko sa kaniya. Kaya nga ayokong magpahula kanina kasi wala akong pera.

"Hindi po ba iyon libre Manang?"

"Naku, hija, walang libre sa mga panahon ngayon."

Napakamot na nga lang sa ulo si Bianca habang kumukuha ng pera sa kaniyang wallet at sabay ibinigay nga ang isang daan kay Manang.

"Maraming salamat, hija. Makakain na rin ako."

"Sige po, Manang."

Aalis na sana kami ni Bianca ngunit napatigil kami nang magsalita ulit si Manang. "May nakalimutan pala akong sabihin sa iyo, hija," baling ulit ni Manang sa akin.

"Po?"

"Kung sino man ang unang magbigay ng lila rosas sa iyo siya talaga ang soulmate mo."

"Lila rosas? Ano po ba ang ibig sabihin ng lila rosas Manang?" pagtataka ko. Napatingin pa nga ako kay Bianca nang nakakunot-noo. At pansin ko ngang nagkibit-balikat lang siya na parang wala rin siyang ideya.

"Aba, malay ko! I-search niyo sa g****e, hija. Mas suwerte nga kayo ngayon dahil sa henerasyon niyo madali lang ang lahat. Jusko! Sa panahon namin noon ang hirap ng buhay!" napapailing pa na paliwanag ni Manang.

"Ito naman si Manang ayaw pang sabihin," si Bianca at napakamot pa nga sa ulo.

"Hindi ko talaga alam, hija. May pang internet naman kayo kaya i-search niyo nalang," pag-uulit ni Manang at tuluyan na nga siyang umalis sa harapan namin.

"Sa tingin mo ba Mia, totoo ang sinabi ni Manang tungkol sa lila rosas?"

Nagkibit-balikat lang ako.

"Sa pagkakaalam ko, wala pa namang may nagbigay sa akin na kulay lila rosas."

"E, si Gabriel? Dati noong nandito pa siya hindi ka ba binigyan ng lila rosas?"

Umiling ako.

"Kung gano’n may posibilidad na hindi si Gabriel ang soulmate mo? Ang sobrang layo kasi kay Gabriel ang naging hula ni Manang.”

"Hindi ko alam. Hindi pa naman tayo sigurado kung totoo ba ang hula ni Manang."

"Tara na nga! Baka ma-late pa tayo sa unang klase natin," sabay higit ko sa braso niya.

Kaugnay na kabanata

  • His Opposite Intention   Chapter 2: Ticket

    Chapter 2TicketAng bilis lumipas ang panahon dahil hindi ko namalayang nandito na pala kami ngayon kung saan gaganapin ang big interview ng kaniyang sinasabing isang sikat na singer na isang guest ng show na ito. Tulad nga ng pinangako ko, sinamahan ko nga siya ngayon kahit hindi ako mahilig sa ganitong bagay. Mabuti nalang nahanap agad namin ang aming puwesto kung kaya't nakaupo kami. Isang talk show lang naman ito pero parang nasa isang concert na kami dahil ang daming tao ang narito. Malawak din sa loob at may malaking stage pa sa gitna. "Alam ba ni Jayson na nandito ka ngayon?" tanong ko sa kaniya."Nope. May date nga kami ngayon pero tinakasan ko lang siya." Humalakhak pa siya."Baliw ka talaga." Napailing ako sa kaniya.Iba rin pala ang babaeng ito. Ang lakas ng loob iwanan ang boyfriend para lang dito. Valentines Day pa naman ngayon. At mas importante pa talaga ito sa kaniya kaysa sa date nila ni Jayson. "I-text mo si Jayson na hindi matutuloy ang date niyo dahil nandito ka

