Kabanata 6
BoyfriendDahil sa narinig ay hindi ko tuloy maiwasan mapatingin sa katabi ko. Nanlaki pa nga ang mga mata ko nang mamukhaan ko kung sino ang nagsalita. "Bente Pesos?!”Napalakas yata ang sigaw ko dahil halos lahat ng mga tao rito sa loob ay napatingin sa gawi ko. Medyo madilim pa dito sa loob pero may nagbibigay ng kaunting liwanag dahil sa laki ng screen kaya makikita't makikita pa rin talaga nila ako. Agad naman napayuko ako dahil sa sobrang pagkahiya.Bakit ba nandito ang Bente Pesos na ito? Sinusundan ba niya ako? Wala ba siyang magawa sa buhay kaya nandito siya para guluhin ako?Inis akong bumaling sa kaniya. Nakatuon ang pansin nito sa panonood at parang nagpipigil pang tumawa habang kagat nito ang pang ibabang labi. Napatingin ako sa screen. Kumunot pa nga ang noo ko sa nakita. Hindi naman nakakatuwa ang eksena ngayon ha? Nasa hospital ang bidang babae ngayon dahil may sakit pala ito kaya anong nakakatuwa roon?"Cute," sambit niya.Cute? Paanong naging cute? Nag-aagaw buhay ngayon ang bidang babae sa loob ng emergency room. Kaya paanong naging cute iyon? Naka drugs ba siya? May saltik ba siya sa utak?Napailing na lamang ako bago ibinalik ulit ang pansin sa panonood.Nang matapos ang palabas ay sunod-sunod nang naglabasan ang mga tao. Nakalabas na rin kami habang siya ay nasa likod ko nakasunod pa rin. Napatigil lang ako sa paglalakad nang maalala ko ang sinabi niya kaninaKilala niya ba ako? Bakit alam niya ang palayaw ko?"Bakit alam mo ang palayaw ko?" tanong ko nang humarap ako sa kaniya."Iyan 'di ba ang tawag sa'yo ng lalaking kasama mo kanina?"Si Gabriel ba ang tinutukoy niya?"Kung gano'n, kanina mo pa pala ako sinsusundan? Bakit mo ba ako sinusandan? Ha? Wala ka bang magawa sa buhay? Kaya ako ang pinagtitripan mo ngayon?" Kung sana mas gumagawa siya ng paraan ngayon kung paano mababayaran ang mga utang niya. Kaysa sundan niya ako rito na wala naman siyang mapapala sa akin.Kainis naman! Akala ko hindi ko na makikita ang pagmumukha niya pero heto, kaharap ko na naman siya. Buwisit. Wala na. Sirang-sira na talaga ang araw ko.Imbes na sagutin niya ako ay tanong din ang ibinalik sa akin. "Nasaan ba ang boyfriend mo? Bakit hindi mo na siya kasama ngayon? Iniwan ka na ba niya?""Bakit ko sasabihin sa'yo? Close ba tayo?" Tinaasan ko pa siya ng kilay."Bakit? Hindi pa ba tayo close? Ang lapit ko na nga sa'yo."Hindi ko namalayan na sobrang lapit na nga namin sa isa't-isa. Oo, tama siya! Sobrang close nga na halos magkadikit na ang mga braso namin!"Pilosopo!" singhal ko at sabay itinulak ng malakas ang dibdib niya.Ngumuso lang ito nang maitulak ko siya. Nakita ko pang tumawa siya kaya mas dumagdag ang init ng ulo ko sa kaniya. Magsasalita pa sana ako pero hindi ko na naituloy nang biglang may isang matandang babae ang lumapit sa amin."Hija, hindi magandang inaaway ang boyfriend. Ki-guwapo ba naman ng binatang ito."Base sa suot ni Lola parang bagets lang. Parang isang teenager lang kung manamit. Naka floral dress siya at flat shoes habang sakbit nito sa balikat ang kaniyang maliit na shoulder bag na kulay pink."Nagkakamali po kayo Lola. Hindi ko po siya boy-" napatigil ako sa pagsasalita nang maramdaman ko ang isang braso ni Bente Pesos sa balikat ko."Pasyensiya na po kayo Lola ganito lang po talaga maglambing ang girlfriend ko. Right, Love?" nakangisi nga niyang sinabi at sabay kinurot pa ang pisingi ko.Parang bigla nalang bumaliktad ang sikmura ko sa huling sinabi niya. Ano raw? L-Love? Dahil sa sobrang pagkainis ko ay pilit kong inaalis ang braso niyang naka-akbay sa balikat ko pero hindi ko ito maalis dahil sadyang mahigpit ang pagkaka-akbay niya kaya mas lalo lang tuloy tumindi ang pagkainis ko. Wagas din kung makangisi ang Bente Pesos na ito. Enjoy na enjoy pa nga sa kalokohan niya. Humanda ka sa akin mamaya!Love pala ha? Sige. Pagbibigyan kita.Walang pag-aalinlangang inilagay ko ang aking braso sa likod ng baywang niya. Lumingon ako sa kaniya at ngumiti ng napakatamis. Bahagyang nagulat pa nga siya sa ginawa ko. Tingnan natin kung sino ang mas magaling umarte sa ating dalawa.Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya upang balingan si Lola. "Opo, Lola. Ganito po talaga ako maglambing sa boyfriend ko. Kahit minsan may sira ang pag-iisip nito ay hindi pa rin magbabago ang pagtingin ko sa kaniya. Right, Love?" sabay bumaling ako kay Bente Pesos at mas diniinan ko pa talaga ang salitang love. Gulat pa nga rin ang mukha niya pero ilang segundo lamang ang lumipas ay bumalik ang nakakaloko nitong ngisi."Y-Yeah. She's right, Lola,” mahinahong sambit nga niya nang hindi binibitawan ang titig sa akin.Ayan na naman ang nakakaloko niyang ngisi. Nakakasira ng araw! Mapupunit na yata ang labi ko sa kakangiti. Buwisit!"Mabuti naman kung ganoon,” si Lola.Napaniwala yata namin si Lola na may relasyon nga kami ng Bente Pesos na ito. Akala ko aalis na si Lola pero nagkakamali pala ako dahil may pahabol pa siyang sinabi. "Ang guwapo mo talaga, hijo," bakas sa boses pa nito ang pagkamangha habang inaayos ang lumang salamin nito.Kahit labag sa kalooban ko, oo! Guwapo nga siya! Tama si Lola may itsura nga at matangkad din hanggang balikat nga lang ako sa kaniya."Salamat po, Lola," si Bente Pesos na parang sanay na sanay na ngang pagsabihang guwapo.Napailing na lamang ako. Guwapo nga pero hindi naman kayang bayarin ang mga utang. Tss. Kawawa ang mga inutangan nito."Selfie nga tayo, hijo. Sobrang mangha talaga ako sa sobrang kaguwapuhan mo. Halika, rito." Agad kinuha ni Lola ang cellphone niya sa loob ng kaniyang maliit na shoulder bag.“Hija, ikaw nalang kuha ng picture sa amin,” baling ni Lola sa akin habang ibinibigay ang cellphone sa akin.“Ah, sige po.” Kinuha ko naman sa kamay ni Lola ang kaniyang cellphone.Napabitaw nga sa wakas sa pagkaka-akbay sa akin si Bente Pesos nang umatras ako para kunan sila ng picture. Napansin kong isinakbit pa nga ni Lola ang kaniyang kamay sa braso ni Bente Pesos. Nakangiti pa nga silang dalawa. Infairness, ang cute nilang tingnan parang apo lang ni Lola si Bente Pesos.“Full body shot, hija,” pahabol pa nga ni Lola.“Sige po.” Umatras pa nga ako ng kaunti para masunod ang sinabi ni Lola. Nang kinukunan ko na sila ng picture ay hindi ko maiwasan mapangiti. Nag-finger heart pa nga silang dalawa sa huling kuha ko. Ang lakas maka-bagets ni Lola. Nakakatuwa.“Maraming salamat, hija.”“Walang anuman po.” Ibinalik ko kay Lola ang kaniyang cellphone."Pamilyar talaga ang mukha mo sa akin. Ano nga pala ang pangalan mo, hijo?" nakakunot-noo na baling ni Lola kay Bente Pesos.Chapter 7Intention"Ch-" hindi naituloy ni Bente Pesos ang sasabihin nang biglang nagsalita si Lola."Naku, hijo! Kailangan ko na palang umalis may ka-date pala ako ngayon. Baka naghihintay na iyon sa akin," nagmamadaling sinabi ni Lola at sabay napatingin nga siya sa kaniyang cellphone. May nag-text siguro. Ang taray naman ni Lola may ka-date pala siya. Well, wala naman iyan sa edad."Ikaw, hija, huwag mong ipagpapalit ang boyfriend mo baka magsisi ka pa sa huli," baling ni Lola sa akin."Opo, Lola. Hindi ko pa siya ipagpapalit," nakangiti ko pang sagot kay Lola. Nang makaalis na nga si Lola sa harapan namin ay ngayon ko lang napansin na hawak niya pala ang isang kamay ko kaya naman siniko ko agad ng malakas ang tagiliran niya at sabay inapakan ang kaliwang paa niya."Ouch!" sigaw nga niya."Bagay lang 'yan sa'yo!" "Nakaalis na si Lola kaya huwag ka ng umarte diyan!" dugtong ko pa.Napaatras pa nga siya sa ginawa ko kaya nabitawan na rin niya ang kamay ko."Hindi ko na alam kung a
