Back to present ulit. Jumping scene. Continue natin ang scene na nagkita sila ni Rod. Nga pala, mamaya gabi ang next update. May trabaho pa kasi akong iba na ginagawa. Thank you for waiting.
(Back to present) "Bakit ka pa bumalik?" mahihimigan ang digusto sa boses niya na tila ba kinamumuhian niya talaga ako. Walang bahid ng kahit anong emotion ang mukha niya. "I'm here para alagaan ka," mahinahong sabi ko. Ngunit ngumisi siya. Ngising puno ng panunuya. "Nagpapatawa ka ba?" Hindi ko siya sinagot. Nilapitan ko siya habang hawak ang plato ngunit malakas niyang hinawi ito dahilan kung bakit natapon ang pagkain at nabasag pa ang plato kasama ng baso. "Umalis ka na dahil hindi kita kailangan," ang sabi niya. Hindi ako nakinig. Pinulot ko ang basag na plato. "BINGI KA BA? UMALIS KA SABI!" Galit na galit na sabi niya na kulang nalang ay masugat ang lalamunan niya sa lakas nang pagkakasigaw niya. Nanatili pa rin akong nakaupo at pinulot ang mga nabasa. Bawat sigaw niya, naninibago ako. Bawat sigaw niya, nasasaktan ako. Ang daya lang kasi gusto ko pa rin siya. Kahit ginaganito niya ako. "HOY! GINAGALIT MO BA AKO?" "Kamuhian mo na ako, pero nandito ako para alagaan k
“Where is he?” ang tanong ni attorney matapos ko siyang pagbuksan ng gate. Alas sais pa lang, narito na siya. “Nasa kwarto po niya,” sagot ko. “Kamusta ang nangyari kahapon?” nagbaba ako nang tingin. Unang araw ko kahapon, pahirapan na. “Hindi mo na kailangang sagutin,” aniya nang makuha ang sagot sa mukha ko. Hinawakan niya ako sa kamay. “Pagpasensyahan mo na si Rod, hija ah? Mainitin ang ulo niya matapos ng aksidente.” “Naiintindihan ko po,” iintindihin ko. “Tara, samahan mo ‘ko sa kaniya,” ang sabi niya. Tumango ako at sumama kay attorney sa kwarto ni Rod. Naabutan namin siyang walang damit pang itaas. “Ma,” Nagkatinginan kami, ako nalang ang unang nagbawi dahil naroon na naman ang nakamamatay niyang titig na para bang may nagawa akong kasalanan sa kaniya. “Rod, nag resign na ang mga katulong at ang private nurse mo,” sabi ng mama niya. “For the 10th time, anak,” “I don’t care,” malamig na sagot niya. Napabuntong hininga si attorney. “Hindi bale, narito naman si Marcha.
“Rod, gusto ko lang sanang ipakita sayo ito. Ayos na ba?” ang tanong ko matapos kong ipakita ang inaayos kong documents na kailangan daw niyang e-submit sa chairman. Inaantok na ako dahil anong oras na. Tahimik niyang kinuha ang laptop at chineck iyon bago niya e save at isara. Pikit na ang mata ko dahil inaantok na talaga ako. Hindi ko na nga nakausap ang mga anak ko kanina dahil sa mga inutos niya. “I need water,” tumango ako. “Ano pa?” sabi ko pero tinalikuran na niya ako. Wala akong nagawa sa kabastusan niya. Bumaba ako ng kusina para kumuha ng isang basong tubig at nang bumalik, tulog na siya. Napaawang ang labi ko sa ginawa niya. So talagang pinagod niya lang ako? Napatitig ako sa mukha niya. Mahimbing na siyang natutulog ngayon. Nilagay ko ang baso sa tabi niya at nilapitan siya. Marahan kong ginalaw ang buhok niya at umupo sa kama. Pinakatitigan ko ang mukha niya na mahimbing na natutulog. “Ikaw talaga, pinagod mo pa ako,” mahinang sabi ko. Marahan kong sinusuklay an