  • His Opposite Intention   Chapter 3: News

    Kabanata 3NewsPagdating ko sa bahay ay nakita ko si Mama at Papa nakaupo sa sofa habang nanood ng balita. Hindi gaano kalawak ang bahay namin dahil pagpasok mo sa loob makikita mo agad ang sala at ang kusina nito sa bandang kaliwa. Kulay puti at asul ang nakapintura sa loob. Nang makalapit ako sa kanila ay agad akong nagmano. "Oh, anak, bakit ngayon ka lang?" si Mama. Napabaling na rin si Papa sa akin nang makita ako."Ah, natagalan po natapos ang pinuntahan namin ni Bianca kaya nagabihan po ako." Hindi ko na inamin ang nangyari sa akin kanina dahil ayokong mag-alala pa sila. Tumingin ako kay Papa. Hindi naman galit ang mukha niya. Hindi naman siya strikto kapag alam niyang si Bianca ang kasama ko. "Hija, sa susunod i-text mo ako o tawagan man lang kung nasaan kayo para nasusundo ko kayo. Delikado kapag gabi na. Baka ano pa ang mangyari at mapahamak pa kayo. Walang ligtas na lugar ngayon," seryosong sinabi ni Papa.Hindi ko alam pero parang may gusto pa siyang iparating. "Opo, P

  • His Opposite Intention   Chapter 4: Bente Pesos

    Chapter 4Bente PesosAno ba ang nangyayari sa mundo? Kailan ba titigil ang ganitong mga gawain? Kidnapper, magnanakaw, ano pa?! Sa mga oras na ito, iyan lang talaga ang naiisip ko na isa siyang magnanakaw. Akala niya siguro marami akong pera pero nagkakamali siya. Hindi ako anak ng isang mayaman. Huwag kang magpapadala sa itsura Mia. Hindi porket ang guwapo niya, mabuting tao na siya."Magna-" biglang napatigil ako sa pagsigaw nang tinakpan nito ang bibig ko gamit ang isang kamay niya."Miss, mali ang iniisip mo. Hindi ako masamang tao. Kailangan ko lang talaga ng pera ngayon."Hindi raw siya masamang tao pero tinatanong niya kung may pera ako? Edi, magnanakaw nga siya! At hawak niya pa rin ang braso ko ng sobrang higpit. Alam niya talagang tatakasan ko siya!"May Bente pesos ka ba sa wallet mo? Kulang kasi ang dala kong pera ngayon." Napatingin pa nga siya sa kamay ko kung saan hawak ko ang aking pitaka. Parang nagmamadali pa siya base sa itsura niya.Napatigil lang ako sa pag-iisip

  • His Opposite Intention   Chapter 5: Sine

    Chapter 5Sine"Oh my gosh! Nandito na si Gabriel?!" si Bianca nang marinig ang sinabi ng kapatid ko.Isang taon na ang nakakalipas simula noong umalis sila ng kaniyang pamilya. At ngayon, nandito na sila? O, baka si Gabriel lang ang umuwi rito dahil napaaga ang bakasyon nila?"Paano ba iyan, Mia! Mahihirapan ka ng pumili dahil nandito na si Gabriel," natatawa niya pang sinabi at kumanta pa nga siya. "Sino’ng pipiliin mo? Gusto mo o ang soulmate mo?"Napailing na lamang ako. Kinanta niya pa talaga ang sikat na kanta ni KZ Tandingan pero pinalitan niya lang iyong lyrics. Kanina ang tamlay niyang tingnan pero ngayon nang dumating lang si Gabriel ang lakas ng mang-asar. Ang bilis talaga magbago ng mood ang babaeng ito."Ewan ko sa'yo! Tapusin mo na nga 'yan!" singhal ko. Tumawa nga lang siya ng malakas habang nagwawalis pa rin sa sahig at kumanta pa ulit ang bruha. Pagkalipas ng ilang minuto ay lumabas na nga kami nang matapos sa paglilinis."MM!" si Gab at agad yumakap sa akin nang makit