Chapter 8Special GuestBIYERNES ngayon at napaaga ang pasok ko sa school. Alas-diyes pa ang unang subject namin pero nandito na agad ako. Napatingin ako sa aking relo, alas-otso palang at may dalawang oras pa ako bago magsimula ang unang klase namin.Malawak ang Hanclifford University at isa ito sa mga sikat na school dito sa lugar namin. Noong una ayoko talaga mag-aral dito dahil private at malaki ang gagastusin. Pero si Papa ay gusto talaga niya na rito ako mag-aral kaya wala akong nagawa. Mabuti nalang naging scholar ako kaya nabawasan ng malaki ang mga bayarin ko. At dahil maaga pa naman ay siguro sa cafeteria lang muna ako tatambay may dalawang oras pa naman ako. "Mia!"Napatigil ako sa paglalakad at napalingon pa nga sa likod nang may tumawag sa pangalan ko."Bianca?" "Nakita kita mula sa gate kaya hinabol agad kita rito!” aniya habang hingal na hingal pa."Tara, cafeteria lang muna tayo!" sabay isinakbit nito ang kamay niya sa braso ko. Himala at napaaga siya ngayon. Ano kay
Chapter 9MansionMAAGA akong umalis ng bahay para pumunta sa supermarket. Ganito minsan ang gawain ko kapag Sabado. Bibili ng mga grocery dahil wala ng stock na pagkain sa bahay. Galing kay Papa ang perang dala ko ngayon."Kulang po ang pera niyo, Lola." Nasa counter ako ngayon pumipila. At kasalukuyang nasa unahan ko ang isang matanda. Dalawa lang kami ni Lola ang nakapila sa counter. Napaaga yata ang pagpunta ko rito. Mabuti na rin ito para makauwi agad ako."Naku, kulang ang aking dalang pera," sambit nga ni Lola sa cashier. Nasa likod ako ni Lola kaya rinig ko ang pinag-uusapan nila. Pero bakit parang pamilyar ang boses ni Lola? Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatalikod siya sa akin."Ako nalang po magbabayad sa kulang," sabi ko sa cashier. "Bente pesos lang Miss ang kulang." Nang marinig ko ang salitang Bente Pesos ay agad may pumasok na imahe sa isip ko. Ilang araw na pala ang nakalipas simula noong huli naming pagkikita. Mabuti nalang hindi na siya nagpapakita pa sa
Chapter 10Grandson"May asawa na po ba ang apo niyo Lola?"Napatigil si Lola sa paglabas ng mga gulay sa loob ng plastic bag dahil sa naging tanong ko at bahagyang napatawa. "Wala, hija. Sa pagkakaalam ko ay single ang apo ko. Wala pa siyang pinapakilalang nobya." Ibinalik ni Lola ang pansin sa ginagawa niya kanina."Ilang taon ka na ba, hija?""Twenty-one po." "Twenty-one? Matanda pala nang limang taon ang apo ko sa iyo. Pero puwede na rin." Parang may gusto pang idugtong si Lola pero hindi na niya tinuloy.Ibig sabihin ay dalawampu't anim na taon na pala ang edad ng apo ni Lola. "Noong estudyante pa lamang siya ay nagtatrabaho na ang apo ko, hija. Masipag na bata iyon at mabait. Sa dami ng pinagdaanan sa buhay ay nakayanan niya lahat. Hindi naging madali ang nakaraan niya kaya hanga ako sa batang iyon dahil malaki na ang naabot sa buhay niya."Namangha ako sa sinabi ni Lola tungkol sa apo niya. Hindi ko man alam ang buong kuwento pero ramdam ko ang pagiging proud ni Lola sa kaniya