Nanlalaki ang mata ni Clarissa sa ginawa ko. Umawang pa nga ang labi niya sa gulat pero hindi ko mapapalampas ang ginawa niya kay Rod. “HA-YUUUP KA!” Malakas na sigaw niya ngunit inunahan ko siyang sampalin. “Hindi ako ang asawa pero anong klaseng babae ka? Bakit mo pinabayaan si Rod? Ngayon, may gana ka pang magalit? Kasi blinock niya ang ATM cards mo?” Tumingin siya kay Rod. “So nagkabalikan pala kayo ng kabit mo, Rod?” Sinampal ko ulit siya sa galit ko na tinawag niya akong kabit. Napahawak siya sa pisngi niya. “Kailanman hindi ako kabit. Ano man ako noon, iyon ay dahil wala akong kapangyarihan para ipaglaban ang karapatan ko.” Pinagtanggol ko si Rod pero matapos kong sampalin si Clarissa, malakas na hinablot ni Rod ang kamay ko. “Anong ginagawa mo?” kunot noong tanong niya. Natulala ako. “Rod, sinasaktan ka ng babaeng yan!” Ang sabi ko. “Asawa ko ang sinasampal mo,” puno ng gigil na sabi niya. Natigilan ako at parang napahiya. Nakita ko ang ngisi sa labi ni Clarissa. “
Mas naging masungit at tahimik si Rod. Pero madalas, hindi niya ako pinapansin. Isang linggo na ako sa kaniya at ginagawa ko pa rin ang trabaho ko. Ang alalayan siya sa lahat ng oras. “Rod,” tawag ko nang makapasok ako sa kwarto niya. “Gusto mo bang maglakad?” “Ayaw ko,” simpleng sagot niya. “Maganda ang panahon sa labas. Hindi na gaanong mainit. Halika labas tayo para ma exercise mo ang mga paa mo.” Binalingan niya ako ng nakamamatay na tingin. “Sawa ka na ba na alagaan ako? Kaya atat na atat ka na gumaling ako? Bakit? Gusto mo ng umalis? Umalis ka kung gusto mo.” Napaawang ang labi ko sa galit niya. “Hindi mo naman kailangan magalit. Tinatanong lang naman kita. Kung ayaw mo, ayos lang.” Nang maisarado ko ang pintuan ng kwarto niya, doon lang ako nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Ilang araw ko na siyang sinusuyo, ayaw naman niya akong palapitin sa kaniya. Naging bato na ba ang puso niya? Kaaway na ba ako sa mga mata niya? Nakakatayo na siya at nakakahakbang
“Anong ginagawa mo dito, ma?” tanong ni Rod sa itaas. Ngumuso si attorney. “Why so cold anak? Sinusungitan mo ba itong si Marcha?” tanong ni attorney. “Sus, kunwari ka pa ah.” Tumingin lang si Rod sa akin. “Stop bluffing ma,” aniya. Nginisihan siya ni attorney. “Ano ba kasing problema, anak? Kapag itong si March umalis, kawawa ka.” Tumingin ako kay Rod at masama na itong nakatingin sa mama niya pero si attorney, ayon, parang wala lang. “Mabuti ngang umalis siya. May asawa na siya hindi ba?” galit na niya. Masama pa itong nakatingin sa akin. Hindi ko naman siya inaaway at isa pa, hindi ko nakakalimutan ang sinabi niya sa akin kanina na slut daw ako. “Kung sabagay.. May asawa na si Marcha. Tie kayo,” ani ni attorney at tumawa pa. Mas lalong hindi na maipinta ang mukha ni Rod. “Oh gabi na rin. Uuwi na rin ako,” ang sabi ni attorney sa amin. Umakyat muna siya sa itaas para puntahan si Rod. “Malapit ka ng makalakad anak. Naigagalaw mo na ang mga paa mo.” Nakangiting sabi ni attor