  • His Opposite Intention   Chapter 6: Boyfriend

    Kabanata 6BoyfriendDahil sa narinig ay hindi ko tuloy maiwasan mapatingin sa katabi ko. Nanlaki pa nga ang mga mata ko nang mamukhaan ko kung sino ang nagsalita. "Bente Pesos?!” Napalakas yata ang sigaw ko dahil halos lahat ng mga tao rito sa loob ay napatingin sa gawi ko. Medyo madilim pa dito sa loob pero may nagbibigay ng kaunting liwanag dahil sa laki ng screen kaya makikita't makikita pa rin talaga nila ako. Agad naman napayuko ako dahil sa sobrang pagkahiya. Bakit ba nandito ang Bente Pesos na ito? Sinusundan ba niya ako? Wala ba siyang magawa sa buhay kaya nandito siya para guluhin ako?Inis akong bumaling sa kaniya. Nakatuon ang pansin nito sa panonood at parang nagpipigil pang tumawa habang kagat nito ang pang ibabang labi. Napatingin ako sa screen. Kumunot pa nga ang noo ko sa nakita. Hindi naman nakakatuwa ang eksena ngayon ha? Nasa hospital ang bidang babae ngayon dahil may sakit pala ito kaya anong nakakatuwa roon? "Cute," sambit niya.Cute? Paanong naging cute? Nag-a

  • His Opposite Intention   Chapter 7: Intention

    Chapter 7Intention"Ch-" hindi naituloy ni Bente Pesos ang sasabihin nang biglang nagsalita si Lola."Naku, hijo! Kailangan ko na palang umalis may ka-date pala ako ngayon. Baka naghihintay na iyon sa akin," nagmamadaling sinabi ni Lola at sabay napatingin nga siya sa kaniyang cellphone. May nag-text siguro. Ang taray naman ni Lola may ka-date pala siya. Well, wala naman iyan sa edad."Ikaw, hija, huwag mong ipagpapalit ang boyfriend mo baka magsisi ka pa sa huli," baling ni Lola sa akin."Opo, Lola. Hindi ko pa siya ipagpapalit," nakangiti ko pang sagot kay Lola. Nang makaalis na nga si Lola sa harapan namin ay ngayon ko lang napansin na hawak niya pala ang isang kamay ko kaya naman siniko ko agad ng malakas ang tagiliran niya at sabay inapakan ang kaliwang paa niya."Ouch!" sigaw nga niya."Bagay lang 'yan sa'yo!" "Nakaalis na si Lola kaya huwag ka ng umarte diyan!" dugtong ko pa.Napaatras pa nga siya sa ginawa ko kaya nabitawan na rin niya ang kamay ko."Hindi ko na alam kung a

  • His Opposite Intention   Chapter 8: Special Guest

    Chapter 8Special GuestBIYERNES ngayon at napaaga ang pasok ko sa school. Alas-diyes pa ang unang subject namin pero nandito na agad ako. Napatingin ako sa aking relo, alas-otso palang at may dalawang oras pa ako bago magsimula ang unang klase namin.Malawak ang Hanclifford University at isa ito sa mga sikat na school dito sa lugar namin. Noong una ayoko talaga mag-aral dito dahil private at malaki ang gagastusin. Pero si Papa ay gusto talaga niya na rito ako mag-aral kaya wala akong nagawa. Mabuti nalang naging scholar ako kaya nabawasan ng malaki ang mga bayarin ko. At dahil maaga pa naman ay siguro sa cafeteria lang muna ako tatambay may dalawang oras pa naman ako. "Mia!"Napatigil ako sa paglalakad at napalingon pa nga sa likod nang may tumawag sa pangalan ko."Bianca?" "Nakita kita mula sa gate kaya hinabol agad kita rito!” aniya habang hingal na hingal pa."Tara, cafeteria lang muna tayo!" sabay isinakbit nito ang kamay niya sa braso ko. Himala at napaaga siya ngayon. Ano kay

  • His Opposite Intention   Chapter 9: Mansion

    Chapter 9MansionMAAGA akong umalis ng bahay para pumunta sa supermarket. Ganito minsan ang gawain ko kapag Sabado. Bibili ng mga grocery dahil wala ng stock na pagkain sa bahay. Galing kay Papa ang perang dala ko ngayon."Kulang po ang pera niyo, Lola." Nasa counter ako ngayon pumipila. At kasalukuyang nasa unahan ko ang isang matanda. Dalawa lang kami ni Lola ang nakapila sa counter. Napaaga yata ang pagpunta ko rito. Mabuti na rin ito para makauwi agad ako."Naku, kulang ang aking dalang pera," sambit nga ni Lola sa cashier. Nasa likod ako ni Lola kaya rinig ko ang pinag-uusapan nila. Pero bakit parang pamilyar ang boses ni Lola? Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatalikod siya sa akin."Ako nalang po magbabayad sa kulang," sabi ko sa cashier. "Bente pesos lang Miss ang kulang." Nang marinig ko ang salitang Bente Pesos ay agad may pumasok na imahe sa isip ko. Ilang araw na pala ang nakalipas simula noong huli naming pagkikita. Mabuti nalang hindi na siya nagpapakita pa sa