Chapter 11Beat"Tumigil ka nga! Diyan ka lang!" Bingi yata ang lalaking ito dahil lapit nang lapit pa rin sa akin. Hanggang sa wala na akong maatrasan. Naramdaman ko nalang ang matigas na pader ng pintuan sa likod ko. Nagulat pa ako nang ikinulong niya ako sa pagitan ng mga bisig niya."Anong nararamdaman mo?" sambit niya.Ang lapit ng mukha niya sa akin kaya halos maramdaman ko na ang kaniyang hininga. Naka-aircon naman ang kuwarto niya pero bakit bigla nalang uminit sa loob?"Ha! Akala mo naman ginusto ko ang nangyari? Aksidente nga lang 'yon!""Yeah. It was just an accident. Ang tinutukoy ko..."Ano ba ang tinutukoy niya? Bakit hindi nalang niya ako diritsuhin? Ang dami niya pang sinasabi."Anong nararamdaman mo na ganito tayo?" napapaos pa nga ang boses niya nang hindi binibitawan ang titig sa akin.Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Ngayon ko lang napagtanto na ang sobrang lapit na pala namin sa isa't-isa. Walang bumibitaw sa pagtitigan namin. Sinusundan niya pa nga ang bawat ga
Chapter 12Senior Ball"Wow! You look like a princess tonight!" si Bianca nang makita ako pababa sa malaking hagdan nila. Nakabihis na siya at tapos na rin ayusin lahat. Ako nalang ang hinihintay niyang matapos. Ang suot ko ay eclipse gown royal blue. May mga glitters siya na kumikinang pagmasdan at mayroong slit sa left side. Ang simple lang ng pagkadisenyo pero maganda siya para sa akin at kumportable ako sa suot na ito.Hindi sana ako pupunta rito sa bahay nila dahil ang usapan lang namin ay susunduin niya ako sa bahay para sabay na kami pumunta sa hotel. Pero mas gusto niyang sa bahay nila ako mag-ayos dahil may kaibigan daw ang mommy niya na isang professional make-up artist at libre lang lahat. Pumayag na lamang ako dahil alam kong hindi niya ako tatantanan kapag hindi ako pumayag sa gusto niya. At isa pa, libre naman lahat kaya pumayag na rin ako. "Perfect! Fabulous! Bagay talaga sa'yo ang straight hair at kulot sa bandang dulo," rinig kong sinabi ni Bobs ang baklang make-up ar
Chapter 13PisoIsang matangkad na lalaki ang tumigil sa harapan ko kaya kailangan ko pa i-angat ang ulo ko para makita ang mukha niya. "Puwede ba, tumabi ka- " hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang biglang hinigit pa nito ang isang braso ko. Nagulat ako at sisigaw na sana ngunit agad nitong natakpan ang bibig ko gamit ang isang kamay niya. Napansin ko pang dinala niya ako sa pinakadulo na parte."Nasaan na siya? Nakita ko siyang dumaan dito!""Oo nakita ko rin! Pero ang bilis niyang umalis kaya nawala agad siya sa paningin ko!"Boses mga babae at ramdam kong nasa likod ko lang sila. Kahit hindi ko sila makita alam kong marami sila dahil sunod-sunod ang mga naririnig kong yapak ng mga paa. Lilingon sana ako sa likod ngunit hindi ko nagawa nang biglang nagsalita ang lalaking nasa harapan ko."Stay still."Napaangat ako ng tingin sa kaniya. Gusto kong magsalita ngunit hindi ko magawa dahil tinatakpan pa rin nito ang bibig ko habang ang isang kamay nito ay nasa likod ng batok ko. Ang
Chapter 14Lila RosasKasalukuyang nasa gitna ng stage ang host hawak ang mic. Lahat kami rito ay sa kaniya lamang nakatingin at naghihintay sa sasabihin. Halos maramdaman ko na ang lakas ng pintig ng puso ko dahil sa sobrang pagka-excited. Hindi na ako makapaghintay ipakilala siya."Maari bang tumayo lahat ng mga single?" panimula ng host.Marami naman ang nagtaka sa naging tanong ng host pero sa huli marami rin ang tumayo."Oh, mga single raw tumayo na kayo," baling ni Bianca sa amin. Palibhasa may boyfriend siya.Akala ko ba ipapakilala na ngayon ang special guest? Ano naman ba ito? Pinapatagal pa nila!"Oh, Mia? Bakit hindi ka pa tumatayo diyan? Hindi ba, NBSB ka?" si Bianca nang mapansing nakaupo pa rin ako. Sa table namin ay may apat na kaklase ko ang nakatayo. Halos maraming mga estudyante nga rito ang mga nakatayo.Ang daming single, ha? Maganda iyan. The more the merrier."E, tinatamad ako," usal ko. Binigyan pansin ko na lamang ang natirang pagkain ko kahit na busog naman ako