Nagmulat ako ng mata nang maramdaman ko na may kung anong bagay ang dumampi sa gilid ng labi ko. Nang magmulat ako ng mata, nakita ko si Rod na mahimbing na natutulog sa hita ko. Nasa sofa pa rin kaming dalawa ngayon. “Rod,” tawag ko sa kaniya. Nagmulat siya ng mata. Akala ko babangon ulit siya, pero nagulat ako ng makitang pumikit ito. Matutulog ulit siya? Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Wala ba siyang plano na tumayo? “Tayo na Rod, magluluto na ako.” Ang sabi ko sa kaniya. Tapos kailangan pa niyang maligo. Nakasimangot ang mukha niya ng umupo siya sa sofa. “Maayos na ang pakiramdam mo?” ang tanong ko. “Wala naman akong sakit,” pagsusungit niya. Ngumuso ako. Balik na naman yata kami sa dati. “Luto ako lomi. Gusto mo?” “Lomi? Not the quick chow, right?” Naitikom ko ang labi ko sa sinabi niya. Naalala pa niya yun? “Masarap naman yung quick chow, ah?” sabi ko, pinipigilang matawa. Ayaw niya sa quick chow. Sinamaan niya ako ng tingin. Natatawa akong lumapit sa kaniya at it
(Back to past) “March, iwan mo na si Rod,” ang sabi ni Juni habang nasa auditorium kami para sa graduation practice. Umiling ako. “Kaya ko pa naman Juni,” “March naman.. Alam mo bang balita na na kabit ka raw ni Rod?” “Sinong nagsabi?” “Narinig kong sabi ni dad,” aniya. Natahimik ako. “Iyon ang pinakalat ni Clarissa.. Mabuti sana kung nag-iingat kayo ni Rod e hindi e. Makikita ko nalang kayo magkasama sa kahit saan e alam mo naman na engage na ang tao at kilalang tao siya.” Tumingin ako sa harapan. Paano ko naman iiwan si Rod? E hindi ko na nga yata kaya mabuhay na hindi siya kasama. “Sabi niya magta-tanan kami,” “WHAT?” gulat na sabi niya. “Pero hindi ako pumayag kasi kung umalis siya, mawawalan siya ng mana.” “Kailan ka niya inaya?” tanong ni Junisa. “A month ago,” tipid na sagot ko. “Oh my God! Nababaliw na si Rod,” para ng maiihi na sabi niya sa akin. Sumasakit na nga ang ulo niya. “Pero alam mo ba Juni na gusto kong sumama sa kaniya,” matapos kong sabihin iyon, bigla
LAST AUTHOR’S NOTE Hi everyone, this is your Ms. A. I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa. Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here. Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April! This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha. Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga. --Love, bulalakaw. (Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd po
MARCH “Ma, si kuya DJ ayaw akong samahan sa mall,” sumbong ni Farrah. Mainit ang ulo ko dahil kagabi pa hindi umuuwi si Rod. Kasama niya si kuya, Symon, Yu at Kin. Sinabi ko ng umuwi siya ng maaga pero nilasing ng walangho kong kapatid. “DJ?” Tumayo si Daniel at naglalambing na tumabi sa akin. Binata na ang boys ko pero kung umasta, parang bata pa rin. “Ma, huwag ako please.. Ayoko,” “Kuya, bakit ayaw mo kasi?” “Dahil kasama mo for sure ang baliw mong kaibigan,” nakangusong sabi ni Daniel. “Farrah, ang ate Alexa mo nalang ang isama mo,” sabi ko at wala siyang choice kun’di ang pumayag sa sinabi ko. Nang umalis si Farrah sa harapan namin, tumingin ako kay DJ. Nagpeace sign siya agad. “Ma, pupunta ka ba kay lolo ngayon?” “Bakit?” “Can I come?” “At bakit nga?” Lumapit siya sa tenga ko at may ibinulong. “Lolo has a treasure,” Pinagsingkitan ko siya nang mata at saka ko na namalayan na kumpleto na pala ang mga anak ko sa harapan. “Anong ginagawa niyo?” tanong ko. Nakasuot s