Pinakabagong kabanata

  • His Opposite Intention   Epilogo

    Epilogo"Huwag kang mag-alala, hijo. Ginagawa namin ang lahat upang mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng pamilyang Villafuerte," sabi ni Mr. Rosales, ang pulis na humahawak sa kaso. Tinapik niya pa ang balikat ko. I know him for almost fifteen years."Kung kailangan niyo po ng tulong nandito lang ako," saad ko."Maraming salamat, hijo."Labinlimang taon na ang lumipas pero hanggang ngayon hindi pa rin nahuhuli ang mga suspect sa pagpatay sa mag-asawang Villafuerte. Ganoon din ang sinapit sa adopted daughter nilang si Ophelia. Ophelia Villafuerte is a childhood friend of mine. She's like a sister to me. Ngunit hindi ko inaasahan na maaga siyang mawawala. Hindi ko alam na hanggang doon nalang pala ang pagsasama namin. Sabay pa sana namin tutuparin ang mga pangarap namin. At nangako ako sa kaniya na hindi ako titigil hangga't hindi ko nahahanap ang nakababatang kapatid niya. Nangako ako sa kaniya kaya tutuparin ko iyon. Darating din ang panahon na iyon. Darating din."Wow! What a gre

  • His Opposite Intention   Chapter 34: Feelings

    Kabanata 34FeelingsNalalapit na rin ang CLE board exam namin kaya abala ako ngayon sa pag-re-review ulit dito sa isang library center. Ilang sandali lamang ay tumunog bigla ang cellphone ko. Ang bumungad sa akin ay text galing kay Bianca. Sabi niya ay puntahan ko raw siya ngayon. Nasa isang coffee shop siya at hihintayin niya raw ako roon. Bakit kaya? May problema ba siya? Nang nasa tapat na ako ng coffee shop na kaniyang tinutukoy ay pumasok na rin ako sa loob. Pagpasok ko ay agad nakita ko siya sa unahan nakaupo sa pandalawahang mesa. Nang makalapit ako sa table niya ay umupo ako sa harapan."M-Mia..." nauutal niyang tawag sa akin.Napatingin ako sa kaniyang mga matang namamaga. "Anong nangyari? May problema ka ba?" pag-aalala ko."Nakita ko si Jayson kahapon may kasamang ibang babae."Nagulat ako sa narinig. Nanlaki pa ang mga mata ko. Hindi ko inaasahan na ito ang maririnig ko mula sa kanya. Hindi ko kailanman naisip na gagawin ito ni Jayson sa kaniya. Alam kong minsan hindi n

  • His Opposite Intention   Chapter 33: Probinsiya

    Kabanata 33ProbinsiyaHalos isang buwan na ang lumipas pero laman pa rin ito sa mga balita hanggang ngayon. Gulat ang lahat nang malaman na si Mang Gardo pala ang puno’t dulo ng krimen. Siya ay isa palang tauhan ng pamilyang Villafuerte noon. At walang kaalam-alam ang Lola ni Chadrick na isa palang mastermind ng krimen ang pinagkakatiwalaan niya. Nasa kulungan na rin ang mga sangkot sa krimen. Kailangan nilang pagbayaran ang pinagagawa nila na labag sa ating lipunan. At ang pagpaslang nila sa pamilyang Villafuerte. Nailigtas din ang mga batang nabiktima nila. Sa loob ng isang buwan ay marami rin ang nangyari. Graduate na rin ako ngayon sa kursong BSCrim. Matutupad na rin ang pangarap ko na maging isang ganap na pulis. At may isa pa akong gustong gawin.“Sigurado ka na ba sa pinaplano mo?” tanong ni Bianca sa akin.“Oo, Bianca. Pupunta ako sa probinsiya.”“Gusto mo bang samahan pa kita? Wala naman akong gagawin sa susunod na Linggo kaya-”“Hindi na. Ayos lang, Bianca. Hindi naman ako

  • His Opposite Intention   Chapter 32: Handcuff

    Kabanata 32 Handcuff Sa paraan ng pagtitig niya ay parang sinasabi pa niyang huwag akong mag-alala. “Mia, wala na tayong oras-” naputol ang sasabihin niya nang may biglang nagsalita sa itaas. “Tang ina! Tingnan niyo sa ibaba!” “Mia, umalis na kayo.” Nailipat ang tingin ko sa mga bata na ngayon ay takot na takot sa mga nangyayari. Ang ilan ay napapaiyak na nga. Sumikip ang dibdib ko sa nakita. Huminga ako ng malalim bago nagsalita. “Hihintayin namin kayo,” iyan ang huling sinabi ko kay Chadrick bago ako tuluyang lumabas kasama ang mga bata. Madilim ng lumabas kami. Ang tanging buwan lamang ang nagbibigay liwanag. Halos napapalibutan kami ng mga malalaking puno. Huni ng mga ibon at yapak ng aming mga paa Lamang ang aking naririnig. Hindi ko alam kung malapit na ba kami sa kalsada dahil iba ang dinaanan namin kung saan walang nagbabantay. “Mga bata mag-iingat kayo sa paglalakad baka matapilok kayo,” sabi ko nang mapansing may muntik ng matapilok. Ngunit mabuti nalang nahawa

  • His Opposite Intention   Chapter 31: Danger

    Kabanata 31 Danger “P-Paano nangyari ito? Bakit may mga pulis?!” sigaw ng lider nila. Binalingan pa nito ang dalawang kasamahan pero umiling lang ito sa kaniya. Wala ring ideya sa mga nangyayari ngayon. “Paano nangyari? Nalagyan ko ng tracking device sa ilalalim ng sasakyan niyo kaya nandito ang mga pulis,” paliwanag ko sa kanila. At nagkibit-balikat lamang. Pansin ko agad ang pagliyab ng galit sa mukha ng lider nila. “Bakit hindi niyo siya binantayan ng maayos?! Mga bobo ba kayo?! Mga walang kuwenta!” Bago pa magtalo ang tatlo ay mabilis silang hinuli ng mga pulis. At pinusasan pa ang mga kamay. Narecover din ang mga alahas at pera ng pamilyang Villafuerte. This time, babalik ako kasama ang ilang mga pulis sa lumang bodega upang iligtas ang mga bata roon at si Chadrick. “Anak, mag-iingat ka. Susunod kami sa inyo,” iyan ang huling habilin ni Papa bago kami umalis ng tatlong kasamahan kong pulis gamit ang sasakyan ng mga suspect. At ang suot din ng tatlong pulis ay ang suot ng

  • His Opposite Intention   Chapter 30: Mission

    Kabanata 30 Mission "Sakto ba ang dala niyong pera?" unang tanong ng lalaki. May dalawa pa siyang kasama. May kaniya-kaniya itong hawak na baril. Tumingin ako sa batang babae na sa tingin ko ay anim na taong gulang pa lamang. Hawak pa ng dalawang lalaki ang magkabilang kamay ng bata. "Oo. Walang labis at walang kulang," si Chadrick na mismo ang sumagot. "Pre, tingnan mo kung sakto ba ang dala nilang pera," sambit nito sa isang kasamahan niya. Bago pa siya makalapit ay nagsalita ako. "Sandali! Pakawalan niyo muna ang anak namin," seryoso kong sinabi sa kanila. Napahinto ang lalaki at napalingon sa kasama niya. Tumango ito pero bago pa pakawalan nila ang bata ay nagsalita ito. "Hindi sila ang Mommy at Daddy ko!" Nagulat kaming lahat sa sinigaw ng bata. Agad tinutok sa amin ang mga baril nila. Shit. Babarilin yata kami nito. Ito na yata ang sinasabi ng karamihan na hindi marunong magsinungaling ang bata. Nagkatinginan kami ni Chadrick. Umaayon din ang plano namin. "Hulihin sila!”