MARCH Pagpasok namin sa kwarto kung nasaan ang lolo Renan, napahinto kami nang makita siyang nakaupo sa kama at tinitignan ang sarili sa maliit na salamin. “Gwapo na ba ako?” sabi niya sa assistant niya. Tumingin ako sa tabi ko, nakita kong nalukot ang mukha ng kuya ko habang nakatingin sa lolo namin. “Dapat gwapo ako oras na magkita kami ng isa ko pang apo,” sabi niya. “Bakit hindi naman siya nagpagwapo no’ng ako ang kinita niya?” bulong bulo ni Clark sa tabi ko/ “LO!” Tumingin si lolo Renan sa gawi namin at agad umaliwalas ang mukha niya nang makita niya ako. “Ang apo ko!” Sabi niya at tumayo pero nakaalalay ang mga nurses papunta sa akin. “Hello po,” nahihiya kong sabi. “Apo, sa wakas, nandito ka na,” sabi pa niya. “Lo, apo mo rin ako,” sabi ni Clark pero hindi siya pinansin ni lolo Renan. “Parang isang beses pa niyang nakita ang paborito niyang apo ah,” si Clark na agad kinurot ni Ate Clarissa. “Tumahimik ka nga love,” ate “Bitter ka lang e,” Rod Sinimangutan silang da
MARCH “Let’s go?” sabi ni ate at tumango ako. Hinawakan niya ang kamay ko saka niya pinaandar ang sasakyan niya paalis papunta sa bahay ng lolo ni Clark. Kinakabahan ako. Pero nakita at nakilala ko na naman si lolo Renan sa tagal ng panahon na magkakilala kami ni ate at Clark. At masasabi kong sobrang spoiled talaga ako sa kaniya. Akala ko ay natural lang siyang ganoon pero ngayon, alam ko na bakit kakaiba ang kabaitan niya sa akin at sa mga anak ko. Nagring ang phone ko at nakita kong tumatawag si mama. “Ma?” “Papunta na kayo sa lolo niyo?” “Opo ma at kasama ko si ate,” “Are you okay anak?” Tumingin ako kay ate bago sumagot ng “yes ma, I’m okay,” Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. “Ma, I’m fine. Huwag na kayong mag-alala sa akin,” “Hindi ko maiwasang mag-alala anak lalo pa’t-" hindi na natuloy ni mama ang sasabihin niya.. Naiintindihan ko kung mahirap sa kaniya na pagkatiwalaan muli si Sr. Renan kahit pa ilang taon na ang lumipas. “Ma, kasama ko n
MARCH “Nina texted me, your boys ordered a 1 case of beer from her.” Nakasimangot na sabi ko. Rod smiled at kissed my forehead. “Hindi ka pa ba nasanay?” “Why are you looking so proud there?” Natawa siya. “I’m not proud ah, what are you talking about?” “Sus, hindi daw!” “Oo nga. By the way, they are here,” sabi niya habang nakatingin sa gate. Nakita namin si ate na nakatayo sa labas at sa likod niya ay naroon si Clark na nagtatago sa akin. It’s been what? More than 10 years nang pinili nilang itikom ang bibig nila para sa akin. “Why are you hiding from ate’s back?” taas kilay na tanong ko. Oo, inabot ako ng ilang taon para tanungin kay mama kung sino ang totoong ama ko. When mama said the name Abeola, I knew that Clark and his grandfather are somewhat connected to me. Noon pa man, nagtataka na ako sa kabaitan ng lolo ni Clark sa akin, pero pinili kong huwag pansinin at piniling mamuhay kasama ni Rod, mga anak namin, ni mama, at ibang malapit sa amin. Hindi ko na inisip pa an