  • His Opposite Intention   Chapter 29: It's Showtime

    Kabanata 29 It's Showtime "Kung ayaw niyo akong tulungan. Aalis ako mag-isa." Sisiraduhin ko na sana ang pinto ng sasakyan nang mapansin ko ang pagbuntonghininga ni Bianca. Nagkatinginan pa sila ni Gabriel bago siya bumaling sa akin. "Sasama kami sa'yo." "Tutulungan ka namin," si Gabriel. Gumaan ng bahagya ang pakiramdam ko sa narinig mula sa kanila. Agad ko naman pinaandar ang sasakyan nang pumasok sila sa loob. Nakakasigurado akong papunta si Chadrick sa police station ngayon. Kailangan kong alamin kung ano ang pinaplano nila. Baka mabaliw ako sa kakaisip kung mananatili ako rito. Pagkalipas ng ilang oras sa byahe ay nasa tapat na rin kami ng police station. Tinanggal ko ang seatbelt bago lumabas ng sasakyan. Papasok na sana ako sa loob ng biglang hinawakan ni Bianca ang isang braso ko. "Mia, magagalit ang Papa mo kapag nakita ka niyang nandito ka," madiin ang pagkakasabi niya. Tinanggal ko ang kamay niya sa aking braso. "Alam ko. Kaya hinanda ko na ang sarili ko para rito,"

  • His Opposite Intention   Chapter 28: Cold

    Kabanata 28 Cold "Change your clothes." Napaangat ako ng tingin sa kaniya. May inaabot siyang damit sa akin. Medyo basa pala ang suot ko ngayon dahil maulan kanina. Kinuha ko sa kaniya ang damit. Isang puting longsleeve na polo. Nang lumabas siya ng kuwarto ay nagpalit ako ng damit. Malaki ang polo niya kaya hanggang tuhod ito sa akin. Gusto ko siyang tanungin kung bakit magkakilala sila ni Papa pero sobrang okupado ang isip ko sa mga nangyayari sa pamilya ko para dagdagan pa. Hanggang sa sumapit ang hatinggabi ay hindi pa rin ako makatulog dito sa loob ng kuwarto. At paano ako makakatulog ng maayos kung nasa piligro ang buhay ng kapatid ko. Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay iyong nandito ako sa isang abandonadong bahay na parang nakakulong at walang nagagawa para iligtas si Sky kaya kailangan kong gumawa ng paraan. Ngunit napabangon lamang ako mula sa pagkakahiga nang may pumasok sa isip ko. Teka, kung hindi alam ng mga pulis ang tungkol sa kayamanan ng pamilyang Villafuerte. Bakit

  • His Opposite Intention   Chapter 27: Intention

    Kabanata 27 Intention Napansin niyang may hawak akong litrato kaya kinuha niya ito sa kamay ko. Narinig ko pang napamura siya nang mabasa ang nakasulat sa likod ng litrato. "Umalis na tayo rito," usal niya sabay hinawakan ang braso ko para itayo ng maayos. Nasa labas na rin kami at hawak niya ang isang kamay ko ngayon. "Pumunta muna tayo sa ospital kailangan kong makausap ang mga magulang ko," madiin kong sinabi sa kaniya. Hindi siya nagsasalita. Nakita ko pang nagpakawala niya ng malalim na hininga bago hinawakan ang magkabilang braso ko. Nang magkaharap kami ay napansin ko ang pagtitig niya sa akin na parang siya pa ang mas nahihirapan sa sitwasyon ko ngayon. Pumikit siya ng mariin bago iminulat ang mga mata. "Aalis tayo.” Nasa loob na rin kami ng sasakyan at sabay binuhay niya ang makina. Hindi na ako makapaghintay makausap si Papa. Ngunit habang nasa byahe kami ay napapansin kong ibang daan ang tinatahak namin. Hindi ito ang daan papunta sa osptial! Tumingin ako sa kaniya.

DMCA.com Protection Status