PUNN Lalapit na sana ako kay kuya BJ at Munn nang may kumalabit sa akin sa likuran. Nang tignan ko kung sino, nakita ko si Farrah. She’s smiling from ear to ear and hula ko ay may kailangan siya sa akin. “Kuya Punn, are you busy tomorrow?” Yeah. Tomorrow is Sunday, magsisimba kami. “Magsisimba kami bukas, bakit?” “Kuya, pasama ako bukas after ng samba niyo. Is it fine?” “Saan ka pupunta?” lumapit siya sa akin at may binulong. Nanlaki ang mata ko nang banggitin niya ang pangalan ng taong pupuntahan niya bukas. “Why me? Your brothers wouldn’t mind kung sila ang sasabihan mo,” Nakita kong humaba ang nguso niya. “Papa wouldn’t let me to come alone for sure. And ate AJ has something important to do tomorrow. Sina kuya naman, may training sila bukas sa martial arts.” “Yeah but I’m sure one of them wouldn’t mind to skip that training for you,” Pinagsingkitan niya ako ng mata. “Ayaw mo ba akong samahan kuya?” She’s here again, gaslighting me to get what she wanted. Farrah is a sl
PUNN “Punn, the table is set! Sunduin mo nga mga kuya mo sa labas!” ate AJ said, annoyed cause my cousins are not here yet. “Ate, walang magpapaypay dito!” I am pertaining to the barbeque na ginagawa namin. Ako nakatoka, kanina pa. “Si Farrah na bahala diyan!” I sighed and put down the fan para sunduin ang mga kuya ko na bumili lang naman ng drinks sa labas ng villa. Paglabas ko palang, I saw my cousins hitting on Aleng Nina’s granddaughter. Jujelen is at my age, and I heard kuya Blake kinda like her. I’m wondering, what’s with her, why kuya find her pretty? She’s plain and simple. I just sighed. “Kuya,” tawag ko sa kanila nang makalapit ako sa kanila. Jujelen looked at me, I just stared at her blankly before I look at my cousins. “Hanap kayo ni ate AJ,” sabi ko. I saw how kuya Elias’ eyes widen. “I told you kuya na bumili na tayo ng beer at bumalik. You didn’t listen,” kuya CJ said while busy on his phone. “Aleng Nina-" “Sinabi ng magulang niyo na no beer so walang beer. K
CLARISSA (15 years later) “Clarissa, pakilagay ito sa mesa,” “Mommy, wala pa po ba si kuya?” Napabuntong hininga siya. “Ewan ko ba dito sa kuya mo, sinabi ng agahan nila umuwi pero hanggang ngayon, wala pa rin,” Natawa ako. “Prena, hindi ka pa nasanay sa anak nating iyon,” natatawang sabi ni tiyang Ysabel na kakapasok lang ng kusina kasama ng mga maids sa likuran niya. Lumapit si mommy kay tiyang at isinabit niya ang kamay niya sa kamay ni tiyang. “Alam mo bang ang panyong ginawa mo?” “Talaga ba? Magbenta kayo ako sa mga amega mo?” Natawa nalang ko at napailing sa kanilang dalawa. “Tawagan ko lang si kuya mom, tiyang,” paalam ko pero hindi yata nila ako narinig na. Isang dial palang sinagot na agad ni kuya Aru ang tawag. “Nasaan ka na ba kuya?” “Easy lang little sis. Malapit na kami diyan. Nandiyan ba si tiyang?” “Kanina pa. At lagot ka sa kanila ni mommy pagpunta mo dito. Ang tagal mong dumating e,” “Traffic kasi sa langit kanina e. Hindi makadaan ang airplane na sinasakya
Happy new year, dear readers! Thank you po sa inyong lahat. Sana happy kayo kung nasaan kayo ngayon. :3 Please know na I am happy and grateful for what you've done to me. Sobrang salamat talaga sa inyong lahat kasi naging part kayo ng 2023 ko. Alam kong I'm not here to where I am now kung wala kayo. Kaya your Ms. A is very happy na nameet kayo. This is a sudden message. Haha. Pero gusto ko lang e type ito at sabihin sa inyo na heto, thankful ako. Sana po, hayaan niyo ako maging part ng 2024 niyo at maging part kayo ng 2024 ko. Hoping for a prosperous and bless year this coming 2024 and sana lahat tayo masaya. ------ Love, bulalakaw.